Shin Hye watched her manager and so

Shin Hye watched her manager and some of her staff talk about her schedule for the week. They showed her several pieces of clothing for her upcoming shoots. She vaguely remembered nodding and picking, but her mind wasn’t completely focused. She was still reeling from lunch with Min Ho’s family, and even more preoccupied with trying to decide whether to spring the dating news to her manager tonight or not.

She observed her Joon oppa and noticed that he looked slightly ore stressed than normal. She rested her chin on her palm and tilted her head. It’s probably not a good idea to tell him now. But if I don’t confess tonight, I won’t be able to do it this week. Min Ho oppa is definitely going to tell his manager soon – which means he’ll probably call Joon oppa faster than the speed of lightning. That will definitely get me into more trouble than if the news comes from me. I’ll have to do it tonight…but he looks so tired. Ottoke?

‘Shin Hye. Shin Hye?’

She snapped out of it and sat up straight. She looked at her manager blankly. ‘Eh?’

‘I’m telling you that we had to move to an earlier flight and we’re leaving for Hong Kong immediately after your Holika Holika shoot.’

Shin Hye furrowed her brows. ‘Hong Kong? I thought we were leaving next week?’ She grabbed her phone and opened her calendar.

‘I told you that last week. So that means the Miu Miu event is this week,’ her manager replied.

Shin Hye checked her planner and looked up, embarrassed. ‘Ahh. Mianhe,’ she said weakly.

Her manager crossed his arms and narrowed his eyes at her. ‘What’s up with you lately?’

She blinked twice. ‘Nothing…I’m probably still having the holiday hangover.’

He shook his head, his eyes never leaving hers. ‘Ani. There’s definitely something going on with you.’

‘I’m really okay, oppa. Trust me. I’ve never been better,’ she insisted. Well, it’s kind of true. I feel fantastic.

He sighed in resignation. ‘If you say so,’ he muttered unconvincingly before turning back to the board. ‘So we’ll be attending the Miu Miu event at night – but you’ll have a short photo shoot in the morning for Elle. Don’t worry, Shin Hye, you have time to get enough sleep since we’re arriving the night before,’ he turned to her.

Shin Hye nodded her head and took note. ‘Will we have time off in Hong Kong? Like to shop and stuff?’

‘Our flight is very early in the morning of the next day,’ he said. ‘So I don’t think we can go around. But if you want to buy something, just tell me. I’ll ask someone to do it instead.’

‘Anya, gwaenchana,’ she responded. If I have to buy gifts, I have to do it on my own.

When they wrapped up, Shin Hye looked at the time and wondered if Min Ho has eaten dinner yet. She stood up and went out of the room while her staff cleaned up.

She walked to the corner by the exit and dialled. After a few rings, Min Ho picked up. She smiled and turned around to talk when out of nowhere, she came face to face with her manager.

‘OMO!’ She stepped back as her eyes widened with surprise. She dropped her hand and instinctively ended the call with a touch of her finger. She wasn’t even able to say a word to Min Ho. ‘Oppa, you scared me.’

He didn’t respond and continued to stare at her.

‘Op…Oppa, wae? Is there… something wrong?’ She stuttered, her heart was still unsteady.

‘You’ve been out of it the entire meeting. I didn’t want to say anything in front of the staff,’ he told her sternly. ‘What’s going on? If there’s a problem, you can tell me.’

Before she could even reply, her phone started ringing. Shin Hye knew who it was, but she couldn’t reject the call because that would make it seem more suspicious. She put a hand up to her manager, ‘oppa chamkan’. She answered the call. ‘Omma, sorry I ended the call a while ago. I’m still talking to Joon oppa. I’ll call you back,’ she immediately hung up.

Shin Hye’s heart was pounding. ‘Oppa…I…need to tell you that…uhh,’ she bit her lip and looked down. ‘Maybe we should go somewhere and grab dinner? I’m kind of hungry,’ she continued. Kure. I’ll do it over dinner.

