Considering the work of an internal

Considering the work of an internal auditor.

Risk is ubiquitous in decision-making. The extent to which people are willing to take on risk constitutes their risk preferences.
Assessing and measuring the risk preferences of individuals is critical for economic analysis and policy prescriptions.
Hallmark theories of risk and uncertainty such as subjective expected utility (Savage, 1954) and prospect theory (Kahneman
and Tversky, 1979) leave risk attitudes as a free parameter, and individuals may have differing attitudes toward risk.
For example, when given a chance to purchase a lottery ticket with equal chances of winning either $10 or $0, a riskneutral
individual will be willing to pay up to $5—the expected value of the lottery. Individuals who are only willing to pay
less than $5 are considered to be risk-averse, while those willing to pay more are considered to be risk-seeking. Any of these
risk attitudes is consistent with all theories, given some risk-attitude parameters.
Economists and psychologists have developed a variety of experimental methodologies to elicit and assess individual
risk attitudes. Choosing which to utilize, however, is largely dependent on the question one wants to answer, as well as the
characteristics of the sample population. The goal of this paper is to present a series of prevailing methods for eliciting risk
preferences and outline the advantages and disadvantages of each. We do not attempt to give a comprehensive account of all
the methods or nuances of measuring risk, but rather to outline some advantages and disadvantages of different methods.
For a more comprehensive discussion (with different conclusions), see for example Cox and Harrison (2008).
We characterize elicitation methods according to their complexity. More complex methods are typically used for estimating
parameters corresponding to risk preferences of a model that makes particular functional form assumptions. These
parameters canthenbe used as evidence for or against particular theories of decision-making. Complexmethods also demand

