1. IntroductionThe Andaman, Nicobar

1. Introduction
The Andaman, Nicobar, Nias and Mentawai islands
represent the subaerial parts of the forearc ridge in the
Indonesian island-arc system (Fig. 1A). An oceanic trench
(Andaman-Java trench) borders the forearc ridge to the west
of the Andaman Islands, extending southwards into
Indonesia. To the east of the forearc the Quaternary
Narcondum and Barren Island volcanoes rise from a
submarine ridge with a parallel arcuate trend. Barren Island
has exploded very recently (Halder et al., 1992). At the
present time the arc and forearc are separated from
continental mass of the Burma–Thailand – Malaya Peninsula by the Andaman backarc marginal sea. Palaeogeographic reconstructions of the Andaman area indicate that
the Andaman Sea did not exist during the Eocene–
Oligocene period, but began opening only in the Middle
Miocene (Curray et al., 1982; Hall, 1996).
The Andaman arc-trench system has been described as
the result of the active subduction of the Indian oceanic
lithosphere below the Eurasian plate along the AndamanJava trench, from the Cretaceous to the present day (Curray
and Moore, 1974; Karig et al., 1979, 1980; Samuel and
Harbury, 1996). Ophiolite occurrences in Andaman Island
are interpreted as thrust slices of oceanic crust scraped off
the subducting slab at the toe of the accretionary complex
(Moore et al., 1982). Accretion of these thrust sheets,together with thick Palaeogene and Neogene sediments
from the Andaman-Java trench, caused the formation of a
wide accretionary prism, leading to the construction of a
high forearc ridge (Andaman-Nicobar Islands). In the
Andaman Islands, ophiolites of late Cretaceous – Paleocene
age occur as dismembered units in subhorizontal thrust
slices, forming the basement for the Tertiary sediments in
these islands (Sengupta et al., 1990). Middle Eocene to MioPliocene sediments formed in varied tectonic and sedimentary environments were deposited unconformably on the
accreted ophiolite. These sediments are classified in
ascending order into the Mithakhari, Andaman Flysch and
Archipelago Groups (Table 1).
The Mithakhari Group (,1400 m thick), consisting of
melange rocks and interstratified conglomerate, sandstone,
siltstone and shale, is classified into three Formations
(Karunakaran et al., 1968). These are, in ascending order,the Lipa Black Shale, the Hope Town Conglomerate and the
Namunagarh Grit.
The Lipa Black Shale, which includes melange containing rock fragments of diverse lithology and age enclosed in
sheared argillite matrix, has been interpreted as an
olistostromal unit (Acharyya et al., 1989). Melanges from
Nias and eastern Indonesia, similar to those in the Andaman
Islands are inferred to have been formed diapirically (Barber
et al., 1986; Samuel et al., 1997). In Nias, melange blocks
and matrix were derived from all the stratigraphic units,
ranging from Cretaceous to Plio-Pleistocene, exposed on the
island. Mud volcanoes, which extrude mud and rock
fragments at the surface indicate that diapirism still
continues on Nias today. Recent mud volcanoes are also
recorded from Andaman Islands. Samuel et al. (1997)in
their revised stratigraphy of Nias Islands do not show the
melange as a stratigraphic unit. If it was formed in the same
fashion, the melange in the Lipa Black Shale should not be
regarded as a stratigraphic unit.
The Hope Town Conglomerate comprises steeply
dipping, laterally discontinuous, thrusted and faulted strata,
chiefly made up of polymictic conglomerates, subordinate
sandstones, minor shale. Interbedded shale and thin, but
laterally persistent, beds of coal are minor components of
the Mithakhari Group.
The Namunagarh Grit is chiefly made up of subhorizontal to low dipping, more or less continuous and
relatively less deformed strata consisting predominantly of
pebbly and coarse- to fine-grained, green greywacke
sandstones with minor conglomerates and shales.Acharyya
et al. (1989) asserting that the latter two formations are
composed of ophiolite-derived clastics, merged these two
units and described them as the Namunagarh Formation.
Deposition of the Mithakhari sediments in small faultcontrolled trench-slope basins under submarine slope, shelf
and alluvial plain environments are inferred (Ray, 1982;
Chakraborty et al., 1999).
