We were summoned to save this world

We were summoned to save this world. In novels and fairy tales, it’s something prestigious. Something that’d make your heart race, that’d make you excited and happy.

But in reality……..lifestyle was inconvenient, the food was terrible, your butt will hurt after riding horses, you legs would hurt if you walk. You still feel fatigued if you sleep outdoors. And even the beds at inns are hard.

It’s filled with such inconveniences. There’s no hope or dreams in another world. Especially for me.

Compared to others, my cheat was very weak. My physical abilities have been increased from what they were in my world but even then, compared to others, I’ll run out of breath the earliest, my reflexes are dull. I don’t even have magical energy to use magic.

That’s why I desperately became stronger.

I had no choice but to accept that I, the eldest, was the biggest burden in the group.

And to travel with them while accepting that, I had no choice but to become stronger. Doing something like leaving everything to kids who have barely lived half my own life, I simply could not do.

I requested the people from the Knight Orders to teach me about sword fighting. I learnt reading and writing with the help of Utano-san and a famous researcher. I even tried to learn negotiating skills to be able to become more of use.

The [God Slaying Weapon] I wished for was simply a weapon and its user, me, was an amateur. I couldn’t let monsters take advantage of that.

I might be able to fight against the Demon God but at the start of our journey, there were only small fry monsters that we’d face so I could only be desperate.

Everyone else was able to become stronger than me with only half of the effort.

It’s amazing I didn’t become depressed. Really.

“Will everyone be able to return…..alive?”(aya)

“We will.”

Nobody’s strong.

Cheats, sword skills, unequalled magical energy, all are nothing more than a pebble at the side of the road.

We came to this world without any kind of resolve. The exaggerated over-the-top goal of saving the world was hiding the reality in front of us. Even though death is right beside us, we have simply become unable to see it.

That’s why.

“I promise. All of us will return safe and sound together.”(renji)

In the end, after everything was over, all of us decided to stay in this world though.

Even though it’s a world where death is always beside you. But that’s why……we had people we could trust that were even closer to us than death in this world.

“If I was in danger……will you protect me again?”(aya)

“If anyone was in danger, I’d definitely protect them.”(renji)

That was an extremely embarrassing thing to say.

Me, who was the weakest was proclaiming that he’d protect his comrades who were the strongest in the world.

The word [definitely] was something only meant for the use of protagonists and should not be used by someone like me who was Villager C.

To protect someone, you have to constantly put your life on the line.

Even if you are close to death, even when you’re full of wounds, even when your spirit is on the verge of breaking, even when you’re in front of an extremely strong enemy.

You have to stand back up. You have to keep on holding on to your weapon.

You have to speak sharply. You cannot give up.

………now that I think back, it really was a miracle I lived through that all.

