This might be appropriate as a conv

This might be appropriate as a conventional description; however, it is not accurate from the ultimate perspective.

In China, the Ch‘eng-Shih school apparently held a similar view, which was derided by Seng Chuan as the "bobbing melon" interpretation (Lai 1980, 146). The idea behind this metaphor is that sometimes the melon is above water, corresponding to ordinary conventional reality. Through the power of meditation,enlightened beings are able, as it were, to 'push the melon below the surface,‘ and this corresponds to ultimate truth. Yet, this characterization of nirvana and saṃsāra as alternative perspectives seems unable to do justice to sense of identification expressed in MMK 25:20 where we read that there is "not even the slightest difference" between them.

To say that they are the same world perceived in different ways seems to set up some sort of distinction; even though they are not conceived of as different worlds, it implies a difference in time, that is, a time before, when the world is perceived as saṃsāra, and a time after, when it is perceived as nirvana.

The same applies to the Ch‘eng-Shih practice of 'departing and entering insight
(into emptiness)‘ (cf. Koseki 1981, 459).

It similarly implies that conventional reality and insight into emptiness arise in chronological sequence, and can be distinguished as two separate events, two perceptions arising in succession. One departs, so to speak, from the perception of things as having svabhāva, that is, from the ordinary world of saṃsāra, and enters a higher level of awareness where one realizes emptiness. Invariably however, if one is unenlightened, the experience fades and samsaric appearances arise again.
Therefore, while this account does not posit two separate realms, there is still the
suggestion of dualism, in that one perceives either emptiness, or the conventional world.
The practice and the idea behind it were severely criticized by Chi-Tsang, who called it
"departing one extreme and entering another". Since it involved dualism, it could not be
the correct Mādhyamika understanding of the two truths (Koseki 1981, 459).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นี้อาจจะเหมาะสมเป็นคำอธิบายทั่วไป อย่างไรก็ตาม ไม่ถูกต้องจากมุมมองที่ดีที่สุด ในประเทศจีน โรงเรียนนาย Ch'eng สือจัดคล้ายมุม ซึ่งถูกเยาะหยัน โดย Seng Chuan เป็นล่าม "bobbing แตง" (ลาย 1980, 146) เห็นได้ชัด ความคิดหลังนี้เทียบเป็นบางครั้งแตงโมว่าเหนือน้ำ ที่สอดคล้องกับความเป็นจริงทั่วไปธรรมดา โดยใช้พลังของสมาธิ เทพพุทธเจ้าจะ มัน were 'ผลักแตงใต้ผิวหนัง และนี้สอดคล้องกับความจริงที่ดีที่สุด ยัง คุณสมบัติของนิพพานและวัฏสงสารนี้เป็นมุมมองอื่นดูเหมือนไม่ได้ทำความยุติธรรมให้ความรู้สึกของรหัสที่แสดงใน 25:20 MMK ที่เราอ่านไม่มีแม้แต่ "น้อยความแตกต่าง" ระหว่างกล่าวว่า พวกเขาเป็นเหมือน โลกที่มองเห็นด้วยวิธีการต่าง ๆ น่าจะ ตั้งค่าเรียงลำดับของความแตกต่าง บาง ถึงแม้ว่าพวกเขาไม่ได้รู้สึกของเป็นโลกที่แตกต่าง มันหมายถึงความแตกต่างในเวลา คือ เป็นเวลาก่อน เมื่อโลกถือว่าเป็นวัฏสงสาร ความหลัง เมื่อนั้นถือว่าเป็นนิพพานเหมือนใช้กับการปฏิบัติ Ch'eng นายสือ ' ออก และใส่ความเข้าใจ(เป็นความว่างเปล่า)' (Koseki 1981, 459 cf.) ก็ทำนองเดียวกันหมายถึงว่า ความเป็นจริงทั่วไปและลึกเข้าไปในความว่างเปล่าเกิดขึ้นเรียงลำดับ และสามารถเป็นทั้งสองแยกเหตุการณ์ แนวที่สองเกิดขึ้นอย่างต่อเนื่อง หนึ่ง ออก เพื่อที่จะพูด จากการรับรู้ของสิ่งมี svabhāva กล่าวคือ จากโลกสามัญของวัฏสงสาร และเข้าสู่ระดับสูงขึ้นของการรับรู้ที่หนึ่งตระหนักถึงความว่างเปล่า คงเส้นคงวาอย่างไรก็ตาม หากปิดหูปิดตา ประสบการณ์ค่อย ๆ ปรากฏ และนัด samsaric เกิดขึ้นอีกดังนั้น ขณะนี้บัญชี posit อาณาจักรสองแยก มียังคงคำแนะนำของ dualism ในการละเว้นความว่างเปล่า หรือโลกทั่วไปการปฏิบัติและความคิดที่อยู่เบื้องหลังมันก็รุนแรงวิจารณ์ชี-Tsang ที่เรียกว่า"ออกมากหนึ่ง แล้วใส่อีก" เนื่องจากมันเกี่ยวข้อง dualism มันไม่สามารถที่เข้าใจถูกต้อง Mādhyamika ของจริงสอง (Koseki 1981, 459)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นี้อาจจะมีความเหมาะสมเป็นคำอธิบายทั่วไป แต่มันเป็นสิ่งที่ไม่ถูกต้องจากมุมมองที่ดีที่สุดในประเทศจีน ' eng - โรงเรียนฉือเจียจวงเห็นได้ชัดจัดมุมมองที่คล้ายกันซึ่งได้รับการเย้ยหยันโดยเส็งชวนว่า คิดที่อยู่เบื้องหลังคำอุปมานี้ก็คือว่าบางครั้งแตงโมอยู่เหนือน้ำที่สอดคล้องกับความเป็นจริงธรรมดาสามัญ โดยผ่านอำนาจของการทำสมาธิ' และนี้สอดคล้องกับความจริงที่ดีที่สุด แต่ลักษณะของนิพพานและ M S ā RA ที่จะบอกว่าพวกเขา เป็นโลกที่เดียวที่รับรู้ในรูปแบบที่แตกต่างกันดูเหมือนว่าจะตั้งค่าการเรียงลำดับของความแตกต่างบางอย่าง แม้ว่าพวกเขาจะไม่ได้คิดว่าเป็นโลกที่แตกต่างก็หมายถึงความแตกต่างในเวลาที่เป็นเวลาก่อนเมื่อโลกถูกมองว่าเป็นสาM S ā RA, เช่นเดียวกับ ' eng - ปฏิบัติ ( ' ( cf มันเหมือนกันแสดงให้เห็นว่าในความเป็นจริงการชุมนุมและความเข้าใจในความว่างเปล่าที่เกิดขึ้นในลำดับที่ตามลำดับและจะประสบความสำเร็จเป็น สองเหตุการณ์ที่แยกสองการรับรู้ที่เกิดขึ้นอย่างต่อเนื่อง หนึ่งออกเพื่อที่จะพูดจากการรับรู้ในสิ่งที่มี ā VA, M S ā RA, คงเส้นคงวา แต่ถ้าหนึ่งทึบประสบการณ์จางหายไปและปรากฏ ดังนั้นในขณะที่บัญชีนี้ไม่ได้วางตัวสองอาณาจักรแยกยังมีข้อเสนอแนะของคู่ในหนึ่งที่รับรู้ทั้งความว่างเปล่าหรือโลกธรรมดาการปฏิบัติและความคิดที่อยู่เบื้องหลังมันถูกวิพากษ์วิจารณ์อย่างรุนแรงจาก " เพราะมันเกี่ยวข้องกับคู่ก็อาจจะไม่ถูกต้อง ā dhyamika

