It’s difficult to imagine Wordswort

It’s difficult to imagine Wordsworth’s poetry without connotations to nature and the natural life. The poem is a picture of rustic life and its poignant beauty. The speaker recounts his experience of chancing upon a humming maiden who was reaping crops alone. It strikes one as uncommon. It begs the question, why was the reaper alone? Was it deliberate on the part of the poet? If so, what could his motives be? Perhaps the reaper represents the human soul when it’s left to become one with nature. The solitude in this poem is unique because we don’t know what the song actually means. We, as readers, are not told if the song she’s singing is of hope or despair. However, the plaintive tone may hint at a more somber subject. Perhaps this too was deliberate. In this sense, we can trace a pattern between the solitude of the soul when left alone with only nature or the natural world as companions. This is what lends the poem its beauty and stirs the poet’s heart.




The poem is attuned to the realm of sounds, be it the ‘melancholy strain’ of the young reaper or the sounds of various birds. In this sense, it is intensely rooted in the sensual world. The ears become a strong channel to the heart and mind, and together they create impressions that become unforgettable for the poet.

Fall appears as a theme as well as of critical importance. Fall or autumn signifies the end of summer and beginning of winter. It’s a season of harvesting, but it’s also a season of endings. Just as it brings joy in the form of harvest yet it also marks the beginning of the end of the year. Metaphorically, it’s the last stage before death. Death as a reaper with a sickle is a popular trope in literature and mythology. In this case, the poem is representative of the inevitability of death.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มันยากที่จะจินตนาการของ Wordsworth กวีนิพนธ์โดยไม่ศึกษาความหมายธรรมชาติและชีวิตธรรมชาติ บทกวีคือ ภาพของชีวิตชนบทและความสวยงามสะเทือนอารมณ์ ลำโพง recounts ประสบการณ์ chancing เมื่อ maiden ฟู่ที่ได้รับการเก็บเกี่ยวพืชเพียงอย่างเดียว มันนัดหนึ่งเป็นเรื่องปกติ นี้ begs คำถาม ทำไมต้องเป็นเหตุการณ์ที่คนเดียว มีเจตนาในส่วนของกวี ถ้าเช่นนั้น สิ่งแรงจูงใจของเขาอาจ บางทีเหตุการณ์ที่แสดงจิตวิญญาณมนุษย์เมื่อมันถูกทิ้งไว้จะกลายเป็นหนึ่งเดียวกับธรรมชาติ สันโดษในบทกวีนี้เป็นเอกลักษณ์ เพราะเราไม่รู้เพลงจริงหมายถึงอะไร เรา เป็นผู้อ่าน ไม่รู้ถ้า เธอจะร้องเพลงเป็นความหวังหรือสิ้นหวัง อย่างไรก็ตาม โทน plaintive อาจเดาเรื่องอึมครึมมากขึ้น บางทีนี่เกินไปคือเจตนา ในแง่นี้ เราสามารถติดตามรูปแบบระหว่างความสันโดษของวิญญาณเมื่อเหลือเพียงอย่างเดียวเท่านั้นลักษณะหรือธรรมชาติของโลกเป็นสหาย นี่คือสิ่งที่ให้ความงามของบทกวี และขยับหัวใจของกวีบทกวีเพราะถึงขอบเขตของเสียง จะเป็น 'melancholy สายพันธุ์' ของ reaper หนุ่มหรือเสียงของนกต่าง ๆ ในแง่นี้ มันมีรากฐานอย่างเข้มข้นในโลกตระการตา หูกลายเป็น ช่องทางแข็งแกร่งต่อหัวใจและจิตใจ และกันพวกเขาสร้างความประทับใจที่กลายเป็นที่จดจำสำหรับกวีฤดูใบไม้ร่วงปรากฏเป็นธีมเช่นณวันสำคัญ ฤดูใบไม้ร่วงหรือฤดูใบไม้ร่วงหมายถึงจุดสิ้นสุดของฤดูร้อนและต้นฤดูหนาว มันเป็นฤดูกาลของการเก็บเกี่ยว แต่ยังเป็นฤดูกาลของตอนจบ เช่นเดียวกับที่จะนำความสุขในรูปแบบของการเก็บเกี่ยว แต่มันยังทำเครื่องหมายจุดเริ่มต้นของการสิ้นสุดของปี Metaphorically มันเป็นขั้นตอนสุดท้ายก่อนตาย ความตายเป็น reaper ด้วยเคียวเป็น trope ยอดนิยมในวรรณคดีและตำนาน ในกรณีนี้ บทกวีเป็นตัวแทนของความตายหลีกเลี่ยงไม่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มันเป็นเรื่องยากที่จะจินตนาการบทกวีเวิร์ดสเวิร์โดยไม่มีความหมายกับธรรมชาติและชีวิตธรรมชาติ บทกวีเป็นภาพของชีวิตที่เรียบง่ายและความงามฉุนของมัน ลำโพงเล่าประสบการณ์ของเขา chancing เมื่อหญิงสาวฟู่ที่ถูกเก็บเกี่ยวพืชเพียงอย่างเดียว มันนัดหนึ่งเป็นเรื่องผิดปกติ มัน begs คำถามทำไม Reaper เพียงอย่างเดียว? มันเป็นเจตนาในส่วนของกวี? ถ้าเป็นเช่นนั้นสิ่งที่แรงจูงใจของเขาอาจจะ? บางที Reaper หมายถึงจิตวิญญาณของมนุษย์เมื่อมันจะกลายเป็นหนึ่งเดียวกับธรรมชาติ สันโดษในบทกวีนี้เป็นพิเศษเพราะเราไม่ทราบว่าเพลงที่จริงหมายถึง เราเป็นผู้อ่านจะไม่ได้บอกว่าถ้าเพลงที่เธอร้องเพลงเป็นความหวังหรือสิ้นหวัง แต่เสียงโหยหวนอาจแบะท่าเรื่องอึมครึมมากขึ้น บางทีนี่อาจจะเป็นมากเกินไปโดยเจตนา ในแง่นี้เราสามารถติดตามรูปแบบระหว่างความเหงาของจิตวิญญาณเมื่อเหลือเพียงอย่างเดียวกับธรรมชาติเพียงอย่างเดียวหรือธรรมชาติของโลกเป็นสหาย นี่คือสิ่งที่ยืมบทกวีความงามของมันและเร้าหัวใจของกวี.




