was very lucky to arrive in Tokyo d

was very lucky to arrive in Tokyo during the beautiful sakura blooming week in 2000. I still vividly remember the friendly welcome and orientation I received from the Monbusho helpers on my very first day, which eased a lot of my anxiety. However, I must say I was still very overwhelmed by my new life on my very first night in my dormitory room in Soshigaya Ryuugakusei-kaikan, because I missed my boyfriend and family so much. Fortunately that night was the only night of unhappiness I had while being a student in Japan!
From the second day onward, I started to meet a lot of nice people either in my dormitory or in my university (Keio Daigaku Mita Campus), many of them became my life-long friends. For the entire two years of my student time in Tokyo, every day was new, exciting and offering me lots of new experiences. I also really enjoyed the opportunity to study Japanese intensively at the university for the first six months. On top of this, I was able to attend my supervisor’s lectures which gave me a good insight on how the Japanese financial market works.
During school holidays, I travelled a lot in Japan. Since the Monbusho scholarship provided me a good allowance, so I could travel without worrying much about money. For my first summer in Japan, I managed to get an internship in Osaka that subsidized my accommodation there, so I visited lots of places in the Kansai area. Another highlight of my travels in Japan was being a participant for “Japan Tent” in Kanazawa. It was such a wonderful cultural experience that I’ll never forget in my whole life.
Aside from studies, I became friends with people from all over the world and of course with Japanese too. We often went out to have fun and travelled together. I’ve kept in touch with many of these friends even till now.
Towards the end of my 2 year study time, I found a part-time job at a foreign capital company in Tokyo so I decided to stay in Japan for another 1.5 years to work. It was a very valuable working experience but I missed my student time a lot because it was so carefree and fun. As more of my friends left Japan, I finally decided to come back to NZ in the middle of 2003.
Overall, I’m extremely happy that I spent the prime time of my time in Japan. I consider Japan as my second home because that’s where I developed many essential skills to be a responsible young adult and learnt how to be independent. My “Japan” friends and I often bring up memories of our good old times in Japan, because we all miss that “student time” so much and we all think that we were a lucky bunch to be given the opportunity of a life-time by the Japanese government.