Chapter 542 Dark Moon Elves “12271！

Chapter 542 Dark Moon Elves

“12271！”

“9972！”

“11368！”

……

One after another, I rammed against the hard cliff. I healed myself while drinking potions, and had almost completely recovered my health. Thankfully, I had Chi You’s Body which increased my Health recovery by 200%. Plus, the Ruler’s Mantle [Cleansing Wind] also had a 2% heal recovery boosting effect. I somehow managed to hold up for 15 seconds!

Just as my health was about to hit the bottom, I cancelled my Dragon’s Hook. “Shua!” I flew out, escaping Lin Han’s grip!

“Peng!”

I flew right towards the cliff and then rolled forward. The sharp rocks slashed through my skin, making it extremely painful. I crashed into Frost, bringing her rolling down the cliff with me. “Pu pu!” I coughed up blood onto Frost’ white mantle. When I finally stopped, I only had 400+ health left!

‘Hai hai….”

I violently coughed as blood dripped down the side of my mouth. I felt extremely weak. To think that I would become this frail due to heavy wounds. I slumped down onto the ground, unable to exert any more energy.

Frost leaned against my chest and looked at all of the wounds on my body. Her tears continuously flowed down her cheek, washing away the blood and dirt. She cried, “I’m sorry…. I’m sorry… I shouldn’t have let you join Dragon City. If I hadn’t, you wouldn’t have taken so many injuries, and you wouldn’t have to go against such a terrifying enemy…”

I couldn’t help but chuckle and softly said, “What are you talking about? From the day that I joined Dragon City, I have never once regretted my actions..”

“But…”

Tears rolled off of the beautiful face. Frost looked at me and softly whispered, “You could’ve been like a regular adventurer and happily lived your days out in Ba Huang City gathering food and hunting for meat. With your strength and talent, you would’ve become the most talented adventurer. There was no need for you to stand in this fearsome territory, no need for you to go against these savage Hybrid Demons and fear for your life every second…”

I looked at Frost and smiled, “But, if I hadn’t met you, then I would’ve never been able to see what it truly meant to be strong, not to mention become as strong as I am now. Besides, I never was a patient guy, I wouldn’t be able to peacefully stay as an average adventurer. I like sticking my nose into things, and rebelling. If I didn’t have a strong teacher like you, then who would watch my back…”

Frost grinned, and a tear rolled off her chin, “Don’t say anymore, don’t say it. We all might even die here…”

……

At the bottom of the mountain. Su Ke raised his battle axe and supported Da Lin. He took a group of Dragon City Warriors and climbed up the mountain peak yelling, “Frost, we’ve come back….”

Frost leaned against me and looked at everyone. She then softly said, “I know. Hurry…. hold off Hell’s Song…. Lord Luo Lin… he’s close to Despair… Also, Su Ke, why have you brought Da Lin along with you? He’s too frail!”

Su Ke’s face was filled with determination, “All of the Dragon City Warriors are my brothers. We’ve gone to battle together and we no longer see each other as strangers. Maybe today is Dragon City’s last battle. Either way, I cannot let Da Lin survive miserably at the bottom of the mountain. I brought him so that if he dies, then at least he dies with our brothers…”

At that moment, the unconscious Da Lin suddenly raised a hand and “Pa!” slapped Su Ke’s face. We could hear it all the way from here, “You motherf*cker, I guess I really have to thank you huh…”

……

Right at that moment, Luo Lin finally stood up. He reached out and grabbed the hilt of Despair. His entire body shook and a blood red aura enveloped his entire body. His veins looked as though they were about to explode as they popped out from his skin. Luo Lin gritted his teeth and let out an agonizing scream. His cape fluttered and suddenly the entire earth started to shake!

“Shua!”

A ray of light surged into the sky from the weapon Despair and shock waves began to ripple throughout the area. Frost and I were embroiled into the chaos. I did all that I could to just keep my eyes open.

“King Luo Lin got the Godly Weapon Despair! King Luo Lin got the Godly Weapon Despair!” Su Ke grabbed his battle axe and whooped.

All of the Dragon City Warriors started to chant, “Long Live Lord Luo Lin! Long Live Lord Luo Lin!”