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นี้อาจจะเหมาะสมเป็นลักษณะปกติ อย่างไรก็ตาม มันไม่ได้ถูกต้องจากมุมมองที่ดีที่สุด

ในประเทศจีนโรงเรียน ch'eng-shih เห็นได้ชัดถือมุมมองที่คล้ายกันซึ่งถูก derided โดยเซ่งชวนเป็น " กระดกแตงโม " การตีความ ( ลาย 1 , 146 ) ความคิดที่อยู่เบื้องหลังการเปรียบเปรยที่บางครั้งแตงอยู่เหนือน้ำ ที่สอดคล้องกับความเป็นจริง ธรรมดาทั่วไปด้วยพลังแห่งสมาธิ พุทธะ มนุษย์สามารถ มันเป็น การ " ผลักแตงใต้พื้นผิว และ นี้สอดคล้องกับความจริงที่สุด แต่นี้คุณลักษณะของนิพพาน และกฎอัยการศึกเป็นมุมมองทางเลือกที่ดูเหมือนว่าไม่สามารถที่จะทำเพื่อความยุติธรรม ความรู้สึกของประชาชนที่แสดงออกใน MMK 25:20 ที่เราอ่านมี " แม้แต่นิดเดียว

ความแตกต่างระหว่างพวกเขาจะบอกว่าพวกเขาเป็นโลกเดียวกันการรับรู้ในรูปแบบที่แตกต่างกัน ดูเหมือนจะตั้งค่าบางอย่างที่แตกต่าง ถึงแม้ว่าพวกเขาจะไม่ได้รู้สึกเป็นคนละโลกกัน มันแสดงถึงความแตกต่างในเวลา คือ เวลาก่อนเมื่อโลกรับรู้ว่ากฎอัยการศึก และ เวลา หลังจาก เมื่อ มันเป็นที่รับรู้เป็นนิพพาน .

เดียวกันกับ ch'eng-shih การปฏิบัติและความเข้าใจ
' เดินทางเข้า( ความว่างเปล่า ) ( โฆษณา koseki 1981 , 459 )

มันเหมือนกับหมายความว่าปกติความเป็นจริงและความเข้าใจในความว่างเปล่าเกิดขึ้นในลำดับลำดับและสามารถแยกได้เป็นสองเหตุการณ์ที่แยกต่างหาก , สองการรับรู้ที่เกิดขึ้นในเวลาต่อมา หนึ่งๆ ดังนั้นการพูด จากการรับรู้สิ่งต่าง ๆมี svabh อุบาสก VA , คือ , จากโลกสามัญของกฎอัยการศึก ,และเข้าสู่ระดับที่สูงขึ้นจากการรับรู้ที่ตระหนักถึงความว่างเปล่า เสมอ แต่ถ้าจะโง่เขลา ประสบการณ์จางหายไปและปรากฏ samsaric เกิดขึ้นอีกครั้ง
ดังนั้นในขณะที่บัญชีนี้ไม่ได้วางตัวสองแยกอาณาจักรยังคงมี
ข้อเสนอแนะของคู่ในหนึ่งที่เล็งเห็นให้ว่างเปล่า หรือ ธรรมดาโลก .
การปฏิบัติและความคิดที่อยู่เบื้องหลังมันเคยวิจารณ์โดยชิ ซาง ซึ่งเรียกว่า
" ออกจากหนึ่งมากเข้าไปอีก " เพราะมันเกี่ยวข้องกับคู่ มันอาจจะไม่ได้ถูกต้อง M
อุบาสก dhyamika ความเข้าใจของทั้งสองความจริง ( koseki 1981
459 )