It has been posited that participat

It has been posited that participation in extracurricular activities might be beneficial
for adolescent development for several reasons. These include providing skills useful
in a variety of settings, developing a sense of agency through helping the community,
providing membership in a group, creating supportive social networks, avoiding
unstructured time, and helping to practice meeting challenges (Eccles, Barber, Stone,
& Hunt, 2003; Reis et al., 2005). The lack of group membership may partially explain
why TV watching and jobs are generally associated with negative outcomes. Moreover,
students participating in a variety of activities are more likely to form broad and varied
social networks, whereas students participating in fewer activities have more focused
networks (e.g., Eccles & Barber, 1999, Eccles et al., 2003; Fredricks & Eccles, 2005).

Nonetheless, few studies have addressed how high-ability students spend their time
outside the classroom. Only two previous studies have focused on how high-ability
adolescents spent their time outside the classroom across a variety of activities
(Bucknavage & Worrell, 2005; Olszewski-Kubilius & Lee, 2004). Both studies provide
a vast amount of information about a variety of outside-the-classroom activities.
However, both studies surveyed only students enrolled in summer academic programs
for high-ability students; thus, they relied solely on those students who had sought out
academic activities during the summer and did not include high-ability students who
had not participated in such opportunities. The current study broadens the scope of
inquiry to address how several different groups of high-ability students spend their
time outside the classroom.

As discussed above, different types of activities are associated with different outcomes
as well as different participation rates for males and females. To provide a
context for the current research, the following section reviews participation rates in the
specific activities analyzed in this study. We review the relevant literature on participation
rates in both the general and high-ability student populations for the activities
analyzed in the present study. Such a review provides a reference point from which to
compare the behaviors of high-ability students. Because there are only a handful of
studies on how high-ability students spend their time outside the classroom, the
research on the general student population provides useful comparison information.

We grouped out-of-classroom time into three activity categories: academic (e.g.,