……

Lin Han arrogantly smiled and said, “You dead bastard. Did you think that you’d be able to fight with Despair? The strength of that godly weapon is dependent on the person who’s wielding it! For a man who’s just a Sword God, just what makes you think you can control its power? Hahaha, let my Misfortune get a taste of Despair, how does that sound?”

The light began to diminish. Loo Lin raised Despair and quietly stood in the ruins. and slowly looked up, “As you wish!”

“Pa!”

Sparks flew and Luo Lin rushed at Lin Han. Gripping his sword in both hands, Luo Lin threw an energy slash!

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บท 542 Dark Moon เอลฟ์ "12271" "9972" "11368" ……หนึ่ง ที่ผมกระแทกกับหน้าผายาก ผมหายเองขณะดื่มยา และได้เกือบสมบูรณ์กู้คืนสุขภาพ ขอบคุณ ผม Chi ของร่างกายของคุณซึ่งการกู้คืนสุขภาพของฉันเพิ่มขึ้น 200% พลัส ไม้บรรทัดของหิ้ง [ทำความสะอาดลม] ยังมี 2% ที่รักษาส่งเสริมผลการกู้คืน ฉันจัดการเพื่อเก็บสำหรับ 15 วินาทีอย่างใดเช่นเดียวกับสุขภาพของฉันเป็นเรื่องเกี่ยวกับการ ตีด้านล่าง ผมยกตะขอมังกรของฉัน "Shua" ผมบิน หนีจับหลินฮัน"ยี่เป็ง"ผมบินขวาไปทางหน้าผาแล้ว ย้อนไปข้างหน้า หินคมเฉือนผ่านผิว ทำให้เจ็บปวดอย่างมาก ผมชนเข้าน้ำค้างแข็ง นำเธอกลิ้งลงหน้าผากับฉัน "Pu pu" ผมไอเลือดลงบนน้ำแข็ง ' เสื้อคลุมสีขาว เมื่อฉันหยุดในที่สุด ฉันมีเพียง 400 + สุขภาพซ้ายไฮ...ไฮ "ฉันอย่างรุนแรงไอเป็นเลือดหยดลงด้านข้างของปาก ผมรู้สึกว่าอ่อนมาก คิดว่า ฉันจะกลายเป็นนี้เพลียเนื่องจากบาดแผลหนัก ผม slumped ลงไป ไม่ออกแรงใด ๆ พลังงานมากขึ้นแข็งพิงกับอกของฉัน และมองทั้งหมดของบาดแผลบนร่างกายของฉัน น้ำตาของเธออย่างต่อเนื่องไหลลงแก้ม ชะเลือดและสิ่งสกปรก ร่ำไห้ "ฉันขอโทษ... ขอโทษ ฉันไม่ควรจะให้คุณเข้าร่วมเมืองมังกร ถ้าฉันไม่ได้ คุณจะไม่มี so บาดเจ็บมากมาย และคุณจะไม่ต้องไปต่อต้านดังกล่าวน่ากลัวศัตรู..."ฉันไม่สามารถช่วยแต่ chuckle และกล่าวเบา ๆ ว่า "สิ่งที่คุณกำลังพูดถึง จากวันที่ผมเข้าร่วมเมืองมังกร ผมมีเคยสูงในการดำเนินการของฉัน...""แต่..."น้ำตารีดออกจากใบหน้าสวยงาม น้ำค้างแข็งมองผม และ กระซิบเบา ๆ, "คุณอาจได้รับเช่นเดียวกับนักผจญภัยเป็นปกติ และอาศัยอยู่อย่างมีความสุขวันใน Ba หวงเมืองรวบรวมอาหาร และการล่าสัตว์สำหรับเนื้อ มีความแข็งแรงและความสามารถ คุณจะได้กลายเป็นนักผจญภัยมีพรสวรรค์ ก็ไม่จำเป็นต้องเด่นในดินแดนนี้น่ากลัว คุณจะไปกับเหล่าปีศาจไฮบริด และกลัวสำหรับชีวิตของคุณทุกวินาที...