- ข้อความ
- ประวัติศาสตร์
Scene1 Once in China there lived an
Scene1
Once in China there lived an old widow and her son, Chen. The widow was known all over for the brocades that she made on her loom. Weaving threads of silver, gold, and colored silk into her cloth, she made pictures of flowers, birds, and animals. Pictures so real they seemed almost alive. People said there were no brocades finer than the ones the widow wove. One day, the widow took a pile of brocades to the marketplace, where she quickly sold them. Then she went about buying her household needs.
WIDOW: Oh, my!
Her eye had been caught by a beautiful painted scroll that hung in one of the stalls. It showed a marvelous palace, all red and yellow and blue and green, reaching delicately to the sky. All around were fantastic gardens, and walking through them, the loveliest maidens.
STALL KEEPER: Do you like it? It’s a painting of Sun Palace. They say it lies far to the east and is the home of many fairy ladies.
WIDOW: (sighs) It’s wonderful. It makes me want to be there. (pays and takes it)
WIDOW: (weakly) Chen, you must find the brocade and bring it back. I cannot live without it.
CHEN: Don’t worry, Mother. I’ll go at once.
Scene5
Chen gathered a few things and started to the east.He walked for hours, then days, then weeks. But there was no sign of the brocade. One day, Chen came upon a lonely hut. Sitting by the door was an old, leather-skinned woman smoking a pipe. A horse was grazing nearby.
OLD WOMAN: Hello, deary. What brings you so far from home?
CHEN: I’m looking for my mother’s brocade. The wind carried it to the east.
OLD WOMAN: Ah, yes. The brocade of Sun Palace! Well, that wind was sent by the fairy ladies of the palace itself. They’re using the brocade as a pattern for their weaving.
CHEN: But my mother will die without it!
OLD WOMAN: Well, then, you had best get it back! But you won’t get to Sun Palace by foot, so you’d better ride my horse. It will show you the way.
CHEN: Thank you!
Scene2
hough it cost most of her money, the widow could not resist buying the scroll. When she got back to her cottage, she showed it to her son.
WIDOW: Look, Chen. Have you ever seen anything more beautiful? How I would love to live in that palace, or at least visit it!
CHEN: Mother, why don’t you weave the picture as a brocade? That would be almost like being there.
CHEN: Mother, why don’t you weave the picture as a brocade? That would be almost like being there.
WIDOW: Why, Chen, what a marvelous idea! I’ll start at once.
She set up her loom and began to weave.
Scene3
She worked for hours, then days, then weeks, barely stopping to eat or sleep. Her eyes grew bloodshot, and her fingers raw.
CHEN: (anxiously) Mother, shouldn’t you get more rest?
WIDOW: Oh, Chen, it’s so hard to stop. While I weave, I feel like I’m there at Sun Palace. And I don’t want to come away!
Because the widow no longer wove brocades to sell, Chen cut firewood and sold that instead. Months went by, while inch by inch the pattern appeared on the loom. One day, Chen came in to find the loom empty and the widow sobbing.
CHEN: (in alarm) What’s wrong, Mother?
She looked at him tearfully.
WIDOW: (plaintively) I finished it.
The brocade was laid out on the floor. And there it all was—the palace reaching to the sky, the beautiful gardens, the lovely fairy ladies.
Scene4
CHEN: (in amazement) It looks so real. I feel like I could step into it!
Just then, a sudden wind whipped through the cottage. It lifted the brocade, blew it out the window, and carried it through the air. The widow and her son rushed outside, only to watch the brocade disappear into the east.
WIDOW: It’s gone!
And the widow fainted away.
OLD WOMAN: Um, The is map. You just go follow it.
CHEN: (daunted yet determined) I must get back my mother’s brocade.
OLD WOMAN: (approvingly) Good bye.
Sene6
Finally they reached the far shore.
LI-EN: (graciously) My name is Li-en, and I welcome you. You are the first mortal ever to reach our palace. What good fortune brings you here?
CHEN: Dear lady, I have come for my mother’s brocade.
LI-EN: (looks up at him in delight) So you are the widow’s son! How we admire that brocade! None of us has been able to match it. We wish to keep it here till we can.
CHEN: But I must bring it home, or my mother will die!
LI-EN: We surely must not let that happen to her. Only let us keep the brocade for the rest of the day, so we can try to finish our own. Tomorrow you may take it back with you.
CHEN: (joyfully) Thank you, dear lady!
----------THE END ----------
Once in China there lived an old widow and her son, Chen. The widow was known all over for the brocades that she made on her loom. Weaving threads of silver, gold, and colored silk into her cloth, she made pictures of flowers, birds, and animals. Pictures so real they seemed almost alive. People said there were no brocades finer than the ones the widow wove. One day, the widow took a pile of brocades to the marketplace, where she quickly sold them. Then she went about buying her household needs.
WIDOW: Oh, my!
Her eye had been caught by a beautiful painted scroll that hung in one of the stalls. It showed a marvelous palace, all red and yellow and blue and green, reaching delicately to the sky. All around were fantastic gardens, and walking through them, the loveliest maidens.
STALL KEEPER: Do you like it? It’s a painting of Sun Palace. They say it lies far to the east and is the home of many fairy ladies.
WIDOW: (sighs) It’s wonderful. It makes me want to be there. (pays and takes it)
WIDOW: (weakly) Chen, you must find the brocade and bring it back. I cannot live without it.
CHEN: Don’t worry, Mother. I’ll go at once.
Scene5
Chen gathered a few things and started to the east.He walked for hours, then days, then weeks. But there was no sign of the brocade. One day, Chen came upon a lonely hut. Sitting by the door was an old, leather-skinned woman smoking a pipe. A horse was grazing nearby.
OLD WOMAN: Hello, deary. What brings you so far from home?
CHEN: I’m looking for my mother’s brocade. The wind carried it to the east.
