The ABTS assay is commonly applied

The ABTS assay is commonly applied to determine antioxidant
activity in plants. It is based on the ability of antioxidants to scavenge
the long-life radical cation ABTS+. The antioxidant activity of
the fibre concentrates extracted with methanol:acetone ranged
(p < 0.05) from 5.5 lM TE/g for passion fruit to 38.0 lM TE/g for
mango. The antioxidant activity of ethanol extracts were lower
(p < 0.05) than those of the methanol:acetone extracts, with values
ranging from 1.7 lMTE/g for pineapple to 15.3 lM TE/g for mango,
with no statistically significant differences (p > 0.05) between passion
fruit, pineapple and guava.
The DPPH free-radical does not require any special preparation
and is considered a simple and very fast method for determining
antioxidant activity. In contrast, DPPH can only be dissolved in organic
media, especially in ethanol, which is an important limitation
when interpreting the role of hydrophilic antioxidants. In the DPPH
assay the antioxidant capacities of the exotic fruit extracts tested
varied from 4.8 to 47.1 lM TE/g for pineapple and mango, respectively,
with statistically significant differences (p < 0.05) between
samples. As occurred with the ABTS assay (ethanol extraction),
the antioxidant activity values were lower (p < 0.05) than those
found in the methanol:acetone extract, with values ranging from
1.5 lM TE/g for passion fruit to 31.7 lM TE/g for mango with no
statistically significant differences (p > 0.05) between passion fruit
and pineapple samples.
The FRAP assay is commonly used to study the antioxidant
capacity of plant materials. The antioxidant capacity of fruit
extracts is determined by the ability of the antioxidants in these
extracts to reduce ferric to ferrous iron in FRAP reagent. The analysed
exotic fruit co-products showed a wide range of antioxidant
capacities, with values for ethanol extracts ranging between
2.5 lM TE/g for passion fruit and 13.7 lM TE/g for mango with statistically
significant differences (p < 0.05) between samples. In the
methanol:acetone extracts, the antioxidant activity values ranged
between 6.2 lM TE/g for pineapple and 19.1 lM TE/g for mango,
with statistically significant differences (p < 0.05) between samples.
As in the case of ABTS and DPPH in ethanol extracts, the antioxidant
activity values were lower (p < 0.05) than those when the
extraction used methanol:acetone.
There are no studies showing the antioxidant activities of the
co-products obtained from exotic fruit in general and the exotic
fruit studied here in particular. However there are numerous studies
where the antioxidant activities of fresh exotic fruit have been
determined. Thus, Beserra Almeida et al. (2011) reported that the
antioxidant activities of some exotic fruit from Brazil such as tamarind
(Tamarindus indica), papaya (Carica papaya) or murici (Byrsonima
crassifolia) were 8.3, 7.6 and 15.6 lM TE/g sample (fresh
weight), respectively, as measured with the ABTS assay, while
the DPPH assay gave values of 2.0; 2.2 and 6.5 lM TE/g sample
(fresh weight), respectively. Vasco et al. (2008) showed that the