ไม่จำเป็น"ผมมองที่แข็ง และยิ้ม "แต่ ถ้าฉันไม่ได้พบคุณ แล้วจะไม่ค่อยได้เห็นสิ่งที่มันหมายถึงการมีความแข็งแรง ไม่พูดถึงอย่างแท้จริงกลายเป็นผมตอนนี้ ฉันไม่เคยเป็นผู้ชายผู้ป่วย ฉันจะไม่สามารถอยู่อย่างสงบสุขเป็นนักแสวงโชคที่เฉลี่ย ผมชอบจมูกของฉันเป็นสิ่งที่ติด และกบฎ ถ้าไม่มีครูที่แข็งแกร่งเช่นคุณ แล้วใครจะดูหลัง..."Grinned น้ำค้างแข็ง และน้ำตารีดปิดคางของเธอ, "ไม่ได้พูดอีกต่อไป ไม่ได้พูดว่า เราอาจจะตายที่นี่..." ……ที่ด้านล่างของภูเขา Su Ke ยกขวานรบของเขา และสนับสนุนดาลิน เขาเอากลุ่มนักรบเมืองมังกร และปีนขึ้นยอดเขาตะโกน "น้ำค้างแข็ง เราเคยไปมา"แข็งพิงกับฉัน และมองทุกคน เธอเบา ๆ ว่า "ฉันรู้ว่า รีบ...ค้างปิดมิดเพลง... พระ Luo Lin. ... เขาอยู่ใกล้กับความสิ้นหวัง... ยัง Su Ke ทำไมได้คุณมาลิดาพร้อมกับคุณ เขาเป็นร่างกายอ่อนแอเกินไปSu Ke ใบหน้าเต็มไป ด้วยความมุ่งมั่น "นักรบมังกรเมือง ทั้งพี่ เราเคยไปรบที่โดด และเราไม่เห็นคนอื่น ๆ เป็นคนแปลกหน้า บางทีวันนี้เป็นศึกสุดท้ายเมืองมังกร ทั้งสองวิธี ฉันไม่ให้ดาลินรอดอย่างน่าสังเวชที่ด้านล่างของภูเขา ได้นำเขาดังนั้นถ้าเขาตาย แล้วอย่างน้อยเขาตายพี่น้อง..."ขณะที่การ Lin Da หมดสติก็ยกมือ และ "Pa " ตบหน้า Su Ke เราสามารถได้ยินเสียงจากที่นี่ ทุกทาง "คุณ motherf * cker ผมคิดว่า จริง ๆ ต้องขอบคุณฮะ..." ……ที่ช่วงเวลานั้น Luo หลินก็ยืนขึ้น เขาถึงออก และคว้าด้ามจับสิ้นหวัง ร่างกายของเขาทั้งส่าย และออร่าสีแดงเลือดห่อหุ้มร่างกายของเขาทั้งหมด เส้นเลือดของเขาดูแม้ว่าจะระเบิด ตามที่พวกเขาโผล่ออกจากผิวหนังของเขา Luo Lin gritted ฟันของเขา และให้ออกกรี๊ดปราศ เขาแหลม fluttered และก็โลกเริ่มสั่น"Shua"มีแสงไฟเพิ่มขึ้นสู่ท้องฟ้าจากอาวุธสิ้นหวัง และคลื่นช็อกเริ่มกระเพื่อมทั่วบริเวณ น้ำแข็งและถูก embroiled เป็นความสับสนวุ่นวาย ผมทำทั้งหมดที่ฉันสามารถเพียงแค่รักษา ตาของฉันเปิด“King Luo Lin got the Godly Weapon Despair! King Luo Lin got the Godly Weapon Despair!” Su Ke grabbed his battle axe and whooped.All of the Dragon City Warriors started to chant, “Long Live Lord Luo Lin! Long Live Lord Luo Lin!” ……Lin Han arrogantly smiled and said, “You dead bastard. Did you think that you’d be able to fight with Despair? The strength of that godly weapon is dependent on the person who’s wielding it! For a man who’s just a Sword God, just what makes you think you can control its power? Hahaha, let my Misfortune get a taste of Despair, how does that sound?”The light began to diminish. Loo Lin raised Despair and quietly stood in the ruins. and slowly looked up, “As you wish!”“Pa!”Sparks flew and Luo Lin rushed at Lin Han. Gripping his sword in both hands, Luo Lin threw an energy slash!

