The very successful late industrial

The very successful late industrialization in European countries in the late nineteenth
century e.g., Sweden, suggests that the higher education level of the population thoroughly
contributed to fostering modern economic growth and helped the country’s ability to exploit
the potential of science and technological know-how (see Jörberg, 1965; 1972; 1991). This is
of greater importance in terms of social capacity as invented by Moses Abramovitz. It even
enables a country to make use of advanced technology and acquire it in the first place, and as
a result, the country’s ability to make use of technology can indirectly promote its country to
reach its potential for productivity growth (Abramovitz, 1989). When the industrialization
process starts, the size of the labour force that work as small farmers and unskilled workers
becomes smaller compared to those working as office managers, professionals, white-collar
workers and skilled workers. The role of the state is, of course, essential in investing more
resources in formal and vocational education, and it is absolutely essential for all to have
literacy and innumeracy. Indeed, children in Thailand unconditionally need to be better
equipped through education. In the modern world, a basic level of scientific and vocational
knowledge becomes enormously crucial and this difficult task is expected to be carried out by
the Thai state by the turn of century. I wish to argue that Thai economic development over
the last century seems to have had little social capacity to the extent that the technical
competence of the people appears very weak (see Brimble and Dahlman, 1989; Siriprachai,
1985a UNIDO, 1992). This is linked to the absence of a targeted industrial policy which is
closely related to levels of general education in the secondary school and the vocational level.
In general, there is a positively strong relationship between the secondary school enrolment
rate and the anticipated degree of industrialization. But the share of the population with
training in technical subjects seems to be insufficient in Thailand and there is an acute
shortage of engineers and other technical manpower. No doubt the technical competence of
the labour force is fundamental in the sense that complicated and delicate machinery cannot
be used to good advantage unless managers or workers can command technical knowledge
(see Abramovitz, 1989)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อุตสาหกรรมปลายประสบความสำเร็จมากในประเทศยุโรปในช่วงปลายศตวรรษที่สิบเก้าศตวรรษเช่นสวีเดนแสดงให้เห็นว่าระดับการศึกษาที่สูงขึ้นของประชากรอย่างทั่วถึงส่วนร่วมในการสนับสนุนให้เกิดการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจที่ทันสมัยและช่วยให้ความสามารถของประเทศในการใช้ประโยชน์จากศักยภาพของวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีความรู้( เห็นJörberg 1965; 1972; 1991) นี่คือความสำคัญมากขึ้นในแง่ของความจุสังคมเช่นการประดิษฐ์คิดค้นโดยโมเสส Abramovitz มันยังช่วยให้ประเทศที่จะทำให้การใช้เทคโนโลยีขั้นสูงและได้รับมันในสถานที่แรกและเป็นผลให้ความสามารถของประเทศที่จะทำให้การใช้เทคโนโลยีทางอ้อมสามารถส่งเสริมประเทศที่จะถึงศักยภาพในการเจริญเติบโตผลผลิต(Abramovitz, 1989) เมื่ออุตสาหกรรมกระบวนการเริ่มต้นขนาดของกำลังแรงงานที่ทำงานเป็นเกษตรกรรายย่อยและแรงงานไร้ฝีมือจะมีขนาดเล็กเมื่อเทียบกับผู้ที่ทำงานเป็นผู้จัดการสำนักงานมืออาชีพปกขาวคนงานและแรงงานที่มีทักษะ บทบาทของรัฐเป็นของหลักสูตรที่สำคัญในการลงทุนมากขึ้นทรัพยากรในการศึกษาอย่างเป็นทางการและอาชีวศึกษาและมันก็เป็นสิ่งจำเป็นอย่างยิ่งสำหรับทุกคนที่มีความรู้และinnumeracy อันที่จริงเด็กในประเทศไทยโดยไม่มีเงื่อนไขจะต้องมีที่ดีกว่าการติดตั้งผ่านการศึกษา ในโลกสมัยใหม่ในระดับพื้นฐานของวิทยาศาสตร์และวิชาชีพความรู้เป็นอย่างมากที่สำคัญและงานที่ยากคาดว่าจะต้องดำเนินการโดยรัฐไทยโดยการหันของศตวรรษที่ ฉันต้องการที่จะยืนยันว่าการพัฒนาเศรษฐกิจไทยในช่วงศตวรรษที่ผ่านมาดูเหมือนจะมีความสามารถทางสังคมเล็ก ๆ น้อย ๆ เท่าที่ทางเทคนิคความสามารถของคนที่ปรากฏอ่อนแอมาก(ดูบริมเบิลและ Dahlman 1989; Siriprachai, 1985a UNIDO, 1992) นี้จะเชื่อมโยงกับกรณีที่ไม่มีนโยบายอุตสาหกรรมการกำหนดเป้าหมายซึ่งเป็นที่เกี่ยวข้องอย่างใกล้ชิดกับระดับการศึกษาในโรงเรียนมัธยมศึกษาและระดับอาชีวศึกษา. โดยทั่วไปมีความสัมพันธ์ที่แข็งแกร่งบวกกับการลงทะเบียนโรงเรียนมัธยมอัตราและการศึกษาระดับปริญญาที่คาดของอุตสาหกรรม. แต่ส่วนแบ่งของประชากรที่มีการฝึกอบรมในสาขาวิชาเทคนิคดูเหมือนว่าจะไม่เพียงพอในประเทศไทยและมีเฉียบพลันปัญหาการขาดแคลนวิศวกรและกำลังคนทางเทคนิคอื่นๆ สงสัยไม่มีความสามารถทางเทคนิคของกำลังแรงงานเป็นพื้นฐานในแง่ที่ว่าเครื่องจักรที่ซับซ้อนและละเอียดอ่อนไม่สามารถนำมาใช้เพื่อประโยชน์ของดีถ้าผู้จัดการหรือคนงานสามารถสั่งความรู้ทางเทคนิค(ดู Abramovitz, 1989)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ประสบความสำเร็จมากสายอุตสาหกรรมในประเทศในยุโรป ในช่วงปลายศตวรรษที่สิบเก้า
เช่น สวีเดน พบว่า ระดับอุดมศึกษาของประชากรทั่ว
สนับสนุนอุปถัมภ์การเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจที่ทันสมัยและช่วยให้ความสามารถของประเทศเพื่อใช้ประโยชน์จากศักยภาพของวิทยาศาสตร์
และความรู้ทางเทคโนโลยี ( เห็น J ö rberg , 1965 ; 1972 ; 1991 ) นี่คือ
ความสำคัญมากขึ้นในแง่ของการผลิตทางสังคมที่ถูกคิดค้นโดยโมเสสออบรัมเมอวิตส์ . แม้
าให้ประเทศให้ใช้เทคโนโลยีที่ทันสมัยและได้รับมันในสถานที่แรกและเป็น
ผลความสามารถของประเทศที่จะใช้ประโยชน์จากเทคโนโลยีสามารถทางอ้อมส่งเสริมประเทศ

