On the one hand, an increase in foo

On the one hand, an increase in food
intake (measured as dry matter intake; DMI, g kg−0.75 d−1) can lead to
shorter ingesta MRT (h) and subsequently lower digestive efficiency (i.e.
nutrient extracted per unit of material ingested). Consequently, reduced
MRTs associated with increasing DMIs can impose an intrinsic limit on
the amount of feed the animal can ingest, thus limiting digestible dry
matter intake (DDMI, g kg−0.75 d−1). For example, Clauss et al. (2007b)
found a particularly steep negative relationship between MRT and DMI
in ruminant (sheep and cattle) and non-ruminant (hippopotamus)
foregut fermenters, which truncated their DDMIs at increasing levels
DMI.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในมือข้างหนึ่ง,
การเพิ่มขึ้นในอาหารที่บริโภค(วัดปริมาณวัตถุแห้ง; DMI กรัมกิโลกรัม 0.75 d-1)
สามารถนำไปสู่สั้นingesta MRT (ซ) และต่อมามีประสิทธิภาพการย่อยอาหารลดลง
(เช่นสารอาหารที่สกัดต่อหน่วยของวัสดุที่กิน) ดังนั้นลด
MRTs ที่เกี่ยวข้องกับการเพิ่มขึ้น DMIS สามารถกำหนดขีด จำกัด
ที่แท้จริงเกี่ยวกับปริมาณของอาหารสัตว์สามารถนำเข้าไปในร่างกายจึงจำกัด
ย่อยแห้งบริโภคเรื่อง(DDMI กรัมกิโลกรัม 0.75 d-1) ยกตัวอย่างเช่น Clauss et al, (2007B)
พบว่ามีความสัมพันธ์เชิงลบที่สูงชันโดยเฉพาะอย่างยิ่งระหว่างรถไฟฟ้าใต้ดิน MRT และ DMI
ในสัตว์เคี้ยวเอื้อง (แกะและวัวควาย) และไม่ใช่สัตว์เคี้ยวเอื้อง (ฮิปโป)
หมัก foregut ซึ่งตัด DDMIs ของพวกเขาในระดับที่เพิ่มขึ้น
DMI

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในมือข้างหนึ่ง , การเพิ่มขึ้นของการบริโภคอาหาร
( วัดเป็นปริมาณวัตถุแห้งตามลำดับ ; D − 3 , − 1 กรัมต่อกิโลกรัม ) สามารถนำไปสู่
MRT ingesta สั้น ( H ) และต่อมาลดการย่อยอาหารมีประสิทธิภาพ ( เช่น
สารอาหารสกัดต่อหน่วยของวัสดุย่อย ) ดังนั้นลด
mrts เกี่ยวข้องกับ dmis เพิ่มสามารถกําหนดขีดจำกัดที่แท้จริงบน
ปริมาณให้อาหารสัตว์ได้กิน จึงจำกัด
แห้งย่อยเรื่องการบริโภค ( ddmi G D −− 0.75 กิโลกรัม 1 ) ตัวอย่างเช่น คลอส et al . ( 2007b )
พบชันโดยเฉพาะอย่างยิ่งความสัมพันธ์เชิงลบระหว่าง MRT และ DMI
ในสัตว์เคี้ยวเอื้อง ( แกะและปศุสัตว์ ) และไม่ใช่สัตว์เคี้ยวเอื้อง ( ฮิปโปโปเตมัส )
fermenters ทางเดินอาหารส่วนต้น ซึ่งตัด ddmis ที่เพิ่มระดับดี
.