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตอนที่ 542 ดวงจันทร์มืด เอลฟ์" 12271 ! "" 9972 ! "" 11368 ! ". . . . . . .หนึ่งหลังจากที่อื่น ผมกระแทกกับหน้าผามาก ผมหายเองขณะดื่ม Potion และหายเกือบเป็นปกติแล้ว สุขภาพของฉัน Thankfully , ฉันมี ชิ คุณร่างกายที่เพิ่มการกู้คืนสุขภาพของฉันโดย 200% Plus , ไม้บรรทัดของคลีนซิ่งลม ] [ เสื้อคลุมมี 2 % หายกู้คืนเพิ่มผล ฉันจัดการอย่างใดที่จะถือขึ้นเป็นเวลา 15 วินาทีเช่นเดียวกับสุขภาพของฉันกำลังจะกดปุ่มด้านล่าง ผมยกเลิก ตะขอ มังกรของฉัน " Shua ! " ผมบินออกหนีมือของหลินฮั่น !" เพ้ง ! "ผมบินขวาไปยังหน้าผาแล้วกลิ้งไปข้างหน้า หินแหลมแทงผ่านผิวหนังของฉันทำให้มันเจ็บปวดมาก ฉันชนเข้ากับน้ำแข็ง , พาเธอกลิ้งตกหน้าผาด้วย " ปู ปู ! " ก็ไอขึ้นเลือดน้ำค้างแข็งขาวบนหิ้ง เมื่อผมหยุด ผมแค่ 400 + ซ้าย สุขภาพ" ไห่ ไห่ . . . . . . . "ฉันชิงไอเป็นเลือดหยดลงไปด้านข้างของปาก ผมรู้สึกแสนอ่อนแอ คิดว่าผมจะกลายเป็นที่อ่อนแอเนื่องจากบาดเจ็บหนัก ฉันทรุดตัวลงบนพื้น ไม่สามารถที่จะออกแรงพลังงานใด ๆเพิ่มเติมฟรอสต์พิงกับหน้าอกของฉันและมองที่ทั้งหมดของบาดแผลบนร่างกายของฉัน น้ำตาของเธอไหลลงมาอย่างต่อเนื่อง แก้ม ชะล้างเลือดและสิ่งสกปรก เธอร้องไห้ " ข้าขอโทษ . . . . . . . ผมขอโทษ . . . ผมไม่ควรปล่อยให้คุณเข้าร่วมเมืองมังกร ถ้าไม่ คุณคงไม่บาดเจ็บมากมาย และคุณก็ไม่ต้องไปเผชิญหน้า กับศัตรูที่น่ากลัว " . . . . . . .ฉันไม่สามารถช่วย แต่หัวเราะเบาๆ และกล่าวว่า " คุณกำลังพูดเรื่องอะไร ? จากวันที่ฉันเข้าเมืองมังกร ผมเคยเสียใจกับการกระทำของฉัน . . ." แต่ . . . . . . . "น้ำตากลิ้งออกจากหน้าสวย ฟรอสต์มองฉันและกระซิบเบา ๆ " คุณอาจเคยเป็นนักผจญภัยที่ปกติและมีความสุขอยู่วันของคุณออกในเมืองบา งอาหารและการล่าเนื้อ ที่มีความแข็งแกร่งและความสามารถของคุณ คุณจะได้เป็นนักสู้ที่เก่งที่สุด ไม่มีความจำเป็นที่คุณจะต้องยืนอยู่ในดินแดนอันน่ากลัวนี้ ไม่ต้องไปเทียบกับเหล่านี้ป่าเถื่อนไฮบริดปีศาจและกลัวสำหรับชีวิตของคุณทุกวินาที . . . . . . . "ผมมองที่ฟรอสต์และยิ้ม " แต่ถ้าฉันไม่เจอเธอ แล้วฉันก็ไม่เคยได้เห็นมันอย่างแท้จริงหมายถึงการเข้มแข็ง ไม่ต้องพูดถึงแข็งแรงเท่าผมตอนนี้ อีกอย่าง ผมไม่เคยเป็นคนไข้ผู้ชาย ผมคงไม่สามารถ สงบอยู่เป็นนักผจญภัยโดยเฉลี่ย ผมชอบเข้าไปยุ่มย่ามในเรื่อง กบฎ ถ้าฉันไม่ได้เป็นครูที่เข้มแข็งเหมือนคุณ แล้วใครจะดูของฉันกลับมา . . . . . . . "ฟรอสแยะยิ้ม และน้ำตารีดออกจากคางของเธอ " ไม่ต้องพูดแล้ว ไม่พูดแล้ว เราทั้งหมดกำลังจะตายที่นี่ . . . . . . . ". . . . . . .