In all species except rainbow trout

In all species except rainbow trout, a postprandial peak of plasma ammonia was
detectable, a consequence of the deamination process. This peak usually follows the
postprandial rise of plasma free amino acids (Fauconneau and Luquet, 1979; Shimeno et
al., 1993). In our experiments, plasma ammonia levels decreased whilst excretion rates
increased. The delays we observed between the concentration maxima in the plasma and
in the water were in accordance with recent confirmatory evidence of the passive
diffusion of ammonia (NH, in freshwater, NH i in seawater) through the gill cells
(Wilson and Taylor, 1992; Wilson et al., 1994) as the water content never exceeded
0.220 mg TAN 1-l. Similarly, Kaushik and Gomes (1988) stated that TAN plasma
levels in rainbow trout were correlated to maximum hourly excretion rates.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในชนิดทั้งหมดยกเว้นเรนโบว์เทราต์ ถูกสูงสุด postprandial ของแอมโมเนียในพลาสมาอาสา เวร deamination ที่ประมวลผล ช่วงนี้มักจะเป็นไปตามขึ้นของพลาสม่าฟรีกรดอะมิโน (Fauconneau และ Luquet, 1979; postprandial Shimeno ร้อยเอ็ดal., 1993) ในการทดลองของเรา ระดับแอมโมเนียพลาสมาลดลงในขณะที่อัตราการขับถ่ายเพิ่มขึ้น ความล่าช้าที่เราสังเกตระหว่างแมกความเข้มข้นในพลาสมา และในน้ำก็ตามล่าสุดเสร็จหลักฐานการแฝงแพร่ของแอมโมเนีย (NH ในปลา NH ฉันในทะเล) ผ่านเซลล์ที่เหงือก(Wilson และ Taylor, 1992 Wilson et al., 1994) เป็นปริมาณน้ำที่ไม่เกินมิลลิกรัม 0.220 TAN 1 l ในทำนองเดียวกัน Kaushik และยูโกมีส (1988) กล่าวว่า พลาสม่า TANระดับในเรนโบว์เทราต์ถูก correlated กับสูงสุดอัตราการขับถ่ายต่อชั่วโมง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในทุกชนิดยกเว้นเรนโบว์เทราท์, จุดสูงสุดภายหลังตอนกลางวันของแอมโมเนียเป็นพลาสม่า
ที่ตรวจพบเป็นผลมาจากกระบวนการ deamination ยอดนี้มักจะเป็นไปตาม
การเพิ่มขึ้นภายหลังตอนกลางวันของพลาสมากรดอะมิโนอิสระ (Fauconneau และ Luquet 1979; Shimeno และ
al., 1993) ในการทดลองของเราระดับแอมโมเนียพลาสม่าลดลงในขณะที่อัตราการขับถ่าย
ที่เพิ่มขึ้น ความล่าช้าที่เราสังเกตเห็นระหว่างความเข้มข้นสูงสุดในพลาสมาและ
ในน้ำเป็นไปตามที่มีหลักฐานยืนยันที่ผ่านมาของเรื่อย ๆ
การแพร่กระจายของแอมโมเนีย (NH ในน้ำจืด NH ฉันในน้ำทะเล) ผ่านเซลล์เหงือก
(วิลสันและเทย์เลอร์, 1992; วิลสัน et al., 1994) ในขณะที่ปริมาณน้ำไม่เกิน
0.220 มิลลิกรัม TAN 1 ลิตร ในทำนองเดียวกัน Kaushik และ Gomes (1988) ระบุว่า TAN พลาสม่า
ในระดับเรนโบว์เทราท์มีความสัมพันธ์กับอัตราการขับถ่ายสูงสุดชั่วโมง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ทุกชนิดยกเว้นปลาเทราท์ , สูงสุดหลังอาหารพลาสมาแอมโมเนียถูก
ได้ , ผลของกระบวนการดี . ยอดเขานี้มักจะตาม
ขึ้นหลังอาหารพลาสมาของกรดอะมิโนฟรี ( fauconneau และ luquet , 1979 ;
shimeno et al . , 1993 ) ในการทดลองของเราระดับแอมโมเนียพลาสมาลดลงในขณะที่อัตราการขับถ่าย
เพิ่มขึ้นความล่าช้าที่เราพบระหว่างความเข้มข้นในพลาสมาและ Maxima
ในน้ำสอดคล้องกับหลักฐานยืนยันล่าสุดของการแพร่กระจายเรื่อยๆ
ของแอมโมเนีย ( NH , น้ำจืด , NH ในน้ำทะเล ) ผ่านเหงือกเซลล์
( วิลสันและ Taylor , 1992 ; วิลสัน et al . , 1994 ) เป็นปริมาณน้ำ ไม่เคยเกิน
0.220 มิลลิกรัมแทน 1-l. เหมือนกับ Kaushik Gomes ( 1988 ) และระบุว่าพลาสมา
แทนระดับในปลาเทราท์มีความสัมพันธ์กับการขับถ่ายสูงสุดอัตรารายชั่วโมง .