‘I thought you were going home because you’re tired?’ He replied. ‘Which reminds me – I don’t even know why you’re tired when you’re last schedule was still the awards show.’ He was crossing his arms again, the way he usually does when he’s trying to process something.

‘As I’ve said. I think it’s the holiday hangover,’ she lied. Damn I hate lying. ‘But yeah, let’s just buy food and eat at my place. I still have questions to ask about… uhh, Hong Kong.’

‘Arasso. I’ll call the driver. Be ready in five minutes,’ he told her before walking away.

She sighed loudly before checking her phone. As she expected, there was a message from Min Ho.

Min Ho: Are you going to tell him tonight?

Shin Hye: I think so. I can’t delay this any longer.

Min Ho: Alright. You’ll be fine. Call me as soon as it’s over. :)

Shin Hye walked towards the entrance and tried to steady her nerves as she waited for the car. If she wants to be with Min Ho, then she has to take all the steps necessary to be with him. This is nothing compared to what I can gain, she told herself. Be brave.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ชิน Hye ดูผู้จัดการของเธอ และบางคนชอบพูดคุยเกี่ยวกับกำหนดการของเธอในสัปดาห์ พวกเขาพบเธอชิ้นหลายของเสื้อผ้าสำหรับถ่ายภาพของเธอกำลังมาถึง เธอคลับจำ nodding และรับ แต่ใจของเธอไม่ได้จดจ่ออย่างสมบูรณ์ เธอยังได้ reeling จากมื้อกลางวันกับครอบครัวนาทีโฮจิมินห์ และยิ่งมัวพยายามตัดสินใจว่า จะสปริงข่าวหาคู่ของเธอจัดการคืนนี้หรือไม่

เธอสังเกตเธอ oppa Joon และสังเกตเห็นว่า เขาดูเล็กน้อยแร่เน้นกว่า ปกติ เธอคัดสรรชิ้นของเธอบนปาล์มของเธอ และยืดหัวของเธอ มันคงไม่ได้ควรจะบอกเขาตอนนี้ แต่ถ้าฉันไม่ก็คืนนี้ ฉันจะไม่สามารถทำได้สัปดาห์นี้ Oppa โฮจิมินห์นาทีแน่นอนจะบอกเขาจัดการเร็ว ๆ นี้ – ซึ่งหมายความว่าเขาจะคงโทร Joon oppa ได้เร็วกว่าความเร็วของฟ้าผ่า ที่จะแน่นอนได้ผมเป็นปัญหามากขึ้นกว่าถ้าข่าวมาจากฉัน ฉันจะทำคืนนี้... แต่เขาดูเหนื่อยมาก Ottoke ?

' ชิน Hye ชิน Hye ?'

เธอจัดชิดออกจากมัน และเสาร์ค่าตรงกัน เธอมองที่ผู้จัดการของ blankly 'เอ๊ะ'

"ฉันบอกคุณว่าเราได้ย้ายไปเป็นเที่ยวบินก่อนหน้านี้ และเรากำลังทิ้งสำหรับฮ่องกงทันทีหลังจากยิงของ Holika Holika"

Shin Hye furrowed ผู้ชมเธอ "ฮ่องกงอินเตอร์เนชั่นแนล ผมคิดว่า เราออกจากสัปดาห์ถัดไปหรือไม่ ' เธอคว้าโทรศัพท์ของเธอ และเปิดปฏิทินของเธอ

"ฉันบอกคุณว่าสัปดาห์สุดท้าย ดังนั้นหมายความ ว่า เหตุการณ์ Miu Miu เป็นสัปดาห์ นี้ ผู้จัดการของเธอตอบ

ชิน Hye ตรวจสอบวางแผนของเธอ และมองขึ้น อาย ' ตื่นเต้น Mianhe เธอกล่าวว่า weakly

ผู้จัดการของข้ามแขนของเขา และจำกัดตาที่เธอ 'อะไรจะเกิดขึ้นกับคุณเมื่อเร็ว ๆ นี้"

