John N. SerioMost readers of Robert

John N. Serio
Most readers of Robert Frost's poem "Fire and Ice" agree with Lawrance Thompson's view that the poem is a marvel of compactness, signaling for Frost "a new style, tone, manner, [and] form" (Years of Triumph 152). Thompson interprets "Fire and Ice" as hinting at the destructive powers of "the heat of love or passion and the cold of hate," sensing that "these two extremes are made so to encompass life as to be a gathering up of all that may exist between them; all that may be swept away by them" (Fire and Ice 122). But a closer look at the poem reveals that in structure, style, and theme "Fire and Ice" is a brilliant, gemlike compression of Dante's Inferno.(1) As such, it presents a much more profound distinction between the two extremes of love and hate. Like Dante, Frost follows Aristotle in condemning hatred as far worse than desire.
At its most obvious, formal level, "Fire and Ice" has nine lines, mirroring Dante's nine circles of hell. Although Frost's poem is not exactly funnel shaped like Dante's hell, it does narrow considerably at the end as Frost literally cuts in half his general pattern of four stresses (iambic tetrameter) to close on two lines having only two stresses each (iambic dimeter). Interestingly, the one line near the opening or top of the poem that contains two stresses, "Some say in ice," evokes the frozen punishment awaiting the worst sinners at the constricted bottom of Dante's hell. In addition, and surprisingly overlooked by most readers, Frost employs a modified terza rima, the rhyme scheme Dante invented for his Divine Comedy: aba, abc, bcb.
But it is at the thematic level that Frost most tellingly follows Dante, for the poem reflects the same system of ethics that Dante employs to classify the sins and punishments of hell. In reading the Inferno, readers are often puzzled by Dante's arrangement, because flatterers, fortunetellers, hypocrites, thieves, even counterfeiters are placed below murderers. The explanation that Dante provides in canto 11 derives from Aristotle: Sins of reason are worse than sins of passion. In the Nicomachean Ethics, Aristotle observes that what distinguishes human beings from other life forms is reason; therefore, human beings must function with reason in order to fulfill their maximum potential, what Aristotle terms arete - excellence or virtue (17). As a Catholic, Dante modifies this principle by adding that reason is God's greatest gift to humankind and, therefore, its perversion or misuse constitutes the worst possible sin: "But since fraud / Is the vice of which man alone is capable, / God loathes it most" (Ciardi 11.24-26).
All the damned know they have committed sin, but those in the upper circles such as the carnal, the gluttons, the hoarders and wasters, the angry and sullen (note the Aristotelian lack of moderation in these categories) let passion sway their reason. Those in middle hell such as the murderers, warmongers, suicides, and homosexuals exercise emotion in alignment with reason: Violent though some of their actions may be, these sinners do what they think. But those in lower hell - the flatterers, hypocrites, thieves, and those who have betrayed family and country - exercise deceit. They use their reason to camouflage their true intent and thus pervert the proper use, according to Dante, of God's most distinctive gift to humans. Those in the ninth circle, the traitors to friends, family, and country, are frozen in ice, a most fitting punishment for their icy hearts. Though logically all the sinners in hell suffer the same consequence - eternal separation from the presence and love of God - those in the lower regions of hell have committed more serious sins and suffer more. In the very pit of hell, excoriated in the three mouths of icebound Satan, lie the arch-betrayers of all time: Brutus, Cassius, and Judas Iscariot.
Frost's "Fire and Ice" contains this same organizational pattern. The understated opening two lines, "Some say the world will end in fire, / Some say in ice," at first seem merely to suggest the biblical and scientific predictions about the end of the world: an apocalyptic holocaust or a new ice age. However, as figurative representations of desire and hatred, fire and ice embody the very system of Aristotelian ethics Dante employs in arranging the Inferno: Sins of reason are worse than sins of passion. Frost associates fire with the senses and places it first or, so to speak, near the top of his poem as the lesser of the two types of sin: "From what I've tasted of desire / I hold with those who favor fire." The verbs are sensuous and although not direct allusions, they recall characters in Dante's upper hell such as the glutton Ciacco the Hog ("tasted"), the adulterous lovers Paolo and Francesca ("hold"), and the hoarders ("favor"). In addition, by aligning the poem's speaker with a group of others ("I hold with those who favor fire"), Frost implies this is a more common and less serious sin.