Even though everyone around me could be carefree even when I’d end up all bloody.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เราได้เรียกการบันทึกโลก ในนิยายและนิทาน มันเป็นสิ่งที่คุณ สิ่งที่จะทำให้คุณหัวใจการแข่งขัน ที่จะทำให้คุณรู้สึกตื่นเต้น และมีความสุขแต่ในความเป็นจริง...ไลฟ์สไตล์ได้สะดวก อาหารถูกน่ากลัว ชนคุณจะเจ็บหลังจากขี่ม้า คุณขาจะเจ็บถ้าคุณเดิน คุณยังคงรู้สึกเหนื่อยหากคุณนอนที่กลางแจ้ง และแม้แต่ห้องพักที่อินน์มันเต็มไป ด้วยเช่นณ มีไม่มีความหวังหรือความฝันในโลกอื่น โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับฉันเมื่อเทียบกับคนอื่น โกงฉันก็อ่อนมาก มีเพิ่มความสามารถทางกายภาพของฉันจากสิ่งที่พวกเขาอยู่ในโลกของฉัน แต่แม้แล้ว เมื่อเทียบกับคนอื่น ฉันจะเรียกใช้จากลมหายใจแรกสุด ตอบสนองฉันจะเบื่อ แม้จะไม่มีพลังงานวิเศษในการใช้เวทมนตร์จึงฉันหมดกลายเป็นแข็งแกร่งผมมีทางเลือกแต่การยอมรับว่า ฉัน โต เป็นภาระที่ใหญ่ที่สุดในกลุ่มและ การเดินทางกับพวกเขาในขณะที่ยอมรับว่า ผมไม่มีทางเลือก แต่เป็นมากขึ้น ทำ สิ่งที่ชอบปล่อยให้เด็กคนที่แทบไม่มีอยู่ครึ่งชีวิตของฉันเองก็ไม่ไม่ฉันร้องขอคนตั้งแต่อัศวินสอนเกี่ยวกับดาบ ผมได้เรียนรู้การอ่าน และการเขียนของธโฮซังและนักวิจัยที่มีชื่อเสียง ฉันได้พยายามเรียนรู้ทักษะการเจรจาต่อรองจะสามารถกลายเป็นของใช้[พระเจ้าฆ่าอาวุธ] ที่ฉันปรารถนาสำหรับเพียงแค่อาวุธและผู้ใช้ ฉัน เป็นสมัครเล่น ฉันไม่สามารถให้มอนสเตอร์ที่ได้ประโยชน์จากการที่I might be able to fight against the Demon God but at the start of our journey, there were only small fry monsters that we’d face so I could only be desperate.Everyone else was able to become stronger than me with only half of the effort.It’s amazing I didn’t become depressed. Really.“Will everyone be able to return…..alive?”(aya)“We will.”Nobody’s strong.Cheats, sword skills, unequalled magical energy, all are nothing more than a pebble at the side of the road.We came to this world without any kind of resolve. The exaggerated over-the-top goal of saving the world was hiding the reality in front of us. Even though death is right beside us, we have simply become unable to see it.That’s why.“I promise. All of us will return safe and sound together.”(renji)In the end, after everything was over, all of us decided to stay in this world though.Even though it’s a world where death is always beside you. But that’s why……we had people we could trust that were even closer to us than death in this world.“If I was in danger……will you protect me again?”(aya)“If anyone was in danger, I’d definitely protect them.”(renji)That was an extremely embarrassing thing to say.Me, who was the weakest was proclaiming that he’d protect his comrades who were the strongest in the world.The word [definitely] was something only meant for the use of protagonists and should not be used by someone like me who was Villager C.
To protect someone, you have to constantly put your life on the line.

Even if you are close to death, even when you’re full of wounds, even when your spirit is on the verge of breaking, even when you’re in front of an extremely strong enemy.

You have to stand back up. You have to keep on holding on to your weapon.

You have to speak sharply. You cannot give up.

………now that I think back, it really was a miracle I lived through that all.