The Oligocene Andaman Flysch, consisting of thick and
extensive occurrences of greywacke sandstones, showing
the profuse development of Bouma sequences, is interpreted
as composed of turbidites formed in forearc submarine fans
(Bandopadhyay and Ghosh, 1998a; Chakraborty and Pal,
2001).
The Pliocene Archipelago Group consists of crossbedded mature sandstones, siltstones, bluish white claystones and carbonate turbidites, formed on shallow marine
shelves (Ray, 1982). Reworked vitric tuffs are reported from
the Archipelago Group (Pal et al., 2002).
Based on records of larger foraminifera and calcareous
algaeRoy et al. (1988)assigned a Middle-Late Eocene age
to the Mithakhari Group. However, clasts of foraminiferal/
algal limestones, common in the conglomerates and
sandstones of the Mithakhari Group, are reworked.
Similarly, on Nias Island off Sumatra, the Oyo Formation,
which resembles the Mithakhari Group, was assigned an
Eocene age from algal/foraminiferal limestone fragments.Later detailed sedimentological and stratigraphic work
(Samuel et al., 1995, 1997; Samuel and Harbury, 1996)
revealed that both reworked Eocene fauna and younger
microfossils are present in the Oyo Formation. The younger
microfossils within the Oyo Formation indicate that it is of
upper Oligocene to Lower Miocene age. It is possible that
the Mithakhari Group is of a similar age.
Pebbly and coarse-grained sandstones, making up the
bulk of the Namunagarh Grit, are best developed near
Namunagarh, South Andaman (Fig. 1A). These rocks are
described as greywacke, composed of rock fragments
(andesite, basalt, quartzite and limestones), plagioclase
and quartz, embedded in green chloritic matrix. The genesis
of these rocks has long been attributed to the weathering and
erosion of an accreted ophiolite (Acharyya et al., 1988,
1989; Acharyya, 1997). Acharyya (op.cit.) and his
colleagues considered that the ophiolites and the Mithakhari
rocks have no genetic relationship to the Andaman-Java
subduction system, but were emplaced over the Andaman
Flysch as thrust packages, from a distal source further to
the east of the Andaman Islands. Curray (1992)did not
accept this suggestion of ophiolite emplacement from the
east. The absence of evidence of arc volcanism, common in
arc-trench systems, in the Palaeogene sediments of the
Andaman Islands, may have led to the development of
this proposal. The history of Tertiary sedimentation in the Andaman-Java accretionary prism still remains a
contentious issue.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

