The golden rule your parents and yo

The golden rule your parents and your kindergarten teacher taught you was pretty simple: Do unto others as you'd have others do unto you. Imagine how you'd feel if you were in the other person's shoes. Stand up for yourself, but try not to hurt people's feelings.

In cyberspace, we state this in an even more basic manner: Remember the human.

When you communicate electronically, all you see is a computer screen. You don't have the opportunity to use facial expressions, gestures, and tone of voice to communicate your meaning; words -- lonely written words -- are all you've got. And that goes for your correspondent as well.

When you're holding a conversation online -- whether it's an email exchange or a response to a discussion group posting -- it's easy to misinterpret your correspondent's meaning. And it's frighteningly easy to forget that your correspondent is a person with feelings more or less like your own.

It's ironic, really. Computer networks bring people together who'd otherwise never meet. But the impersonality of the medium changes that meeting to something less -- well, less personal. Humans exchanging email often behave the way some people behind the wheel of a car do: They curse at other drivers, make obscene gestures, and generally behave like savages. Most of them would never act that way at work or at home. But the interposition of the machine seems to make it acceptable.

The message of Netiquette is that it's not acceptable. Yes, use your network connections to express yourself freely, explore strange new worlds, and boldly go where you've never gone before. But remember the Prime Directive of Netiquette: Those are real people out there.

Would you say it to the person's face?

Writer and Macintosh evangelist Guy Kawasaki tells a story about getting email from some fellow he's never met. Online, this fellow tells Guy that he's a bad writer with nothing interesting to say.

Unbelievably rude? Yes, but unfortunately, it happens all the time in cyberspace.

Maybe it's the awesome power of being able to send mail directly to a well-known writer like Guy. Maybe it's the fact that you can't see his face crumple in misery as he reads your cruel words. Whatever the reason, it's incredibly common.

Guy proposes a useful test for anything you're about to post or mail: Ask yourself, "Would I say this to the person's face?" If the answer is no, rewrite and reread. Repeat the process till you feel sure that you'd feel as comfortable saying these words to the live person as you do sending them through cyberspace.

Of course, it's possible that you'd feel great about saying something extremely rude to the person's face. In that case, Netiquette can't help you. Go get a copy of Miss Manners' Guide to Excruciatingly Correct Behavior.

Another reason not to be offensive online

When you communicate through cyberspace -- via email or on discussion groups -- your words are written. And chances are they're stored somewhere where you have no control over them. In other words, there's a good chance they can come back to haunt you.

Never forget the story of famous email user Oliver North. Ollie, you'll remember, was a great devotee of the White House email system, PROFS. He diligently deleted all incriminating notes he sent or received. What he didn't realize was that, somewhere else in the White House, computer room staff were equally diligently backing up the mainframe where his messages were stored. When he went on trial, all those handy backup tapes were readily available as evidence against him.