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พิจารณาการทำงานของผู้ตรวจสอบภายในการความเสี่ยงในการตัดสินใจได้ ขอบเขตที่ผู้คนเต็มใจที่จะใช้บนความเสี่ยงถือกำหนดลักษณะของความเสี่ยงประเมิน และวัดความเสี่ยงการกำหนดลักษณะของบุคคลเป็นสิ่งสำคัญสำหรับการวิเคราะห์เศรษฐกิจและนโยบายแผนจุดเด่นของความเสี่ยงและความไม่แน่นอนเช่นโปรแกรมอรรถประโยชน์การคาดตามอัตวิสัย (Savage, 1954) ทฤษฎี และทฤษฎี (Kahneman โน้มและ Tversky, 1979) ทัศนคติความเสี่ยงปล่อยพารามิเตอร์ฟรี และบุคคลที่อาจมีเจตคติแตกต่างกันความเสี่ยงได้ตัวอย่าง เมื่อได้รับโอกาสในการซื้อตั๋วสลากเท่าโอกาสชนะ $10 หรือ $0, riskneutral เป็นแต่ละตัวจะยินดีจ่ายถึง $5 — ค่าคาดหมายของสลากกินแบ่ง ผู้ที่มีเฉพาะยินดีจ่ายน้อยกว่า $5 จะถือเป็นความเสี่ยง averse ขณะที่ยินดีจ่ายเพิ่มเติมจะถือว่ามีความเสี่ยงการหา ใด ๆ เหล่านี้ทัศนคติความเสี่ยงสอดคล้องกับทฤษฎีทั้งหมด กำหนดพารามิเตอร์บางทัศนคติความเสี่ยงได้นักเศรษฐศาสตร์และนักจิตวิทยาได้พัฒนาหลากหลายวิธีการทดลอง การรับประเมินแต่ละทัศนคติความเสี่ยง เลือกที่จะใช้ อย่างไรก็ตาม เป็นส่วนใหญ่ขึ้นอยู่กับคำถามที่ใครอยากตอบ ตลอดจนลักษณะของประชากรตัวอย่าง จุดประสงค์ของเอกสารนี้จะนำเสนอชุดความเสี่ยง eliciting เป็นวิธีของลักษณะ และเค้าร่างข้อดีและข้อเสียของแต่ละคน เราไม่พยายามที่จะให้บัญชีครอบคลุมทั้งหมดวิธีการหรือความแตกต่าง ของการวัดความเสี่ยง แต่ค่อนข้างร่างบางข้อดีและข้อเสียของวิธีการต่าง ๆสนทนา (กับบทสรุปที่แตกต่างกัน) ครอบคลุมมากขึ้น การเช่นค็อกซ์และแฮร์ริสัน (2008)เรากำหนดลักษณะวิธี elicitation ตามความซับซ้อนของพวกเขา วิธีการซับซ้อนมักจะใช้สำหรับการประเมินพารามิเตอร์ที่สอดคล้องกับลักษณะความเสี่ยงรุ่นที่ทำให้ฟอร์มทำงานเฉพาะสมมติฐาน เหล่านี้canthenbe พารามิเตอร์ที่ใช้เป็นหลักฐานสำหรับ หรือ กับทฤษฎีการตัดสินใจ Complexmethods ยังต้อง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พิจารณาการทำงานของผู้ตรวจสอบภายใน. ความเสี่ยงเป็นที่แพร่หลายในการตัดสินใจ ขอบเขตที่ผู้คนมีความเต็มใจที่จะใช้ในการตั้งค่าความเสี่ยงที่ถือว่าเป็นความเสี่ยงของพวกเขา. ประเมินการตั้งค่าและการวัดความเสี่ยงของบุคคลที่มีความสำคัญสำหรับการวิเคราะห์ทางเศรษฐกิจและนโยบายยา. ทฤษฎีตราเครื่องหมายของความเสี่ยงและความไม่แน่นอนดังกล่าวเป็นยูทิลิตี้คาดว่าอัตนัย (โหด 1954) และ ทฤษฎีความคาดหวัง (Kahneman และ Tversky, 1979) ทัศนคติความเสี่ยงออกเป็นพารามิเตอร์ฟรีและบุคคลที่อาจมีความแตกต่างกันทัศนคติที่มีต่อความเสี่ยง. ยกตัวอย่างเช่นเมื่อได้รับโอกาสที่จะซื้อตั๋วหวยที่มีโอกาสเท่าเทียมกันในการชนะทั้ง $ 10 หรือ $ 0, riskneutral แต่ละคนจะยินดีที่จะจ่ายถึง $ 5 ค่าที่คาดหวังของการจับสลาก บุคคลที่มีเพียงเต็มใจที่จะจ่ายน้อยกว่า $ 5 จะถือว่าไม่ชอบความเสี่ยงในขณะที่ผู้ที่เต็มใจที่จะจ่ายมากขึ้นจะถือว่าเป็นความเสี่ยงที่กำลังมองหา ใด ๆ เหล่านี้มีความเสี่ยงทัศนคติที่มีความสอดคล้องกับทฤษฎีที่ได้รับบางพารามิเตอร์ที่มีความเสี่ยงทัศนคติ. นักเศรษฐศาสตร์และนักจิตวิทยาได้มีการพัฒนาความหลากหลายของวิธีการทดลองที่จะล้วงเอาของแต่ละบุคคลและประเมินทัศนคติความเสี่ยง เลือกที่จะใช้ประโยชน์ แต่เป็นส่วนใหญ่ขึ้นอยู่กับคำถามใครอยากที่จะตอบเช่นเดียวกับลักษณะของกลุ่มตัวอย่าง เป้าหมายของบทความนี้จะนำเสนอชุดของวิธีการแลกเปลี่ยนสำหรับทึ่งความเสี่ยงการตั้งค่าและร่างข้อดีและข้อเสียของแต่ละ เราไม่ได้พยายามที่จะให้บัญชีที่ครอบคลุมทุกวิธีการหรือความแตกต่างของการวัดความเสี่ยง แต่จะร่างข้อดีและข้อเสียของวิธีการที่แตกต่างกัน. สำหรับการอภิปรายที่ครอบคลุมมากขึ้น (ที่มีข้อสรุปที่แตกต่างกัน) ดูตัวอย่างค็อกซ์และแฮร์ริสัน (2008 ). เราลักษณะวิธีการสอบถามตามความซับซ้อนของพวกเขา วิธีการที่ซับซ้อนมากขึ้นมักจะใช้สำหรับการประเมินค่าพารามิเตอร์ที่สอดคล้องกับการตั้งค่าความเสี่ยงของรูปแบบที่ทำให้สมมติฐานโดยเฉพาะอย่างยิ่งรูปแบบการทำงาน เหล่านี้พารามิเตอร์ canthenbe ใช้เป็นหลักฐานหรือต่อต้านทฤษฎีโดยเฉพาะอย่างยิ่งของการตัดสินใจ Complexmethods ยังมีความต้องการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

