William Lyon Phelps (1865-1943) was

William Lyon Phelps (1865-1943) was an American educator, literary critic and author. He served as a professor of English at Yale University from 1901 to 1933. His works include Advance of the English Novel and Essays on Modern Dramatists. On April 6, 1933, he delivered this speech during a radio broadcast.

His reverence for books was not shared by everyone, especially those in Nazi Germany. On May 10, 1933, the Nazis had staged an event unseen since the Middle Ages as young German students from universities, formerly regarded as among the finest in the world, had gathered in Berlin and other German cities to burn books with "un-German" ideas.

The habit of reading is one of the greatest resources of mankind; and we enjoy reading books that belong to us much more than if they are borrowed. A borrowed book is like a guest in the house; it must be treated with punctiliousness, with a certain considerate formality. You must see that it sustains no damage; it must not suffer while under your roof. You cannot leave it carelessly, you cannot mark it, you cannot turn down the pages, you cannot use it familiarly. And then, some day, although this is seldom done, you really ought to return it.

But your own books belong to you; you treat them with that affectionate intimacy that annihilates formality. Books are for use, not for show; you should own no book that you are afraid to mark up, or afraid to place on the table, wide open and face down. A good reason for marking favorite passages in books is that this practice enables you to remember more easily the significant sayings, to refer to them quickly, and then in later years, it is like visiting a forest where you once blazed a trail. You have the pleasure of going over the old ground, and recalling both the intellectual scenery and your own earlier self.

Everyone should begin collecting a private library in youth; the instinct of private property, which is fundamental in human beings, can here be cultivated with every advantage and no evils. One should have one's own bookshelves, which should not have doors, glass windows, or keys; they should be free and accessible to the hand as well as to the eye. The best of mural decorations is books; they are more varied in color and appearance than any wallpaper, they are more attractive in design, and they have the prime advantage of being separate personalities, so that if you sit alone in the room in the firelight, you are surrounded with intimate friends. The knowledge that they are there in plain view is both stimulating and refreshing. You do not have to read them all. Most of my indoor life is spent in a room containing six thousand books; and I have a stock answer to the invariable question that comes from strangers. "Have you read all of these books?"
"Some of them twice." This reply is both true and unexpected.

There are of course no friends like living, breathing, corporeal men and women; my devotion to reading has never made me a recluse. How could it? Books are of the people, by the people, for the people. Literature is the immortal part of history; it is the best and most enduring part of personality. But book-friends have this advantage over living friends; you can enjoy the most truly aristocratic society in the world whenever you want it. The great dead are beyond our physical reach, and the great living are usually almost as inaccessible; as for our personal friends and acquaintances, we cannot always see them. Perchance they are asleep, or away on a journey. But in a private library, you can at any moment converse with Socrates or Shakespeare or Carlyle or Dumas or Dickens or Shaw or Barrie or Galsworthy. And there is no doubt that in these books you see these men at their best. They wrote for you. They "laid themselves out," they did their ultimate best to entertain you, to make a favorable impression. You are necessary to them as an audience is to an actor; only instead of seeing them masked, you look into their innermost heart of heart.