academic club participation and time spent doing homework), nonacademic (e.g., athletics
and arts), and other (e.g., hours spent watching TV and working). Comparing
participation rates across all three activity categories instead of focusing on one particular
activity allows for a more comprehensive view of the larger tapestry of how
high-ability students spend their time outside class. However, comparing participation
rates across studies is difficult because activities are often defined or grouped differently.
For example, one study (U.S. Department of Education, 2006) reported participation
rates in music-related activities of any kind whereas another study (Bucknavage
& Worrell, 2005) reported separate participation rates for various types of specific
music-related activities (i.e., solo instrument, choral, or band).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มันมีได้ posited ที่ มีส่วนร่วมในกิจกรรมนอกหลักสูตรอาจเป็นประโยชน์พัฒนาวัยรุ่นจากหลายสาเหตุ เหล่านี้รวมถึงทักษะที่เป็นประโยชน์ให้ในความหลากหลายของการตั้งค่า พัฒนาของหน่วยงานโดยช่วยชุมชนให้สมาชิกในกลุ่ม สร้างเครือข่ายทางสังคมสนับสนุน หลีกเลี่ยงเวลาที่ไม่มีโครงสร้าง และช่วยฝึกประชุมท้าทาย (Eccles ตัดผม หินและล่า 2003 ใส่ et al., 2005) บางส่วนอาจอธิบายการขาดของสมาชิกกลุ่มทำไมดูทีวีและงานเกี่ยวข้องโดยทั่วไป มีผลลบ นอกจากนี้นักเรียนที่เข้าร่วมในกิจกรรมที่หลากหลายมีแนวโน้มที่ฟอร์มกว้าง และหลากหลายเครือข่ายสังคม ในขณะที่นักเรียนมีส่วนร่วมในกิจกรรมน้อยมากรู้เครือข่าย (เช่น Eccles และตัดผม 1999, Eccles และ al., 2003 Fredricks & Eccles, 2005)กระนั้น มีการศึกษาน้อยอยู่ว่าสูงสามารถเรียนใช้เวลานอกห้องเรียน การศึกษาก่อนหน้านี้เพียงสองรู้ว่าความสูงวัยรุ่นใช้เวลานอกห้องเรียนผ่านกิจกรรมที่หลากหลาย(Bucknavage & Worrell, 2005 Olszewski-Kubilius & Lee, 2004) มีการศึกษาทั้งมีข้อมูลจำนวนมากเกี่ยวกับความหลากหลายของกิจกรรมนอกเรียนอย่างไรก็ตาม ทั้งการศึกษาสำรวจเฉพาะนักศึกษาในหลักสูตรการศึกษาฤดูร้อนสำหรับนักเรียนที่ความสามารถสูง ดังนั้น พวกเขาอาศัยแต่เพียงผู้เดียวในเหล่านักเรียนที่มีขอออกกิจกรรมวิชาการในช่วงฤดูร้อน และไม่มีความสามารถสูงนักเรียนที่ไม่มีส่วนร่วมในโอกาสดังกล่าว การศึกษาปัจจุบันแผ่กว้างขอบเขตของตรวจสอบอยู่หลายกลุ่มของนักเรียนสูงความสามารถในการใช้จ่ายของพวกเขาเวลาอยู่นอกห้องเรียนดังที่กล่าวไว้ข้างต้น ชนิดของกิจกรรมเกี่ยวข้องกับผลลัพธ์ที่แตกต่างกันและอัตราการมีส่วนร่วมแตกต่างกันสำหรับชายและหญิง เพื่อให้การบริบทสำหรับการวิจัยปัจจุบัน ส่วนต่อไปนี้คิดราคาพิเศษมีส่วนร่วมในการกิจกรรมการวิเคราะห์ในการศึกษานี้ ทบทวนวรรณกรรมที่เกี่ยวข้องมีส่วนร่วมในทั้งสองประชากรนักเรียนทั่วไป และความ สามารถสูงสำหรับกิจกรรมวิเคราะห์ในการศึกษาปัจจุบัน