You don't have to be engaged in criminal activity to want to be careful. Any message you send could be saved or forwarded by its recipient. You have no control over where it goes.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กฎทองที่พ่อแม่และคุณครูอนุบาลสอนคุณได้ง่าย ๆ สวย: แก่ผู้อื่น เนื่องจากคุณจะมี คนอื่นทำเถิด จินตนาการว่าคุณจะรู้สึกว่าถ้าคุณอยู่ในรองเท้าของคนอื่น ยืนด้วยตัวเอง ได้พยายามที่ไม่ทำร้ายความรู้สึกของประชาชนในไซเบอร์สเปซ เรารัฐนี้ในลักษณะแม้พื้นฐาน: จำมนุษย์เมื่อคุณสื่อสารอิเล็กทรอนิกส์ คุณอยู่หน้าจอคอมพิวเตอร์ คุณไม่มีโอกาสที่จะใช้นิพจน์หน้า ท่าทาง และน้ำเสียงในการสื่อสารความหมายของคุณ คำ -คำเขียนโดดเดี่ยว - มีทั้งหมดได้ และที่ไปสำหรับนักข่าวด้วยเมื่อคุณกำลังถือการสนทนาออนไลน์ - ไม่ว่าจะเป็นการแลกเปลี่ยนอีเมล์หรือการตอบสนองต่อการสนทนากลุ่มการลงรายการบัญชี - มีคนตีความผิดความหมายนักข่าวของคุณ และ frighteningly ง่ายที่จะลืมว่า นักข่าวของคุณเป็นคน มีความรู้สึกมากหรือน้อยเช่นของคุณเองได้เรื่อง จริง ๆ เครือข่ายคอมพิวเตอร์รวบรวมคนที่จะเป็นอย่างอื่นไม่เคยพบกัน แต่ impersonality กลางการเปลี่ยนแปลงที่ประชุมให้น้อย - ดี ส่วนบุคคลน้อย มนุษย์แลกเปลี่ยนอีเมล์มักจะทำแบบที่บางคนอยู่เบื้องหลังล้อรถทำ: พวกเขาสาปแช่งที่ไดรเวอร์อื่น ๆ แบบลายเส้นลามก และโดยทั่วไปทำงานเหมือนคนป่าเหล่านั้น ส่วนใหญ่จะไม่เคยทำวิธีนี้ ที่ทำงาน หรือที่บ้าน แต่ interposition ของเครื่องดูเหมือนว่าจะ ทำให้ยอมรับได้ข้อของแผนคือ ว่า มันไม่ยอมรับ ใช่ ใช้เชื่อมต่อเครือข่ายของคุณเพื่อแสดงตัวเองได้อย่างอิสระ สำรวจโลกใหม่ที่แปลก และอย่างกล้าหาญไปที่คุณได้เคยไปก่อน แต่จำคำสั่งแผนนายก: จังคนจริงค่ะคุณจะบอกว่า มันให้ใบหน้าของบุคคลหรือไม่นักเขียนและ Macintosh ผู้นิพนธ์พระวรสาร Guy คาวาซากิบอกเรื่องราวเกี่ยวกับการรับอีเมล์จากบางคนที่ไม่เป็นไปตาม ออนไลน์ คนนี้บอกผู้ชายว่า เขาเป็นนักเขียนไม่ มีอะไรน่าสนใจว่าภาพหยาบ ใช่ แต่ แต่มันเกิดขึ้นตลอดเวลาในไซเบอร์สเปซบางทีก็น่ากลัวพลังของความสามารถในการส่งจดหมายตรงไปยังผู้เขียนรู้จักเช่นคน บางทีมันเป็นความจริงที่ว่า คุณไม่สามารถดูหน้า crumple ในความทุกข์ยากเขาอ่านคำของคุณโหดร้าย ด้วยเหตุผลใด มันเป็นเรื่องธรรมดาอย่างเหลือเชื่อคนเสนอการทดสอบมีประโยชน์สำหรับสิ่งที่คุณกำลังจะลงรายการบัญชี หรือจดหมาย: ถามตัวคุณเอง "ฉันพูดนี้ไปหน้า" ถ้าคำตอบคือไม่ เขียน และอ่าน ทำซ้ำจนกว่าคุณรู้สึกแน่ใจว่า คุณจะรู้สึกสบายที่สุดพูดคำเหล่านี้ผู้อยู่ที่ส่งผ่านไซเบอร์สเปซแน่นอน มันเป็นไปได้ว่า คุณจะรู้สึกดีเกี่ยวกับคำพูดบางอย่างอย่างหยาบคายมากใบหน้าของบุคคล