1. บทนำหมู่เกาะอันดามัน นิโคบาร์ Nias และเมนตาไวหมายถึงส่วนของสันเขา forearc ใน subaerialระบบอาร์คเกาะอินโดนีเซีย (Fig. 1A) ร่องลึกก้นสมุทร(ร่องลึกชวาอันดามัน) อยู่ติดกับสันเขา forearc ทางตะวันตกหมู่เกาะอันดามัน ขยาย southwards เป็นอินโดนีเซีย ฝั่งตะวันออกของ forearc ควอเทอร์นารีไฟ Narcondum และเกาะแห้งแล้งเพิ่มขึ้นจากการริดจ์ใต้น้ำ มีแนวโน้ม arcuate ขนาน เกาะที่แห้งแล้งมีกระจายมากเมื่อเร็ว ๆ นี้ (Halder et al., 1992) ที่ขณะอาร์คและ forearc จะแยกออกจากมวลชนยุโรปพม่า – ไทย – คาบสมุทรมาลายา โดย backarc กำไรงดงาม Palaeogeographic ศึกษาพื้นที่อันดามันบ่งชี้ว่าไม่มีทะเลอันดามันอยู่ระหว่าง Eocene –ระยะ Oligocene แต่เริ่มเปิดเฉพาะตรงกลางMiocene (Curray et al., 1982 ฮอลล์ 1996)มีการอธิบายระบบร่องลึกส่วนโค้งอันดามันเป็นผลของ subduction งานของมหาสมุทรอินเดียธรณีภาคใต้แผ่นยูเรเชียตามร่องลึก AndamanJava จาก Cretaceous ถึงปัจจุบัน (Currayมัวร์ 1974 และ Karig et al., 1979, 1980 Samuel และHarbury, 1996) โอฟิโอไลต์เกิดในเกาะอันดามันแปลงไปเป็นกระตุกชิ้นของมหาสมุทรเปลือกขูดออกsubducting พื้นที่เท้าของคอมเพล็กซ์ accretionary(มัวร์และ al., 1982) Accretion นี้กระตุกแผ่น ร่วมกับตะกอนหนา Palaeogene และยุคนีโอจีนจากร่องลึกชวาอันดามัน เกิดการก่อตัวของการกว้าง accretionary prism นำไปสร้างเป็นสูง forearc ริดจ์ (หมู่เกาะอันดามันนิโคบาร์) ในหมู่เกาะอันดามัน ophiolites สาย Cretaceous – Paleoceneอายุเกิดเป็นหน่วย dismembered ในกระตุก subhorizontalชิ้น ขึ้นรูปดินในตะกอนในระดับตติยภูมิหมู่เกาะเหล่านี้ (Sengupta et al., 1990) Eocene กลางจะเกิดขึ้นในตะกอน MioPliocene แตกต่างกันการเคลื่อน และสภาพแวดล้อมที่ตะกอนถูกฝาก unconformably ในการaccreted โอฟิโอไลต์ ตะกอนเหล่านี้จะจัดในจากน้อยไปมากลงใน Mithakhari อย่างไร Flysch อันดามัน และหมู่กลุ่ม (ตารางที่ 1)กลุ่ม Mithakhari ( m หนา 1400), ประกอบด้วยอบหินและหินกรวดมน interstratified หินทรายหินทรายแป้งและดินดาน จะแบ่งสามก่อตัว(Karunakaran et al., 1968) เหล่านี้เป็น ลำดับ ดินดานดำลิ หินกรวดมนเมืองหวังและNamunagarh Gritลิดำดินดาน ที่อบประกอบด้วยหินบางส่วนของ lithology ที่หลากหลายและอยู่ในอายุตัด argillite เมทริกซ์ การแปลความหมายเป็นการolistostromal หน่วย (Acharyya et al., 1989) Melanges จากNias และอินโดนีเซียตะวันออก ใกล้เคียงกับในทะเลอันดามันเกาะจะสรุปให้มีการเกิด diapirically (ร้านร้อยเอ็ด al., 1986 Samuel et al., 1997) ใน Nias อบบล็อกและเมตริกซ์มีมาทั้งหมด stratigraphic หน่วยตั้งแต่ Cretaceous Plio Pleistocene ตากในแหล่งท่องเที่ยว โคลนคุกรุ่น extrude โคลนและหินdiapirism ที่ยังคงแสดงการกระจายตัวที่ผิวต่อ Nias วันนี้ ล่าสุดโคลนภูเขาก็บันทึกจากหมู่เกาะอันดามัน Samuel et al. (1997) ในไม่ต้องแสดงการลำดับชั้นหินของพวกเขาปรับปรุงเกาะ Niasอบเป็นหน่วย stratigraphic ถ้ามันก่อในเดียวกันแฟชั่น อบในดินดานดำลิไม่ควรถือว่าเป็นหน่วย stratigraphicประกอบด้วยหินกรวดมนเมืองหวังอย่างสูงจิ้ม แนวนอนไม่ต่อเนื่อง thrusted และเกิดความผิดพร่องชั้นส่วนใหญ่ประกอบด้วย polymictic conglomerates รองsandstones ดินดานรอง Interbedded ดินดาน และบาง แต่แบบแนวนอน