จุดอ้างอิงซึ่งให้ความเห็นเปรียบเทียบพฤติกรรมของนักเรียนความสามารถสูง เนื่องจากมีรีสอร์ตการศึกษานักเรียนวิธีสูง-สามารถใช้เวลานอกห้องเรียน การวิจัยประชากรนักเรียนทั่วไปแสดงข้อมูลการเปรียบเทียบประโยชน์เราเวลาออกของห้องเรียนจัดเป็นกลุ่มประเภทกิจกรรม 3: วิชาการ (เช่นเข้าร่วมคลับวิชาการและเวลาที่ใช้ทำการบ้าน), nonacademic (เช่น กรีฑาและศิลปะ), และอื่น ๆ (เช่น ชั่วโมงใช้เวลาดูโทรทัศน์และทำงาน) การเปรียบเทียบราคาพิเศษเข้าร่วมทั้งหมด 3 กิจกรรมประเภทแทนที่จะเน้นเฉพาะหนึ่งกิจกรรมช่วยให้มุมมองครอบคลุมมากขึ้นของพรมแขวนผนังใหญ่วิธีเรียนสูง-สามารถใช้เวลานอกชั้นเรียน อย่างไรก็ตาม เปรียบเทียบการมีส่วนร่วมราคาในการศึกษาเป็นเรื่องยาก เพราะกิจกรรมมักจะกำหนด หรือจัดกลุ่มแตกต่างกันตัวอย่าง หนึ่งศึกษา (สหรัฐอเมริกากรมศึกษาธิการ 2006) รายงานการมีส่วนร่วมราคาพิเศษในกิจกรรมที่เกี่ยวข้องกับเพลงใด ๆ ในขณะที่อีกศึกษา (Bucknavage& Worrell, 2005) รายงานราคาเข้าร่วมแยกเฉพาะหลากหลายชนิดเพลงที่เกี่ยวข้องกับ กิจกรรม (เช่น เครื่องเดี่ยว เลือก วง)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มันได้รับการ posited ว่าการเข้าร่วมในกิจกรรมนอกหลักสูตรอาจจะมีประโยชน์
สำหรับการพัฒนาวัยรุ่นด้วยเหตุผลหลายประการ เหล่านี้รวมถึงการให้ทักษะที่มีประโยชน์
ในความหลากหลายของการตั้งค่า, การพัฒนาความรู้สึกของหน่วยงานผ่านการให้ความช่วยเหลือชุมชน
ให้สมาชิกในกลุ่ม, การสร้างเครือข่ายทางสังคมที่สนับสนุนหลีกเลี่ยง
เวลาที่ไม่มีโครงสร้างและช่วยในการฝึกความท้าทายครั้ง (เอ็กเซิล, ตัดผม, หิน
และ ล่า. 2003; Reis, et al, 2005) ขาดจากการเป็นสมาชิกกลุ่มบางส่วนอาจจะอธิบาย
ว่าทำไมการดูทีวีและการจ้างงานทั่วไปมักจะเกี่ยวข้องกับผลกระทบเชิงลบ นอกจากนี้
นักเรียนที่เข้าร่วมในกิจกรรมที่หลากหลายและมีแนวโน้มที่จะในรูปแบบที่แตกต่างกันในวงกว้างและ
เครือข่ายทางสังคมในขณะที่นักเรียนที่เข้าร่วมในกิจกรรมน้อยลงมีความสำคัญมากขึ้นใน
เครือข่าย (เช่นเอ็กเซิลและตัดผม, 1999, เอ็กเซิลและคณะ, 2003;. Fredricks และเอ็กเซิล 2005). อย่างไรก็ตามการศึกษาเพียงไม่กี่คนที่ว่านักเรียนสูงความสามารถในการใช้เวลาของพวกเขานอกห้องเรียน เพียงสองการศึกษาก่อนหน้านี้ได้มุ่งเน้นไปที่วิธีการที่สูงความสามารถในวัยรุ่นของพวกเขาใช้เวลาอยู่นอกห้องเรียนผ่านความหลากหลายของกิจกรรม(Bucknavage & เรลล์, 2005; Olszewski-Kubilius & Lee, 2004) การศึกษาทั้งสองให้เป็นจำนวนมากมายของข้อมูลเกี่ยวกับความหลากหลายของกิจกรรมนอกห้องเรียน. อย่างไรก็ตามการศึกษาทั้งการสำรวจเพียงลงทะเบียนเรียนในหลักสูตรการศึกษาฤดูร้อนสำหรับนักเรียนที่มีความสามารถสูง; ดังนั้นพวกเขาอาศัย แต่เพียงผู้เดียวในนักเรียนผู้ที่ได้ขอออกกิจกรรมทางวิชาการในช่วงฤดูร้อนและไม่ได้รวมนักเรียนสูงความสามารถที่ไม่ได้มีส่วนร่วมในโอกาสดังกล่าว การศึกษาในปัจจุบันขยายขอบเขตของการสอบสวนที่จะอยู่ที่วิธีการที่แตกต่างกันหลายกลุ่มของนักเรียนสูงความสามารถในการใช้จ่ายของพวกเขาเวลานอกห้องเรียน. ตามที่กล่าวข้างต้นประเภทที่แตกต่างกันของกิจกรรมที่เกี่ยวข้องกับผลลัพธ์ที่แตกต่างเช่นเดียวกับอัตราการมีส่วนร่วมที่แตกต่างกันสำหรับเพศชายและเพศหญิง