ConclusionsOur results indicate tha

Conclusions
Our results indicate that none of the tests commonly used by the fluid milk industry to screen raw milk have the ability to predict the bacterial or sensory quality of pasteurized milk. As plant factors such as PPC have a major role in determining the quality of pasteurized milk produced in many plants, further efforts to optimize in-plant quality assurance and contamination control will be critical to further improve fluid milk quality and shelf-life. Nevertheless, it is apparent that milk contamination with spore-forming bacteria, in particular Paenibacillus spp., and outgrowth of these bacteria at refrigeration temperatures represent major factors limiting product shelf-life to approximately 21 d, when PPC is controlled (Huck et al., 2007a,b; Ranieri and Boor, 2009; Ranieri et al., 2009). Although raw milk tests are available that specifically enumerate spores in raw milk (i.e., SP, which involves enumeration of bacteria present after a heat treatment that kills most non-spore-forming bacteria), we found that SP counts also did not correlate with fluid milk spoilage. This finding is not as surprising as it may initially seem, because raw milk can contain heat-resistant bacterial spores representing different genera, including Bacillus spp. and Paenibacillus spp. (Ralyea et al., 1998; Fromm and Boor, 2004; Huck et al., 2007b; Ranieri and Boor, 2009). Although many vegetative Bacillus spp. cells do not typically grow under refrigeration temperatures, a considerable proportion of Paenibacillus spp. appear to have the ability to grow in milk under refrigeration temperatures, although typically at growth rates lower than that of Pseudomonas spp. (Fromm and Boor, 2004). Initial loads of spore-formers in raw milk (and in particular Paenibacillus spp.) are often very low and below the SP detection limit. The SP test thus lacks the sensitivity and specificity needed to detect the spore-forming bacteria likely to affect fluid milk shelf-life. We conclude that the dairy industry is still in need of a scientifically valid raw milk test that will be able to predict the quality and shelf-life of pasteurized milk, with the implicit understanding that raw milk tests will only be able to predict pasteurized milk shelf-life and quality if absence of PPC can be assured. Future research is also needed to further evaluate the correlation between HTST product quality and different raw milk tests when applied to individual bulk tank milk samples rather than commingled samples.


Acknowledgements