William Lyon Phelps - 1933

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สายลียง William (ปี 1865-1943) เป็นประวัติผู้สอนและอเมริกัน นักวิจารณ์วรรณกรรม และการเขียน เขาทำหน้าที่เป็นอาจารย์ภาษาอังกฤษที่มหาวิทยาลัยเยลจาก 1901 ถึง 1933 ผลงานรวมล่วงหน้าของนวนิยายภาษาอังกฤษและบทความบน Dramatists ที่ทันสมัย บน 6 เมษายน 1933 เขาส่งเสียงนี้ในระหว่างการออกอากาศวิทยุ ความเคารพของเขาในหนังสือไม่ได้ถูกใช้ร่วมกัน โดยทุกคน โดยเฉพาะในนาซีเยอรมนี บน 10 พฤษภาคม 1933, Nazis ที่ได้แบ่งระยะเหตุการณ์ unseen ตั้งแต่ยุคกลางเป็นหนุ่มนักศึกษาเยอรมันจากมหาวิทยาลัย เดิม ถือว่าเป็นผู้ที่ดีที่สุดในโลก รวบรวมในเบอร์ลินและเมืองอื่น ๆ เยอรมันเขียนหนังสือ ด้วย "เยอรมันยังไม่ได้" คิด อ่านให้เป็นนิสัยเป็นหนึ่งในทรัพยากรยิ่งใหญ่ที่สุดของมนุษย์ และเราเพลิดเพลินกับการอ่านหนังสือที่เป็นของเรามากกว่าถ้าพวกเขาถูกยืมใช้ หนังสือยืมได้เช่นแขกในบ้าน มันต้องรักษา ด้วย punctiliousness ด้วยระดับความมีน้ำใจที่แน่นอน คุณต้องดูว่า รับคำสั่งไม่เกิดความเสียหาย มันไม่ต้องประสบในขณะที่อยู่ใต้หลังคาของคุณ คุณไม่สามารถปล่อยมันลวก ๆ คุณไม่สามารถทำเครื่องหมาย คุณไม่สามารถปิดหน้า คุณไม่สามารถใช้ familiarly แล้ว วัน ถึงแม้ว่านี้ค่อยทำ คุณจริง ๆ ควรจะส่งกลับมา But your own books belong to you; you treat them with that affectionate intimacy that annihilates formality. Books are for use, not for show; you should own no book that you are afraid to mark up, or afraid to place on the table, wide open and face down. A good reason for marking favorite passages in books is that this practice enables you to remember more easily the significant sayings, to refer to them quickly, and then in later years, it is like visiting a forest where you once blazed a trail. You have the pleasure of going over the old ground, and recalling both the intellectual scenery and your own earlier self. Everyone should begin collecting a private library in youth; the instinct of private property, which is fundamental in human beings, can here be cultivated with every advantage and no evils. One should have one's own bookshelves, which should not have doors, glass windows, or keys; they should be free and accessible to the hand as well as to the eye. The best of mural decorations is books; they are more varied in color and appearance than any wallpaper, they are more attractive in design, and they have the prime advantage of being separate personalities, so that if you sit alone in the room in the firelight, you are surrounded with intimate friends. The knowledge that they are there in plain view is both stimulating and refreshing. You do not have to read them all. Most of my indoor life is spent in a room containing six thousand books; and I have a stock answer to the invariable question that comes from strangers. "Have you read all of these books?" "Some of them twice." This reply is both true and unexpected. There are of course no friends like living, breathing, corporeal men and women; my devotion to reading has never made me a recluse. How could it? Books are of the people, by the people, for the people. Literature is the immortal part of history; it is the best and most enduring part of personality. But book-friends have this advantage over living friends; you can enjoy the most truly aristocratic society in the world whenever you want it. The great dead are beyond our physical reach, and the great living are usually almost as inaccessible; as for our personal friends and acquaintances, we cannot always see them. Perchance they are asleep, or away on a journey. But in a private library, you can at any moment converse with Socrates or Shakespeare or Carlyle or Dumas or Dickens or Shaw or Barrie or Galsworthy. And there is no doubt that in these books you see these men at their best. They wrote for you. They "laid themselves out," they did their ultimate best to entertain you, to make a favorable impression. You are necessary to them as an audience is to an actor; only instead of seeing them masked, you look into their innermost heart of heart. William Lyon Phelps - 1933

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วิลเลียมลียง เฟลป์ส ( 1865-1943 ) เป็นนักการศึกษาชาวอเมริกัน นักวิจารณ์วรรณกรรม และผู้เขียน เขาทำหน้าที่เป็นอาจารย์ภาษาอังกฤษที่มหาวิทยาลัยเยลจาก 2444 ถึง 1933 . รวมผลงานของเขาล่วงหน้าของภาษาอังกฤษในนวนิยายและบทความเกี่ยวกับนักเขียนบทละครสมัยใหม่ ในวันที่ 6 เมษายน พ.ศ. 2476 ท่านได้พูดในวิทยุออกอากาศ .

เคารพของเขาสำหรับหนังสือไม่ได้ใช้ร่วมกันโดยทุกคน โดยเฉพาะพวกนาซีในเยอรมันเมื่อวันที่ 10 พฤษภาคม 1933 นาซีมี staged เหตุการณ์ที่มองไม่เห็นตั้งแต่ยุคกลาง เป็นนักเรียนหนุ่มชาวเยอรมันจากมหาวิทยาลัยเดิม ถือเป็นหนึ่งในที่ดีที่สุดในโลก รวมตัวกันในเบอร์ลินและเมืองอื่น ๆของเยอรมันไปเผาหนังสือด้วย " ความคิดและเยอรมัน " .

นิสัยการอ่านเป็นหนึ่งในทรัพยากรที่ยิ่งใหญ่ที่สุด ของมนุษย์ ;และเราสนุกกับการอ่านหนังสือที่เป็นของเรามากกว่า ถ้าจะยืม ยืมหนังสือเป็นเหมือนแขกในบ้าน ต้องได้รับการรักษาด้วยความพิถีพิถัน กับบางอย่างที่เอื้อเฟื้อ พิธีการ คุณต้องได้เห็นมัน และไม่เกิดความเสียหาย มันไม่ต้องทนทุกข์ทรมานในขณะที่ภายใต้หลังคาของคุณ คุณไม่สามารถปล่อยให้มันฉาบฉวย คุณไม่สามารถทำมัน คุณไม่สามารถเปิดลงหน้าคุณไม่สามารถใช้มันอย่างคุ้นเคย . แล้วสักวัน แม้ว่าจะไม่ค่อยได้ทำ คุณควรจะคืน