OLD WOMAN: Ah, yes. The brocade of Sun Palace! Well, that wind was sent by the fairy ladies of the palace itself. They’re using the brocade as a pattern for their weaving.
CHEN: But my mother will die without it!
OLD WOMAN: Well, then, you had best get it back! But you won’t get to Sun Palace by foot, so you’d better ride my horse. It will show you the way.
CHEN: Thank you!
Scene2
hough it cost most of her money, the widow could not resist buying the scroll. When she got back to her cottage, she showed it to her son.
WIDOW: Look, Chen. Have you ever seen anything more beautiful? How I would love to live in that palace, or at least visit it!
CHEN: Mother, why don’t you weave the picture as a brocade? That would be almost like being there.
CHEN: Mother, why don’t you weave the picture as a brocade? That would be almost like being there.
WIDOW: Why, Chen, what a marvelous idea! I’ll start at once.
She set up her loom and began to weave.
Scene3
She worked for hours, then days, then weeks, barely stopping to eat or sleep. Her eyes grew bloodshot, and her fingers raw.
CHEN: (anxiously) Mother, shouldn’t you get more rest?
WIDOW: Oh, Chen, it’s so hard to stop. While I weave, I feel like I’m there at Sun Palace. And I don’t want to come away!
Because the widow no longer wove brocades to sell, Chen cut firewood and sold that instead. Months went by, while inch by inch the pattern appeared on the loom. One day, Chen came in to find the loom empty and the widow sobbing.
CHEN: (in alarm) What’s wrong, Mother?
She looked at him tearfully.
WIDOW: (plaintively) I finished it.
The brocade was laid out on the floor. And there it all was—the palace reaching to the sky, the beautiful gardens, the lovely fairy ladies.
Scene4
CHEN: (in amazement) It looks so real. I feel like I could step into it!
Just then, a sudden wind whipped through the cottage. It lifted the brocade, blew it out the window, and carried it through the air. The widow and her son rushed outside, only to watch the brocade disappear into the east.
WIDOW: It’s gone!
And the widow fainted away.
OLD WOMAN: Um, The is map. You just go follow it.
CHEN: (daunted yet determined) I must get back my mother’s brocade.
OLD WOMAN: (approvingly) Good bye.
Sene6
Finally they reached the far shore.
LI-EN: (graciously) My name is Li-en, and I welcome you. You are the first mortal ever to reach our palace. What good fortune brings you here?
CHEN: Dear lady, I have come for my mother’s brocade.
LI-EN: (looks up at him in delight) So you are the widow’s son! How we admire that brocade! None of us has been able to match it. We wish to keep it here till we can.
CHEN: But I must bring it home, or my mother will die!
LI-EN: We surely must not let that happen to her. Only let us keep the brocade for the rest of the day, so we can try to finish our own. Tomorrow you may take it back with you.
CHEN: (joyfully) Thank you, dear lady!
----------THE END ----------
0/5000
Scene1 Once in China there lived an old widow and her son, Chen. The widow was known all over for the brocades that she made on her loom. Weaving threads of silver, gold, and colored silk into her cloth, she made pictures of flowers, birds, and animals. Pictures so real they seemed almost alive. People said there were no brocades finer than the ones the widow wove. One day, the widow took a pile of brocades to the marketplace, where she quickly sold them. Then she went about buying her household needs.WIDOW: Oh, my! Her eye had been caught by a beautiful painted scroll that hung in one of the stalls. It showed a marvelous palace, all red and yellow and blue and green, reaching delicately to the sky. All around were fantastic gardens, and walking through them, the loveliest maidens.STALL KEEPER: Do you like it? It’s a painting of Sun Palace. They say it lies far to the east and is the home of many fairy ladies.WIDOW: (sighs) It’s wonderful. It makes me want to be there. (pays and takes it) WIDOW: (weakly) Chen, you must find the brocade and bring it back. I cannot live without it.CHEN: Don’t worry, Mother. I’ll go at once. Scene5 Chen gathered a few things and started to the east.He walked for hours, then days, then weeks. But there was no sign of the brocade. One day, Chen came upon a lonely hut. Sitting by the door was an old, leather-skinned woman smoking a pipe. A horse was grazing nearby.OLD WOMAN: Hello, deary. What brings you so far from home?CHEN: I’m looking for my mother’s brocade. The wind carried it to the east.OLD WOMAN: Ah, yes. The brocade of Sun Palace! Well, that wind was sent by the fairy ladies of the palace itself. They’re using the brocade as a pattern for their weaving.CHEN: But my mother will die without it!OLD WOMAN: Well, then, you had best get it back! But you won’t get to Sun Palace by foot, so you’d better ride my horse. It will show you the way.CHEN: Thank you!Scene2 hough it cost most of her money, the widow could not resist buying the scroll. When she got back to her cottage, she showed it to her son.WIDOW: Look, Chen. Have you ever seen anything more beautiful? How I would love to live in that palace, or at least visit it!CHEN: Mother, why don’t you weave the picture as a brocade? That would be almost like being there.CHEN: Mother, why don’t you weave the picture as a brocade? That would be almost like being there.WIDOW: Why, Chen, what a marvelous idea! I’ll start at once. She set up her loom and began to weave. Scene3 She worked for hours, then days, then weeks, barely stopping to eat or sleep. Her eyes grew bloodshot, and her fingers raw.CHEN: (anxiously) Mother, shouldn’t you get more rest?WIDOW: Oh, Chen, it’s so hard to stop. While I weave, I feel like I’m there at Sun Palace. And I don’t want to come away! Because the widow no longer wove brocades to sell, Chen cut firewood and sold that instead. Months went by, while inch by inch the pattern appeared on the loom. One day, Chen came in to find the loom empty and the widow sobbing.CHEN: (in alarm) What’s wrong, Mother? She looked at him tearfully.WIDOW: (plaintively) I finished it. The brocade was laid out on the floor. And there it all was—the palace reaching to the sky, the beautiful gardens, the lovely fairy ladies.Scene4CHEN: (in amazement) It looks so real. I feel like I could step into it! Just then, a sudden wind whipped through the cottage. It lifted the brocade, blew it out the window, and carried it through the air. The widow and her son rushed outside, only to watch the brocade disappear into the east.WIDOW: It’s gone! And the widow fainted away.OLD WOMAN: Um, The is map. You just go follow it.CHEN: (daunted yet determined) I must get back my mother’s brocade.OLD WOMAN: (approvingly) Good bye.Sene6 Finally they reached the far shore.LI-EN: (graciously) My name is Li-en, and I welcome you. You are the first mortal ever to reach our palace. What good fortune brings you here?CHEN: Dear lady, I have come for my mother’s brocade.LI-EN: (looks up at him in delight) So you are the widow’s son! How we admire that brocade! None of us has been able to match it. We wish to keep it here till we can.CHEN: But I must bring it home, or my mother will die!LI-EN: We surely must not let that happen to her. Only let us keep the brocade for the rest of the day, so we can try to finish our own. Tomorrow you may take it back with you.CHEN: (joyfully) Thank you, dear lady! ----------THE END ----------
การแปล กรุณารอสักครู่..