ที่ด้านล่างของภูเขา ซูเค่อยกขวานรบและสนับสนุนดาหลิน เขาเอากลุ่มของเมืองมังกรนักรบและปีนขึ้นยอดเขาตะโกน " ฟรอสต์ เรากลับมา . . . . . . . "ฟรอสต์พิงฉันและมองทุกคน เธอเบา ๆว่า " ผมรู้ เร็วเข้า . . . . . . . ถือปิดนรก เพลง . . . . . . . ลอร์ด หลัว หลิน . . . ใกล้ชิดเขาสิ้นหวัง . . . . . . . ยัง ซูเค่อ ทำไมคุณพาต้าหลินมาด้วย เขาอ่อนแอเกินไป ! "หน้าของซูเค่อก็เต็มไปด้วยความมุ่งมั่น " แห่งเมืองนักรบมังกรเป็นพี่น้องของฉัน เราต้องไปต่อสู้ด้วยกัน และเราไม่ได้เจอกันเหมือนเป็นคนแปลกหน้า บางทีวันนี้เป็นเมืองสุดท้ายมังกรต่อสู้ อีกอย่าง ผมไม่สามารถปล่อยให้ดาหลินรอดเข็ญใจที่ด้านล่างของภูเขา ข้านำเขามา ดังนั้นถ้าเขาจะตาย อย่างน้อยเขาจะตายกับพี่น้องของเรา . . . "ในขณะนั้น สติดาหลินพลันยกขึ้นมือและป่า ! " ตบใบหน้าของซูเค่อ . พวกเราได้ยินมันทั้งหมดทางจากที่นี่ " คุณเล * cker ฉันเดาว่าฉันต้องขอบคุณฮะ . . . . . . . ". . . . . . .ในขณะเดียวกัน หลัว หลินก็ลุกขึ้นยืน เขาเอื้อมมือไปจับด้ามของความสิ้นหวัง ทั้งร่างกายของเขาสั่นและเลือดสีแดงออร่าห่อหุ้มร่างกายทั้งหมดของเขา สายเลือดของเขาดูราวกับว่าพวกเขาจะระเบิดที่พวกเขาโผล่ออกมาจากหนังของเขา หลัว หลิน gritted ฟันของเขาและปล่อยออกมาเป็นเสียงกรีดร้องที่เจ็บปวด แหลมของเขาหวั่นไหวและก็โลกทั้งหมดก็เริ่มสั่น !" Shua ! "รังสีของแสงที่พุ่งสู่ท้องฟ้าจากอาวุธความสิ้นหวังและคลื่นช็อกเริ่มกระเพื่อม ทั่วบริเวณ ฟรอสต์และฉันเป็น embroiled ในความวุ่นวาย ฉันทำทั้งหมดที่ฉันสามารถที่จะเก็บตาของฉันเปิด" กษัตริย์หลัว หลินได้สิ้นหวังอาวุธของพระเจ้า ! กษัตริย์ลูหลินมีความสิ้นหวังอาวุธของพระเจ้า ! " ซูเค่อ คว้าขวานรบและ whooped .ทั้งหมดของเมืองนักรบมังกรเริ่มร้องเพลง " ทรงพระเจริญพระเจ้าหลัวหลิน ! ทรงพระเจริญองค์หลอหลิน ! ". . . . . . .หลินฮั่นเต๊ะยิ้มและกล่าวว่า " เธอตายแน่ไอ้สารเลว คุณคิดว่าคุณจะสามารถที่จะต่อสู้กับความสิ้นหวัง ? ความแรงของอาวุธที่พระเจ้าจะขึ้นอยู่กับคนที่ถือมัน สำหรับผู้ชายที่ต้องการแค่ดาบพระเจ้า อะไรทำให้คุณคิดว่าคุณสามารถควบคุมพลังของ ฮ่า ฮ่า ฮ่า ให้ความโชคร้ายของฉันได้รับรสชาติของความสิ้นหวัง เสียงอะไรน่ะ ? "แสงก็เริ่มคลายลง ลู่หลินยกสิ้นหวังและเงียบอยู่ฉัน