พิจารณางานของผู้สอบบัญชีภายใน

ความเสี่ยงทั่วไปในการตัดสินใจ ขอบเขตที่คนเต็มใจที่จะใช้ในความเสี่ยงถือเป็นลักษณะของความเสี่ยง .
ประเมินและวัดความเสี่ยงการตั้งค่าของแต่ละบุคคลเป็นสิ่งสำคัญสำหรับการวิเคราะห์ทางเศรษฐศาสตร์และนโยบายเกี่ยว
จุดเด่นทฤษฎีความเสี่ยงและความไม่แน่นอน เช่น อัตนัย อรรถประโยชน์ที่คาดหวัง ( โหดร้าย1954 ) และทฤษฎีของลูกค้า (
tversky Kahneman และ 1979 ) ทิ้งทัศนคติความเสี่ยงเป็นพารามิเตอร์อิสระ และบุคคลอาจจะมีที่แตกต่างกันทัศนคติต่อความเสี่ยง
ตัวอย่างเช่นเมื่อได้รับโอกาสที่จะซื้อลอตเตอรี่ที่มีโอกาสเท่าเทียมกันในการชนะทั้ง $ 10 หรือ $ 0 , บุคคล riskneutral
จะยินดีที่จะจ่าย ถึง $ 5-the คาดว่ามูลค่าของการจับสลาก บุคคลผู้ที่เต็มใจที่จะจ่าย
น้อยกว่า $ 5 ถือว่ามีความเสี่ยงไม่ชอบใจ ในขณะที่ผู้ที่เต็มใจที่จะจ่ายมากขึ้น ถือเป็นการเสี่ยง ใด ๆของความเสี่ยงเหล่านี้ทัศนคติ
สอดคล้องกับทฤษฎีทั้งหมด ระบุพารามิเตอร์บางทัศนคติความเสี่ยง .
นักเศรษฐศาสตร์และนักจิตวิทยาได้พัฒนาความหลากหลายของวิธีการทดลองเพื่อศึกษาทัศนคติความเสี่ยงแต่ละคน

การเลือกที่จะใช้ อย่างไรก็ตามส่วนใหญ่ขึ้นอยู่กับคำถามที่ไม่มีใครอยากตอบ เช่นเดียวกับ
ลักษณะของประชากรตัวอย่าง . เป้าหมายของบทความนี้คือการเสนอชุดของการตั้งค่าที่มีความเสี่ยงและวิธีการ eliciting
ร่างข้อดีและข้อเสียของแต่ละ เราไม่ได้พยายามที่จะให้บัญชีที่ครอบคลุมทั้งหมด
วิธีการหรือความแตกต่างของการวัดความเสี่ยงแต่ร่างบางข้อดีและข้อเสียของวิธีการที่แตกต่างกัน สำหรับการอภิปรายครอบคลุมมากขึ้น
( กับข้อสรุปที่แตกต่างกัน ) เห็นตัวอย่าง Cox และแฮร์ริสัน ( 2551 ) .
เราศึกษาวิธีแสดงออกตามความซับซ้อนของพวกเขา วิธีการที่ซับซ้อนมากขึ้นโดยทั่วไปใช้สำหรับคำนวณ
พารามิเตอร์ที่สอดคล้องกับความเสี่ยงของการตั้งค่าของรูปแบบการทำงานที่ทำให้เฉพาะรูปแบบของสมมติฐาน พารามิเตอร์เหล่านี้
canthenbe ใช้เป็นหลักฐานหรือต่อต้านทฤษฎีการตัดสินใจโดยเฉพาะ complexmethods ยังความต้องการ