เตียงของถ่านหินเป็นส่วนประกอบรองของกลุ่ม MithakhariNamunagarh Grit ส่วนใหญ่ประกอบ subhorizontal จิ้มต่ำ น้อยอย่างต่อเนื่อง และค่อนข้างน้อย deformed ชั้นประกอบด้วยส่วนใหญ่pebbly และหยาบ-ถึงทรายแป้ง ละเอียด greywacke สีเขียวsandstones conglomerates รองและ shales Acharyyaal. ร้อยเอ็ด (1989) กรรมสิทธิ์ก่อตัวที่สองหลังประกอบด้วย clastics มาโอฟิโอไลต์ ผสานเหล่านี้สองหน่วย และอธิบายพวกเขาเป็นผู้แต่ง Namunagarhสะสมของตะกอน Mithakhari ในอ่างล่างหน้าร่องลึกลาด faultcontrolled ขนาดเล็กภายใต้ความชันใต้น้ำ ชั้นและสภาพแวดล้อมล้วนทรายจะสรุป (Ray, 1982Chakraborty et al., 1999)การ Oligocene อันดามันอย่างไร Flysch ประกอบด้วยเส้นหนา และgreywacke sandstones แสดงรายการอย่างละเอียดแปลพัฒนาสะพรั่ง Bouma ลำดับเป็นประกอบด้วย turbidites ก่อตั้งขึ้นใน forearc ใต้น้ำพัดลม(Bandopadhyay และภโฆษ 1998a Chakraborty และ Pal2001)กลุ่มหมู่ Pliocene ประกอบ crossbedded ผู้ใหญ่ sandstones, siltstones, claystones ระยับสีขาว และคาร์บอเนต turbidites เกิดขึ้นในทะเลตื้นชั้น (Ray, 1982) รายงานจาก tuffs vitric มาทำใหม่การเกาะ กลุ่ม (Pal และ al., 2002)ตามระเบียน ของ foraminifera ใหญ่ และปุ๋ยalgaeRoy et al. (1988) กำหนดยุค Eocene กลางดึกกลุ่ม Mithakhari อย่างไรก็ตาม clasts ของ foraminiferal /พึง algal ในการ conglomerates และsandstones ของ กลุ่ม Mithakhari มีกโค้ดในทำนองเดียวกัน บนเกาะ Nias ปิดเกาะสุมาตรา ก่อ Oyoซึ่งคล้ายคลึงกับ กลุ่ม Mithakhari กำหนดให้มียุค Eocene จากการกระจายตัวของหินปูน algal/foraminiferal ในภายหลังรายละเอียด sedimentological และ stratigraphic งาน(Samuel et al., 1995, 1997 Samuel และ Harbury, 1996)เปิดเผยว่า ทั้งกโค้ด Eocene สัตว์ และอายุmicrofossils อยู่ในกำเนิด Oyo อายุน้อยกว่าmicrofossils ภายในก่อ Oyo บ่งชี้ว่า เป็นของOligocene บนล่าง Miocene อายุ เป็นไปได้ที่กลุ่ม Mithakhari มีอายุเหมือนกันSandstones pebbly และ coarse-grained ทำขึ้นจำนวนมากของ Namunagarh Grit ส่วนพัฒนาใกล้Namunagarh อันดามันใต้ (Fig. 1A) หินเหล่านี้มีเป็น greywacke ประกอบชิ้นส่วนของหินplagioclase (andesite หินบะซอลต์ quartzite และพึง),และควอตซ์ ฝังอยู่ในเมทริกซ์สีเขียว chloritic ในปฐมกาลหินเหล่านี้มียาวถูกบันทึกที่สภาพอากาศ และพังทลายของการ accreted โอฟิโอไลต์ (Acharyya et al., 19881989 Acharyya, 1997) Acharyya (op.cit.) และของเขาเพื่อนร่วมงานถือเป็นที่ ophiolites และ Mithakhariหินไม่มีพันธุกรรมความสัมพันธ์กับชวาอันดามันระบบ subduction แต่มี emplaced เหนือทะเลอันดามันอย่างไร Flysch เป็นแพคเกจกระตุก จากการกระดูกแหล่ง furtherทิศตะวันออกของหมู่เกาะอันดามัน ไม่ Curray (1992)ยอมรับการแนะนำของโอฟิโอไลต์ emplacement จากการภาคตะวันออก ขาดหลักฐานของส่วนโค้ง volcanism ในร่องลึกส่วนโค้งระบบ ตะกอน Palaeogene ของการหมู่เกาะอันดามัน อาจได้นำไปสู่การพัฒนาข้อเสนอนี้ ประวัติศาสตร์ต่อการตกตะกอนในปริซึม accretionary อันดามัน Java ยังคงเป็นปัญหาโต้เถียง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

1.