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โดยทั่วไปจะใช้ทดสอบรเรียนเพื่อตรวจสอบสารต้านอนุมูลอิสระกิจกรรมในพืช มันขึ้นอยู่กับความสามารถของสารต้านอนุมูลอิสระ scavengeลองชีวิตรุนแรง cation รเรียน + กิจกรรมการต้านอนุมูลอิสระของสารสกัดใยที่สกัด ด้วยเมทานอล: อะซิโตนที่อยู่ในช่วง(p < 0.05) จาก 5.5 lM TE/g สำหรับผลไม้กับ 38.0 องศาเซลเซียส lM TE/g สำหรับมะม่วง กิจกรรมการต้านอนุมูลอิสระของสารสกัดเอทานอลถูกล่าง(p < 0.05) กว่าสารสกัดจากเมทานอล: อะซิโตน มีค่าตั้งแต่ lMTE 1.7 g สำหรับสับปะรด 15.3 lM TE/g สำหรับมะม่วงกับต่างไม่อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p > 0.05) ระหว่างความรักผลไม้ สับปะรด และฝรั่งDPPH ฟรีรัศมีต้องจัดเตรียมพิเศษใด ๆและถือว่าเป็นวิธีที่ง่าย และรวดเร็วมากในการกำหนดกิจกรรมต้านอนุมูลอิสระ ในทางตรงกันข้าม DPPH สามารถเพียงละลายในอินทรีย์สื่อ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในเอทานอล ซึ่งเป็นข้อจำกัดที่สำคัญเมื่อตีความบทบาทของ hydrophilic สารต้านอนุมูลอิสระ ใน DPPHกำลังการผลิตสารต้านอนุมูลอิสระของสารสกัดจากผลไม้ที่แปลกใหม่ที่ทดสอบ assayแตกต่างกันจาก 4.8 47.1 lM TE/g สำหรับสับปะรดและมะม่วง ตามลำดับมี (p < 0.05) ความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติระหว่างตัวอย่างการ เกิดขึ้นกับวิเคราะห์รเรียน (สกัดเอทานอล),ค่ากิจกรรมการต้านอนุมูลอิสระต่ำกว่า (p < 0.05) กว่าพบในสารสกัดเมทานอล: อะซิโตน มีค่าตั้งแต่1.5 lM TE/g สำหรับผลไม้เพื่อ 31.7 lM TE/g สำหรับมะม่วงที่ไม่มีแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p > 0.05) ระหว่างเสาวรสและตัวอย่างสับปะรดโดยทั่วไปใช้ FRAP assay การศึกษาสารต้านอนุมูลอิสระที่กำลังการผลิตโรงงาน กำลังการผลิตสารต้านอนุมูลอิสระของผลไม้แยกตามความสามารถของสารต้านอนุมูลอิสระในเหล่านี้สารสกัดลดเฟอร์รีดเหล็กในรีเอเจนต์ FRAP ที่ analysedผลิตภัณฑ์น้ำผลไม้แปลกใหม่ร่วมแสดงให้เห็นความหลากหลายของสารต้านอนุมูลอิสระกำลังการผลิต มีค่าระหว่างสารสกัดเอทานอล2.5 lM TE/g สำหรับผลไม้และ 13.7 lM TE/g สำหรับมะม่วงกับทางสถิติต่างอย่างมีนัยสำคัญ (p < 0.05) ระหว่างตัวอย่าง ในสารสกัดเมทานอล: อะซิโตน ค่ากิจกรรมการต้านอนุมูลอิสระที่อยู่ในช่วงระหว่าง 6.2 lM TE/g สำหรับสับปะรดและ 19.1 lM TE/g สำหรับมะม่วงด้วยต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p < 0.05) ระหว่างตัวอย่างในกรณีของรเรียนและ DPPH ในสารสกัดเอทานอล สารต้านอนุมูลอิสระที่ค่ากิจกรรมต่ำกว่า (p < 0.05) กว่าเมื่อผู้แยกใช้เมทานอล: อะซิโตนมีการศึกษาไม่แสดงกิจกรรมการต้านอนุมูลอิสระผลิตภัณฑ์ร่วมที่ได้รับจากผลไม้แปลกใหม่ทั่วไปและการเอ็กโซติกผลไม้เรียนที่นี่โดยเฉพาะ อย่างไรก็ตาม มีการศึกษามากมายที่ได้รับกิจกรรมต้านอนุมูลอิสระของผลไม้สดแปลกใหม่กำหนด ดังนั้น Beserra Almeida et al. (2011) รายงานว่า การกิจกรรมการต้านอนุมูลอิสระของผลไม้บางอย่างแปลกใหม่จากบราซิลเช่นมะขาม(Tamarindus indica), มะละกอ (มะละกอ Carica) หรือ murici (Byrsonimacrassifolia) ได้ 8.3, lM 7.6 และไม่เกิน 15.6 TE/g ตัวอย่าง (สดน้ำหนัก), ตามลำดับ วัดกับวิเคราะห์รเรียน ขณะทดสอบ DPPH ให้ค่าของ 2.0 2.2 และ 6.5 lM TE/g อย่าง(น้ำหนักสด), ตามลำดับ ไฟวาสโก et al. (2008) พบว่าการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ทดสอบ ABTS ถูกนำไปใช้กันทั่วไปในการตรวจสอบสารต้านอนุมูลอิสระ
กิจกรรมในพืช มันขึ้นอยู่กับความสามารถของสารต้านอนุมูลอิสระที่จะไล่
ตลอดชีวิตไอออนอนุมูลอิสระ ABTS + ฤทธิ์ต้านอนุมูลอิสระของ
เส้นใยเข้มข้นสกัดด้วยเมทานอล: อะซิโตนตั้งแต่
(p <0.05) จาก 5.5 LM TE / g สำหรับเสาวรสไป 38.0 LM TE / g สำหรับ
มะม่วง ฤทธิ์ต้านอนุมูลอิสระของสารสกัดเอทานอลลดลง
(p <0.05) กว่าของเมทานอล: สารสกัดจากอะซีโตนที่มีค่า
ตั้งแต่ 1.7 lMTE / g สำหรับสับปะรด 15.3 LM TE / g สำหรับมะม่วง
ที่ไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p> 0.05 ) ระหว่างความรัก
ผลไม้สับปะรดฝรั่ง.
