A tragicomedy is a play that is nei

A tragicomedy is a play that is neither a comedy nor a tragedy, although it has the features of both. Tragedies are usually focused almost exclusively on the central character, the tragic hero (although Shakespeare’s tragedies can sometimes be a double tragedy, with two tragic heroes, like Romeo and Juliet). The audience has insights into his mind and goes deeply in, as he does in Macbeth or Hamlet.
Comic plays, on the other hand, remove that focus and the concerns are diversified so that the action is made up of the stories of several characters, particularly pairs of lovers. The shadows in human emotions are usually minor in the comedies: they are such things as misunderstandings, playful deceptions and so on.

Plays that fall between the two stools of tragedy and comedy are sometimes referred to as ‘Problem Plays.’ so the whole area of classification is a very difficult one. It shouldn’t be necessary to classify them but scholars need a language in which to talk about the plays.

The Merchant of Venice can be seen as a tragicomedy. It has a comic structure but one of the central characters, Shylock, looks very much like a tragic character. The play has a comedy ending with the lovers pairing off but we are left with taste in the mouth of the ordeal of Shylock, destroyed by a combination of his own faults and the persecution of the lovers who enjoy that happy ending. The feeling at the end of the play is neither joy nor misery. The play has a decidedly comic structure but there is also a powerful tragic story. It can therefore be called a tragicomedy.

Shakespeare’ tragicomedies usually have improbable and complex plots; characters of high social class; contrasts between villainy and virtue; love of different kinds at their centre; a hero who is saved at the last minute after a touch-and- go experience; surprises and treachery. The Winter’s Tale and Cymbeline are two plays that fit that tragicomical pattern.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เป็น tragicomedy เป็นการเล่นที่ไม่ตลกหรือเป็นโศกนาฏกรรม แม้ว่าจะมีลักษณะการทำงานของทั้งสอง มักจะเน้น tragedies เกือบเฉพาะในอักขระกลาง พระเอกโศกนาฏกรรม (แม้ว่าบางครั้ง tragedies ของเชกสเปียร์สามารถเป็นโศกนาฏกรรมที่สอง ด้วยสองฮีโร่วิปโยค โรมิโอและจูเลียต) ผู้ชมมีความเข้าใจในจิตใจของเขา และไปลึก ทำไมแม็คเบ็ธหรือแฮมเลตเล่นการ์ตูน เอาโฟกัสบนมืออื่น ๆ และความกังวลจะมีความหลากหลายเพื่อให้การดำเนินการขึ้นเป็นเรื่องราวของหลายตัว โดยเฉพาะอย่างยิ่งคู่รัก เงาในอารมณ์ของมนุษย์ปกติเล็กน้อยในการ comedies: พวกเขามีสิ่งต่าง ๆ เกิดความเข้าใจผิด deceptions ขี้เล่น และอื่น ๆบทละครที่อยู่ระหว่างอุจจาระสองของโศกนาฏกรรมและตลก บางอย่างเป็น 'ปัญหาเล่น ' เพื่อให้บริเวณทั้งหมดของการจัดประเภทเป็นการยาก ไม่ควรจะจำคุณ ได้นักวิชาการจำเป็นภาษาในการพูดคุยเกี่ยวกับการเล่นสามารถเห็นร้านค้าเวนิสเป็น tragicomedy มีโครงสร้างแบบการ์ตูน แต่การ Shylock มองมากเช่นตัวอักษรที่น่าเศร้า เล่นตลกลงท้าย ด้วยรักจับคู่ออก แต่เราจะทิ้งรสชาติในปากของการทรมานของ Shylock ทำลายตามข้อบกพร่องของตัวเองและเบียดเบียนคนรักที่เป็นที่สิ้นสุดความสุขที่ ความรู้สึกที่สุดของการเล่นคือ ไม่สุขไม่ทุกข์ เล่นมีโครงสร้างการ์ตูนเด็ด แต่ยังมีเรื่องน่าเศร้าที่มีประสิทธิภาพ มันสามารถจึงถูกเรียกเป็น tragicomedyShakespeare’ tragicomedies usually have improbable and complex plots; characters of high social class; contrasts between villainy and virtue; love of different kinds at their centre; a hero who is saved at the last minute after a touch-and- go experience; surprises and treachery. The Winter’s Tale and Cymbeline are two plays that fit that tragicomical pattern.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โศกคือการเล่นที่ไม่ตลกหรือโศกนาฏกรรมแม้ว่ามันจะมีคุณสมบัติของทั้งสอง โศกนาฏกรรมมักจะมุ่งเน้นไปเกือบเฉพาะในอักษรกลางพระเอกที่น่าเศร้า (แม้ว่าโศกนาฏกรรมเช็คสเปียร์บางครั้งอาจเป็นโศกนาฏกรรมคู่กับสองวีรบุรุษที่น่าเศร้าเช่นเดียวกับโรมิโอและจูเลียต) ผู้ชมที่มีข้อมูลเชิงลึกในใจของเขาและไปลึกในขณะที่เขาไม่อยู่ในหมู่บ้านหรือก็อตแลนด์.
ละครการ์ตูนบนมืออื่น ๆ เอาโฟกัสและความกังวลว่าจะมีความหลากหลายเพื่อให้การดำเนินการถูกสร้างขึ้นจากเรื่องราวของตัวละครหลาย ๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่งคู่ของคนรัก เงาในอารมณ์ของมนุษย์มักจะเล็กน้อยในคอเมดี้ที่พวกเขามีสิ่งต่างๆเช่นความเข้าใจผิดหลอกลวงขี้เล่นและอื่น ๆ . เล่นที่ตกอยู่ระหว่างสองอุจจาระของโศกนาฏกรรมและตลกบางครั้งเรียกว่า 'ปัญหาที่เล่น. เพื่อให้พื้นที่ทั้งหมดของการจัดหมวดหมู่เป็นหนึ่งที่ยากมาก มันไม่ควรจะเป็นสิ่งจำเป็นที่จะจัดให้ แต่นักวิชาการต้องมีภาษาในการที่จะพูดคุยเกี่ยวกับละคร. เวนิสวาณิชสามารถมองเห็นเป็นโศก มันมีโครงสร้างการ์ตูน แต่หนึ่งในตัวละครกลางไชล็อกดูมากเช่นตัวละครที่น่าเศร้า เล่นมีตลกลงท้ายด้วยการจับคู่คนรักออก แต่เราจะเหลือในปากรสชาติของความเจ็บปวดของไชล็อกทำลายโดยการรวมกันของความผิดพลาดของตัวเองและการกดขี่ข่มเหงของคนรักที่ชอบที่สิ้นสุดความสุข ความรู้สึกในตอนท้ายของการเล่นคือความสุขความทุกข์ยากมิได้ เล่นมีโครงสร้างการ์ตูนเด็ด แต่ยังมีเรื่องที่น่าเศร้าที่มีประสิทธิภาพ ดังนั้นจึงสามารถเรียกว่าโศก. tragicomedies เช็คสเปียร์ 'มักจะมีแผนการที่จะเกิดขึ้นและซับซ้อน ตัวละครในสังคมชั้นสูง ความแตกต่างระหว่างความชั่วร้ายและคุณธรรม; ความรักที่แตกต่างกันที่ศูนย์ของพวกเขา พระเอกที่จะถูกบันทึกไว้ในนาทีสุดท้ายหลังจากที่ไปสัมผัสประสบการณ์-and-; ความประหลาดใจและการทรยศหักหลัง ฤดูหนาวเล่าและ Cymbeline สองเล่นที่เหมาะสมกับรูปแบบที่ tragicomical