Scene1
เมื่ออยู่ในประเทศจีนอยู่ที่นั่นม่ายเก่าและลูกชายของเธอเฉิน ม่ายเป็นที่รู้จักกันไปทั่วสำหรับ brocades ว่าเธอทำบนกี่ทอผ้าของเธอ หัวข้อการทอผ้าของเงินทองและผ้าไหมสีลงไปในผ้าของเธอเธอทำภาพของดอกไม้นกและสัตว์ รูปภาพจริงเพื่อพวกเขาดูเหมือนมีชีวิตอยู่เกือบ คนที่บอกว่าไม่มี brocades ดีกว่าคนที่รักของหญิงม่าย วันหนึ่งภรรยาม่ายเอากอง brocades สู่ตลาดซึ่งเธอได้อย่างรวดเร็วขายให้ จากนั้นเธอก็ไปเกี่ยวกับการซื้อความต้องการของครัวเรือนของเธอ.
ม่าย: โอ้ฉัน
ตาของเธอได้รับการติดโดยเลื่อนวาดที่สวยงามที่แขวนอยู่ในหนึ่งในร้าน มันแสดงให้เห็นพระราชวังที่ยิ่งใหญ่ทุกสีแดงและสีเหลืองและสีฟ้าและสีเขียวถึงประณีตขึ้นไปบนฟ้า ทุกคนรอบสวนที่ยอดเยี่ยมและเดินผ่านพวกเขาสาวน่ารัก.
คอก KEEPER: คุณชอบที่มันได้หรือไม่ มันเป็นภาพวาดของ Sun Palace พวกเขากล่าวว่ามันอยู่ไกลออกไปทางทิศตะวันออกและเป็นบ้านของผู้หญิงหลายนางฟ้า.
ม่าย: (ถอนหายใจ) มันเป็นเรื่องที่ยอดเยี่ยม มันทำให้ฉันต้องการที่จะมี (ค่าใช้จ่ายและใช้มัน) แม่ม่าย (อ่อน) เฉินคุณต้องพบผ้าและนำมันกลับมา ฉันไม่สามารถมีชีวิตอยู่โดยไม่ได้. เฉิน: ไม่ต้องกังวลแม่ ฉันจะไปในครั้งเดียว. Scene5 เฉินรวมตัวกันเล็ก ๆ น้อย ๆ และเริ่มที่จะเดิน east.He ชั่วโมงจากนั้นวันที่แล้วสัปดาห์ที่ผ่านมา แต่มีสัญญาณของผ้าไม่มี วันหนึ่งเฉินมาถึงกระท่อมโดดเดี่ยว นั่งอยู่ที่ประตูเป็นเก่าหนังผู้หญิงผิวท่อสูบบุหรี่ . ม้าถูกแทะเล็มใกล้หญิงชรา: สวัสดีสายสวาท สิ่งที่จะนำคุณเพื่อให้ห่างไกลจากที่บ้าน? เฉิน: ฉันกำลังมองหาผ้าแม่ของฉัน ลมมันดำเนินไปทางทิศตะวันออก. หญิงชรา: อ่าใช่ ผ้าของพระราชวังอาทิตย์! ดีลมที่ถูกส่งมาจากผู้หญิงนางฟ้าของพระราชวังของตัวเอง พวกเขากำลังใช้ผ้าเป็นรูปแบบสำหรับการทอผ้าของพวกเขา. เฉิน: แต่แม่ของฉันจะตายโดยไม่ได้! หญิงชรา: อืมแล้วคุณได้ดีที่สุดจะได้รับมันกลับมาแล้ว! แต่คุณจะไม่ได้รับกับพระราชวังดวงอาทิตย์โดยการเดินเท้าดังนั้นคุณควรที่จะขี่ม้าของฉัน มันจะแสดงวิธี. เฉิน: ขอขอบคุณ! Scene2 hough ค่าใช้จ่ายส่วนใหญ่ของเงินของเธอเป็นม่ายไม่สามารถต้านทานการซื้อเลื่อน เมื่อเธอได้กลับไปที่กระท่อมของเธอเธอแสดงให้ลูกชายของเธอ. ม่าย: มองเฉิน คุณเคยเห็นอะไรที่สวยงามมากขึ้น? ฉันชอบที่จะอาศัยอยู่ในพระราชวังนั้นหรืออย่างน้อยมันเยี่ยมชม! เฉิน: แม่ทำไมคุณไม่ทอผ้าเป็นภาพ? ที่จะเป็นเหมือนการมี. เฉิน: แม่ทำไมคุณไม่ทอผ้าเป็นภาพ? ที่จะเป็นเหมือนการมี. ม่าย: ทำไมเฉินสิ่งที่เป็นความคิดที่ยิ่งใหญ่! ฉันจะเริ่มต้นในครั้งเดียว. เธอตั้งค่าเครื่องทอผ้าของเธอและเริ่มที่จะสาน. Scene3 เธอทำงานเป็นเวลาหลายชั่วโมงแล้ววันแล้วสัปดาห์ที่ผ่านมาแทบจะไม่หยุดที่จะกินหรือนอนหลับ ดวงตาของเธอเติบโตเปื้อนเลือดและนิ้วมือของเธอดิบ. เฉิน (ใจจดใจจ่อ) แม่ไม่ควรคุณจะได้รับส่วนที่เหลืออีกหรือไม่ม่าย: โอ้, เฉินมันเป็นเรื่องยากมากที่จะหยุด ในขณะที่ฉันสานฉันรู้สึกเหมือนฉันมีที่ Sun Palace และฉันไม่ต้องการที่จะมาออกไป! เพราะม่ายไม่ brocades รักที่จะขายเฉินตัดฟืนและขายที่แทน เดือนที่ผ่านไปในขณะที่นิ้วโดยนิ้วรูปแบบที่ปรากฏบนกี่ทอผ้า วันหนึ่งเฉินเดินเข้ามาในที่จะหาเครื่องทอผ้าที่ว่างเปล่าและร้องไห้ม่าย. เฉิน (ในปลุก) มีอะไรผิดปกติ, แม่เธอมองไปที่เขาฟูมฟาย. หญิงม่าย. (plaintively) ฉันเสร็จมันผ้าที่วางอยู่บนพื้น . และมีมันทั้งหมดเป็น-พระราชวังเอื้อมมือไปบนท้องฟ้าสวนสวยนางฟ้าผู้หญิงที่น่ารัก. Scene4 เฉิน (ในความประหลาดใจ) ดูเหมือนจริงดังนั้น ฉันรู้สึกเหมือนฉันสามารถก้าวเข้าสู่มันตอนนั้นลมฉับพลันวิปปิ้งผ่านกระท่อม มันยกผ้า, เป่ามันออกไปนอกหน้าต่างและดำเนินการผ่านทางอากาศ ม่ายและลูกชายของเธอรีบวิ่งออกไปข้างนอกเพียงเพื่อชมผ้าหายไปในทางทิศตะวันออก. ม่าย: มันหายไปแล้วและภรรยาม่ายลมออกไป. หญิงชรา: อืมคือแผนที่ คุณเพียงแค่ทำตามมันไป. เฉิน (daunted มุ่งมั่นที่ยัง) ผมต้องได้รับกลับผ้าแม่ของฉัน. หญิงชรา:. (เห็นด้วย) ลาก่อนดีSene6 ในที่สุดพวกเขามาถึงฝั่งไกล. LI-EN (เกล้า) ชื่อของฉันคือ Li- en และผมยินดีต้อนรับคุณ คุณเป็นมนุษย์คนแรกที่ไปถึงวังของเรา สิ่งที่นำความโชคดีของคุณที่นี่? เฉิน: ผู้หญิงที่รักฉันได้มาสำหรับผ้าแม่ของฉัน. LI-EN: (เงยหน้าขึ้นมองเขาในความสุข) ดังนั้นคุณเป็นลูกชายของหญิงม่าย! วิธีการที่เราชื่นชมผ้าที่! พวกเราไม่มีใครได้รับสามารถที่จะตรงกับมัน เราต้องการที่จะให้มันนี่จนเราสามารถ. เฉิน: แต่ผมต้องนำมาไว้ที่บ้านหรือแม่ของฉันจะตาย! LI-EN: เราก็ต้องไม่ให้มันเกิดขึ้นกับเธอ เพียง แต่ช่วยให้เราเก็บผ้าสำหรับส่วนที่เหลือของวันเพื่อให้เราสามารถพยายามที่จะเสร็จสิ้นการของเราเอง พรุ่งนี้คุณอาจจะเอามันกลับมาพร้อมกับคุณ. เฉิน: (ความสุข) ขอขอบคุณคุณผู้หญิงที่รักEND ---------- ----------
เมื่ออยู่ในประเทศจีนอยู่ที่นั่นม่ายเก่าและลูกชายของเธอเฉิน ม่ายเป็นที่รู้จักกันไปทั่วสำหรับ brocades ว่าเธอทำบนกี่ทอผ้าของเธอ หัวข้อการทอผ้าของเงินทองและผ้าไหมสีลงไปในผ้าของเธอเธอทำภาพของดอกไม้นกและสัตว์ รูปภาพจริงเพื่อพวกเขาดูเหมือนมีชีวิตอยู่เกือบ คนที่บอกว่าไม่มี brocades ดีกว่าคนที่รักของหญิงม่าย วันหนึ่งภรรยาม่ายเอากอง brocades สู่ตลาดซึ่งเธอได้อย่างรวดเร็วขายให้ จากนั้นเธอก็ไปเกี่ยวกับการซื้อความต้องการของครัวเรือนของเธอ.
ม่าย: โอ้ฉัน
ตาของเธอได้รับการติดโดยเลื่อนวาดที่สวยงามที่แขวนอยู่ในหนึ่งในร้าน มันแสดงให้เห็นพระราชวังที่ยิ่งใหญ่ทุกสีแดงและสีเหลืองและสีฟ้าและสีเขียวถึงประณีตขึ้นไปบนฟ้า ทุกคนรอบสวนที่ยอดเยี่ยมและเดินผ่านพวกเขาสาวน่ารัก.
คอก KEEPER: คุณชอบที่มันได้หรือไม่ มันเป็นภาพวาดของ Sun Palace พวกเขากล่าวว่ามันอยู่ไกลออกไปทางทิศตะวันออกและเป็นบ้านของผู้หญิงหลายนางฟ้า.