เพื่อให้บริบทสำหรับการวิจัยในปัจจุบัน, ส่วนต่อไปนี้ความคิดเห็นอัตราการมีส่วนร่วมในกิจกรรมที่เฉพาะเจาะจงการวิเคราะห์ในการศึกษาครั้งนี้ เราทบทวนวรรณกรรมที่เกี่ยวข้องกับการมีส่วนร่วมทั้งในอัตรานักเรียนทั่วไปและสูงความสามารถในประชากรสำหรับกิจกรรมการวิเคราะห์ในการศึกษานี้ การตรวจสอบดังกล่าวให้เป็นจุดอ้างอิงที่จะเปรียบเทียบพฤติกรรมของนักเรียนสูงความสามารถในการ เนื่องจากมีเพียงไม่กี่คนของการศึกษาเกี่ยวกับวิธีการที่นักเรียนสูงความสามารถในการใช้เวลาของพวกเขานอกห้องเรียน, การวิจัยในประชากรทั่วไปนักเรียนให้ข้อมูลเปรียบเทียบที่มีประโยชน์. เราจัดกลุ่มเวลาออกจากห้องเรียนออกเป็นสามประเภทกิจกรรม: นักวิชาการ (เช่นการมีส่วนร่วมสโมสรวิชาการและเวลาที่ใช้ในการทำบ้าน) ไม่ใช่เชิงวิชาการ (เช่นการแข่งขันกีฬาและศิลปะ) และอื่น ๆ (เช่นเวลาที่ใช้ดูทีวีและการทำงาน) เมื่อเปรียบเทียบอัตราการมีส่วนร่วมในทุกสามประเภทกิจกรรมแทนการมุ่งเน้นไปที่หนึ่งโดยเฉพาะกิจกรรมที่ช่วยให้มุมมองที่ครอบคลุมมากขึ้นของพรมขนาดใหญ่ของวิธีการที่นักเรียนสูงความสามารถในการใช้จ่ายนอกเวลาเรียนของพวกเขา อย่างไรก็ตาม comparing participation rates across studies is difficult because กิจกรรม are often defined or grouped differently. ตัวอย่างเช่นหนึ่ง study (สหรัฐอเมริกากรมสามัญศึกษา 2006) รายงาน participation rates in music กิจกรรมที่เกี่ยวข้องของ any kind whereas study อื่น (Bucknavage & Worrell, 2005) รายงานอัตราการมีส่วนร่วมที่แยกต่างหากสำหรับหลากหลายชนิดโดยเฉพาะกิจกรรมที่เกี่ยวข้องกับเพลง (เช่นเครื่องดนตรีเดี่ยว, ร้องเพลงหรือวงดนตรี)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มันมีมุมมองว่า การมีส่วนร่วมในกิจกรรมนอกหลักสูตรอาจเป็นประโยชน์
พัฒนาวัยรุ่นด้วยเหตุผลหลายประการ เหล่านี้รวมถึงการให้ประโยชน์ทักษะ
ในความหลากหลายของการตั้งค่าการพัฒนาความรู้สึกของหน่วยงานผ่านช่วยชุมชน
ให้สมาชิกในกลุ่ม การสร้างเครือข่ายทางสังคมที่สนับสนุนหลีกเลี่ยง
ที่ไม่มีเวลาและช่วยฝึกการประชุมความท้าทาย ( Eccles , ช่างตัดผม , หิน ,
&ล่า , 2003 ; Reis et al . , 2005 ) ขาดสมาชิกของกลุ่มอาจบางส่วนอธิบาย
ทำไมทีวีและงานทั่วไปที่เกี่ยวข้องกับผลเชิงลบ โดย
นักเรียนมีส่วนร่วมในความหลากหลายของกิจกรรมมีแนวโน้มที่จะฟอร์มที่กว้างและหลากหลาย
สังคมเครือข่ายส่วนนักเรียนที่เข้าร่วมกิจกรรมจะเน้นน้อยลง
มากกว่าเครือข่าย ( เช่น Eccles &ช่างตัดผม , 1999 , Eccles et al . , 2003 ; เฟรดริกส์& Eccles , 2005 ) .

อย่างไรก็ตาม การศึกษาน้อยได้ระบุว่านักเรียนที่มีความสามารถใช้จ่าย
เวลานอกห้องเรียน เพียงสอง การศึกษาก่อนหน้านี้ได้เน้นว่า
ความสามารถสูงวัยรุ่นใช้เวลาของพวกเขานอกห้องเรียนผ่านกิจกรรมหลากหลาย
( bucknavage &เวอร์เริลล์ , 2005 ; olszewski kubilius &ลี , 2004 ) ทั้งศึกษาให้
จํานวนมากข้อมูลเกี่ยวกับความหลากหลายของกิจกรรมภายนอกห้องเรียน .