This project was supported by the New York State Milk Promotion Advisory Board through the New York State Department of Agriculture and Markets—New York State dairy farmers committed to production of high quality dairy products. The authors thank the technical staff of the Milk Quality Improvement Program (Cornell University, Ithaca, NY) as well as the New York State milk processing facilities that participated in this study for their assistance.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทสรุปผลของเราบ่งชี้ว่า ไม่มีการทดสอบการใช้งาน โดยอุตสาหกรรมนมของเหลวกับน้ำนมดิบหน้าจอมีความสามารถในการทำนายคุณภาพทางประสาทสัมผัส หรือแบคทีเรียของนมพาสเจอร์ไรส์ เป็นพืชปัจจัยเช่น PPC มีบทบาทสำคัญในการกำหนดคุณภาพของนมพาสเจอร์ไรส์ในพืช ความพยายามเพิ่มเติมเพื่อเพิ่มประสิทธิภาพในโรงงานปนเปื้อนและการประกันคุณภาพจะสำคัญพัฒนาคุณภาพน้ำนมของเหลวและอายุการเก็บรักษา อย่างไรก็ตาม มันจะปรากฏที่นมปนเปื้อน ด้วยสปอร์เป็นแบคทีเรีย เฉพาะโอ Paenibacillus และแบคทีเรียเหล่านี้ที่อุณหภูมิแช่แข็งไปแสดงปัจจัยสำคัญจำกัดประมาณ 21 d ชั้นวางสินค้าชีวิตเมื่อควบคุม PPC (Huck et al., 2007a, b Ranieri และ Boor, 2009 Ranieri et al., 2009) แม้ว่าการทดสอบน้ำนมดิบมี ที่ระบุโดยเฉพาะเพาะเฟิร์นในน้ำนมดิบ (เช่น SP ซึ่งเกี่ยวข้องกับการแจงนับของแบคทีเรียปัจจุบันหลังจากการรักษาความร้อนที่ฆ่าแบคทีเรียที่มีสปอร์รูปส่วนใหญ่) เราพบว่า จำนวน SP ยังไม่ไม่เชื่อมโยงกับของเหลวนมเน่าเสีย ค้นหานี้ไม่น่าแปลกใจเพราะตอนแรกอาจดูเหมือน เนื่องจากน้ำนมดิบอาจมี แบคทีเรียที่ทนความร้อนเพาะเฟิร์นแสดงสกุลอื่น คัดและโอ Paenibacillus (Ralyea และ al., 1998 Fromm และ Boor, 2004 Huck et al., 2007b Ranieri ก Boor, 2009) แม้ว่าเซลล์โอคัดผักเรื้อรังมากไม่ได้มักจะเติบโตภายใต้อุณหภูมิแช่แข็ง สัดส่วนของโอ Paenibacillus มากจะ มีความสามารถในการเติบโตในนมภายใต้อุณหภูมิแช่แข็ง แม้ว่าโดยทั่วไปในการเจริญเติบโต ราคาต่ำกว่าของโอลี (Fromm และ Boor, 2004) โหลดเริ่มต้นของสปอร์-formers ในน้ำนมดิบ (และ ในบาง Paenibacillus โอ) มีมากมักจะต่ำ และขีดจำกัดการตรวจสอบ SP การทดสอบ SP จึงขาดความไวและ specificity ที่จำเป็นในการตรวจสอบการขึ้นรูปสปอร์แบคทีเรียน่าจะมีผลต่อน้ำนมอายุ เราสรุปว่า อุตสาหกรรมนมจะยังคงต้องการการทดสอบน้ำนมดิบอย่างถูกต้องที่จะสามารถทำนายคุณภาพและอายุการเก็บรักษานมพาสเจอร์ไรส์ มีนัยความเข้าใจว่าน้ำนมดิบ ทดสอบจะไม่สามารถทำนายอายุการเก็บนมพาสเจอร์ไรส์และคุณภาพถ้ามั่นใจจะขาดของ PPC นอกจากนี้ยังต้องการวิจัยในอนาคตเพื่อประเมินความสัมพันธ์ระหว่าง HTST ผลิตภัณฑ์คุณภาพและการทดสอบน้ำนมดิบที่แตกต่างกันเมื่อนำไปใช้กับตัวอย่างจำนวนมากแต่ละถังนม มากกว่า commingled ตัวอย่างเพิ่มเติมถาม-ตอบโครงการนี้ได้รับการสนับสนุน โดยนิวยอร์กรัฐนมโปรโมชั่นที่ปรึกษาฝ่ายเกษตรรัฐนิวยอร์กและตลาด — รัฐนิวยอร์กเกษตรกรมุ่งมั่นที่จะผลิตผลิตภัณฑ์นมคุณภาพสูง ผู้เขียนขอขอบคุณเจ้าหน้าที่ทางเทคนิคของนมคุณภาพปรับปรุงโปรแกรม (วิทยาลัยคอร์เนล Ithaca, NY) และนมรัฐนิวยอร์กที่ประมวลผลเข้าร่วมในการศึกษานี้สำหรับความช่วยเหลือของพวกเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สรุป