Even though everyone around me could be carefree even when I’d end up all bloody.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เราถูกเรียกตัวไปช่วยโลกนี้ ในนิยายนิทานเป็นสิ่งที่อันทรงเกียรติ สิ่งที่ต้องการให้การแข่งขันการเต้นของหัวใจที่จะทำให้คุณตื่นเต้นและมีความสุข. แต่ในความเป็นจริง ...... ..lifestyle ไม่สะดวกอาหารคือกลัวก้นของคุณจะเจ็บหลังจากขี่ม้าคุณขาจะเจ็บถ้าคุณเดิน คุณยังรู้สึกเหนื่อยถ้าคุณนอนกลางแจ้ง และแม้กระทั่งห้องนอนที่โรงแรมขนาดเล็กมีความยาก. มันเต็มไปด้วยความไม่สะดวกเช่น ไม่มีความหวังหรือความฝันในโลกของผู้อื่น โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับฉัน. เมื่อเทียบกับคนอื่น ๆ ของฉันคือการโกงที่อ่อนแอมาก ความสามารถทางกายภาพของฉันได้รับเพิ่มขึ้นจากสิ่งที่พวกเขาอยู่ในโลกของฉัน แต่แม้แล้วเมื่อเทียบกับคนอื่น ๆ ฉันจะวิ่งออกมาจากลมหายใจเร็วอาจเอื้อมของฉันหมองคล้ำ ฉันไม่ได้มีพลังวิเศษที่จะใช้เวทมนตร์. นั่นเป็นเหตุผลที่ผมหมดกลายเป็นที่แข็งแกร่ง. ผมไม่มีทางเลือก แต่ที่จะยอมรับผมว่าพี่คนโตเป็นภาระที่ใหญ่ที่สุดในกลุ่ม. และจะเดินทางไปกับพวกเขาขณะที่ยอมรับว่าผม ก็ไม่มีทางเลือกที่จะกลายเป็นดี ทำสิ่งที่ต้องการทิ้งทุกอย่างเพื่อให้เด็กที่มีชีวิตอยู่ครึ่งชีวิตของตัวเองแทบจะไม่ผมก็ไม่สามารถทำอะไร. ฉันขอคนที่มาจากคำสั่งซื้ออัศวินที่จะสอนผมเกี่ยวกับการต่อสู้ดาบ ผมได้เรียนรู้การอ่านและการเขียนด้วยความช่วยเหลือของ Utano ซังและนักวิจัยที่มีชื่อเสียง ผมก็พยายามที่จะเรียนรู้ทักษะการเจรจาต่อรองเพื่อให้สามารถมากขึ้นในการใช้. ก [พระเจ้าสังหารอาวุธ] ผมอยากให้เป็นเพียงอาวุธและใช้งานของผมเป็นมือสมัครเล่น ฉันไม่สามารถปล่อยให้มอนสเตอร์ที่จะใช้ประโยชน์จากการที่. ฉันอาจจะสามารถที่จะต่อสู้กับปีศาจพระเจ้า แต่ในช่วงเริ่มต้นของการเดินทางของเรามีเพียงมอนสเตอร์ทอดขนาดเล็กที่เราอยากเผชิญดังนั้นฉันอาจจะหมดหวัง. คนอื่น สามารถที่จะกลายเป็นดีกว่าฉันที่มีเพียงครึ่งหนึ่งของความพยายาม. มันน่าพิศวงฉันไม่ได้กลายเป็นซึมเศร้า จริงๆ. "ทุกคนจะสามารถที่จะกลับมา ... ..alive?" (Aya) "เราจะ." ไม่มีใครที่แข็งแกร่ง. กลโกง, ทักษะดาบพลังวิเศษที่เปรียบทั้งหมดมีอะไรมากกว่าก้อนกรวดที่ด้านข้างของถนน. เรา มาถึงโลกนี้ไปโดยชนิดของการแก้ปัญหาใด ๆ โอ้อวดเป้าหมายมากกว่าที่ด้านบนของช่วยโลกถูกซ่อนในความเป็นจริงในหน้าของเรา