More than half of all investigated

More than half of all investigated isolates (n ¼ 23; 65.7%) were
resistant to at least one class of antibiotic, and 16 (45.7%) of the
strains were classified as multi-drug resistant (MDR; resistant to
three or more classes of antibiotics). Overall, MDR enterococci were
common among isolates from RTE shrimps and were not common
among isolates obtained from raw or cooked shrimps. A high percentage
of isolates were resistant to TE (n ¼ 17; 48,6%), followed by
TGC and FOT (n ¼ 16; 45.7%), TEC (n ¼ 13; 37.1%), E (n ¼ 10; 28.6%),
NOR (n ¼ 6; 17.1%). Resistance to these antibiotics was higher in E.
faecalis than in other species. Taking into account the source of
isolation, strains isolated from RTE shrimps showed resistance to
antibiotics more often than strains isolated from other sources.
Resistance to LZD, and VAN antimicrobials, very important in human
medicine, was not found in any enterococci. Resistance to CIP,
also a clinically important drug, was found in 14.3% (n ¼ 5) of
strains, including three E. faecalis and one E. faecium isolated from
RTE shrimps and one E. faecalis isolated from raw shrimps. Resistance
to other antibiotics tested ranged from 8.6% to 2.9%. Since E.
faecalis is intrinsically resistant to QD, resistance data for this
antimicrobial was not reported. Resistance to QD was found only in
one E. casseliflavus strains. Twelve enterococci strains (34.3%) were
susceptible to all tested antimicrobials (Table 2).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มากกว่าครึ่งหนึ่งของทั้งหมดแยกสอบสวน (n ¼ 23; 65.7%) ได้ทนทานต่อยาปฏิชีวนะอย่างน้อยหนึ่งชั้น และ 16 (45.7%) ของการสายพันธุ์ถูกจัดเป็นยาหลายทน (MDR ทนต่อสาม หรือมากกว่าเรียนยาปฏิชีวนะ) โดยรวม MDR enterococci ถูกระหว่างแยกจาก RTE กุ้ง และไม่พบได้ทั่วไประหว่างที่แยกได้จากกุ้งดิบ หรือสุก เปอร์เซ็นต์ที่สูงของแยกได้ทนต่อ TE (n ¼ 17; 48,6%), ตามด้วยสถานและ FOT (n ¼ 16; 45.7%), TEC (n ¼ 13; 37.1%), E (n ¼ 10; 28.6%),ไม่ (n ¼ 6; 17.1%) ความต้านทานต่อยาปฏิชีวนะเหล่านี้ถูกสูงในอีfaecalis กว่าสายพันธุ์อื่น ๆ คำนึงถึงแหล่งที่มาของแยก สายพันธุ์ที่แยกได้จาก RTE กุ้งพบว่าความต้านทานยาปฏิชีวนะมากกว่าสายพันธุ์ที่แยกได้จากแหล่งอื่น ๆความต้านทานการ LZD และรถตู้ยาต้าน จุลชีพ สำคัญในมนุษย์ยา ไม่พบใน enterococci ใด ๆ ความต้านทานการ CIPนอกจากนี้ยัง พบยาเสพติดที่สำคัญทางการแพทย์ ใน 14.3% (n ¼ 5)สายพันธุ์ รวมทั้งสาม E. faecalis faecium E. หนึ่งแยกต่างหากจากRTE กุ้งและ faecalis E. หนึ่งที่แยกได้จากกุ้งดิบ ความต้านทานยาปฏิชีวนะอื่น ๆ ผ่านทดสอบการโจมตีระยะไกลจาก 8.6% 2.9% ตั้งแต่อีfaecalis คือความทนต่อ QD ข้อมูลความต้านทานนี้ไม่มีรายงานสารต้านจุลชีพ ความต้านทานการ QD พบเฉพาะในสายพันธุ์ของ E. casseliflavus หนึ่ง มีสายพันธุ์ enterococci สิบสอง (34.3%)ไวต่อยาต้านจุลชีพผ่านการทดสอบทั้งหมด (ตารางที่ 2)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มากกว่าครึ่งหนึ่งของไอโซเลทสอบสวนทั้งหมด (n ¼ 23 65.7%) มี
ความทนทานต่อการอย่างน้อยหนึ่งระดับของยาปฏิชีวนะและ 16 (45.7%) ของ
สายพันธุ์ที่ถูกจัดให้เป็นที่ดื้อยาหลายชนิด (MDR; ทนต่อ
สามหรือมากกว่าชั้นเรียน ของยาปฏิชีวนะ) โดยรวม, enterococci MDR อยู่
ร่วมกันระหว่างสายพันธุ์จากกุ้ง RTE และไม่ธรรมดา
ในหมู่สายพันธุ์ที่ได้รับจากกุ้งสุกหรือดิบ เปอร์เซ็นต์สูง
ของเชื้อดื้อต่อ TE (n ¼ 17; 48,6%) ตามด้วย
TGC และ FOT (n ¼ 16; 45.7%) TEC (n ¼ 13; 37.1%) E (n ¼ 10; 28.6%)
NOR (n ¼ 6; 17.1%) ความต้านทานต่อยาปฏิชีวนะเหล่านี้เป็นที่สูงขึ้นใน E.
faecalis กว่าในสายพันธุ์อื่น ๆ คำนึงถึงแหล่งที่มาของ
การแยกสายพันธุ์ที่แยกได้จากกุ้ง RTE แสดงให้เห็นความต้านทานต่อ
ยาปฏิชีวนะบ่อยกว่าสายพันธุ์ที่แยกได้จากแหล่งอื่น ๆ .
ความต้านทานต่อการ LZD และยาต้านจุลชีพ VAN สำคัญมากในมนุษย์
ยาไม่พบใน enterococci ใด ๆ ความต้านทานต่อการ CIP,
นอกจากนี้ยังมียาเสพติดที่สำคัญทางคลินิกพบใน 14.3% (n ¼ 5) ของ
สายพันธุ์รวมทั้งสาม E. faecalis และ E. faecium ที่แยกได้จาก
กุ้ง RTE และ E. faecalis ที่แยกได้จากกุ้งดิบ ความต้านทาน
ต่อยาปฏิชีวนะอื่น ๆ ผ่านการทดสอบตั้งแต่ 8.6% ถึง 2.9% ตั้งแต่ E.
faecalis เป็นภายในทนต่อ QD ข้อมูลต้านทานสำหรับเรื่องนี้
ยาต้านจุลชีพที่ไม่ได้รับรายงาน ความต้านทานต่อการ QD พบเฉพาะใน
หนึ่งสายพันธุ์อี casseliflavus สิบสองสายพันธุ์ enterococci (34.3%) มี
ความไวต่อยาต้านจุลชีพที่จะผ่านการทดสอบทั้งหมด (ตารางที่ 2)