ม่าย: (ถอนหายใจ) มันเป็นเรื่องที่ยอดเยี่ยม มันทำให้ฉันต้องการที่จะมี (ค่าใช้จ่ายและใช้มัน) แม่ม่าย (อ่อน) เฉินคุณต้องพบผ้าและนำมันกลับมา ฉันไม่สามารถมีชีวิตอยู่โดยไม่ได้. เฉิน: ไม่ต้องกังวลแม่ ฉันจะไปในครั้งเดียว. Scene5 เฉินรวมตัวกันเล็ก ๆ น้อย ๆ และเริ่มที่จะเดิน east.He ชั่วโมงจากนั้นวันที่แล้วสัปดาห์ที่ผ่านมา แต่มีสัญญาณของผ้าไม่มี วันหนึ่งเฉินมาถึงกระท่อมโดดเดี่ยว นั่งอยู่ที่ประตูเป็นเก่าหนังผู้หญิงผิวท่อสูบบุหรี่ . ม้าถูกแทะเล็มใกล้หญิงชรา: สวัสดีสายสวาท สิ่งที่จะนำคุณเพื่อให้ห่างไกลจากที่บ้าน? เฉิน: ฉันกำลังมองหาผ้าแม่ของฉัน ลมมันดำเนินไปทางทิศตะวันออก. หญิงชรา: อ่าใช่ ผ้าของพระราชวังอาทิตย์! ดีลมที่ถูกส่งมาจากผู้หญิงนางฟ้าของพระราชวังของตัวเอง พวกเขากำลังใช้ผ้าเป็นรูปแบบสำหรับการทอผ้าของพวกเขา. เฉิน: แต่แม่ของฉันจะตายโดยไม่ได้! หญิงชรา: อืมแล้วคุณได้ดีที่สุดจะได้รับมันกลับมาแล้ว! แต่คุณจะไม่ได้รับกับพระราชวังดวงอาทิตย์โดยการเดินเท้าดังนั้นคุณควรที่จะขี่ม้าของฉัน มันจะแสดงวิธี. เฉิน: ขอขอบคุณ! Scene2 hough ค่าใช้จ่ายส่วนใหญ่ของเงินของเธอเป็นม่ายไม่สามารถต้านทานการซื้อเลื่อน เมื่อเธอได้กลับไปที่กระท่อมของเธอเธอแสดงให้ลูกชายของเธอ. ม่าย: มองเฉิน คุณเคยเห็นอะไรที่สวยงามมากขึ้น? ฉันชอบที่จะอาศัยอยู่ในพระราชวังนั้นหรืออย่างน้อยมันเยี่ยมชม! เฉิน: แม่ทำไมคุณไม่ทอผ้าเป็นภาพ? ที่จะเป็นเหมือนการมี. เฉิน: แม่ทำไมคุณไม่ทอผ้าเป็นภาพ? ที่จะเป็นเหมือนการมี. ม่าย: ทำไมเฉินสิ่งที่เป็นความคิดที่ยิ่งใหญ่! ฉันจะเริ่มต้นในครั้งเดียว. เธอตั้งค่าเครื่องทอผ้าของเธอและเริ่มที่จะสาน. Scene3 เธอทำงานเป็นเวลาหลายชั่วโมงแล้ววันแล้วสัปดาห์ที่ผ่านมาแทบจะไม่หยุดที่จะกินหรือนอนหลับ ดวงตาของเธอเติบโตเปื้อนเลือดและนิ้วมือของเธอดิบ. เฉิน (ใจจดใจจ่อ) แม่ไม่ควรคุณจะได้รับส่วนที่เหลืออีกหรือไม่ม่าย: โอ้, เฉินมันเป็นเรื่องยากมากที่จะหยุด ในขณะที่ฉันสานฉันรู้สึกเหมือนฉันมีที่ Sun Palace และฉันไม่ต้องการที่จะมาออกไป! เพราะม่ายไม่ brocades รักที่จะขายเฉินตัดฟืนและขายที่แทน เดือนที่ผ่านไปในขณะที่นิ้วโดยนิ้วรูปแบบที่ปรากฏบนกี่ทอผ้า วันหนึ่งเฉินเดินเข้ามาในที่จะหาเครื่องทอผ้าที่ว่างเปล่าและร้องไห้ม่าย. เฉิน (ในปลุก) มีอะไรผิดปกติ, แม่เธอมองไปที่เขาฟูมฟาย. หญิงม่าย. (plaintively) ฉันเสร็จมันผ้าที่วางอยู่บนพื้น . และมีมันทั้งหมดเป็น-พระราชวังเอื้อมมือไปบนท้องฟ้าสวนสวยนางฟ้าผู้หญิงที่น่ารัก. Scene4 เฉิน (ในความประหลาดใจ) ดูเหมือนจริงดังนั้น ฉันรู้สึกเหมือนฉันสามารถก้าวเข้าสู่มันตอนนั้นลมฉับพลันวิปปิ้งผ่านกระท่อม มันยกผ้า, เป่ามันออกไปนอกหน้าต่างและดำเนินการผ่านทางอากาศ ม่ายและลูกชายของเธอรีบวิ่งออกไปข้างนอกเพียงเพื่อชมผ้าหายไปในทางทิศตะวันออก. ม่าย: มันหายไปแล้วและภรรยาม่ายลมออกไป. หญิงชรา: อืมคือแผนที่ คุณเพียงแค่ทำตามมันไป. เฉิน (daunted มุ่งมั่นที่ยัง) ผมต้องได้รับกลับผ้าแม่ของฉัน. หญิงชรา:. (เห็นด้วย) ลาก่อนดีSene6 ในที่สุดพวกเขามาถึงฝั่งไกล. LI-EN (เกล้า) ชื่อของฉันคือ Li- en และผมยินดีต้อนรับคุณ คุณเป็นมนุษย์คนแรกที่ไปถึงวังของเรา สิ่งที่นำความโชคดีของคุณที่นี่? เฉิน: ผู้หญิงที่รักฉันได้มาสำหรับผ้าแม่ของฉัน. LI-EN: (เงยหน้าขึ้นมองเขาในความสุข) ดังนั้นคุณเป็นลูกชายของหญิงม่าย! วิธีการที่เราชื่นชมผ้าที่! พวกเราไม่มีใครได้รับสามารถที่จะตรงกับมัน เราต้องการที่จะให้มันนี่จนเราสามารถ. เฉิน: แต่ผมต้องนำมาไว้ที่บ้านหรือแม่ของฉันจะตาย! LI-EN: เราก็ต้องไม่ให้มันเกิดขึ้นกับเธอ เพียง แต่ช่วยให้เราเก็บผ้าสำหรับส่วนที่เหลือของวันเพื่อให้เราสามารถพยายามที่จะเสร็จสิ้นการของเราเอง พรุ่งนี้คุณอาจจะเอามันกลับมาพร้อมกับคุณ. เฉิน: (ความสุข) ขอขอบคุณคุณผู้หญิงที่รักEND ---------- ----------
การแปล กรุณารอสักครู่..