บทนำอันดามัน, นิโคบาร์, Nias และหมู่เกาะ Mentawai
เป็นตัวแทนของส่วน subaerial
ของแนวหมู่เกาะรูปโค้งในระบบเกาะโค้งอินโดนีเซีย(รูป. 1A) คูมหาสมุทร
(คูอันดามัน-Java) ชายแดนแนวหมู่เกาะรูปโค้งไปทางทิศตะวันตกของหมู่เกาะอันดามันขยายไปทางทิศใต้ลงไปในอินโดนีเซีย ไปทางทิศตะวันออกของหมู่เกาะรูปโค้งไตรมาสภูเขาไฟ Narcondum และแห้งแล้งเกาะเพิ่มขึ้นจากสันเรือดำน้ำที่มีแนวโน้มคันศรขนาน เกาะหมันได้ระเบิดเมื่อเร็ว ๆ นี้ (Halder et al., 1992) ในช่วงเวลาปัจจุบันโค้งและหมู่เกาะรูปโค้งจะถูกแยกออกจากทวีปของพม่าไทย- มลายูคาบสมุทรโดยอันดามัน backarc ทะเลเล็กน้อย ไทปัน Palaeogeographic ของพื้นที่อันดามันระบุว่าทะเลอันดามันไม่ได้อยู่ในช่วงEocene- ระยะเวลา Oligocene แต่เริ่มเปิดเฉพาะในกลางยุค(Curray et al, 1982;. ฮอลล์ 1996). ระบบท่อโค้งอันดามันได้รับ อธิบายว่าเป็นผลมาจากการมุดตัวที่ใช้งานของมหาสมุทรอินเดียเปลือกโลกด้านล่างแผ่นยูเรเชียนไปตามคูAndamanJava จากยุคจนถึงปัจจุบัน (Curray และมัวร์, 1974; Karig et al, 1979, 1980. ซามูเอลและHarbury 1996 ) ophiolite เกิดขึ้นในเกาะอันดามันจะถูกตีความเป็นแรงผลักดันของชิ้นเปลือกโลกมหาสมุทรหลุดออกแผ่นเปลือกโลกที่มุดตัวที่นิ้วเท้าที่ซับซ้อนลิ่ม(มัวร์ et al., 1982) เพิ่มเหล่านี้แผ่นแรงผลักดันร่วมกับ Palaeogene หนาและตะกอน Neogene จากร่องอันดามัน-Java ทำให้เกิดการก่อตัวของที่ปริซึมกว้างที่นำไปสู่การก่อสร้างเป็นแนวหมู่เกาะรูปโค้งสูง(อันดามัน-เกาะนิโคบาร์) ในหมู่เกาะอันดามัน, ophiolites ของยุคปลาย - พาลิโอซีนอายุเกิดขึ้นเป็นหน่วยชิ้นส่วนในการผลักดันsubhorizontal ชิ้นไว้ที่ชั้นใต้ดินสำหรับตะกอนตติยภูมิในหมู่เกาะเหล่านี้ (กุป et al, 1990). กลาง Eocene ตะกอน MioPliocene ที่เกิดขึ้นในสภาพแวดล้อมที่แตกต่างกันเปลือกโลกและตะกอนวาง unconformably ในophiolite รู้นี้ ตะกอนเหล่านี้จะถูกจัดให้อยู่ในลำดับเข้า Mithakhari ที่อันดามัน flysch และเกาะกลุ่ม(ตารางที่ 1). กลุ่ม Mithakhari (1,400 เมตรหนา) ประกอบด้วยหินผสมปนเปและกลุ่มบริษัท ในเครือ interstratified หินทรายหินทรายและหินดินดานจะจำแนกออกเป็นสามก่อ(Karunakaran et al., 1968) เหล่านี้ในลำดับที่ลิปะสีดำแผ่นเมืองหวังชุมนุมและNamunagarh Grit. ลิปะสีดำแผ่นซึ่งรวมถึงการผสมผสานที่มีเศษหินของ lithology ที่มีความหลากหลายและอายุอยู่ในเมทริกซ์argillite Sheared ได้รับการตีความว่าเป็นหน่วยolistostromal (Acharyya et al., 1989) MélangesจากNias และภาคตะวันออกอินโดนีเซียคล้ายกับผู้ที่อยู่ในทะเลอันดามันเกาะสรุปที่ได้รับการจัดตั้งขึ้นdiapirically (ตัดผมet al, 1986;.. ซามูเอล, et al, 1997) ใน Nias บล็อกผสมปนเปและเมทริกซ์ได้มาจากทุกหน่วยstratigraphic, ตั้งแต่ยุคที่จะปลิว-Pleistocene