แม้ว่าความตายข้างขวาเราเรามีเพียงกลายเป็นไม่สามารถที่จะเห็นมัน. นั่นเป็นเหตุผลที่. "ผมสัญญาว่า เราทุกคนจะกลับมาอย่างปลอดภัยและเสียงเข้าด้วยกัน. "(Renji) ในท้ายที่สุดหลังจากที่ทุกอย่างถูกกว่าเราทุกคนตัดสินใจที่จะอยู่ในโลกนี้แม้ว่า. แม้ว่ามันจะเป็นโลกที่ตายอยู่เสมอข้างคุณ แต่ที่ว่าทำไม ...... เรามีคนที่เราสามารถไว้วางใจที่มีได้ใกล้ชิดกับเรามากกว่าการเสียชีวิตในโลกนี้. "ถ้าผมอยู่ในอันตราย ...... คุณจะปกป้องฉันอีกครั้งหรือไม่" (Aya) "ถ้าทุกคนตกอยู่ในอันตรายผม แน่นอน d ปกป้องพวกเขา. "(Renji) นั่นคือสิ่งที่น่าอายมากที่จะบอกว่า. ฉันใครจะเป็นคนที่อ่อนแอที่สุดได้รับการประกาศว่าเขาต้องการปกป้องสหายของเขาซึ่งเป็นผู้ที่แข็งแกร่งที่สุดในโลก. คำ [แน่นอน] เป็นสิ่งที่หมายเพียง สำหรับการใช้งานของตัวละครเอกและไม่ควรนำมาใช้โดยคนอย่างผมที่เป็นชาวบ้านซีเพื่อปกป้องคนที่คุณมีอย่างต่อเนื่องทำให้ชีวิตของคุณในบรรทัด. แม้ว่าคุณจะใกล้จะตายแม้ในขณะที่คุณกำลังเต็มไปด้วยบาดแผล แม้ในขณะที่จิตวิญญาณของคุณเป็นหมิ่นหมดแม้ในขณะที่คุณอยู่ในด้านหน้าของศัตรูที่แข็งแกร่งมาก. คุณต้องยืนกลับขึ้นไป คุณจะต้องเก็บในการถือครองเพื่ออาวุธของคุณ. คุณจะต้องพูดอย่างรวดเร็ว คุณไม่สามารถให้ขึ้น. ......... ตอนนี้ที่ผมกลับคิดว่าจริงๆมันเป็นความมหัศจรรย์ที่ฉันอาศัยอยู่ผ่านว่าทุก a. แม้ว่าทุกคนรอบ ๆ ตัวผมอาจจะไม่ห่วงแม้ในขณะที่ฉันจบลงเลือดทั้งหมด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เราถูกเรียกให้ช่วยโลกใบนี้ ในนิยายและนิทาน เป็นสิ่งที่มีเกียรติ สิ่งที่จะทำให้การแข่งขันหัวใจของคุณ ก็ทำให้คุณรู้สึกตื่นเต้นและมีความสุขแต่ในความเป็นจริง . . . . . ชีวิตก็ไม่สะดวก อาหารแย่มาก ก้นของคุณจะเจ็บหลังจากขี่ม้า ขาคุณจะเจ็บถ้าคุณเดิน คุณยังรู้สึกเหนื่อย ถ้านอนกลางแจ้ง และเตียงที่โฮสเทลได้ยากมันเต็มไปด้วยดังกล่าวไม่สะดวก ไม่มีความหวังหรือความฝันในอีกโลกหนึ่ง โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับฉันเมื่อเทียบกับคนอื่น ๆ , โกงฉันอ่อนแอมาก ความสามารถทางกายภาพของฉันได้เพิ่มขึ้นจากสิ่งที่พวกเขาในโลกของฉัน แต่ถึงอย่างนั้น เมื่อเทียบกับคนอื่น ๆ , ฉันจะหมดลมหายใจเร็ว การตอบสนองของฉันน่าเบื่อ ฉันไม่ได้มีพลังวิเศษที่จะใช้เวทมนตร์นั่นเป็นเหตุผลที่ฉันพยายามแข็งแกร่งขึ้นผมไม่มีทางเลือก แต่ต้องยอมรับว่า ผม พี่คนโต