แต่ทั้งการศึกษาสํารวจเพียงลงทะเบียนเรียนในโปรแกรมวิชาการฤดูร้อน
สำหรับนักเรียนที่มีความสามารถ ดังนั้นพวกเขาอาศัยเพียงนักเรียนผู้ขอออก
กิจกรรมทางวิชาการในช่วงฤดูร้อนและไม่ได้มีความสามารถสูงที่
ไม่มีส่วนร่วมในโอกาสดังกล่าว การศึกษาปัจจุบันขยายขอบเขตของ
สอบถามที่อยู่วิธีกลุ่มที่แตกต่างกันหลายระดับความสามารถสูง ใช้เวลาของพวกเขา
นอกห้องเรียน

ตามที่กล่าวไว้ข้างต้นประเภทของกิจกรรมที่เกี่ยวข้องกับผลลัพธ์ที่แตกต่างกัน
เช่นเดียวกับอัตราการมีส่วนร่วมที่แตกต่างกันสำหรับชายและหญิง เพื่อให้บริบทสำหรับ
ในปัจจุบัน ดังต่อไปนี้ ส่วนรีวิวอัตราการมีส่วนร่วมใน
กิจกรรมเฉพาะวิเคราะห์ในการศึกษานี้ เราทบทวนวรรณกรรมที่เกี่ยวข้องกับการมีส่วนร่วม
ราคาทั้งในทั่วไปและประชากรนักศึกษาที่มีความสามารถสำหรับกิจกรรม
การวิเคราะห์ในการศึกษาปัจจุบัน เช่นทบทวนให้จุดอ้างอิงที่
เปรียบเทียบพฤติกรรม ของความสามารถสูง เพราะมีเพียงหยิบมือของ
การศึกษาความสามารถสูงแค่ไหน ใช้เวลานอกห้องเรียน ,
งานวิจัยเกี่ยวกับนักเรียนของประชากรทั่วไปมีข้อมูลการเปรียบเทียบประโยชน์

เราจัดกลุ่มของเวลาเรียนเป็นสามประเภท : กิจกรรมวิชาการ ( เช่น คลับ การมีส่วนร่วม และวิชาการ
ใช้เวลาทำการบ้าน ) ทาง ( เช่น กรีฑา
และศิลปะ ) , และอื่น ๆ ( เช่น ชั่วโมงใช้เวลาดูทีวีและทำงาน ) เปรียบเทียบ
อัตราการมีส่วนร่วมในกิจกรรมทั้งสามประเภท แทนที่จะเน้นกิจกรรมหนึ่งโดยเฉพาะ
ช่วยให้มุมมองที่ครอบคลุมมากขึ้นของที่มีขนาดใหญ่นี้ว่า
ความสามารถสูงใช้เวลานอกชั้นเรียน อย่างไรก็ตาม เมื่อเปรียบเทียบอัตราการมีส่วนร่วมในการศึกษา
เป็นไปได้ยาก เพราะกิจกรรมมักจะกำหนดหรือจัดกลุ่มแตกต่างกัน .
ตัวอย่างเช่นการศึกษาหนึ่ง ( สหรัฐอเมริกาภาควิชาการศึกษา , 2549 ) รายงานว่า อัตราการมีส่วนร่วมในกิจกรรมที่เกี่ยวข้องกับ
เพลงชนิดใดในขณะที่การศึกษาอื่น ( bucknavage
&เวอร์เริลล์ , 2005 ) รายงานแยกอัตราการมีส่วนร่วมในรูปแบบต่าง ๆโดยเฉพาะเพลง
กิจกรรมที่เกี่ยวข้อง ( เช่น เดี่ยวเครื่องดนตรีสากล หรือวงดนตรี )