บทกวีที่สามารถปรับตัวเข้าสู่อาณาจักรของเสียงไม่ว่าจะเป็น 'ความเศร้าโศกสายพันธุ์' ของ Reaper หนุ่มสาวหรือเสียงของนกต่างๆ ในแง่นี้มันมีรากมาอย่างเข้มข้นในโลกตระการตา หูกลายเป็นช่องทางที่แข็งแกร่งให้กับหัวใจและจิตใจและร่วมกันพวกเขาสร้างการแสดงผลที่กลายเป็นที่น่าจดจำสำหรับกวี.

ฤดูใบไม้ร่วงจะปรากฏเป็นรูปแบบเช่นเดียวกับสิ่งที่สำคัญ ฤดูใบไม้ร่วงหรือฤดูใบไม้ร่วงหมายถึงการสิ้นสุดของฤดูร้อนและต้นหนาว มันเป็นฤดูกาลเก็บเกี่ยว แต่ก็ยังจบฤดูกาล เช่นเดียวกับที่จะนำความสุขในรูปแบบของการเก็บเกี่ยวก็ยังเป็นจุดเริ่มต้นของการสิ้นสุดของปีที่ เปรียบเทียบมันเป็นขั้นตอนสุดท้ายก่อนที่จะตาย ความตายเป็น Reaper กับเคียวเป็นคำอุปมาที่นิยมในวรรณคดีและตำนาน ในกรณีนี้บทกวีเป็นตัวแทนของความจำเป็นของการเสียชีวิต