Hine and Wolery (2006) offer severa

Hine and Wolery (2006) offer several additional reasons why teaching play to young children with autism is a valuable
treatment goal. First, children that do not learn to play may miss opportunities for social interactions and that loss may
negatively influence the development of social skills (Barton & Wolery, 2008; Licciardello, Harchik, & Luiselli, 2008; PierceJordan
& Lifter, 2005). Second, increasing the quality and frequency of appropriate play has been shown to decrease
stereotypy and other problem behaviors in some children with autism and may be an effective approach to the prevention or
treatment of these behaviors (e.g., Koegel, Firestone, Kramme, & Dunlap, 1974; Lang, O’Reilly, et al., 2010). Third, teaching
play reduces the observable differences between children with autism and typically developing children. A reduction in the
apparent differences may increase the likelihood that the children with autism will be considered for inclusion in activities
with typically developing children (Hine & Wolery, 2006). Finally, adults and other children may be more likely to comment
on or join in the play of the child with autism if the child is engaged in behaviors that are recognized as play. For example,
peers and teachers may be hesitant to comment or interact with a child that is mouthing a toy cow, but may interact if the
child is moving the cow around a toy barn. This type of increased exposure to language has been shown to be associated with
the acquisition of speech (e.g., McDuffie & Yoder, 2010; Venker, McDuffie, Ellis Weismer, & Abbeduto, 2012; Yoder,
McCathren, Warren, & Watson, 2001). Ultimately, play provides a context for addressing many of the core deficits associated
with autism and, play skills instruction can be implemented proactively during early childhood (Lifter, Foster-Sanda, et al.,
2011; Lifter, Mason, & Barton, 2011; Ninci et al., 2013).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Hine และ Wolery (2006) มีหลายสาเหตุเพิ่มเติมทำไมเล่นสอนเด็กด้วยโรคออทิซึมจะเป็นค่ะรักษาเป้าหมายการ ครั้งแรก เด็กที่ไม่เรียนรู้การเล่นอาจพลาดโอกาสในการโต้ตอบทางสังคม และขาดทุนที่อาจส่งผลเสียมีอิทธิพลต่อการพัฒนาสังคม (บาร์ตันและ Wolery, 2008 Licciardello, Harchik, & Luiselli, 2008 PierceJordanและอุปกรณ์ 2005) สอง เพิ่มคุณภาพและความถี่ของการเล่นที่เหมาะสมได้รับการแสดงเพื่อลดstereotypy และพฤติกรรมอื่น ๆ ปัญหาในบางเด็กโรคออทิซึม และอาจมีวิธีการป้องกันมีประสิทธิภาพ หรือรักษาพฤติกรรมเหล่านี้ (เช่น Koegel, Firestone, Kramme และ Dunlap, 1974 ลัง O'Reilly, et al., 2010) สอนสามเล่นลด observable ความแตกต่างระหว่างเด็กกับโรคออทิซึมและพัฒนาเด็กโดยทั่วไป ลดเวลาในการความแตกต่างชัดเจนอาจเพิ่มโอกาสที่เด็กที่ มีโรคออทิซึมจะพิจารณาสำหรับการรวมในกิจกรรมกับการพัฒนาเด็ก (Hine & Wolery, 2006) โดยทั่วไป ในที่สุด ผู้ใหญ่และเด็กคนอื่น ๆ อาจจะแนวโน้มที่จะแสดงความคิดเห็นบน หรือเข้าร่วมในการเล่นของเด็กกับโรคออทิซึมถ้าเด็กจะหมั้นในพฤติกรรมซึ่งเป็นที่รู้จักเป็นเล่น ตัวอย่างเพื่อนและครูอาจลังเลที่จะแสดงความคิดเห็น หรือโต้ตอบกับเด็กที่เป็น mouthing วัวเล่น แต่อาจโต้ตอบถ้า การเด็กจะย้ายวัวรอบ ๆ โรงนาของเล่น มีการแสดงแสงเพิ่มภาษาชนิดนี้จะเชื่อมโยงกับการซื้อเสียง (เช่น McDuffie และ Yoder, 2010 Venker, McDuffie, Weismer เอลลิส & Abbeduto, 2012 YoderMcCathren วอร์เรน และวัต สัน 2001) สุด เล่นให้บริบทการแก้ปัญหาขาดดุลการคลังหลักเกี่ยวข้องมากมายกับโรคออทิซึมและ เล่นทักษะสามารถใช้สอนทุกวันนี้ในช่วงปฐมวัย (ยก ฟอสเตอร์-Sanda, et al.,2011 อุปกรณ์ Mason บาร์ตัน 2011; & Ninci et al., 2013)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Hine และ Wolery (2006) ให้เหตุผลเพิ่มเติมหลายประการที่การเรียนการสอนการเล่นกับเด็กหนุ่มออทิสติกที่มีคุณค่าเป็น