เธอคันนั้นกะพริบสองครั้ง ' ไม่มีอะไร...ฉันอาจจะยังมีอาการเมาค้างฮอลิเดย์ '

เขาจับศีรษะ ตาของเขาไม่เคยทิ้งเธอ ' เอนิ แน่นอนมีบางสิ่งบางอย่างที่เกิดขึ้นกับคุณ '

"ฉันจริง ๆ ล่ะ oppa ไว้ใจฉันนะ ฉันไม่เคยได้ดี เธอยืนยัน ดี มันเป็นของจริง ผมรู้สึกมหัศจรรย์.

เขาถอนหายใจในการลาออก "ถ้าคุณพูดได้ เขา muttered unconvincingly ก่อนจะเปิดกลับมาให้คณะกรรมการ ' เราจะได้ร่วมเหตุการณ์ Miu Miu คืน – แต่คุณจะมีรูปสั้นยิงในช่วงเช้าแอล ไม่ต้องกังวล Shin Hye คุณมีเวลาได้นอนหลับเพียงพอเนื่องจากเรากำลังมาถึงคืน เขาก็หันไป her.

Shin Hye nodded ศีรษะของเธอ และใช้บันทึกย่อ ' เราจะเวลาออกจากฮ่องกงอินเตอร์เนชั่นแนล ต้องการร้านค้าและสิ่งที่?'

' เที่ยวบินของเรามากช่วงเช้าของวันถัดไป เขากล่าวว่า ' ดังนั้นอย่าคิดว่า เราสามารถไปรอบ ๆ ได้ แต่ถ้า คุณต้องการซื้อ เพียงบอกฉัน ฉันจะขอให้บุคคลอื่นทำแทน '

'Anya, gwaenchana เธอตอบสนอง ถ้าต้องซื้อของขวัญ ฉันต้องทำด้วยตัวเองด้วย

เมื่อพวกเขาห่อ Shin Hye ดูเวลา และสงสัยว่า ถ้า โฮนาทีได้กินมื้อเย็นยัง เธอยืนขึ้น และออกจากห้องขณะที่เธอพนักงานทำความสะอาด up.

เธอเดินตามออกไปยังมุม และ dialled หลังจากไม่กี่วง โฮจิมินห์นาทีเบิกค่า เธอยิ้ม และหันไปรอบ ๆ พูดคุยเมื่องาม เธอมาเผชิญหน้ากับผู้จัดการของเธอ

'โอโม ' เธอก้าวกลับเป็นสายตาของเธอ widened ด้วยความประหลาดใจ เธอหลุดมือของเธอ และ instinctively สิ้นสุดการโทร ด้วยการสัมผัสของนิ้วมือของเธอ เธอไม่สามารถแม้แต่จะพูดถึงนาทีนทร์ 'Oppa คุณกลัวฉัน '

เขาไม่ตอบ และยังคงมอง her.

'Op ...Oppa, wae มี...บางสิ่งบางอย่างไม่ถูกต้องหรือไม่? " เธอ stuttered ใจของเธอก็ยังคง unsteady

' คุณได้รับจากนั้นการประชุมทั้งหมด ไม่อยากจะพูดอะไรหน้ายิ้ม เขาบอกเธอ sternly ' จะเกิดอะไรขึ้น ถ้ามีปัญหา คุณสามารถบอกฉัน.'

ก่อนเธออาจจะตอบ โทรศัพท์เธอเริ่ม ringing Hye ชินรู้ว่าที่มันเป็น แต่เธอไม่สามารถปฏิเสธการโทรเนื่องจากที่จะทำให้มันดูน่าสงสัยมากขึ้น เธอใส่มือถึงผู้จัดการของเธอ 'oppa chamkan' เธอตอบการโทร ' Omma ขออภัย ฉันสิ้นสุดการโทรขณะที่ผ่านมา ฉันยังพูดกับ Joon oppa ผมจะโทรกลับไป เธอทันทีแขวน up.