แต่หนังสือของคุณเป็นของคุณ คุณปฏิบัติต่อพวกเขาด้วยความที่พิศวาสรักใคร่ที่ annihilates พิธีการ หนังสือใช้สำหรับ ไม่แสดง คุณควรเป็นเจ้าของหนังสือที่คุณจะกลัวที่จะทำเครื่องหมาย หรือกลัวที่จะวางบนโต๊ะ เปิดกว้าง และก้มหน้าลงเหตุผลที่ดีสำหรับการชื่นชอบหัวข้อในหนังสือคือ การปฏิบัตินี้จะช่วยให้คุณสามารถจดจำได้อย่างง่ายดาย คําสําคัญ หมายถึงพวกเขาได้อย่างรวดเร็วและจากนั้นในปีต่อมา มันชอบเข้าป่าที่เคยเจิดจ้าเส้นทาง คุณจะมีความสุขไปกว่าเก่า และระลึกถึงทั้งทางปัญญาและทิวทัศน์ของคุณเองก่อนหน้านี้ตนเอง

ทุกคนควรเริ่มรวบรวมห้องสมุดเอกชน เยาวชน สัญชาตญาณของทรัพย์สินส่วนตัวซึ่งเป็นพื้นฐานของมนุษย์ สามารถที่นี่จะปลูกด้วยทุกข้อดีและข้อเสีย . หนึ่งควรมีหนึ่งของชั้นหนังสือ ซึ่งไม่ควรมีประตู หน้าต่าง กระจก หรือ คีย์ พวกเขาควรจะฟรีและเข้าถึงมือเช่นเดียวกับดวงตา ที่ดีที่สุดของจิตรกรรมฝาผนังตกแต่งหนังสือพวกเขาแตกต่างกันมาก สีและลักษณะที่ปรากฏมากกว่าวอลเปเปอร์ , พวกเขาจะน่าสนใจมากขึ้นในการออกแบบและพวกเขาได้ประโยชน์จากนายกรัฐมนตรีเป็นบุคคลแยกต่างหาก ดังนั้น ถ้าคุณนั่งคนเดียวในห้อง ที่แสงไฟจากในห้องคุณจะล้อมรอบด้วยเพื่อน ๆที่สนิท ความรู้ที่พวกเขามีในมุมมองแบบธรรมดา คือ ทั้งกระตุ้นและฟื้นฟู คุณไม่ต้องอ่านให้หมดที่สุดของชีวิตในร่มของฉันใช้เวลาอยู่ในห้องที่มีหกพันเล่ม และผมมีคำตอบหุ้นจะไม่เปลี่ยนแปลงคำถามที่มาจากคนแปลกหน้า " . คุณได้อ่านทั้งหมดของหนังสือเหล่านี้ ?
" บางส่วนของพวกเขาสองครั้ง " ตอบแบบนี้มีทั้งจริงและไม่คาดคิด

มีแน่นอนไม่มีเพื่อนเหมือนสิ่งมีชีวิตหายใจ ผู้ชายมีตัวตนและหญิง ความจงรักภักดีของฉันไปอ่าน ไม่เคยทำให้ฉันรักสันโดษเป็นไปได้ไง หนังสือของประชาชน โดยประชาชน เพื่อประชาชน วรรณกรรมเป็นส่วนอมตะของประวัติศาสตร์ มันเป็นส่วนที่ดีที่สุดและยั่งยืนที่สุดของบุคลิกภาพ แต่เพื่อนที่จองได้ประโยชน์มากกว่าชีวิตเพื่อน ; คุณสามารถเพลิดเพลินกับสังคมมากที่สุดอย่างแท้จริงของชนชั้นสูงในโลกเมื่อใดก็ ตามที่คุณต้องการ ความตายที่ดีนอกเหนือจากการเข้าถึงทางกายภาพของเราและชีวิตที่ยิ่งใหญ่มักจะเกือบจะไม่สามารถเข้าถึงได้ อย่างที่เพื่อน ๆและคนรู้จักส่วนตัวของเรา เราไม่สามารถเห็นมัน บางทีพวกเขาจะหลับ หรือไปในการเดินทาง แต่ในห้องสมุดส่วนตัว คุณสามารถสนทนากับเพื่อนในขณะใด ๆหรือ เชกสเปียร์ หรือ คาร์ไลล์หรือมัสหรือผีหรือชอว์หรือชื่อหรือแกลส์เวอร์ที่ .และมีข้อสงสัยว่า ในหนังสือเหล่านี้คุณจะเห็นคนเหล่านี้ที่ดีที่สุดของพวกเขา เขาเขียนให้คุณ พวกเขาวางออก " พวกเขาทำของพวกเขาที่ดีที่สุดที่ดีที่สุดเพื่อความบันเทิงคุณจะสร้างความประทับใจที่ดี คุณจะต้องให้ผู้ชมเป็นนักแสดง แต่แทนที่จะเห็นพวกเขาสวมหน้ากาก เธอมองเข้าไปในหัวใจส่วนที่ลึกที่สุดของหัวใจ

วิลเลียมเฟลป์ส - 1933
ลียง