เป้าหมายของการรักษา ขั้นแรกให้เด็กที่ไม่ได้เรียนรู้การเล่นอาจจะพลาดโอกาสในการปฏิสัมพันธ์ทางสังคมและการสูญเสียที่อาจ
ลบอิทธิพลต่อการพัฒนาทักษะทางสังคม (บาร์ตันและ Wolery 2008; ลิ, Harchik และ Luiselli 2008; PierceJordan
และยก, 2005) ประการที่สองการเพิ่มคุณภาพและความถี่ของการเล่นที่เหมาะสมได้รับการแสดงเพื่อลด
Stereotypy และพฤติกรรมปัญหาอื่น ๆ ในเด็กบางคนออทิสติกและอาจจะเป็นวิธีการที่มีประสิทธิภาพในการป้องกันหรือ
การรักษาพฤติกรรมเหล่านี้ (เช่น Koegel ไฟร์สโตน, Kramme และ Dunlap ,. 1974; Lang รีลลี่, et al, 2010) ประการที่สามการเรียนการสอน
การเล่นช่วยลดความแตกต่างที่สังเกตได้ระหว่างเด็กออทิสติกและเด็กมักจะพัฒนา การลดลงของ
ความแตกต่างที่เห็นได้ชัดอาจเพิ่มโอกาสที่เด็กออทิสติกจะได้รับการพิจารณาสำหรับการรวมในกิจกรรม
กับเด็กมักจะพัฒนา (Hine & Wolery 2006) ในที่สุดผู้ใหญ่และเด็กคนอื่น ๆ อาจจะมีโอกาสมากขึ้นในการแสดงความคิดเห็น
หรือเข้าร่วมในการเล่นของเด็กออทิสติกในกรณีที่เด็กมีส่วนร่วมในพฤติกรรมที่ได้รับการยอมรับว่าเป็นเล่น ตัวอย่างเช่น
เพื่อนและครูอาจจะลังเลที่จะแสดงความคิดเห็นหรือมีปฏิสัมพันธ์กับเด็กที่มีการถ่ายทอดวัวของเล่น แต่อาจมีผลกระทบถ้า
เด็กมีการเคลื่อนไหววัวรอบยุ้งฉางของเล่น ประเภทของการเปิดรับเพิ่มขึ้นเป็นภาษานี้ได้รับการแสดงที่จะเชื่อมโยงกับ
การเข้าซื้อกิจการในการพูด (เช่น McDuffie Yoder & 2010; Venker, McDuffie เอลลิส Weismer และ Abbeduto, 2012; Yoder,
McCathren วอร์เรนและวัตสัน, 2001) . ในท้ายที่สุดการเล่นให้บริบทสำหรับที่อยู่จำนวนมากของการขาดดุลหลักที่เกี่ยวข้อง
กับออทิสติกและการเรียนการสอนทักษะการเล่นที่สามารถดำเนินการเชิงรุกในช่วงวัยเด็ก (ยกอุปถัมภ์-Sanda, et al.
2011; ยกเมสันและบาร์ตัน, 2011; Ninci et al., 2013)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ไฮน์ และ wolery ( 2006 ) ให้เหตุผลเพิ่มเติมว่าทำไมเล่นหลายสอนเด็กออทิสติกเป็นคุณค่า
รักษาเป้าหมาย แรก เด็กที่ไม่ได้เรียนรู้ที่จะเล่นอาจพลาดโอกาสในการปฏิสัมพันธ์ทางสังคม และการสูญเสียอาจ
ลบมีผลต่อการพัฒนาทักษะทางสังคม ( บาร์ตัน& wolery , 2008 ; licciardello harchik & , , luiselli , 2008 ; piercejordan
&นักกีฬายก , 2005 )ประการที่สอง การเพิ่มคุณภาพและความถี่ของการเล่นที่เหมาะสมได้รับการแสดงเพื่อลดปัญหาพฤติกรรมอื่น ๆและการทำซ้ำ
ในเด็กออทิสติกและอาจเป็นวิธีที่มีประสิทธิภาพเพื่อป้องกันหรือ
รักษาพฤติกรรมเหล่านี้ ( เช่น KOEGEL , ไฟร์สโตน , kramme & , ดันล็อป , 1974 ; Lang , O ' Reilly , et al . , 2010 ) 3
, การสอนเล่นลดความแตกต่างที่สังเกตได้ระหว่างเด็กออทิสติกและมักจะพัฒนาเด็ก ลด
ความแตกต่างชัดเจน อาจเพิ่มโอกาสที่เด็กออทิสติกจะได้รับการพิจารณาสำหรับการรวมในกิจกรรม
กับมักจะพัฒนาเด็ก ( ไฮน์& wolery , 2006 ) ในที่สุด เด็กและผู้ใหญ่อื่น ๆอาจจะมีแนวโน้มที่จะแสดงความคิดเห็น
หรือเข้าร่วมในการเล่นของเด็กออทิสติก ถ้าเด็กมีส่วนร่วมในพฤติกรรมที่เป็นที่ยอมรับเป็นเล่น ตัวอย่างเช่น
เพื่อนและครูอาจจะลังเลที่จะแสดงความคิดเห็นหรือมีปฏิสัมพันธ์กับเด็กที่เป็นโมของเล่นวัว แต่อาจโต้ตอบ ถ้า
เด็กย้ายวัวรอบของเล่นยุ้งข้าว ประเภทนี้เพิ่มขึ้นจากภาษาได้รับการแสดงที่จะเกี่ยวข้องกับ
การเข้าซื้อกิจการของการพูด ( เช่นเมิกดัฟฟี่&โยเดอร์ , 2010 ; venker เมิกดัฟฟี่ เอลลิส , weismer & abbeduto , 2012 ; โยเดอร์
mccathren วอร์เรน & วัตสัน , 2001 ) สุด เล่นให้บริบทสำหรับการจำนวนมากของหลักการที่เกี่ยวข้อง
ออทิสติกและเล่นการเรียนการสอนทักษะสามารถดำเนินการเชิงรุกในช่วงปฐมวัย ( lifter อุปถัมภ์ Sanda , et al . ,
2011 ; ยก เมสัน &บาร์ตัน2011 ; ninci et al . , 2013 )