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เป็นละครเศร้าปนตลกขบขัน เป็น เล่น ที่ ไม่ ตลกและโศกนาฏกรรม แต่มันมีคุณสมบัติของทั้ง โศกนาฏกรรมมักจะมุ่งเน้นเกือบเฉพาะในตัวละครกลาง ฮีโร่ที่น่าสงสาร ( แม้ว่าเช็คสเปียร์โศกนาฏกรรม บางครั้งสามารถเป็นโศกนาฏกรรมที่น่าเศร้า คู่ กับ สองวีรบุรุษ เหมือนโรมิโอ กับ จูเลียต ) ผู้ชมได้รับข้อมูลเชิงลึกในจิตใจของเขา และไปลึกในที่เขาทำในสก็อตแลนด์หรือ Hamlet
เล่นการ์ตูน บนมืออื่น ๆที่มุ่งเน้นและลบความกังวลมีมากมาย ดังนั้นการกระทำที่สร้างขึ้นจากเรื่องราวของตัวละครหลาย ๆ โดยเฉพาะคู่ของคนรัก เงาในอารมณ์ของมนุษย์มักจะเล็กน้อยในละครตลก : พวกเขามีสิ่งต่างๆเช่นความเข้าใจผิด ขี้เล่น deceptions และอื่น ๆ .

เล่นที่ตกอยู่ระหว่างสองตั่งของโศกนาฏกรรมและตลกบางครั้งจะเรียกว่าเป็น ' ปัญหาเล่นที่ . ' ดังนั้นพื้นที่ทั้งหมดของการจำแนกเป็นยากหนึ่ง มันไม่ควรต้องแยกแยะ แต่นักวิชาการต้องมีภาษาที่พูดคุยเกี่ยวกับการเล่น

พ่อค้าแห่งเวนิสสามารถมองเห็นเป็นละครเศร้าปนตลกขบขัน . มันมีโครงสร้างการ์ตูนแต่หนึ่งในตัวละครกลาง ไชล็อกดูมากเช่นตัวอักษรที่น่าเศร้า เล่นได้ตลกที่ลงท้ายด้วยคู่รักคู่ปิด แต่เราไม่เหลือรสชาติในปากของการทรมานของไชล็อก ทำลาย โดยการรวมกันของข้อบกพร่องของตัวเองและการประหัตประหารของคนรักที่ชอบตอนจบที่มีความสุข ความรู้สึกในตอนท้ายของการเล่นเป็นทั้งความสุขและความทุกข์การเล่นมีโครงสร้างเด็ดการ์ตูน แต่ยังมีประสิทธิภาพน่าเศร้า . จึงถูกเรียกว่าเป็นละครเศร้าปนตลกขบขัน .

Shakespeare ' tragicomedies มักจะมีน่าและซับซ้อนแปลง ลักษณะของชนชั้นทางสังคมสูง ความแตกต่างระหว่างความดีและความชั่วร้าย ความรักที่แตกต่างกันที่ศูนย์ของพวกเขา เป็น ฮีโร่ ที่บันทึกไว้ในนาทีสุดท้ายหลังจากสัมผัสและไปสัมผัสที่น่าประหลาดใจและการทรยศ เรื่องเล่าของฤดูหนาว และ ซิมเบอลีนเป็นสองเล่นที่ตรงกับ tragicomical แบบแผน