Shin Hye หัวใจถูกห้ำหั่นกัน ' Oppa ...I...need จะบอกที่...เสียหาย เธอบิต lip ของเธอ และมองลงไป ' บางทีเราจะไปไหน และคว้าอาหารค่ำ ตำนานของ เธอต่อด้วย Kure ต้องการแบบไปเย็น

'ฉันคิดว่า คุณจะหน้าแรก เพราะคุณกำลังเหนื่อย " เขาตอบว่า 'ซึ่งนึกถึง – แม้ฉันไม่รู้ว่าทำไมคุณเหนื่อยเมื่อคุณกำหนดการล่าสุดนั้นยังคงแสดงรางวัล' เขาได้ข้ามแขนของเขาอีก วิธีเขามักจะไม่เมื่อเขาพยายามประมวลผลบางอย่าง

' ผมได้กล่าวมา ฉันคิดว่า มันเมาฮอลิเดย์ เธอโกหก ไอ้ที่ฉันเกลียดการโกหก ' แต่ใช่ เราเพียงซื้ออาหาร และกินที่ของฉัน ยังมีคำถามจะถามเกี่ยวกับ...เสียหาย ฮ่องกง '

'Arasso เราจะเรียกโปรแกรมควบคุม รับภายใน 5 นาที เขาบอกเธอก่อนเดินออกไป

เธอถอนหายใจดังก่อนตรวจสอบโทรศัพท์ของเธอ ตามเธอ มีข้อความจากนทร์นาที

นาทีโฮจิมินห์: ไปบอกคืนนี้?

Shin Hye: ฉันคิดอย่างนั้น ฉันไม่สามารถล่าช้าอีกต่อไปนี้ได้

นาทีโฮจิมินห์: ครับ คุณจะได้ดี โทรหาฉันทันทีที่มันอยู่ :)

Shin Hye เดินเข้าไปหาทางเข้า และพยายามที่จะคงที่เส้นประสาทของเธอขณะที่เธอรอรถ ถ้าเธอต้องการอยู่กับโฮ Min แล้วเธอมีจะใช้ทุกขั้นตอนจำเป็นต้องอยู่กับเขา นี้เธอไม่ถูกเปรียบเทียบกับสิ่งที่ฉันสามารถได้รับ บอกตัวเอง มีความกล้าหาญ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ชินเฮดูผู้จัดการของเธอและบางอย่างของเธอเจ้าหน้าที่คุยเรื่องตารางงานของเธอสำหรับสัปดาห์ มีหลายชิ้นของเธอของเสื้อผ้าสำหรับการถ่ายภาพของเธอมาถึง เธอคลับคล้ายคลับคลาจำได้พยักหน้าและหยิบ แต่จิตใจของเธอไม่ได้ตั้งใจจริงๆ เธอยังคง reeling จากมื้อกลางวันกับครอบครัวของมินโฮและยิ่งหมกมุ่นกับการพยายามที่จะตัดสินใจว่าจะฤดูใบไม้ผลิเดทข่าวผู้จัดการของเธอคืนนี้หรือไม่

เธอสังเกตพี่ชาย จุน และ สังเกตุว่าเค้ามองเล็กน้อยแร่เครียดกว่าปกติ เธอวางคางบนฝ่ามือของเธอ และ หัวเอียง รึเปล่า มันอาจจะไม่ใช่ความคิดที่ดีที่จะบอกเค้าตอนนี้ แต่ถ้าผมไม่สารภาพคืนนี้ ผมจะไม่สามารถทำมันได้ในสัปดาห์นี้พี่มินโฮก็จะบอกผู้จัดการของเขาแล้ว ( ซึ่งหมายความว่าเขาอาจจะเรียกพี่จูน เร็วกว่าสายฟ้า ที่แน่นอนจะทำให้ฉันมีปัญหามากกว่าถ้าข่าวมาจากฉัน ฉันจะต้องทำมันคืนนี้ . . . . . . . แต่เขาดูเหนื่อยมาก ตโตเค ?