สัมผัสบนเกาะ โคลนภูเขาไฟซึ่งขับไล่โคลนและหินชิ้นส่วนที่พื้นผิวแสดงให้เห็นว่ายังคง diapirism อย่างต่อเนื่องในวันนี้ Nias โคลนภูเขาไฟล่าสุดนอกจากนี้ยังมีการบันทึกจากหมู่เกาะอันดามัน ซามูเอลเอตอัล (1997) ในชั้นหินที่ปรับปรุงใหม่ของพวกเขาในหมู่เกาะNias ไม่แสดงผสมปนเปกันเป็นหน่วยstratigraphic ถ้ามันถูกสร้างขึ้นในเดียวกันแฟชั่นผสมปนเปในลิปะสีดำแผ่นไม่ควรได้รับการยกย่องเป็นหน่วยstratigraphic. หวังทาวน์ชุมนุมประกอบด้วยชันจุ่มต่อเนื่องขวาง thrusted และชั้นโทษฐาน, ทำส่วนใหญ่ของกลุ่ม บริษัท polymictic, ผู้ใต้บังคับบัญชาหินทรายหินเล็กน้อย หิน interbedded และบาง แต่ถาวรขวางเตียงถ่านหินเป็นส่วนประกอบเล็กๆ น้อย ๆ ของMithakhari กลุ่ม. กรวด Namunagarh ทำส่วนใหญ่ของ subhorizontal ไปจุ่มต่ำมากหรือน้อยอย่างต่อเนื่องและค่อนข้างน้อยผิดปกติชั้นประกอบด้วยส่วนใหญ่ของกรวดและcoarse- ไป ที่ละเอียด greywacke สีเขียวหนุมานกับกลุ่มบริษัท ย่อยและ shales.Acharyya et al, (1989) อ้างว่าหลังสองก่อตัวจะประกอบด้วยclastics ophiolite มารวมทั้งสองหน่วยงานและบรรยายว่าการพัฒนาNamunagarh. ทับถมของตะกอน Mithakhari ในอ่างลาดคู faultcontrolled ขนาดเล็กภายใต้ลาดเรือดำน้ำชั้นและลุ่มน้ำสภาพแวดล้อมธรรมดาสรุป (เรย์ 1982;. Chakraborty, et al, 1999). Oligocene อันดามัน flysch ประกอบด้วยหนาและเกิดขึ้นที่กว้างขวางของหนุมานgreywacke แสดงให้เห็นการพัฒนามากมายของลำดับบูม่า, ถูกตีความเป็นประกอบด้วย turbidites ที่เกิดขึ้นในแฟน ๆ เรือดำน้ำหมู่เกาะรูปโค้ง ( Bandopadhyay และกอช 1998; Chakraborty และ Pal,. 2001) กลุ่มเกาะ Pliocene ประกอบด้วย crossbedded หินทรายผู้ใหญ่ siltstones, claystones สีขาวสีฟ้าและ turbidites คาร์บอเนตที่เกิดขึ้นในทะเลตื้นชั้นวาง(เรย์, 1982) นํา tuffs vitric จะมีการรายงานจากเกาะกลุ่ม(Pal et al., 2002). จากบันทึก foraminifera ขนาดใหญ่และปูนalgaeRoy et al, (1988) ที่ได้รับมอบหมายอายุ Eocene กลางปลายไปMithakhari กลุ่ม อย่างไรก็ตาม clasts ของ foraminiferal / หินปูนสาหร่ายที่พบบ่อยในกลุ่ม บริษัท และหินทรายของMithakhari กลุ่มจะนํา. ในทำนองเดียวกันใน Nias เกาะนอกเกาะสุมาตราการพัฒนาโอโย, ซึ่งคล้ายกับกลุ่ม Mithakhari ถูกกำหนดอายุEocene จากสาหร่าย / foraminiferal หินปูน fragments.Later รายละเอียดการทำงาน sedimentological และชั้นหิน(ซามูเอล, et al, 1995, 1997;. ซามูเอลและ Harbury, 1996) แสดงให้เห็นว่าทั้งสองนําสัตว์ Eocene อายุmicrofossils ที่มีอยู่ในการสร้างเรื่อง น้องmicrofossils ในการสร้างเรื่องแสดงให้เห็นว่ามันเป็นของOligocene บนเพื่อล่างอายุยุค เป็นไปได้ว่ากลุ่ม Mithakhari