In contrast, for the patients in th

In contrast, for the patients in the moderate (SIAS score of 6–10 points for the paralyzed lower limbs) and mild (SIAS score of 11–15 points for the paralyzed lower limbs) classes, no apparent differences were found in the walking ability associated with increased amount of physical therapy exercise. All median FIMW scores at admission of the subjects in these classes were 4 points. Since the degree of independence in the patients was relatively high in these classes, the patients performed stand-up and ambulatory exercises voluntarily after physical therapy, and actively performed exercises in the ward with assistance from the ward staff and the their families. Therefore, the additional effects of voluntary training18) that influenced the amount of PT exercise were difficult to determine.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สำหรับผู้ป่วยในระดับปานกลางตรงกันข้าม (SIAS คะแนนของ 6 – 10 จุดสำหรับขาเป็นอัมพาต) และเรียนอ่อน (SIAS คะแนนของ 11 – 15 จุดสำหรับขาเป็นอัมพาต) ไม่ปรากฏพบความแตกต่างในความสัมพันธ์กับการออกกำลังกายกายภาพบำบัดเพิ่มขึ้นจำนวนสามารถเดิน ทั้งหมดเฉลี่ย FIMW คะแนนที่เข้าศึกษาวิชาในระดับชั้นเหล่านี้มี 4 จุด ตั้งแต่ระดับของความเป็นอิสระในผู้ป่วยค่อนข้างสูงในคลาสที่เหล่านี้ ผู้ป่วยดำเนินการยืน และจรมุขออกกำลังกายโดยสมัครใจหลังจากทำกายภาพบำบัด และกำลังดำเนินการออกกำลังกายในวอร์ด ด้วยความช่วยเหลือจากเจ้าหน้าที่ ward และครอบครัวของพวกเขา ดังนั้น เพิ่มเติมผลกระทบของความสมัครใจ training18) ที่ได้รับยอดเงินของ PT ออกกำลังกายก็ยากที่จะกำหนด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในทางตรงกันข้ามสำหรับผู้ป่วยในระดับปานกลาง (คะแนน SIAS 6-10 คะแนนสำหรับอัมพาตแขนขาลดลง) และอ่อนโยน (SIAS คะแนน 11​​-15 คะแนนสำหรับอัมพาตแขนขาที่ต่ำกว่า) เรียนที่ไม่มีความแตกต่างที่เห็นได้ชัดของเขาถูกพบในความสามารถในการเดิน ที่เกี่ยวข้องกับจำนวนเงินที่เพิ่มขึ้นของการออกกำลังกายการบำบัดทางกายภาพ ทั้งหมดคะแนนเฉลี่ย FIMW ที่เข้ารับการรักษาของอาสาสมัครในชั้นเรียนเหล่านี้มี 4 จุด ตั้งแต่ระดับของความเป็นอิสระในผู้ป่วยที่ค่อนข้างสูงในชั้นเรียนเหล่านี้ผู้ป่วยจะดำเนินการยืนขึ้นและการออกกำลังกายป่วยสมัครใจหลังจากการรักษาทางกายภาพและการออกกำลังกายดำเนินการอย่างแข็งขันในวอร์ดด้วยความช่วยเหลือจากพนักงานหอผู้ป่วยและครอบครัวของพวกเขา ดังนั้นผลกระทบที่เพิ่มขึ้นของ training18 สมัครใจ) ที่มีอิทธิพลต่อปริมาณการออกกำลังกาย PT เป็นเรื่องยากที่จะตรวจสอบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในทางตรงกันข้าม สำหรับผู้ป่วย ในระดับปานกลาง ( คะแนนคะแนน 6 – 10 แห่งสำหรับเป็นอัมพาตท่อนล่าง ) และไม่รุนแรง ( จอสคะแนน 11 คะแนน– 15 สำหรับเป็นอัมพาตท่อนล่าง ) ชั้นเรียนไม่มีความแตกต่างที่ชัดเจนในความสามารถในการเดิน พบว่าเกี่ยวข้องกับการเพิ่มปริมาณของการออกกำลังกายกายภาพบำบัด ทั้งหมดเฉลี่ยคะแนนที่ fimw เข้าวิชาเรียนเหล่านี้ มี 4 คะแนน เนื่องจากระดับของความเป็นอิสระในผู้ป่วยค่อนข้างสูงในชั้นเรียนเหล่านี้ ผู้ป่วย การยืนการเดินออกกำลังกายโดยสมัครใจหลังจากที่กายภาพบำบัดและงานดำเนินการแบบฝึกหัดในวอร์ด ด้วยความช่วยเหลือจากเจ้าหน้าที่ ผู้ป่วยและครอบครัวของพวกเขา . ดังนั้น ผลเพิ่มเติมของอาสาสมัคร training18 ) ที่มีผลต่อปริมาณของ PT ออกกำลังกายเป็นเรื่องยากที่จะตรวจสอบได้