ตัวอย่าง แบบแผนไม่สามารถช่วยคุณ ไปรับสำเนาคู่มือนางสาวมารยาทของการ Excruciatingly ทำงานที่ถูกต้องอีกเหตุผลที่ไม่ให้ก้าวร้าวออนไลน์เมื่อคุณสื่อสารผ่านไซเบอร์สเปซ - ผ่าน ทางอีเมล์ หรือสนทนา กลุ่ม - มีเขียนคำของคุณ และโอกาสพวกเขาจะเก็บไว้ไหนที่คุณไม่สามารถควบคุมได้พวกเขา ในคำอื่น ๆ มีโอกาสดีที่พวกเขาสามารถกลับมาหลอกหลอนคุณไม่เคยลืมเรื่องราวของผู้ใช้อีเมล์ที่มีชื่อเสียงเหนือ Oliver Ollie คุณจะจำไว้ว่า เป็นสาวกที่ดีของระบบอีเมล์บ้านสีขาว PROFS เขาหมั่นลบหมายเหตุร่องทั้งหมดส่ง หรือรับ สิ่งที่เขาไม่รู้นะ แฟนตาซีในทำเนียบขาว เจ้าหน้าที่ห้องคอมพิวเตอร์ได้เท่าเทียมกันหมั่นสำรองเมนเฟรมได้เก็บข้อความของเขา เมื่อเขาไปใน trial ทั้งหมดเหล่านั้นมีประโยชน์สำรองข้อมูลเทปขึ้นพร้อมเป็นหลักฐานกับเขาไม่ได้ร่วมในกิจกรรมทางอาญาจะต้องระมัดระวัง ข้อความใด ๆ ที่คุณส่งไม่สามารถบันทึก หรือส่งต่อ โดยผู้รับ คุณไม่สามารถควบคุมได้ผ่านที่นั้นไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กฎทองผู้ปกครองและครูโรงเรียนอนุบาลของคุณสอนคุณเป็นคนน่ารักง่าย: ทำแก่คนอื่น ๆ ตามที่คุณต้องการมีคนอื่น ๆ ทำแก่ท่าน คิดว่าคุณจะรู้สึกอย่างไรถ้าคุณอยู่ในรองเท้าของบุคคลอื่น ลุกขึ้นยืนเพื่อตัวเอง แต่พยายามที่จะไม่ทำร้ายความรู้สึกของผู้คน. ในไซเบอร์สเปซเรารัฐนี้ในลักษณะที่แม้พื้นฐานเพิ่มเติมได้ที่:. จำของมนุษย์เมื่อคุณติดต่อสื่อสารด้วยระบบอิเล็กทรอนิกส์ทั้งหมดที่คุณเห็นคือหน้าจอคอมพิวเตอร์ คุณไม่ได้มีโอกาสที่จะใช้การแสดงออกทางสีหน้าท่าทางและน้ำเสียงในการสื่อสารความหมายของคุณ คำพูด - คำที่เขียนเหงา - ทั้งหมดที่คุณมี และที่จะไปสำหรับผู้สื่อข่าวของคุณเช่นกัน. เมื่อคุณกำลังถือการสนทนาออนไลน์ - ไม่ว่าจะเป็นการแลกเปลี่ยนอีเมลหรือการตอบสนองต่อการโพสต์กลุ่มสนทนา - มันง่ายที่จะตีความผิดความหมายผู้สื่อข่าวของคุณ และมันเป็นเรื่องง่ายที่ใจหายที่จะลืมว่าผู้สื่อข่าวของคุณเป็นคนที่มีความรู้สึกมากหรือน้อยเช่นของคุณเอง. มันเป็นเรื่องน่าขันจริงๆ เครือข่ายคอมพิวเตอร์นำคนร่วมกันที่จะเป็นอย่างอื่นไม่เคยพบ แต่ impersonality ของการเปลี่ยนแปลงขนาดกลางที่ประชุมกับสิ่งที่น้อย - ดีส่วนบุคคลน้อย มนุษย์แลกเปลี่ยนอีเมลมักจะทำงานในลักษณะที่บางคนอยู่หลังพวงมาลัยของรถทำ: พวกเขาสาปแช่งที่คนขับอื่น ๆ ให้ท่าทางลามกอนาจารและโดยทั่วไปทำตัวเหมือนคนป่า ที่สุดของพวกเขาจะไม่ทำหน้าที่ในทางที่ทำงานหรือที่บ้าน แต่คั่นของเครื่องที่ดูเหมือนว่าจะทำให้มันเป็นที่ยอมรับ. ข้อความของ Netiquette คือว่ามันเป็นที่ยอมรับไม่ได้ ใช่ใช้การเชื่อมต่อเครือข่ายของคุณจะแสดงตัวเองได้อย่างอิสระในการสำรวจโลกใหม่ที่แปลกและกล้าหาญไปในที่ที่คุณไม่เคยไปมาก่อน