เป็นวัยที่คล้ายกัน. กรวดและหินทรายเนื้อหยาบทำให้ขึ้นเป็นกลุ่มของ Namunagarh Grit, มีการพัฒนาที่ดีที่สุดที่อยู่ใกล้ Namunagarh ใต้อันดามัน (รูป. 1A) หินเหล่านี้จะอธิบายว่า greywacke ประกอบด้วยเศษหิน (andesite, หินบะซอล, วอและหินปูน) plagioclase และผลึกที่ฝังอยู่ในเมทริกซ์ chloritic สีเขียว กำเนิดของหินเหล่านี้มีมานานแล้วประกอบกับสภาพดินฟ้าอากาศและการพังทลายของophiolite รู้นี้ (Acharyya et al, 1988. 1989; Acharyya, 1997) Acharyya (op.cit.) ของเขาและเพื่อนร่วมงานเห็นว่าophiolites และ Mithakhari หินไม่มีความสัมพันธ์ทางพันธุกรรมเพื่ออันดามัน-Java ระบบเหลื่อม แต่ emplaced อันดามันflysch เป็นแพคเกจแรงผลักดันจากแหล่งปลายต่อไปทางทิศตะวันออกของหมู่เกาะอันดามัน Curray (1992) ไม่ได้รับข้อเสนอแนะของการจัดวางophiolite นี้จากทางทิศตะวันออก กรณีที่ไม่มีหลักฐานของภูเขาไฟโค้งที่พบบ่อยในระบบท่อโค้งในตะกอน Palaeogene ของหมู่เกาะอันดามันอาจจะนำไปสู่การพัฒนาของข้อเสนอนี้ ประวัติความเป็นมาของการตกตะกอนตติยภูมิในรูปลิ่มแบบปริซึมอันดามัน-Java ยังคงเป็นประเด็นที่ถกเถียงกัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

1 . บทนำ
อันดามัน นิโคบาร์ และหมู่เกาะเมนตาไว Nias
เป็นตัวแทนส่วน subaerial ของ forearc Ridge ใน
อินโดนีเซียเกาะอาร์คระบบ ( รูปที่ 1A ) เป็น
ร่องลึกก้นสมุทร ( อันดามันจาวาเทรนซ์ ) ขอบ forearc สันเขาทิศตะวันตก
ของหมู่เกาะอันดามัน ขยายไปทางใต้สู่
อินโดนีเซีย ทางทิศตะวันออกของ forearc ที่ narcondum Quaternary ภูเขาไฟเกาะและแห้งแล้งขึ้น

จากเรือดำน้ำริดจ์ที่มีแนวโน้ม arcuate ขนาน
เกาะเป็นหมันมีระเบิดมากเมื่อเร็ว ๆนี้ ( ฮัลเดอร์ et al . , 1992 ) ที่
ตอนนี้อาร์ค และ forearc แยกออกจาก
มวลทวีปของคาบสมุทรพม่า - ไทย - มาลายา ริมทะเลอันดามัน backarc ขอบ . palaeogeographic การสร้างใหม่ของพื้นที่อันดามัน ระบุว่า
ทะเลอันดามันไม่ได้มีอยู่ในอีโอซีน (
โอลิระยะเวลา แต่เริ่มเปิดในช่วงกลางสมัยไมโอซีน (
curray et al . , 1982 ; Hall , 1996 ) .
ระบบร่องอันดามัน คาร์ล ได้อธิบายว่า ผลจากการมุดตัวของเปลือกโลกอยู่

ของอินเดียมหาสมุทรธรณีภาคใต้แผ่นยูเรเชียตาม andamanjava สลักจากยุคครีเตเชียสถึงปัจจุบัน ( curray
และ มัวร์ , 1974 ; karig et al . , 1979 , 1980 ; ซามูเอลและ
harbury , 1996 )เหตุการณ์แกมีโทไซต์ในอันดามัน เกาะ
จะตีความเป็นแรงผลักดันชิ้นของเปลือกโลกใต้มหาสมุทรขูดออก
subducting พื้นที่เท้าของ
ซับซ้อน accretionary ( Moore et al . , 1982 ) ใช้แผ่นกระตุก เหล่านี้พร้อมกับพาลีโอจีนหนาและยุคนีโอจีนตะกอน
จากทะเลอันดามันเป็นร่องลึก เกิดจากการสะสมของตะกอนรูปลิ่มแบบปริซึม
กว้างนำไปสู่การก่อสร้าง