There is growing evidence that oxid

There is growing evidence that oxidative stress may represent one of the agents involved in the initiation and/or progression of many human diseases including atherosclerosis, postischemic reperfusion injury, inflammation, aging, and neurodegenerative pathologies (Parkinson’s and Alzheimer’s diseases). In addition, several experimental results link the overproduction of ROS to biological damage. ROS, in fact, are able to chemically alter virtually all the major classes of biomolecules (proteins, nucleic acids, and lipids). Like other aerobic organisms, humans have evolved a variety of mechanisms to protect themselves from the potentially deleterious effects of ROS; nevertheless, oxidative stress occurs when the generation of free radicals exceeds the capacity of a cell to defend or repair itself.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มีหลักฐานเพิ่มขึ้นว่า oxidative เครียดอาจแสดงตัวแทนที่เกี่ยวข้องกับการเริ่มต้นและ/หรือความก้าวหน้าของหลายโรคในมนุษย์รวมถึงหลอดเลือด บาดเจ็บ postischemic reperfusion อักเสบ อายุ และ neurodegenerative pathologies (โรคพาร์ของกินและของเสื่อม) อย่างใดอย่างหนึ่ง นอกจากนี้ ผลการทดลองหลายลิงค์ overproduction ของ ROS เพื่อความเสียหายทางชีวภาพ ROS จริง จะสามารถเปลี่ยนคลาสที่สำคัญแทบทุกชื่อโมเลกุลชีวภาพ (โปรตีน กรดนิวคลีอิก และโครงการ) สารเคมี เช่นสิ่งมีชีวิตอื่น ๆ แอโรบิก มนุษย์มีพัฒนาความหลากหลายของกลไกป้องกันตัวเองจาก ROS ผลร้ายอาจ อย่างไรก็ตาม oxidative ความเครียดเกิดขึ้นเมื่อการสร้างอนุมูลอิสระมากเกินกว่ากำลังการผลิตของเซลล์เพื่อป้องกัน หรือซ่อมแซมตัวเอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มีหลักฐานมากขึ้นว่าความเครียดออกซิเดชันอาจจะเป็นหนึ่งในตัวแทนที่เกี่ยวข้องในการเริ่มต้นและ / หรือการลุกลามของโรคของมนุษย์จำนวนมากรวมทั้งหลอดเลือดได้รับบาดเจ็บกลับคืน postischemic อักเสบริ้วรอยและโรคทางระบบประสาท (พาร์กินสันและโรคอัลไซเม) นอกจากนี้ผลการทดลองหลายเชื่อมโยงมากเกินไปของ ROS ไปสู่​​ความเสียหายทางชีวภาพ ROS ในความเป็นจริงสามารถที่จะเปลี่ยนแปลงทางเคมีแทบทุกชั้นเรียนที่สำคัญของสารชีวโมเลกุล (โปรตีนกรดนิวคลีอิกและไขมัน) เช่นเดียวกับสิ่งมีชีวิตอื่น ๆ แอโรบิก, มนุษย์มีการพัฒนาความหลากหลายของกลไกในการป้องกันตัวเองจากผลกระทบที่เป็นอันตรายที่อาจเกิดขึ้นจาก ROS; แต่ความเครียดออกซิเดชันเกิดขึ้นเมื่อการสร้างอนุมูลอิสระเกินความจุของเซลล์ที่จะปกป้องหรือซ่อมแซมตัวเอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มีการยืนยันว่าภาวะเครียดออกซิเดชันอาจเป็นตัวแทนของหนึ่งในตัวแทนที่เกี่ยวข้องในการเริ่มต้นและ / หรือความก้าวหน้าของมนุษย์มากมาย รวมทั้งโรคหลอดเลือด postischemic ได้รับบาดเจ็บ การอักเสบ ริ้วรอยและ ( Neurodegenerative โรคพาร์กินสันและโรคอัลไซเม ) นอกจากนี้การทดลองหลายเชื่อมโยง overproduction ของรอส ความเสียหายทางชีวภาพ รอส ในความเป็นจริงสามารถเปลี่ยนแทบทุกสาขา เรียนเคมีของชีวโมเลกุล ( โปรตีน กรด นิวคลีอิกและไขมัน ) ชอบสิ่งมีชีวิตแอโรบิกอื่น มนุษย์มีการพัฒนาความหลากหลายของกลไกการปกป้องตัวเองจากผลกระทบที่อาจเป็นอันตรายของรอส อย่างไรก็ตามความเครียดออกซิเดชันเกิดขึ้นเมื่อการสร้างอนุมูลอิสระเกินความสามารถของเซลล์เพื่อปกป้องหรือซ่อมแซมตัวเองได้