scene1
เมื่อในจีนมีอยู่เป็นหม้ายและลูกชายของเธอ , เฉิน ม่ายรู้จักกันทั่วสำหรับ brocades ที่เธอทำที่เครื่องของเธอ ทอเส้นสีเงิน สีทอง และสีผ้าไหมเป็นผ้าของเธอ เธอได้ถ่ายภาพดอกไม้ นก และสัตว์ รูปจริงดังนั้นพวกเขาดูราวกับมีชีวิต คนที่บอกว่าไม่มี brocades ปลีกย่อยกว่าคนม่ายรัก . วันหนึ่งแม่ม่ายเอากอง brocades เพื่อตลาดที่เค้าขายได้อย่างรวดเร็วพวกเขา แล้วเธอก็ไปซื้อความต้องการของใช้ในครัวเรือนของเธอ
ม่าย : โอ้ !
ตาของเธอได้ถูกจับโดยทาสีสวยงาม เลื่อน ที่แขวนอยู่ในร้าน มีพระราชวังที่ยิ่งใหญ่ ทั้งสีแดง เหลือง ฟ้า และ เขียว ถึงทุ่มเทกับท้องฟ้า ทั้งหมดรอบ ๆเป็นสวนที่ยอดเยี่ยม และเดินผ่านพวกเขาหญิงสาวน่ารัก .
ผู้ดูแลคอก คุณชอบมันไหม มันเป็นภาพวาดของ Sun Palace พวกเขาบอกว่ามันอยู่ห่างไปทางตะวันออกและเป็นบ้านของสาวๆนางฟ้ามากมาย
ม่าย : . . . . . . . มันเยี่ยมมาก มันทำให้ฉันต้องการที่จะมี ( จ่ายและใช้มัน )
ม่าย ( ติดปีก ) เฉิน คุณต้อง หาผ้า และนำมันกลับมา ฉันอยู่ไม่ได้ถ้าไม่มีมัน
เฉิน : ไม่ต้องห่วงครับ แม่ ข้าจะไป scene5
เฉินรวบรวมสิ่งบางอย่างและเริ่มตะวันออก เขาเดินเป็นชั่วโมง แล้ววัน อาทิตย์ แต่ไม่มีวี่แววของที . วันหนึ่ง เฉินมาถึงกระท่อมโดดเดี่ยว นั่งอยู่ที่ประตูเก่า , หนังผิวผู้หญิงสูบบุหรี่ท่อ ม้าถูกแทะเล็มที่ใกล้เคียง
เก่าสวัสดี เดียร์รี่ . อะไรทำให้คุณห่างไกลจากบ้าน
เฉิน : ฉันกำลังมองหาแม่ ที .สายลมพัดไปทางตะวันออก
หญิงชรา : อ่า ใช่ การใช้ของ Sun Palace อืม สายลม ส่งนางฟ้าสาวๆของวังนั่นเอง พวกเขาจะใช้ ใช้เป็นแบบแผนของการทอผ้า
เฉิน : แต่แม่ของฉันจะตายโดยไม่ได้ !
เก่าผู้หญิง : แล้วคุณมีที่ดีที่สุดจะได้รับมันกลับมา แต่คุณจะไม่ได้รับการ Sun Palace โดยเท้า ดังนั้นคุณต้องขี่ม้าของฉัน มันจะแสดงวิธีการ .
เฉิน : ขอบคุณครับ
scene2 Hough ค่าใช้จ่ายส่วนใหญ่ของเงินของเธอ เขาไม่สามารถต้านทานการเลื่อน เมื่อเธอได้กลับไปที่พักของเธอ เธอให้ลูกชาย
ม่าย : มอง , เฉิน คุณเคยเห็นอะไรที่สวยงามมากขึ้น ? วิธีการที่ฉันชอบที่จะอาศัยอยู่ในพระราชวังนั้น หรืออย่างน้อยก็เยี่ยมเลย
เฉิน : แม่ ทำไมไม่สานภาพเป็นระบบ ? ก็เหมือนการมี .
เฉิน :แม่ , ทำไมคุณไม่ สานภาพเป็นระบบ ? ก็เหมือนการมี .
ม่าย : ทำไม เฉิน เป็นความคิดที่เยี่ยมมาก ! ผมจะเริ่มทันที .
เธอตั้งกี่ของเธอ และเริ่มถักทอ
scene3
เธอทำงานเป็นชั่วโมง แล้ววัน อาทิตย์ แทบจะหยุดกินหรือนอน ดวงตาโตแดงก่ำและนิ้วมือดิบของเธอ .
เฉิน ( อย่างใจจดใจจ่อ ) แม่ คุณไม่ต้องไปพักอีก
ม่าย :โอ้ , เฉิน , มันก็ยากที่จะหยุด ในขณะที่ฉันสาน , ฉันรู้สึกเหมือนฉันมีที่ Sun Palace และผมไม่อยากไป !