'shin เฮ ชินเฮ ? '

เธอตะคอกออกมาและนั่งตัวตรง เธอมองผู้จัดการของเธออย่างไร้จุดหมาย . ' เอ๋ ? '

ผมกำลังบอกคุณว่า เราต้องย้ายเที่ยวบินก่อนหน้า และเรากำลังจะไปฮ่องกงทันทีหลังจากยิงสกัดจากของคุณ . '

ชิน เฮ ร่องเธอ คิ้ว ' ฮ่องกง ฉันคิดว่าเรากำลังจะไปสัปดาห์หน้า ' เธอหยิบโทรศัพท์ของเธอและเปิดปฏิทินของเธอ

" บอกว่า เมื่ออาทิตย์ที่แล้ว หมายความว่าเหตุการณ์ Miu Miu เป็นสัปดาห์นี้ ' , ' ผู้จัดการของเธอ

ตอบกลับชิน เฮ ตรวจสอบวางแผนและมองขึ้น อาย ' อ่า mianhe ' เธอพูดอย่างอ่อน

ผู้จัดการของเธอไขว้แขนของเขาและคอด ตาเธอ ' เกิดอะไรขึ้นกับเธอนะ ? '

เธอกะพริบตาสองครั้ง ไม่มีอะไร . . . . . . . ฉันอาจจะยังคงมีวันหยุดเลย "

เขาส่ายหัว สายตาของเขาไม่เคยทิ้งเธอ ' แอนนี่ ต้องมีบางอย่างเกิดขึ้นกับคุณ "

ฉันโอเคจริงๆค่ะพี่เชื่อผมสิ ผมเคยได้ดีกว่า " เธอยืนยัน อะไรดี มันเป็นเรื่องจริง ผมรู้สึกดีสุดๆ

เขาถอนหายใจในการลาออก ' ถ้าคุณพูด ' เขาพึมพำ unconvincingly ก่อนที่จะหันหลังกลับไปที่บอร์ด " งั้นพวกเราจะเข้าร่วมกิจกรรมที่ Miu Miu และคืน แต่คุณจะต้องสั้น ถ่ายภาพในตอนเช้ากับแอล ไม่ต้องห่วง ชินเฮคุณมีเวลาที่จะได้รับการนอนหลับที่เพียงพอ ตั้งแต่พวกเรามาถึงเมื่อคืนก่อน " เขาหันมาเธอ

ชินเฮพยักหน้าหัวของเธอและเอาโน๊ต ' เราจะมีเวลาในฮ่องกง ? ชอบไปที่ร้านด้วย '

ใบเที่ยวบินมากต้นในช่วงเช้าของวันถัดไป " เขากล่าว ' ผมไม่คิดว่าเราจะไป แต่ถ้าคุณต้องการที่จะซื้อบางสิ่งบางอย่าง แค่บอกฉัน ผมจะถามคนที่จะทำมันแทน . . .

' อันย่า gwaenchana ' เธอตอบ รึเปล่า ถ้าผมต้องซื้อของขวัญ ฉันต้องทำมันด้วยตัวเอง

เมื่อพวกเขาห่อขึ้น ชินเฮ ดูเวลาและสงสัยว่ามินโฮได้กินมื้อเย็นเลย เธอลุกขึ้นยืนและเดินออกไปจากห้อง ในขณะที่เจ้าหน้าที่ทำความสะอาด

เธอเดินไปมุมประตูออก และเพิ่งโทร . หลังจากไม่กี่วง มินโฮรับ เธอยิ้มและหันมาพูดเมื่อโดยไม่รู้ตัวเธอต้องเผชิญหน้ากับผู้จัดการของเธอ 'omo

