Setting ExpectationsThis review is

Setting Expectations

This review is an example of priming. The first time I learned of the book was when Ben Shneiderman mentioned it to me as we talked at IEEE VIS in Atlanta last year. In our conversation, he referred to it as “a coffee-table book.” I don’t think he did this on purpose, but that did set my expectations.

There are many similarities between The Book of Trees and Lima’s previous book, Visual Complexity, which I reviewed for Science two years ago . The major difference is that Lima doesn’t attempt the same taxonomy he did in Visual Complexity, and which ended up being mostly disappointing. There are also no over-the-top endorsements on the back of the book that promise way too much. The result is a book that feels more coherent and complete.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การตั้งความคาดหวังบทความนี้เป็นตัวอย่างด้วย ครั้งแรกที่ฉันได้เรียนรู้หนังสือถูกเมื่อ Ben Shneiderman กล่าวถึงมันกับฉัน ตามที่เราคุยกันที่ IEEE VIS ในแอตแลนตาปี ในการสนทนา เขาเรียกมันว่า "กาแฟ–ตารางหนังสือ" ผมไม่คิดว่า พระองค์นี้ใน แต่ที่ไม่ได้ตั้งความคาดหวังของฉันมีความคล้ายคลึงในระหว่างจองต้นไม้และมาส์ก่อนหน้าจอง ความซับซ้อนของภาพ ซึ่งฉันทานสำหรับวิทยาศาสตร์ 2 ปีที่ผ่านมา ข้อแตกต่างสำคัญคือ ลิมาไม่พยายามจำแนกประเภทเดียวกันที่เขาไม่ซับซ้อนภาพ และที่สิ้นสุดเป็นส่วนใหญ่ย่อม นอกจากนี้ยังมีลิงค์ไม่มากกว่าด้านหลังของหนังสือที่มากเกินไป ผลคือ หนังสือที่รู้สึก coherent และสมบูรณ์มากขึ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การตั้งความคาดหวังรีวิวนี้เป็นตัวอย่างของรองพื้น ครั้งแรกที่ผมได้เรียนรู้จากหนังสือเล่มนี้ก็คือตอนที่เบน Shneiderman กล่าวว่ากับผมในขณะที่เราพูดคุยกันที่ VIS IEEE ในแอตแลนตาเมื่อปีที่แล้ว ในการสนทนาของเราเขาเรียกมันว่า "หนังสือโต๊ะกาแฟ." ผมไม่คิดว่าเขาทำอย่างนี้กับวัตถุประสงค์ แต่ไม่ตั้งความคาดหวังของฉัน. มีความคล้ายคลึงกันมากระหว่างหนังสือของต้นไม้และหนังสือก่อนหน้านี้ลิมาเป็นภาพ ความซับซ้อนซึ่งเราได้ตรวจสอบวิทยาศาสตร์สองปีที่ผ่านมา ความแตกต่างที่สำคัญคือลิมาไม่พยายามอนุกรมวิธานเดียวกันที่เขาทำใน Visual ซับซ้อนและที่จบลงด้วยการที่น่าผิดหวังเป็นส่วนใหญ่ นอกจากนี้ยังมีไม่มากกว่าที่ด้านบนรับรองด้านหลังของหนังสือเล่มนี้ที่สัญญาว่าวิธีที่มากเกินไป ผลที่ได้คือหนังสือที่ให้ความรู้สึกเชื่อมโยงกันมากขึ้นและสมบูรณ์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การตั้งค่าความคาดหวัง

รีวิวนี้คือตัวอย่างของรองพื้น . ครั้งแรกที่ผมได้เรียนรู้จากหนังสือ เมื่อ เบน shneiderman เอ่ยถึงมันกับผมขณะที่เราพูดใน IEEE วิสในแอตแลนต้า เมื่อปีที่แล้ว ในการสนทนาของเรา เขาเรียกมันว่า " เป็นหนังสือที่โต๊ะกาแฟ " ผมไม่คิดว่า เขาจงใจทำอย่างนี้ , แต่ที่ไม่ได้ตั้งความคาดหวังของฉัน

มีความคล้ายคลึงกันมากระหว่างหนังสือของต้นไม้และลิมาจองก่อนหน้าความซับซ้อนซึ่งฉันทบทวนวิทยาศาสตร์ เมื่อสองปีก่อน แตกต่างที่สำคัญก็คือ ลิม่า ไม่พยายามเดียวกันของเขาในความซับซ้อนและที่สิ้นสุดขึ้นเป็นส่วนใหญ่ที่น่าผิดหวัง นอกจากนี้ยังมีไม่เกินกว้าบนด้านหลังของหนังสือสัญญาที่มากเกินไปผลที่ได้คือหนังสือที่รู้สึกเชื่อมโยงกันมากขึ้นและสมบูรณ์