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เป็นโชคดีมากที่เข้ามาในโตเกียวระหว่างสัปดาห์ดอกซากุระที่สวยงามใน 2000 ยังทรงจำต้อนรับมิตรและการวางแนวที่ผมได้รับจากผู้ช่วย Monbusho ในวันแรกของฉัน ซึ่งผ่อนคลายลงมากของความวิตกกังวลของฉัน อย่างไรก็ตาม ผมต้องพูดผมยังคงจมมาก โดยชีวิตใหม่ในคืนแรกของฉันมากในหอฉันในโซชิกา Ryuugakusei-ไค เพราะฉันพลาดแฟนของฉันและครอบครัวมาก โชคดีว่า กลางคืนเป็นคืนเดียวที่ทุกข์ผมขณะเป็นนักเรียนในญี่ปุ่นจากวันสองเป็นต้นไป เจอดีคน ในหอพักของฉัน หรือ ในมหาวิทยาลัยของฉัน (โอ Daigaku Mita วิทยาเขต) จำนวนมาก หลายคนกลายเป็นเพื่อนตลอดชีวิต ทั้งหมด 2 ปีเวลาเรียนในโตเกียว ทุกวันถูกใหม่ น่าตื่นเต้น และให้ฉันของประสบการณ์ใหม่ ผมยังชอบโอกาสที่จะเรียนภาษาญี่ปุ่นอย่างที่มหาวิทยาลัยสำหรับหกเดือนแรก สิ่งที่สำคัญที่สุด ผมสามารถเข้าร่วมการบรรยายของผู้บังคับบัญชาของฉันซึ่งทำให้ฉันเข้าใจดีว่าการทำงานของตลาดการเงินญี่ปุ่นในระหว่างวันหยุด เดินทางมากในประเทศญี่ปุ่น ตั้งแต่ทุน Monbusho ให้ได้น้ำหนักดี ดังนั้นฉันสามารถเดินทางโดยไม่ต้องกังวลมากเกี่ยวกับเงิน สำหรับฤดูร้อนของฉันแรกในญี่ปุ่น ที่ฉันจัดการเพื่อรับการฝึกงานในโอซาก้าที่พักของฉัน เงินอุดหนุนเพื่อให้ฉันชมสถานในคันไซ อีกจุดเด่นของการเดินทางในญี่ปุ่นถูกผู้ "ญี่ปุ่นเต็นท์" ในคานาซาวะ เช่นวัฒนธรรมอย่างดีว่า จะไม่เคยลืมในชีวิตของฉันทั้งหมดได้นอกเหนือจากการศึกษา ฉันเป็นเพื่อน กับผู้คนจากทั่วโลก และแน่นอนญี่ปุ่นเกินไป เรามักจะออกไปสนุก และเดินทางไปด้วยกัน ผมเคยเก็บไว้ติดต่อกับเพื่อนแม้จนถึงขณะนี้มากมายสิ้นสุดของเวลาการศึกษา 2 ปี พบงานพิเศษที่บริษัททุนต่างชาติในโตเกียวดังนั้นผมตัดสินใจพำนักอีก 1.5 ปีการทำงาน มันเป็นประสบการณ์มีคุณค่ามาก แต่ฉันพลาดเวลานักเรียนได้เป็นอย่างมากเพราะมันสนุก และน่าให้ เป็นญี่ปุ่นซ้ายเพื่อนของฉัน ฉันก็ตัดสินใจกลับมา NZ กลาง 2003โดยรวม ฉันมีความสุขมากที่ฉันใช้เวลาหลักของเวลาของฉันในญี่ปุ่น พิจารณาญี่ปุ่นเป็นสองเพราะที่ที่ฉันพัฒนาทักษะที่จำเป็นมากเป็น ผู้ใหญ่หนุ่มรับผิดชอบ และเรียนรู้วิธีการเป็นอิสระ เพื่อน "ญี่ปุ่น" และมักจะเรียกความทรงจำครั้งเก่าของเราดีในญี่ปุ่น เพราะเราพลาด "เวลาเรียน" มาก และเราคิดว่า เรามีกลุ่มโชคดีได้รับโอกาสของเวลาชีวิต โดยรัฐบาลญี่ปุ่น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โชคดีมากที่จะมาถึงในกรุงโตเกียวในช่วงซากุระบานสวยงามสัปดาห์ในปี 2000 ผมยังจำได้เต็มตาการต้อนรับอย่างเป็นกันเองและการวางแนวที่ผมได้รับจากผู้ช่วยเหลือ Monbusho ในวันแรกของฉันซึ่งปลดเปลื้องจำนวนมากของความวิตกกังวลของฉัน แต่ผมต้องบอกว่าผมก็ยังคงจมมากด้วยชีวิตใหม่ของฉันในคืนแรกของฉันในห้องพักหอพักของฉันใน Soshigaya Ryuugakusei-Kaikan เพราะผมคิดถึงแฟน ๆ และครอบครัวของฉันมาก โชคดีที่คืนนั้นเป็นคืนเดียวของความทุกข์ฉันมีในขณะที่เป็นนักศึกษาในประเทศญี่ปุ่น!
จากวันที่สองเป็นต้นไปผมเริ่มที่จะตอบสนองผู้คนจำนวนมากมีความสุขทั้งในหอพักของฉันหรือในมหาวิทยาลัยของฉัน (Keio Daigaku Mita วิทยาเขต) ให้หลาย พวกเขากลายเป็นเพื่อนตลอดชีวิตของฉัน สำหรับทั้งสองปีของเวลาที่นักเรียนของฉันในโตเกียวทุกวันใหม่ที่น่าตื่นเต้นและนำเสนอฉันมากมายประสบการณ์ใหม่ ๆ ฉันยังมีความสุขจริงๆโอกาสที่จะเรียนภาษาญี่ปุ่นอย่างหนาแน่นที่มหาวิทยาลัยสำหรับงวดหกเดือนแรก ด้านบนของนี้ผมก็สามารถที่จะเข้าร่วมการบรรยายผู้บังคับบัญชาของฉันซึ่งทำให้ฉันมีความเข้าใจที่ดีเกี่ยวกับวิธีการทำงานของตลาดการเงินญี่ปุ่น.