DPPH อนุมูลอิสระไม่จำเป็นต้องมีการเตรียมการใด ๆ เป็นพิเศษ
และถือเป็นวิธีการที่ง่ายและรวดเร็วมากสำหรับการกำหนด
ฤทธิ์ต้านอนุมูลอิสระ ในทางตรงกันข้าม DPPH เท่านั้นที่สามารถละลายในอินทรีย์
สื่อโดยเฉพาะอย่างยิ่งในเอทานอลซึ่งเป็นข้อ จำกัด ที่สำคัญ
เมื่อการตีความบทบาทของสารต้านอนุมูลอิสระที่ชอบน้ำ ใน DPPH
การทดสอบความสามารถในการต้านอนุมูลอิสระของสารสกัดจากผลไม้ที่แปลกใหม่ผ่านการทดสอบ
ที่แตกต่างกัน 4.8-47.1 LM TE / g สำหรับสับปะรดและมะม่วงตามลำดับ
มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p <0.05) ระหว่าง
กลุ่มตัวอย่าง ในฐานะที่เกิดขึ้นกับการทดสอบ ABTS (สกัดเอทานอล)
ค่าสารต้านอนุมูลอิสระลดลง (p <0.05) กว่าที่
พบในเมทานอล: สารสกัดจากอะซีโตนที่มีค่าตั้งแต่
1.5 LM TE / g สำหรับเสาวรสไป 31.7 LM TE / g สำหรับมะม่วงที่ไม่มี
ความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p> 0.05) เสาวรส
และตัวอย่างสับปะรด.
ทดสอบ FRAP เป็นที่นิยมใช้ในการศึกษาสารต้านอนุมูลอิสระ
ความจุของวัสดุพืช สารต้านอนุมูลอิสระของผลไม้
สารสกัดจะถูกกำหนดโดยความสามารถของสารต้านอนุมูลอิสระเหล่านี้
เพื่อลดสารสกัดจากธาตุเหล็กเหล็กเหล็กในน้ำยา FRAP วิเคราะห์
ผลไม้ที่แปลกใหม่ผลิตภัณฑ์ร่วมแสดงให้เห็นความหลากหลายของสารต้านอนุมูลอิสระ
ขีดความสามารถที่มีค่าสำหรับสารสกัดเอทานอลอยู่ระหว่าง
2.5 LM TE / g สำหรับเสาวรสและ 13.7 LM TE / g สำหรับมะม่วงที่มีสถิติ
ความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญ (p <0.05) ตัวอย่าง ใน
เมทานอล: สารสกัดจากอะซีโตนค่าสารต้านอนุมูลอิสระอยู่ในช่วง
ระหว่าง 6.2 LM TE / g สำหรับสับปะรดและ 19.1 LM TE / g สำหรับมะม่วง
มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p <0.05) ระหว่างกลุ่มตัวอย่าง.
เช่นในกรณีของ ABTS DPPH และใน สารสกัดเอทานอลสารต้านอนุมูลอิสระ
ค่ากิจกรรมลดลง (p <0.05) มากกว่านั้นเมื่อ
นำมาใช้สกัดเมทานอล:. อะซิโตน
มีการศึกษาไม่มีการแสดงกิจกรรมของสารต้านอนุมูลอิสระที่มี
ผลิตภัณฑ์ร่วมที่ได้รับจากผลไม้ที่แปลกใหม่โดยทั่วไปและที่แปลกใหม่
ผลไม้ที่นี่ในการศึกษา โดยเฉพาะ อย่างไรก็ตามมีการศึกษาจำนวนมาก
ที่กิจกรรมการต้านอนุมูลอิสระของผลไม้สดที่แปลกใหม่ที่ได้รับการ
กำหนด ดังนั้น Beserra Almeida et al, (2011) รายงานว่า
กิจกรรมต้านอนุมูลอิสระของผลไม้ที่แปลกใหม่จากบราซิลเช่นมะขาม
(มะขาม) มะละกอ (มะละกอ) หรือ murici (Byrsonima
crassifolia) เป็น 8.3, 7.6 และ 15.6 LM TE / g ตัวอย่าง (สด
น้ำหนัก) ตามลำดับ เป็นวัดที่มีการทดสอบ ABTS ในขณะที่
การทดสอบ DPPH ให้ค่า 2.0; 2.2 และ 6.5 LM TE / g ตัวอย่าง
(น้ำหนักสด) ตามลำดับ และอัลวาสโก (2008) แสดงให้เห็นว่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โดย Abbr ทดสอบปกติใช้ตรวจสอบสารต้านอนุมูลอิสระ
ในพืช มันขึ้นอยู่กับความสามารถของสารต้านอนุมูลอิสระเพื่อหา
ยาวรากการ Abbr . สารต้านอนุมูลอิสระของ