เพราะม่ายไม่ทอ brocades ขาย เฉิน ตัดฟืน และขายที่แทน เดือนผ่านไป ขณะที่นิ้วโดยนิ้ว ลวดลายที่ปรากฏบนเครื่อง วันหนึ่ง เฉินเข้ามาหาทอว่างเปล่าและแม่ม่ายสะอื้น .
เฉิน : ( เตือน ) เกิดอะไรขึ้นเหรอคะแม่
เธอมองเขาฟูมฟาย แม่ม่าย ( plaintively
) ฉันเสร็จแล้ว ใช้วางบนพื้น และมันก็มีวังถึงท้องฟ้า , สวนสวย , นางฟ้าน่ารักสาวๆ
scene4
เฉิน ( ประหลาดใจ ) มันดูเหมือนจริงมากเลย ฉันรู้สึกเหมือนฉันได้ก้าวเข้าไปในนั้น
จากนั้น จู่ๆลมพัดผ่านกระท่อม ก็ยกผ้า , พัดมันออกไปนอกหน้าต่างและนำมันผ่านอากาศ หญิงม่ายและลูกชายของเธอวิ่งออกมาดู แต่ดูผ้าหายเข้าไปในตะวันออก .
ม่าย : มันหายไป !
และแม่ม่ายเป็นลมไป หญิงชรา : เอ่อ คือ แผนที่ คุณแค่ไปตามมัน
เฉิน ( พวกยังมุ่งมั่น ) ผมต้องกลับแม่ไหมทอง .
เก่าผู้หญิง : ( approvingly ) ลาก่อน sene6
ในที่สุดก็ถึงฝั่ง
li-en : ไกล( พระราชทาน ) ฉันชื่อ ลี อึน และ ยินดีต้อนรับ คุณเป็นคนแรกที่เคยเป็นมนุษย์ไปถึงราชวังของเรา โชคดีนะครับที่พาคุณมาที่นี่
เฉิน : ที่รัก ฉันมารับแม่ไหมทอง .
li-en : ( มองไปที่เขาด้วยความ ) ดังนั้นคุณเป็นลูกชายของหญิงม่าย วิธีการที่เราชื่นชมว่า ที ! ไม่มีใครได้รับสามารถเพื่อให้ตรงกับมัน เราต้องการเก็บมันไว้จนกว่าเราจะ .
เฉิน : แต่ฉันต้องเอามันกลับบ้านหรือแม่ของฉันจะตาย
li-en : เราต้องไม่ปล่อยให้มันเกิดขึ้นกับเธอ เพียงให้เราเก็บผ้าสำหรับส่วนที่เหลือของวัน ดังนั้นเราสามารถพยายามที่จะจบของเราเอง พรุ่งนี้คุณอาจจะใช้มันกับคุณ .
เฉิน ( อย่างสนุกสนาน ) ขอบคุณ , ที่รัก ! =
= จบ
เมื่อในจีนมีอยู่เป็นหม้ายและลูกชายของเธอ , เฉิน ม่ายรู้จักกันทั่วสำหรับ brocades ที่เธอทำที่เครื่องของเธอ ทอเส้นสีเงิน สีทอง และสีผ้าไหมเป็นผ้าของเธอ เธอได้ถ่ายภาพดอกไม้ นก และสัตว์ รูปจริงดังนั้นพวกเขาดูราวกับมีชีวิต คนที่บอกว่าไม่มี brocades ปลีกย่อยกว่าคนม่ายรัก . วันหนึ่งแม่ม่ายเอากอง brocades เพื่อตลาดที่เค้าขายได้อย่างรวดเร็วพวกเขา แล้วเธอก็ไปซื้อความต้องการของใช้ในครัวเรือนของเธอ
ม่าย : โอ้ !
ตาของเธอได้ถูกจับโดยทาสีสวยงาม เลื่อน ที่แขวนอยู่ในร้าน มีพระราชวังที่ยิ่งใหญ่ ทั้งสีแดง เหลือง ฟ้า และ เขียว ถึงทุ่มเทกับท้องฟ้า ทั้งหมดรอบ ๆเป็นสวนที่ยอดเยี่ยม และเดินผ่านพวกเขาหญิงสาวน่ารัก .
ผู้ดูแลคอก คุณชอบมันไหม มันเป็นภาพวาดของ Sun Palace พวกเขาบอกว่ามันอยู่ห่างไปทางตะวันออกและเป็นบ้านของสาวๆนางฟ้ามากมาย
ม่าย : . . . . . . . มันเยี่ยมมาก มันทำให้ฉันต้องการที่จะมี ( จ่ายและใช้มัน )
ม่าย ( ติดปีก ) เฉิน คุณต้อง หาผ้า และนำมันกลับมา ฉันอยู่ไม่ได้ถ้าไม่มีมัน
เฉิน : ไม่ต้องห่วงครับ แม่ ข้าจะไป scene5
เฉินรวบรวมสิ่งบางอย่างและเริ่มตะวันออก เขาเดินเป็นชั่วโมง แล้ววัน อาทิตย์ แต่ไม่มีวี่แววของที . วันหนึ่ง เฉินมาถึงกระท่อมโดดเดี่ยว นั่งอยู่ที่ประตูเก่า , หนังผิวผู้หญิงสูบบุหรี่ท่อ ม้าถูกแทะเล็มที่ใกล้เคียง
เก่าสวัสดี เดียร์รี่ . อะไรทำให้คุณห่างไกลจากบ้าน
เฉิน : ฉันกำลังมองหาแม่ ที .สายลมพัดไปทางตะวันออก
หญิงชรา : อ่า ใช่ การใช้ของ Sun Palace อืม สายลม ส่งนางฟ้าสาวๆของวังนั่นเอง พวกเขาจะใช้ ใช้เป็นแบบแผนของการทอผ้า
เฉิน : แต่แม่ของฉันจะตายโดยไม่ได้ !