แต่จำได้ว่าคำสั่งของนายกรัฐมนตรี Netiquette: เหล่านี้คือคนจริงออกมี. จะบอกว่าคุณไปที่ใบหน้าของบุคคลหรือไม่นักเขียนและนักสอนศาสนาแมคอินทอช Guy Kawasaki บอกเล่าเรื่องราวเกี่ยวกับการรับอีเมลจากเพื่อนบางคนที่เขาไม่เคยพบ ออนไลน์คนนี้บอกผู้ชายว่าเขาเป็นนักเขียนที่ดีมีอะไรที่น่าสนใจที่จะพูด. หยาบคายไม่น่าเชื่อ? ใช่ แต่โชคไม่ดีที่มันเกิดขึ้นตลอดเวลาในโลกไซเบอร์. อาจจะเป็นอำนาจที่น่ากลัวของความสามารถในการส่งอีเมลโดยตรงกับนักเขียนที่รู้จักกันดีเช่นผู้ชาย บางทีมันอาจจะจริงที่ว่าคุณไม่สามารถมองเห็นใบหน้าของเขาย่นในความทุกข์ยากในขณะที่เขาอ่านคำพูดที่โหดร้ายของคุณ ไม่ว่าเหตุผลที่เป็นเรื่องปกติอย่างไม่น่าเชื่อ. ผู้ชายเสนอการทดสอบที่มีประโยชน์สำหรับสิ่งที่คุณกำลังจะโพสต์หรือ mail: ถามตัวเองว่า "ผมจะพูดแบบนี้กับใบหน้าของบุคคลได้หรือไม่" ถ้าคำตอบคือไม่มีการเขียนและการอ่าน ทำซ้ำขั้นตอนจนกว่าคุณจะรู้สึกมั่นใจได้ว่าคุณจะรู้สึกสะดวกสบายพูดคำเหล่านี้ให้กับคนที่อยู่ที่คุณไม่ส่งพวกเขาผ่านโลกไซเบอร์. แน่นอนว่ามันเป็นไปได้ที่คุณจะรู้สึกดีเกี่ยวกับบางสิ่งบางอย่างมากพูดหยาบคายกับใบหน้าของบุคคลนั้น ในกรณีที่ Netiquette ไม่สามารถช่วยคุณ ไปได้รับสำเนาของนางสาวมารยาท 'คู่มือพฤติกรรมที่ถูกต้องเลือดตาแทบกระเด็นได้. อีกเหตุผลหนึ่งที่จะไม่เป็นที่น่ารังเกียจออนไลน์เมื่อคุณติดต่อสื่อสารผ่านโลกไซเบอร์ - ผ่านทางอีเมลหรือในกลุ่มสนทนา - คำพูดของคุณจะเขียน และโอกาสที่พวกเขาจะเก็บไว้ที่อื่นที่คุณสามารถควบคุมพวกเขาไม่ ในคำอื่น ๆ มีโอกาสที่ดีที่พวกเขาสามารถกลับมาหลอกหลอนคุณ. ไม่เคยลืมเรื่องราวของผู้ใช้อีเมลที่มีชื่อเสียงโอลิเวอร์นอร์ท โอลีฟ, คุณจะจำเป็นบ่าวที่ดีของระบบอีเมลทำเนียบขาว PROFS เขาถูกลบอย่างขยันขันแข็งบันทึกกล่าวหาทั้งหมดที่เขาได้รับหรือส่ง สิ่งที่เขาไม่ได้ตระหนักถึงก็คือว่าที่อื่นในทำเนียบขาวพนักงานห้องคอมพิวเตอร์ได้รับอย่างเท่าเทียมกันอย่างขยันขันแข็งสำรองเมนเฟรมที่ข้อความของเขาถูกเก็บไว้ เมื่อเขาเดินขึ้นศาลทุกเทปสำรองข้อมูลที่มีประโยชน์เหล่านั้นก็พร้อมที่จะเป็นหลักฐานกับเขา. คุณจะได้ไม่ต้องมีส่วนร่วมในกิจกรรมทางอาญาที่จะต้องการที่จะระมัดระวัง ข้อความใด ๆ ที่คุณส่งจะถูกบันทึกไว้หรือส่งต่อโดยผู้รับ คุณไม่สามารถควบคุมที่จะไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กฎทองพ่อแม่และครูอนุบาลของคุณสอนคุณคือง่ายๆสวย : ทำแก่คนอื่น ๆเท่าที่คุณต้องการให้ผู้อื่นปฏิบัติต่อคุณ จินตนาการว่าเธอจะรู้สึกอย่างไร ถ้าคุณ อยู่ในรองเท้าของบุคคลอื่น ยืนขึ้นสำหรับตัวเอง แต่พยายามที่จะไม่ทำร้ายความรู้สึกคนอื่น