ไฟเบอร์เข้มข้นสกัดด้วยเมทานอลอะซีโตนอยู่
( P < 0.05 ) จาก 5.5 LM te / g เสาวรสเพื่อ 38.0 LM te / g
มะม่วง ฤทธิ์ต้านอนุมูลอิสระของสารสกัดเอทานอลลดลง
( p < 005 ) สูงกว่าสารสกัดอะซีโตน ด้วยค่า
ตั้งแต่ 1.7 lmte / กรัมสับปะรดง LM te / g มะม่วง
ไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( P > 0.05 ) ระหว่างความรัก
ผลไม้ , สับปะรดและฝรั่ง

dpph อนุมูลอิสระไม่ต้องเตรียมตัวใด ๆพิเศษ เป็นง่ายและรวดเร็ววิธีการกำหนด
ต้านอนุมูลอิสระ ในทางตรงกันข้ามdpph สามารถละลายอินทรีย์
สื่อ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในเอทานอล ซึ่งเป็นข้อจำกัดที่สำคัญ เมื่อการตีความ
บทบาทของ antioxidants ที่มี . ใน dpph
การทดสอบความสามารถของสารต้านอนุมูลอิสระจากสารสกัดผลไม้ที่แปลกใหม่แตกต่างจาก 4.8 เพื่อทดสอบ
47.1 LM te / g ตามลำดับ สับปะรด และมะม่วง
กับอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( p < 0.05 ) ระหว่าง
ตัวอย่างตามที่เกิดขึ้นกับ Abbr assay ( การสกัดเอทานอล ) ,
สารต้านอนุมูลอิสระมีค่าลดลง ( p < 0.05 ) สูงกว่า
พบในเมทานอลอะซีโตน สารสกัด ด้วยค่าตั้งแต่ 1.5 LM te
/ g เสาวรสจะว่า LM te / g
มะม่วงไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( P > 0.05 ) ระหว่าง
เสาวรสและตัวอย่างสับปะรด
VDO ทดสอบที่ใช้กันทั่วไปเพื่อศึกษาสารต้านอนุมูลอิสระ
ความจุของวัสดุพืช ความจุของสารต้านอนุมูลอิสระจากสารสกัดผลไม้
ถูกกำหนดโดยความสามารถของสารต้านอนุมูลอิสระ สารสกัดเหล่านี้
ลดเหล็กเฟอร์ไปใน VDO ใช้ . การวิเคราะห์
ผลไม้แปลกใหม่ Co ผลิตภัณฑ์ที่แสดงหลากหลายของสารต้านอนุมูลอิสระ
ความจุกับค่าสารสกัดเอทานอลในช่วงระหว่าง
2.5 กล. . / g เสาวรสและ 13.7 LM te / g (
มะม่วงความแตกต่างทางสถิติ ( P < 0.05 ) ระหว่างตัวอย่าง ใน
เมทานอลอะซีโตนสารสกัดสารต้านอนุมูลอิสระอยู่ระหว่าง 6.2 ค่า
/ g โดย เต้ สับปะรดและ 19.1 LM te / g มะม่วง
กับอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( p < 0.05 ) ระหว่างตัวอย่าง
เช่นในกรณีของ Abbr dpph และสารสกัดเอทานอล , สารต้านอนุมูลอิสระ
ค่าล่าง อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( P < 0.05 ) สูงกว่าเมื่อ
การสกัดที่ใช้เมทานอลอะซีโตน .
ไม่มีการศึกษาแสดงกิจกรรมของสารต้านอนุมูลอิสระ
Co ผลิตภัณฑ์ที่ได้จากผลไม้แปลกใหม่ในทั่วไปและแปลกใหม่
ผลไม้เรียนที่นี่โดยเฉพาะ อย่างไรก็ตาม มีการศึกษามากมายที่
กิจกรรมต้านออกซิเดชันของผลไม้แปลกใหม่สดได้รับ
มุ่งมั่น ดังนั้น beserra อัลเมด้า et al .
( 2011 ) ได้รายงานว่ากิจกรรมต้านออกซิเดชันของผลไม้แปลกใหม่จากบราซิล เช่น มะขาม
( tamarindus indica ) , มะละกอ ( มะละกอ ) หรือ Murici ( byrsonima
crassifolia ) 8.3 7.6 ตัน อิม เต / กรัม ( น้ำหนักสดตัวอย่าง
) ตามลำดับ เป็นวัดที่มี Abbr assay , ในขณะที่
dpph ) ให้คุณค่าของ 2.0 ; 2.2 และ 6.5 LM te / กรัมตัวอย่าง
( น้ำหนักสด ) ตามลำดับ Vasco et al . ( 2551 ) พบว่า