When Frost s

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

จอห์นเอ็น Serio
ผู้อ่านส่วนใหญ่ของบทกวีโรเบิร์ตฟรอสต์ "ไฟและน้ำแข็ง" เห็นด้วยกับมุมมอง Lawrance ธ อมป์สันว่าบทกวีเป็นประหลาดใจของความเป็นปึกแผ่นสัญญาณของ Frost "สไตล์โทนลักษณะ [และ] รูปแบบใหม่" (ปีของไทรอัมพ์ 152) ธ อมป์สันตีความ "ไฟและน้ำแข็ง" เป็นนัยที่อำนาจการทำลายล้างของ "ความร้อนของความรักหรือความรักและความหนาวเย็นของความเกลียดชังที่" การตรวจจับว่า "ทั้งสองสุดขั้วจะทำเพื่อให้รวมไปถึงชีวิตที่จะเป็นที่รวบรวมขึ้นจากทั้งหมดที่อาจ อยู่ระหว่างพวกเขาทั้งหมดที่อาจจะถูกกวาดออกไปจากพวกเขา "(ไฟและน้ำแข็ง 122) แต่มองใกล้ที่บทกวีเผยให้เห็นว่าในโครงสร้างรูปแบบและรูปแบบ "ไฟและน้ำแข็ง" เป็นที่ยอดเยี่ยม, การบีบอัด gemlike ของอินเฟอร์โน (1). เช่นนี้จะนำเสนอความแตกต่างที่ลึกซึ้งมากขึ้นระหว่างสองขั้วของความรัก และความเกลียดชัง เหมือนดังเตฟรอสต์ต่อไปนี้อริสโตเติลประณามความเกลียดชังเท่าที่เลวร้ายยิ่งกว่าความปรารถนา.
ที่เห็นได้ชัดที่สุดระดับอย่างเป็นทางการของ "ไฟและน้ำแข็ง" มีเก้าเส้นสะท้อนของดันเต้เก้าวงการนรก แม้ว่าบทกวีของฟรอสต์ไม่ว่าช่องทางของรูปร่างเหมือนนรกของดันเต้ก็ไม่แคบมากในตอนท้ายเป็นฟรอสต์ตัวอักษรตัดในช่วงครึ่งปีรูปแบบทั่วไปของเขาสี่ความเครียด (tetrameter โคลง) เพื่อปิดในสองสายมีเพียงสองความเครียดแต่ละ (dimeter โคลง) ที่น่าสนใจหนึ่งบรรทัดที่อยู่ใกล้กับการเปิดหรือด้านบนของบทกวีที่มีสองความเครียด "บางคนบอกว่าอยู่ในน้ำแข็ง" กระตุ้นการลงโทษแช่แข็งรอคนบาปที่เลวร้ายที่สุดที่ด้านล่างตีบนรกของดันเต้ นอกจากนี้และมองข้ามที่น่าแปลกใจโดยผู้อ่านส่วนใหญ่แข็งพนักงาน Rima การแก้ไข Terza โครงการสัมผัส Dante คิดค้นตลก Divine ของเขา. ABA, ABC, BCB
แต่ก็อยู่ในระดับที่ใจที่ฟรอสต์มากที่สุดพระนามดังนี้ Dante สำหรับบทกวี สะท้อนให้เห็นถึงระบบเดียวกันของจริยธรรมที่ Dante พนักงานในการจำแนกความผิดบาปและการลงโทษของนรก ในการอ่านนรกผู้อ่านมักจะงงงวยโดยการจัดเรียงของดันเต้เพราะ flatterers หมอดูคนหน้าซื่อใจคดโจรปลอมแม้จะอยู่ด้านล่างฆาตกร คำอธิบายที่ให้ดันเต้ใน Canto 11 มาจากอริสโตเติล: บาปของเหตุผลที่จะเลวร้ายยิ่งกว่าความผิดบาปของความรัก ใน Nicomachean จริยธรรมอริสโตเติลตั้งข้อสังเกตว่าสิ่งที่แตกต่างจากมนุษย์รูปแบบของชีวิตอื่น ๆ ที่เป็นเหตุผล; ดังนั้นมนุษย์ต้องทำงานด้วยเหตุผลเพื่อตอบสนองศักยภาพสูงสุดของพวกเขาสิ่งที่คำอริสโตเติล arete - ความเป็นเลิศหรือคุณธรรม (17) ในฐานะที่เป็นคาทอลิก Dante ปรับเปลี่ยนหลักการนี้โดยการเพิ่มด้วยเหตุผลที่ว่าเป็นของขวัญที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของพระเจ้าเพื่อมนุษยชาติและดังนั้นในทางที่ผิดหรือผิดของตนถือว่าเป็นบาปที่เลวร้ายที่สุด " แต่เนื่องจากการทุจริต / รองของการที่คนคนเดียวที่มีความสามารถ / พระเจ้าเบื่อ มันมากที่สุด "(Ciardi 11.24-26).
