The use of patient restrictions (e.

The use of patient restrictions (e.g. involuntary admission, seclusion, restraint) is a complex ethical dilemma in psychiatric care. The present study explored nurses" (n = 22) and physicians" (n = 5) perceptions of what actually happens when an aggressive behaviour episode occurs on the ward and what alternatives to seclusion and restraint are actually in use as normal standard practice in acute psychiatric care. The data were collected by focus group interviews and analysed by inductive content analysis. The participants believed that the decision-making process for managing patients" aggressive behaviour contains some in-built ethical dilemmas. They thought that patients" subjective perspective received little attention. Nevertheless, the staff proposed and appeared to use a number of alternatives to minimize or replace the use of seclusion and restraint. Medical and nursing staff need to be encouraged and taught to: (1) tune in more deeply to reasons for patients" aggressive behaviour; and (2) use alternatives to seclusion and restraint in order to humanize patient care to a greater extent

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การใช้ข้อจำกัดของผู้ป่วย (เช่นทำเข้า สันโดษ อั้น) จะลำบากใจจริยธรรมซับซ้อนในการดูแลทางจิตเวช ปัจจุบันเรียนพยาบาล explored" (n = 22) และแพทย์" (n = 5) ภาพลักษณ์ของสิ่งจริงที่เกิดขึ้นเมื่อตอนมีพฤติกรรมก้าวร้าวที่เกิดขึ้นกับผู้ป่วยและทางเลือกเพื่อความเงียบสงบและความยับยั้งชั่งใจบ้างจริงใช้เป็นปฏิบัติปกติมาตรฐานในการดูแลทางจิตเวชเฉียบพลัน ข้อมูลถูกรวบรวม โดยสัมภาษณ์กลุ่มโฟกัส และ analysed โดยการวิเคราะห์เนื้อหาเชิงอุปนัย คนที่เชื่อว่ากระบวนการตัดสินใจสำหรับการจัดการผู้ป่วย "บางแห่งในจริยธรรม dilemmas ประกอบด้วยพฤติกรรมก้าวร้าว พวกเขาคิดว่า ที่ผู้ป่วย "มุมมองตามอัตวิสัยได้รับความสนใจน้อย อย่างไรก็ตาม พนักงานเสนอ และปรากฏการ ใช้จำนวนของทางเลือกเพื่อลด หรือแทนการใช้ความเงียบสงบและความยับยั้งชั่งใจ แพทย์และเจ้าหน้าที่พยาบาลจำเป็นต้องถูกใจ และสอนให้: (1) เพลงในยิ่งลึกถึงสาเหตุผู้ป่วย "พฤติกรรมก้าวร้าว และ (2) ใช้แทนความเงียบสงบและความยับยั้งชั่งใจการ humanize ป่วยขอบเขตมากขึ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ข้อ จำกัด การใช้งานของผู้ป่วย (เช่นการเข้ารับการรักษาโดยไม่สมัครใจ, ความเหงา, ความยับยั้งชั่งใจ) เป็นภาวะที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออกจริยธรรมที่ซับซ้อนในการดูแลผู้ป่วยจิตเวช การศึกษาครั้งนี้สำรวจพยาบาล "(n = 22) และแพทย์" (n = 5) การรับรู้ของสิ่งที่เป็นจริงที่เกิดขึ้นเมื่อตอนที่พฤติกรรมก้าวร้าวที่เกิดขึ้นบนวอร์ดและสิ่งที่ทางเลือกในความสันโดษและความยับยั้งชั่งใจเป็นจริงในการใช้เป็นมาตรฐานการปฏิบัติตามปกติในเฉียบพลัน การดูแลผู้ป่วยจิตเวช เก็บรวบรวมข้อมูลโดยการสัมภาษณ์กลุ่มและวิเคราะห์โดยการวิเคราะห์เนื้อหาอุปนัย ผู้เข้าร่วมเชื่อว่ากระบวนการการตัดสินใจสำหรับการจัดการผู้ป่วย "พฤติกรรมก้าวร้าวมีบางประเด็นขัดแย้งทางจริยธรรมในการสร้างขึ้น. พวกเขาคิดว่าผู้ป่วยที่" มุมมองส่วนตัวที่ไ​​ด้รับความสนใจน้อย อย่างไรก็ตามพนักงานที่เสนอและดูเหมือนจะใช้จำนวนของทางเลือกที่จะลดหรือเปลี่ยนการใช้งานของความเหงาและความยับยั้งชั่งใจ เจ้าหน้าที่ทางการแพทย์และพยาบาลจำเป็นต้องได้รับการส่งเสริมและสอนให้ (1) การปรับแต่งอย่างลึกซึ้งยิ่งขึ้นในเหตุผลสำหรับผู้ป่วย "พฤติกรรมก้าวร้าวและ (2) การใช้ทางเลือกในความสันโดษและความยับยั้งชั่งใจในการที่จะดูแลผู้ป่วยที่มีเมตตากรุณาในระดับสูง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การใช้ข้อ จำกัด ของผู้ป่วย ( เช่น ไม่ได้ตั้งใจเข้า ความสันโดษ , ความยับยั้งชั่งใจ ) เป็นจริยธรรมที่ซับซ้อนในการดูแลทางจิตเวชการศึกษาสํารวจพยาบาล ( N = 22 ) และแพทย์ " ( n = 5 ) การรับรู้สิ่งที่เกิดขึ้นจริง เมื่อตอนเกิดพฤติกรรมก้าวร้าวในผู้ป่วยและสิ่งที่แทนความเหงา และความจริงที่ใช้เป็นมาตรฐานในการปฏิบัติการพยาบาลจิตเวชเฉียบพลัน เก็บรวบรวมข้อมูลโดยการสัมภาษณ์ วิเคราะห์ข้อมูลโดยการวิเคราะห์เนื้อหาและกลุ่มโฟกัสอุปนัยผู้ที่เชื่อว่า กระบวนการในการตัดสินใจสำหรับการจัดการผู้ป่วยที่มีพฤติกรรมก้าวร้าวในการสร้างประเด็นขัดแย้งทางจริยธรรม . พวกเขาคิดว่าผู้ป่วย " มุมมองส่วนตัวที่ได้รับความสนใจน้อย อย่างไรก็ตาม เจ้าหน้าที่เสนอและปรากฏให้ใช้หมายเลขของทางเลือกเพื่อลดหรือทดแทนการใช้ความเหงา และความยับยั้งชั่งใจแพทย์และพยาบาล เจ้าหน้าที่ต้องมีการกระตุ้นและสอนการ ( 1 ) เพลงลึกซึ้งเหตุผลสำหรับผู้ป่วยมีพฤติกรรมก้าวร้าว และ ( 2 ) ใช้แทนความเหงา และการดูแลผู้ป่วย เพื่อให้มนุษย์มีขอบเขตมากขึ้น