เก่าผู้หญิง : แล้วคุณมีที่ดีที่สุดจะได้รับมันกลับมา แต่คุณจะไม่ได้รับการ Sun Palace โดยเท้า ดังนั้นคุณต้องขี่ม้าของฉัน มันจะแสดงวิธีการ .
เฉิน : ขอบคุณครับ
scene2 Hough ค่าใช้จ่ายส่วนใหญ่ของเงินของเธอ เขาไม่สามารถต้านทานการเลื่อน เมื่อเธอได้กลับไปที่พักของเธอ เธอให้ลูกชาย
ม่าย : มอง , เฉิน คุณเคยเห็นอะไรที่สวยงามมากขึ้น ? วิธีการที่ฉันชอบที่จะอาศัยอยู่ในพระราชวังนั้น หรืออย่างน้อยก็เยี่ยมเลย
เฉิน : แม่ ทำไมไม่สานภาพเป็นระบบ ? ก็เหมือนการมี .
เฉิน :แม่ , ทำไมคุณไม่ สานภาพเป็นระบบ ? ก็เหมือนการมี .
ม่าย : ทำไม เฉิน เป็นความคิดที่เยี่ยมมาก ! ผมจะเริ่มทันที .
เธอตั้งกี่ของเธอ และเริ่มถักทอ
scene3
เธอทำงานเป็นชั่วโมง แล้ววัน อาทิตย์ แทบจะหยุดกินหรือนอน ดวงตาโตแดงก่ำและนิ้วมือดิบของเธอ .
เฉิน ( อย่างใจจดใจจ่อ ) แม่ คุณไม่ต้องไปพักอีก
ม่าย :โอ้ , เฉิน , มันก็ยากที่จะหยุด ในขณะที่ฉันสาน , ฉันรู้สึกเหมือนฉันมีที่ Sun Palace และผมไม่อยากไป !
เพราะม่ายไม่ทอ brocades ขาย เฉิน ตัดฟืน และขายที่แทน เดือนผ่านไป ขณะที่นิ้วโดยนิ้ว ลวดลายที่ปรากฏบนเครื่อง วันหนึ่ง เฉินเข้ามาหาทอว่างเปล่าและแม่ม่ายสะอื้น .
เฉิน : ( เตือน ) เกิดอะไรขึ้นเหรอคะแม่
เธอมองเขาฟูมฟาย แม่ม่าย ( plaintively
) ฉันเสร็จแล้ว ใช้วางบนพื้น และมันก็มีวังถึงท้องฟ้า , สวนสวย , นางฟ้าน่ารักสาวๆ
scene4
เฉิน ( ประหลาดใจ ) มันดูเหมือนจริงมากเลย ฉันรู้สึกเหมือนฉันได้ก้าวเข้าไปในนั้น
จากนั้น จู่ๆลมพัดผ่านกระท่อม ก็ยกผ้า , พัดมันออกไปนอกหน้าต่างและนำมันผ่านอากาศ หญิงม่ายและลูกชายของเธอวิ่งออกมาดู แต่ดูผ้าหายเข้าไปในตะวันออก .
ม่าย : มันหายไป !
และแม่ม่ายเป็นลมไป หญิงชรา : เอ่อ คือ แผนที่ คุณแค่ไปตามมัน
เฉิน ( พวกยังมุ่งมั่น ) ผมต้องกลับแม่ไหมทอง .
เก่าผู้หญิง : ( approvingly ) ลาก่อน sene6
ในที่สุดก็ถึงฝั่ง
li-en : ไกล( พระราชทาน ) ฉันชื่อ ลี อึน และ ยินดีต้อนรับ คุณเป็นคนแรกที่เคยเป็นมนุษย์ไปถึงราชวังของเรา โชคดีนะครับที่พาคุณมาที่นี่
เฉิน : ที่รัก ฉันมารับแม่ไหมทอง .
li-en : ( มองไปที่เขาด้วยความ ) ดังนั้นคุณเป็นลูกชายของหญิงม่าย วิธีการที่เราชื่นชมว่า ที ! ไม่มีใครได้รับสามารถเพื่อให้ตรงกับมัน เราต้องการเก็บมันไว้จนกว่าเราจะ .
เฉิน : แต่ฉันต้องเอามันกลับบ้านหรือแม่ของฉันจะตาย
li-en : เราต้องไม่ปล่อยให้มันเกิดขึ้นกับเธอ เพียงให้เราเก็บผ้าสำหรับส่วนที่เหลือของวัน ดังนั้นเราสามารถพยายามที่จะจบของเราเอง พรุ่งนี้คุณอาจจะใช้มันกับคุณ .
เฉิน ( อย่างสนุกสนาน ) ขอบคุณ , ที่รัก ! =
= จบ
การแปล กรุณารอสักครู่..
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.
- Our relationship is not the lover but i
- ครีมออฟทาทาร์
- แต่ฉันต้องไปรบกวนให้คนอื่นไปส่งฉัน เสมอ
- ごめんなさい
- ยิงธนู
- เป็นเพียงองค์ประกอบหนึ่งเท่านั้น
- ถ้าเราขาดทหาร ชีวิตเราก็จะหาความสงบสุขไม
- Your hairstyle is very cute
- building sandpiles
- If the limit parameters.
- you have already say that but work on ho
- ความรัก
- ให้เกียรติผู้หญิง
- Sorry we can change the subject of you w
- ฉันสามารถยิงธนู
- กำลังนอนอาบแดด
- ฉันจะไปส่งคุณหาแม่
- To destroy a House when it comes o, then
- Your so beautiful
- รูตูด
- ดังนั้ฉันสามารถคุยกับ chloenได้แล้วสิ
- อากาศใกล้เคียงกัน
- tow truck
- ยกระดับ