ทุกคนรู้ว่าไอ้พวกเขามีความมุ่งมั่นบาป แต่ผู้ที่อยู่ในแวดวงบนเช่นเนื้อหนังคนตะกละที่ hoarders และฟุ่มเฟือยที่โกรธและบูดบึ้ง (หมายเหตุขาดอริสโตเติ้ในปริมาณที่พอเหมาะ ประเภทเหล่านี้) ให้ความรักของพวกเขาพลิ้วไหวเหตุผล ผู้ที่อยู่ในนรกกลางเช่นฆาตกร warmongers ฆ่าตัวตายและการออกกำลังกายอารมณ์รักร่วมเพศในแนวเดียวกันกับเหตุผลที่มีความรุนแรงถึงแม้บางคนมาจากการกระทำของพวกเขาอาจจะเป็นคนบาปเหล่านี้ทำในสิ่งที่พวกเขาคิดว่า แต่ผู้ที่อยู่ในนรกลดลง - flatterers ที่คนหน้าซื่อใจคดขโมยและบรรดาผู้ที่ได้ทรยศครอบครัวและประเทศ - การออกกำลังกายการหลอกลวง พวกเขาใช้เหตุผลของพวกเขาเพื่ออำพรางเจตนาที่แท้จริงของพวกเขาจึงบิดเบือนการใช้ที่เหมาะสมตามที่ดันเต้, ของที่ระลึกที่โดดเด่นที่สุดของพระเจ้ากับมนุษย์ ผู้ที่อยู่ในวงกลมเก้าทรยศกับเพื่อนครอบครัวและประเทศจะถูกแช่แข็งอยู่ในน้ำแข็ง, การลงโทษเหมาะสมที่สุดสำหรับหัวใจน้ำแข็งของพวกเขา แม้ว่าเหตุผลคนบาปทั้งหมดที่อยู่ในนรกประสบผลเดียวกัน - แยกนิรันดร์จากการแสดงตนและความรักของพระเจ้า - ผู้ที่อยู่ในบริเวณชั้นล่างของนรกมีความมุ่งมั่นความผิดบาปที่ร้ายแรงมากขึ้นและต้องทนทุกข์ทรมานมากขึ้น ในหลุมมากนรก excoriated ในช่วงสามปากติดนำ้แข็งซาตานนอนโค้งทรยศของเวลาทั้งหมด:. บรูตัสเสียสและยูดาสอิสคาริโอ
ฟรอสต์ "ไฟและน้ำแข็ง" ที่มีรูปแบบขององค์กรเดียวกันนี้ understated เปิดเส้นสองเส้น "บางคนบอกว่าโลกจะสิ้นสุดลงในกองไฟ / บางคนบอกว่าอยู่ในน้ำแข็ง" ในตอนแรกดูเหมือนจะเป็นเพียงการให้คำแนะนำในการคาดการณ์ในพระคัมภีร์ไบเบิลและวิทยาศาสตร์เกี่ยวกับการสิ้นสุดของโลก: การฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ที่เลวร้ายหรือยุคน้ำแข็งใหม่ แต่เป็นรูปเป็นร่างเป็นตัวแทนของความปรารถนาและความเกลียดชัง, ไฟและน้ำแข็งรวบรวมระบบมากของจริยธรรมอริสโตเติ้ Dante พนักงานในการจัดนรก: บาปของเหตุผลที่จะเลวร้ายยิ่งกว่าความผิดบาปของความรัก ฟรอสต์เชื่อมโยงไฟด้วยความรู้สึกและสถานที่มันเป็นครั้งแรกหรือเพื่อที่จะพูดใกล้ด้านบนของบทกวีของเขาในฐานะที่น้อยกว่าของทั้งสองประเภทของบาป "จากสิ่งที่ฉันได้ลิ้มรสของความปรารถนา / ฉันถือกับผู้ที่ชื่นชอบไฟ " คำกริยามีความหอมรัญจวนใจและแม้ว่าจะไม่ตรงอธิฐานพวกเขาจำตัวละครในนรกบนของดันเต้เช่นตะกละ Ciacco หมู ( "ลิ้มรส") ซึ่งเป็นที่ชื่นชอบเป็นชู้เปาโลและฟรานเชส ( "ถือ") และ hoarders นี้ ( "โปรดปราน") . นอกจากนี้โดยจัดลำโพงบทกวีที่มีกลุ่มของผู้อื่น ( "ฉันถือกับผู้ที่ชื่นชอบไฟ"), ฟรอสต์หมายถึงนี้เป็นบาปมากขึ้นที่พบบ่อยและรุนแรงน้อยกว่า.
เมื่อฟรอสต์ s