ในไซเบอร์สเปซเราสภาพนี้ในลักษณะพื้นฐานมากขึ้น : จำมนุษย์

เมื่อคุณสื่อสารทางอิเล็กทรอนิกส์สิ่งที่คุณเห็นคือ หน้าจอคอมพิวเตอร์ คุณไม่ได้มีโอกาสที่จะใช้ในการแสดงออกทางใบหน้า ท่าทาง และน้ำเสียง เพื่อสื่อสารความหมายของคุณ ; คำ -- เหงาเขียนคำพูด . . . ที่คุณมีทั้งหมด และที่ไปสำหรับผู้สื่อข่าวเป็นอย่างดี

เมื่อคุณถือการสนทนาออนไลน์ -- ไม่ว่าจะเป็นอีเมล์ แลกเปลี่ยน หรือการตอบสนองต่อการอภิปรายกลุ่ม การโพสต์ -- มันง่ายที่จะเข้าใจผิดของคุณเป็นตัวแทนของความหมาย มันเลยง่ายที่จะลืมว่านักข่าวของคุณ เป็นคน มีความรู้สึกมากขึ้นหรือน้อยเช่นของคุณเอง

น่าขำจริงๆ คอมพิวเตอร์เครือข่ายนำทุกคนมารวมกันที่อย่างอื่นไม่เคยเจอแต่ที่ไม่ให้ความสำคัญของสื่อการประชุมเพื่ออะไร . . . แต่ส่วนตัวน้อยลง มนุษย์การแลกเปลี่ยนอีเมล์มักจะทำตัวอย่างบางคนที่ล้อหลังของรถที่พวกเขาสาปแช่งไดรเวอร์อื่น ๆ ให้มีท่าทาง และมักจะทำตัวเหมือนพวกป่าเถื่อน ส่วนใหญ่ของพวกเขาจะไม่ทำแบบนั้นในที่ทำงานหรือที่บ้าน แต่แบบของเครื่องดูเหมือนจะทำให้มันยอมรับ

ข้อความของแบบแผนคือ ว่า มันเป็นสิ่งที่ยอมรับไม่ได้ ครับ ใช้การเชื่อมต่อเครือข่ายของคุณเพื่อแสดงตัวเองได้อย่างอิสระ สำรวจโลกใหม่ที่แปลกและกล้าไปในที่ที่คุณไม่เคยไปมาก่อน แต่จำได้ว่าคำสั่งนายกของ Netiquette : เหล่านี้เป็นคนจริงอยู่

จะบอกว่ามันทำให้หน้าของคน