! ' เธอจะกลับเธอเบิกตากว้างด้วยความประหลาดใจ เธอปล่อยมือเธอและสัญชาตญาณก็เรียกด้วยการสัมผัสของนิ้วมือของเธอ เธอไม่ได้แม้แต่จะพูดกับมินโฮ ' พี่ ตกใจหมดเลย "

เขาไม่ตอบและยังคงจ้องเธอ

'op. . . พี่แว ? มีอะไรผิดปกติรึเปล่า ? เธอผิดหวัง ' ,หัวใจเธอยังมั่นคง

คุณได้รับจากมันทั้งหมดประชุม ฉันไม่อยากพูดอะไรต่อหน้าพนักงาน ' เขาบอกเธอกระแทกเสียง จะเกิดอะไรขึ้น ? ถ้ามีปัญหาอะไร คุณก็บอกฉันสิ . . .

ก่อนที่เธอจะตอบ โทรศัพท์ของเธอก็เริ่มดังขึ้นมา ชินเฮรู้ว่ามันเป็นใคร แต่เธอไม่สามารถปฏิเสธไปเพราะจะทำให้ดูน่าสงสัยมากขึ้นเธอเอามือไปถึงผู้จัดการของเธอ , ' พี่ chamkan ' เธอตอบโทรศัพท์ ' แม่ครับ ขอโทษที่ฉันสิ้นสุดโทรเมื่อสักครู่ ผมยังพูดกับพี่จุน ผมจะโทรหาคุณ " ทันทีที่เธอวางสาย

ชิน เฮ หัวใจก็เต้นแรง " พี่ค่ะ . . . . . . . . . . . . . . . อยากบอกคุณว่า . . . . . . . . " เธอกัดริมฝีปากของเธอและมองลงไป ' บางทีเราอาจต้องไปกินอาหารค่ำ ? ฉันหิวแล้วล่ะ " เธอยังคง รึเปล่า คุเร .ฉันจะทำมันกัน

ฉันคิดว่าคุณกำลังจะกลับบ้าน เพราะคุณเหนื่อยเหรอ ' เขาตอบ ซึ่งทำให้ฉันซึ่งฉันก็ไม่รู้ว่าทำไมคุณเหนื่อยเมื่อคุณกำลังตารางเวลาล่าสุดยังได้รับรางวัลการแสดง เขาก็ข้ามแขนของเขาอีกครั้ง ที่เขามักจะทำเมื่อเขาพยายามที่จะประมวลผลอะไร

'as ฉันพูด ฉันคิดว่ามันหยุดอาการเมาค้าง ' เธอโกหก ทำไมฉันเกลียดการโกหกรึเปล่าแต่เราก็ซื้ออาหารทานที่บ้าน ฉันยังมีคำถามที่ถามเกี่ยวกับ . . . . . . . เอ่อ ฮ่องกง '

'arasso . ฉันจะโทรเรียกคนขับรถ พร้อมในห้านาที ' เขาบอกเธอก่อนจะเดินออกไป เธอถอนหายใจเสียงดังก่อน

ตรวจสอบโทรศัพท์ของเธอ อย่างที่เธอคาดไว้ มีข้อความจากมินโฮ มินโฮ

: คุณจะบอกกับเขาคืนนี้

ชินเฮ : ฉันคิดอย่างนั้นผมจะไม่ล่าช้าอีกต่อไป

มินโฮ : ใช่แล้ว คุณจะไม่เป็นไร โทรหาฉันให้เร็วที่สุด : )

ชินเฮเดินตรงไปที่ทางเข้าและพยายามประคองเธอประสาทที่เธอรอคอยรถ ถ้าเธออยากอยู่กับมินโฮ แล้วเธอได้ใช้ขั้นตอนทั้งหมดที่จำเป็นให้กับเขา ทำไมมันเทียบไม่ได้เลยกับสิ่งที่ฉันได้รึเปล่า เธอบอกตัวเอง ทำไมเป็นคนกล้าหาญ