คือภาระที่ใหญ่ที่สุดในกลุ่มและเดินทางกับพวกเขาในขณะที่ยอมรับว่าฉันไม่มีทางเลือก แต่ที่จะแข็งแกร่งขึ้น ทำเหมือนทิ้งทุกอย่างให้เด็กที่แทบจะไม่ได้ใช้ชีวิตครึ่งหนึ่งชีวิตของตัวเอง ผมก็ไม่สามารถทำฉันขอให้ผู้คนจากอัศวินสั่งสอนฉันเรื่องการต่อสู้ด้วยดาบ เรียนรู้การอ่านและเขียนด้วยความช่วยเหลือของ utano ซาน และนักวิจัยที่มีชื่อเสียง ฉันพยายามที่จะเรียนรู้ทักษะการต่อรองได้กลายเป็นมากขึ้นของการใช้[ อาวุธ ] พระเจ้าฆ่าฉันปรารถนาเพียงอาวุธและผู้ใช้ ผมคือมือสมัครเล่น ฉันไม่สามารถให้มอนสเตอร์ใช้ประโยชน์จากสิ่งนั้นฉันอาจจะสามารถต่อสู้กับปีศาจพระเจ้า แต่เมื่อเริ่มต้นของการเดินทางของเรา ก็มีแต่ตัวเล็กๆมอนสเตอร์ที่เราจะหน้าผมอาจจะสิ้นหวังทุกคนสามารถที่จะแข็งแกร่งกว่าฉันเพียงครึ่งหนึ่งของความพยายามสุดยอดเลยไม่เครียดมาก จริง ๆ" ทุกคนจะได้กลับมา . . . . . ชีวิต " ( อายะ )" เรา " .ไม่มีใครเข้มแข็งโกงทักษะดาบ พลังวิเศษที่เปรียบ , ไม่มีอะไรมากไปกว่าก้อนที่ด้านข้างของถนนเราเกิดมาในโลกนี้ โดยไม่มีการดำเนินการแก้ไข ที่โอ้อวด มากกว่าเป้าหมายสูงสุดของการบันทึกโลกซ่อนความจริงที่อยู่ตรงหน้า แม้ความตายจะอยู่ข้างๆเรา เราก็จะไม่สามารถเห็นมันได้นั่นคือเหตุผลว่าทำไม" ฉันสัญญา พวกเราทั้งหมดจะปลอดภัยกลับมา และเสียงเข้าด้วยกัน " ( เร็นจิ )ในที่สุด หลังจากที่ทุกอย่างจบลง พวกเราทั้งหมดจึงตัดสินใจที่จะอยู่ในโลกนี้นะถึงแม้ว่ามันจะเป็นโลกที่ความตายจะอยู่ข้างๆคุณเสมอ แต่ทำไม . . . . . . . เราก็มีคนที่เราไว้ใจที่ได้ใกล้ชิดกับเรามากกว่าตายในโลกนี้" ถ้าฉันเป็น . . . . . . . อันตรายคุณจะปกป้องฉันอีกแล้วเหรอ " ( อายะ )" ถ้าใครอยู่ในอันตราย ฉันจะต้องปกป้องพวกเขา . " ( เร็นจิ )นั่นคือสิ่งที่แสนอายที่จะพูดผมที่เป็นจุดอ่อนที่สุดคือประกาศว่าเขาจะปกป้องเพื่อนๆของเขาที่แข็งแกร่งที่สุดในโลกคำว่า [ แน่นอน ] คือสิ่งที่มีความหมายสำหรับการใช้งานของตัวละครเอก และไม่ควรใช้กับคนอย่างผมที่ถูกชาวบ้าน Cเพื่อปกป้องใคร คุณมีอย่างต่อเนื่องวางชีวิตไว้บนเส้นด้ายถ้าคุณอยู่ใกล้กับความตาย แม้เมื่อคุณเต็มไปด้วยบาดแผล แม้เมื่อจิตใกล้จะแตก แม้เมื่อคุณอยู่ในด้านหน้าของศัตรูที่แข็งแกร่งมากคุณต้องลุกขึ้นมาได้อีก คุณต้องพยายามยึดอาวุธของคุณคุณต้องพูดอย่างรวดเร็ว คุณจะยอมแพ้ไม่ได้. . . ตอนนี้ผมกลับคิดว่า มันเป็นปาฏิหาริย์ที่ฉันอาศัยอยู่ผ่านทั้งหมดนั้นจริงๆถึงแม้ว่าคนรอบข้างจะไร้กังวลแม้เมื่อฉันจบทั้งหมดที่เปื้อนเลือด