ในช่วงวันหยุดโรงเรียนผมเดินทางมากในประเทศญี่ปุ่น เนื่องจากทุน Monbusho ให้ฉันเผื่อดีดังนั้นฉันสามารถเดินทางโดยไม่ต้องกังวลมากเกี่ยวกับเงิน สำหรับฤดูร้อนครั้งแรกของฉันในญี่ปุ่นฉันจัดการที่จะได้รับการฝึกงานในโอซาก้าที่อุดหนุนที่พักของฉันมีดังนั้นผมเข้าเยี่ยมชมจำนวนมากสถานที่ในเขตคันไซ ไฮไลต์ของการเดินทางของฉันในประเทศญี่ปุ่นอีกเป็นผู้มีส่วนร่วมสำหรับ "ญี่ปุ่นเต็นท์" ในคะนะซะวะ มันเป็นเช่นประสบการณ์ทางวัฒนธรรมที่ยอดเยี่ยมที่ผมจะไม่มีวันลืมในชีวิตทั้งชีวิตของฉัน.
นอกเหนือจากการศึกษาผมกลายเป็นเพื่อนกับผู้คนจากทั่วทุกมุมโลกและแน่นอนกับญี่ปุ่นมากเกินไป เรามักจะออกไปมีความสนุกสนานและเดินทางไปด้วยกัน ผมเคยเก็บไว้ในการติดต่อกับเพื่อน ๆ ของเหล่านี้แม้จนถึงขณะนี้.
ในช่วงปลายของเวลาการศึกษาของฉัน 2 ปีที่ผ่านมาผมพบว่างาน part-time ที่ บริษัท เงินทุนต่างประเทศในกรุงโตเกียวดังนั้นผมจึงตัดสินใจที่จะอยู่ในประเทศญี่ปุ่นอีก 1.5 ปี ไปทำงาน. มันเป็นประสบการณ์การทำงานที่มีคุณค่ามาก แต่ผมไม่เวลาที่นักเรียนของฉันมากเพราะมันเป็นห่วงและความสนุกสนาน ในฐานะที่เป็นเพื่อนของฉันจากญี่ปุ่นในที่สุดผมก็ตัดสินใจที่จะกลับมาที่นิวซีแลนด์ในช่วงกลางของปี 2003
โดยรวม, ฉันมีความสุขมากที่ผมใช้เวลาที่สำคัญของเวลาของฉันในประเทศญี่ปุ่น ผมคิดว่าประเทศญี่ปุ่นเป็นบ้านหลังที่สองของฉันเพราะนั่นคือสิ่งที่ผมพัฒนาทักษะที่สำคัญมากจะเป็นผู้ใหญ่ที่มีความรับผิดชอบและเรียนรู้วิธีที่จะเป็นอิสระ ของฉัน "ญี่ปุ่น" เพื่อนและฉันมักจะนำความทรงจำครั้งเก่าของเราที่ดีในประเทศญี่ปุ่นเพราะเราทุกคนพลาดว่า "เวลาของนักเรียน" มากและเราทุกคนคิดว่าเราเป็นพวงโชคดีที่จะได้รับโอกาสของชีวิตที่เวลา โดยรัฐบาลญี่ปุ่น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โชคดีมากที่จะมาถึงในกรุงโตเกียวในช่วงซากุระบานสวยสัปดาห์ในปี 2000 ฉันยังคงเต็มตาจำเป็นกันเองต้อนรับและปฐมนิเทศที่ผมได้รับจากทุนมงบุโชผู้ช่วยในวันแรกของฉัน , ซึ่งบรรเทาความวิตกกังวลมากของฉัน แต่ผมก็ยังแพ้ภัยชีวิตใหม่ของฉันในคืนแรกของฉันในหอพักของฉันใน soshigaya ryuugakusei kaikan เพราะคิดถึงแฟน