The middle aged man’s face was stil

The middle aged man’s face was still gentle, but he coldly smiled in his heart. He thought, “If it wasn’t for your 200 years of YuanYin, I wouldn’t have asked the ancestor to agree to us becoming a cultivation pair. With your YuanYin’s help and all of the pills I have collected, breaking into the Nascent Soul stage is only a matter of time. If you had agreed earlier, I would have still been nice to you, but now I decided that, once I reach Nascent Soul, I’m going to make you pay for repeatedly rejecting me!”

Wang Lin left the southern courtyard. Although he was a cruel person, he still felt a lot of regret toward Li Muwan. It was not that he was unable to accept her, but the path he must walk just wasn’t suited to have a woman following him.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ใบหน้าของชายคนกลางก็ยังคงอ่อนโยน แต่จ้างงานยิ้มในใจ เขาคิดว่า "ของคุณ 200 ปี YuanYin ชอบ ฉันจะไม่ถามบรรพบุรุษเพื่อยอมรับเราเป็น คู่เพาะปลูก YuanYin ของความช่วยเหลือและทั้งหมดของฉันได้เก็บยา ทำลายเข้าขั้นจิตวิญญาณก่อเป็นเพียงเรื่องของเวลา ถ้าคุณได้ตกลงไว้ก่อนหน้านี้ ฉันจะยังคงได้ดีกับคุณ แต่ตอนนี้ ผมตัดสินใจว่า เมื่อฉันไปถึงจิตวิญญาณก่อ ฉันจะทำให้คุณจ่ายค่าซ้ำ ๆ ปฏิเสธฉันLin วังซ้ายลานใต้ แต่เขาเป็นคนโหดร้าย เขายังคงรู้สึกเสียใจต่อ Li Muwan เป็นจำนวนมาก ก็ไม่ได้ว่า เขาไม่สามารถยอมรับเธอ แต่เส้นทางที่ต้องเดินเพียงแค่ไม่ได้เหมาะกับการมีผู้หญิงตามเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ใบหน้าชายวัยกลางคนก็ยังคงอ่อนโยน แต่เขาเย็นชายิ้มในหัวใจของเขา เขาคิดว่า "ถ้ามันไม่ได้สำหรับ 200 ปีของคุณ YuanYin ฉันจะไม่ได้ถามบรรพบุรุษจะเห็นด้วยกับเรากลายเป็นคู่การเพาะปลูก ด้วยความช่วยเหลือของ YuanYin ของคุณและทั้งหมดของยาฉันได้เก็บทำลายลงในช่วงตั้งไข่วิญญาณเป็นเพียงเรื่องของเวลา หากคุณมีการตกลงกันก่อนหน้านี้ผมจะได้รับยังคงมีความสุขกับคุณ แต่ตอนนี้ผมตัดสินใจว่าเมื่อฉันถึงตั้งไข่วิญญาณฉันจะทำให้คุณจ่ายสำหรับการปฏิเสธซ้ำ ๆ ฉัน! "

วังหลินซ้ายคอร์ทยาร์ดภาคใต้ แม้ว่าเขาจะเป็นคนที่โหดร้ายที่เขายังคงรู้สึกว่าจำนวนมากของความเสียใจไปยังหลี่ Muwan มันไม่ได้ว่าเขาไม่สามารถที่จะยอมรับเธอ แต่เส้นทางที่เขาต้องเดินเพียงไม่เหมาะที่จะมีผู้หญิงคนต่อไปเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ใบหน้าของชายวัยกลางคนยังคงอ่อนโยน แต่เย็นชายิ้มอยู่ในใจ เขาคิดว่า " ถ้ามันไม่ได้สำหรับ 200 ปีของยวนยิน ฉันคงไม่ต้องถามว่าท่านเห็นด้วยกับเราเป็นเลี้ยงคู่ กับของคุณยวนยินช่วยและทั้งหมดของยาที่ผมได้รวบรวม แบ่งเป็นเวทีชีวิตตั้งไข่เป็นเพียงเรื่องของเวลา ถ้าคุณได้ตกลงก่อนหน้านี้ ผมจะดีกับคุณ แต่ตอนนี้ผมตัดสินใจแล้วว่า เมื่อผมถึงโซล ตั้งไข่ ผมจะให้คุณจ่ายซ้ำปฏิเสธฉัน ! "หวังหลินออกจากสนามภาคใต้ ถึงแม้ว่าเขาจะเป็นคนโหดร้าย เขายังรู้สึกเสียใจมากต่ออีหมู าน . มันไม่ได้ว่าเขาไม่สามารถที่จะยอมรับเธอได้แต่เส้นทางที่เขาต้องเดินก็ไม่เหมาะที่จะมีผู้หญิงตามเขาไป