ผลของเราแสดงให้เห็นว่าไม่มีการทดสอบที่ใช้กันทั่วไปโดยอุตสาหกรรมนมของเหลวไปยังหน้าจอน้ำนมดิบมีความสามารถในการคาดการณ์ที่มีคุณภาพแบคทีเรียหรือประสาทสัมผัสของนมพาสเจอร์ไรส์ ในฐานะที่เป็นปัจจัยพืชเช่น PPC มีบทบาทสำคัญในการกำหนดคุณภาพของนมพาสเจอร์ไรส์ที่ผลิตในพืชหลายชนิดมีความพยายามต่อไปเพื่อเพิ่มประสิทธิภาพการประกันคุณภาพในโรงงานและการควบคุมการปนเปื้อนจะเป็นสิ่งสำคัญในการปรับปรุงคุณภาพนมของเหลวและอายุการเก็บรักษา แต่มันเป็นที่ชัดเจนว่าการปนเปื้อนนมที่มีแบคทีเรียที่สร้างสปอร์โดยเฉพาะอย่างยิ่ง Paenibacillus spp. และผลพลอยได้ของแบคทีเรียเหล่านี้ที่อุณหภูมิเครื่องทำความเย็นเป็นปัจจัยที่สำคัญในการ จำกัด อายุการเก็บรักษาสินค้าประมาณ 21 วันเมื่อ PPC จะถูกควบคุม (Huck และคณะ , 2007A ข; Ranieri และคนบ้านนอก 2009;. Ranieri et al, 2009) ถึงแม้ว่าการทดสอบน้ำนมดิบที่มีอยู่ที่ระบุสปอร์โดยเฉพาะในน้ำนมดิบ (เช่น SP ซึ่งเกี่ยวข้องกับการนับของแบคทีเรียในปัจจุบันหลังจากที่มีการรักษาความร้อนที่ฆ่าเชื้อแบคทีเรียส่วนใหญ่ที่ไม่สร้างสปอร์) เราพบว่า SP นับยังไม่มีความสัมพันธ์กับของเหลว การเน่าเสียนม การค้นพบนี้ไม่น่าแปลกใจเท่าที่ตอนแรกอาจจะดูเพราะน้ำนมดิบสามารถมีสปอร์ของเชื้อแบคทีเรียทนความร้อนที่เป็นตัวแทนของจำพวกที่แตกต่างกันรวมทั้งของ Bacillus spp และเอสพีพี Paenibacillus (Ralyea et al, 1998;. ฟรอมม์และคนบ้านนอก, 2004; Huck, et al, 2007B. Ranieri และคนบ้านนอก, 2009) แม้ว่า Bacillus spp พืชจำนวนมาก เซลล์ไม่ปกติเติบโตภายใต้อุณหภูมิเครื่องทำความเย็นเป็นสัดส่วนมากของ spp Paenibacillus ดูเหมือนจะมีความสามารถในการเติบโตในนมภายใต้อุณหภูมิที่เย็นแม้ว่าปกติที่อัตราการเติบโตต่ำกว่าที่ของ Pseudomonas spp (ฟรอมม์และคนบ้านนอก, 2004) โหลดเริ่มต้นของ formers สปอร์ในน้ำนมดิบ (และโดยเฉพาะอย่างยิ่ง Paenibacillus spp.) มักจะต่ำมากและต่ำกว่าขีด จำกัด การตรวจสอบ SP ทดสอบ SP จึงขาดความไวและความจำเพาะที่จำเป็นในการตรวจหาแบคทีเรียที่สร้างสปอร์มีแนวโน้มที่จะส่งผลกระทบต่อการเก็บรักษานมของเหลว เราสรุปได้ว่าอุตสาหกรรมนมยังคงอยู่ในความต้องการของการทดสอบน้ำนมดิบที่ถูกต้องทางวิทยาศาสตร์ที่จะสามารถที่จะคาดการณ์ที่มีคุณภาพและอายุการเก็บรักษาของนมพาสเจอร์ไรส์ด้วยความเข้าใจโดยปริยายว่าการทดสอบน้ำนมดิบจะสามารถที่จะคาดการณ์การเก็บรักษานมพาสเจอร์ไรส์ มาชีวิตและคุณภาพถ้าตัวตนของ PPC สามารถมั่นใจได้ การวิจัยในอนาคตยังเป็นสิ่งจำเป็นเพื่อประเมินความสัมพันธ์ระหว่างคุณภาพ HTST ผลิตภัณฑ์และการทดสอบที่แตกต่างกันน้ำนมดิบเมื่อนำไปใช้กับรถถังที่เป็นกลุ่มบุคคลตัวอย่างน้ำนมมากกว่ากลุ่มตัวอย่างที่ผสมปนเป. กิตติกรรมประกาศโครงการนี้ได้รับการสนับสนุนโดยรัฐนิวยอร์กนมคณะกรรมการที่ปรึกษาโปรโมชั่นผ่านนิวยอร์ก รัฐกรมวิชาการเกษตรและการตลาดนิวยอร์กรัฐเกษตรกรมุ่งมั่นที่จะผลิตผลิตภัณฑ์นมที่มีคุณภาพสูง ผู้เขียนขอขอบคุณเจ้าหน้าที่ด้านเทคนิคของโครงการปรับปรุงคุณภาพนม (Cornell University, Ithaca, นิวยอร์ก) เช่นเดียวกับรัฐนิวยอร์กสิ่งอำนวยความสะดวกในการประมวลผลนมที่เข้าร่วมในการศึกษาครั้งนี้เพื่อขอความช่วยเหลือของพวกเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผลของเราระบุว่าไม่มีข้อสรุปของแบบที่ใช้กันทั่วไปโดยอุตสาหกรรมนมพร้อมดื่มที่หน้าจอน้ำนมดิบมีความสามารถที่จะทำนายคุณภาพทางประสาทสัมผัสของแบคทีเรียหรือพาสเจอร์ไรส์นม เป็นพืชปัจจัยเช่น PPC ได้มีบทบาทสำคัญในการกำหนดคุณภาพของนมพาสเจอร์ไรส์ที่ผลิตในพืชหลายความพยายามต่อไปเพื่อเพิ่มประสิทธิภาพในการประกันคุณภาพของโรงงานและควบคุมการปนเปื้อนจะถูกวิจารณ์เพื่อปรับปรุงคุณภาพน้ำนมเหลวและอายุการเก็บรักษา แต่ปรากฎว่า นมที่ปนเปื้อนกับแบคทีเรียที่สร้างสปอร์ โดยเฉพาะ paenibacillus spp .และ ผลพลอยได้ของแบคทีเรียเหล่านี้ในอุณหภูมิแช่แข็งเป็นตัวแทนหลักปัจจัยจำกัดอายุการเก็บผลิตภัณฑ์ประมาณ 21 วัน เมื่อ PPC ควบคุม ( ฮัก et al . , 2007a , B ; และโดยรอบบริเวณ รอบๆ คนชั้นต่ำ , 2009 ; et al . , 2009 ) แม้ว่าการทดสอบน้ำนมดิบที่มีเฉพาะนับจำนวนสปอร์ในน้ำนมดิบ ( เช่น SPซึ่งเกี่ยวข้องกับการแบคทีเรียอยู่หลังการรักษาความร้อนที่ฆ่ามากที่สุดไม่สร้างสปอร์ ) , เราพบว่า SP นับยังไม่มีความสัมพันธ์กับการดื่มนมของของไหล การค้นพบนี้ไม่น่าแปลกใจ ในขณะที่มันอาจดูเหมือนในตอนแรก เพราะน้ำนมดิบมีแบคทีเรียสปอร์สามารถทนความร้อนแทนสกุลต่าง ๆ รวมทั้ง paenibacillus spp . และ Bacillus spp .( ralyea et al . , 1998 ; ฟรอม และคนชั้นต่ำ , 2004 ; Huck et al . , 2007b ; รอบๆ และ คนชั้นต่ำ , 2009 ) แม้ว่าหลายเซลล์ชนิด Bacillus และไม่ได้โดยทั่วไปเจริญเติบโตได้ที่อุณหภูมิแช่แข็ง มีสัดส่วนมากของ paenibacillus spp . ปรากฏมีความสามารถที่จะเติบโตในนมภายใต้อุณหภูมิแช่แข็ง แม้ว่าโดยทั่วไปที่อัตราการเจริญเติบโตที่ต่ำกว่าของ Pseudomonas spp .( ฟรอม และคนชั้นต่ำ , 2004 ) เริ่มต้นโหลดสปอร์ formers ในน้ำนมดิบ ( และโดยเฉพาะ paenibacillus spp . ) มักต่ำมาก และต่ำกว่าขีดจำกัด SP . รทดสอบจึงขาดความไวและความจำเพาะต้องตรวจพบสปอร์เป็นแบคทีเรียที่มีผลต่ออายุการเก็บนมน่าจะของไหลเราสรุปได้ว่า อุตสาหกรรมนมยังอยู่ในความต้องการของการทดสอบทางวิทยาศาสตร์ที่ถูกต้องน้ำนมดิบที่สามารถทำนายคุณภาพและอายุการเก็บรักษาของนมพาสเจอร์ไรส์ ด้วยระบบความเข้าใจที่ทดสอบน้ำนมดิบจะสามารถทำนายอายุการเก็บรักษานมพาสเจอไรซ์ และคุณภาพ ถ้าขาดของ PPC สามารถมั่นใจได้ .การวิจัยในอนาคตยังต้องเพิ่มเติมประเมินความสัมพันธ์ระหว่างการใช้ผลิตภัณฑ์และการทดสอบคุณภาพน้ำนมดิบที่แตกต่างกันเมื่อใช้กับบุคคลกลุ่มถังนมตัวอย่างมากกว่าทั่วถึง

ขอบคุณ
ตัวอย่างโครงการนี้ได้รับการสนับสนุนโดยการส่งเสริมนมนิวยอร์กรัฐคณะกรรมการที่ปรึกษาผ่านรัฐนิวยอร์กกรมเกษตรและตลาดนิวยอร์กรัฐ เกษตรกร มุ่งมั่นที่จะผลิตผลิตภัณฑ์ที่ทำจากนมที่มีคุณภาพสูง ผู้เขียนขอขอบคุณเจ้าหน้าที่ด้านเทคนิคของโครงการพัฒนาคุณภาพน้ำนม ( มหาวิทยาลัยคอร์เนลล์จากอิธาก้าNY ) รวมทั้งรัฐนิวยอร์กนมแปรรูปเครื่องที่เข้าร่วมในการศึกษานี้สำหรับความช่วยเหลือของพวกเขา