ถึงศักยภาพการขยายตัวของผลผลิต ( ออบรัมเมอวิตส์ , 1989 ) เมื่อกระบวนการอุตสาหกรรม
เริ่มขนาดของแรงงานที่ทำงานเป็นเกษตรกรขนาดเล็ก และไม่มีฝีมือแรงงาน
กลายเป็นขนาดเล็กเมื่อเทียบกับผู้ที่ทำงานเป็นผู้จัดการสำนักงาน , มืออาชีพ , แรงงานปกขาว
และคนงานที่มีทักษะ บทบาทของรัฐ แน่นอน ที่สำคัญในการลงทุนในทรัพยากรมากขึ้น
เป็นทางการและอาชีวศึกษา และเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับทุกคน มีความรู้และ innumeracy
. แน่นอนเด็กไทยโดยไม่มีเงื่อนไขต้องดีกว่า
ซึ่งผ่านการศึกษา ในโลกสมัยใหม่ ระดับพื้นฐานทางวิทยาศาสตร์และอาชีวศึกษา
ความรู้กลายเป็นสําคัญเป็นอย่างมากและงานยากนี้คาดว่าจะดำเนินการโดย
รัฐไทยโดยหันของศตวรรษที่ ฉันต้องการยืนยันว่าไทยมากกว่า
การพัฒนาเศรษฐกิจศตวรรษล่าสุดดูเหมือนจะมีสังคมเล็กๆความจุในขอบเขตที่เทคนิค ความสามารถของคนปรากฏ
อ่อนแอมาก ( ดู brimble และ dahlman , 1989 ; siriprachai
1985a unido , 2535 ) นี้จะเชื่อมโยงกับการกำหนดเป้าหมาย นโยบายอุตสาหกรรมที่เกี่ยวข้องอย่างใกล้ชิด
ระดับการศึกษาทั่วไปในระดับมัธยมศึกษาและระดับอาชีวศึกษา
ทั่วไปมีความสัมพันธ์ทางบวกระหว่างโรงเรียนมัธยมผู้แข็งแกร่งและคาดอัตรา
ระดับอุตสาหกรรม . แต่ส่วนแบ่งของประชากรกับ
การฝึกอบรมในเรื่องเทคนิค ดูเหมือนจะไม่เพียงพอในประเทศไทย และมีการขาดแคลนเฉียบพลัน
ของวิศวกรและบุคลากรทางเทคนิคอื่น ๆ สงสัยไม่มีความสามารถทางเทคนิคของ
แรงงานเป็นพื้นฐานในความรู้สึกที่ซับซ้อนและละเอียดอ่อนเครื่องจักรไม่สามารถใช้ประโยชน์ที่ดี

ถ้าผู้จัดการหรือพนักงานสามารถสั่งความรู้ทางเทคนิค ( ดูออบรัมเมอวิตส์ , 1989 )