และครอบครัวมาก โชคดีที่คืนนี้เป็นคืนของทุกข์เท่านั้น ฉันมีในขณะที่ถูกนักเรียนในญี่ปุ่นจากวันที่สองเป็นต้นไป ผมเริ่มที่จะพบกับคนมากมายที่ดีทั้งในหอพักของฉันหรือในมหาวิทยาลัยของผม ( เคโอ หัวไชเท้า มิตะ มหาวิทยาลัย ) , มากของพวกเขากลายเป็นของฉันชีวิตเพื่อน ตลอดสองปีของเวลาที่นักเรียนของฉันในโตเกียว ทุกวันเป็นวันใหม่ที่น่าตื่นเต้นและให้ฉันมากมายของประสบการณ์ใหม่ ฉันจริงๆเพลิดเพลินกับโอกาสที่จะเรียนภาษาญี่ปุ่นอย่างที่มหาวิทยาลัย ใน 6 เดือนแรก ด้านบนนี้ ผมได้เข้าร่วมเป็นอาจารย์บรรยายที่ให้ข้อมูลเชิงลึกที่ดีในญี่ปุ่น ตลาดการเงินงานช่วงปิดเทอม ผมเดินทางมากในญี่ปุ่น เนื่องจากทุนมงบุโชทุนการศึกษาให้เบี้ยเลี้ยงที่ดีดังนั้นฉันสามารถเดินทางโดยไม่ต้องกังวลเรื่องเงิน สำหรับฤดูร้อนครั้งแรกในประเทศญี่ปุ่น ผมได้รับการฝึกงานใน โอซาก้า ที่พักของผมมีมาก ดังนั้นฉันจึงไปหาสถานที่มากมายในเขตคันไซ อีกหนึ่งไฮไลท์ของการเดินทางในญี่ปุ่นถูกเข้าร่วม " เต็นท์ญี่ปุ่น " ในคานาซาวะ มันเป็นประสบการณ์ทางวัฒนธรรมที่ยอดเยี่ยมที่ผมจะไม่มีวันลืมเลยในชีวิตของผมนอกเหนือจากเรียน ผมก็กลายเป็นเพื่อนกับผู้คนจากทั่วโลก และแน่นอนกับญี่ปุ่นด้วย เรามักจะออกไปเพื่อให้สนุก และเดินทางไปด้วยกัน ฉันเก็บไว้ในการติดต่อกับเพื่อนๆเหล่านี้ จนกระทั่งเดี๋ยวนี้ในตอนท้ายของเวลาเรียน 2 ปี ผมพบว่า งานพาร์ทไทม์ ที่ บริษัท เงินทุนต่างประเทศในโตเกียว ดังนั้นผมจึงตัดสินใจที่จะอยู่ในประเทศญี่ปุ่นอีก 1.5 ปี ไปทำงาน มันเป็นประสบการณ์ที่มีคุณค่ามาก แต่ผมไม่ได้เวลามากนักเรียนของฉันเพราะมันอิสระและความสนุกสนาน ในฐานะเพื่อนจากญี่ปุ่น ในที่สุดฉันก็ตัดสินใจกลับ NZ ในช่วงกลางของปี 2003โดยรวมแล้วฉันมีความสุขมากที่ฉันใช้เวลาเฉพาะของเวลาของฉันในญี่ปุ่น ฉันคิดว่าญี่ปุ่นเป็นบ้านหลังที่สองที่ผมพัฒนาทักษะที่จำเป็นมากที่จะเป็นผู้รับผิดชอบเด็กผู้ใหญ่และเรียนรู้ที่จะเป็นอิสระ " ญี่ปุ่น " เพื่อนของฉันและฉันมักจะนำขึ้นความทรงจำครั้งเก่าที่ดีของเราในญี่ปุ่น เพราะเราพลาดที่ " เวลา " นักศึกษามาก และเราคิดว่าเราเป็นพวกโชคดีที่จะได้รับโอกาสของเวลาชีวิต โดยรัฐบาลญี่ปุ่น