Lee Hyun walked with Seo-yoon all t

Lee Hyun walked with Seo-yoon all the way to his house.

The men who saw her on the street stood dumbly and rubbed their eyes several times before staring at her again. Both men and women were unable to take their eyes of them. They looked like they couldn’t believe their eyes as they stared at the far too beautiful Seo-yoon. Their gazes stolen by Seo-yoon, they couldn’t overcome their curiosity and studied the man who was walking by her side.

‘Just what kind of lucky person is walking around with a woman like that?’

Lee Hyun was extremely normal, and was wearing a well worn t-shirt and faded blue jeans.

‘Why is a bastard like that… did he seize some kind of vulnerability?!’

‘He’s rich! His family is definitely rich. He’s either a wealthy person with thousands of millions of Won at a young age or his inheritance is enormous.’

‘The power of love is great.’

Looks of jealousy and envy shot at him, but Lee Hyun stood firm whenever that happened. “Appearance isn’t everything in the world. The heart is important.” He knew Seo-yoon’s true identity. She was vicious, violent, and even underhanded. The worst, as far as her humanity went!

Even if her face was so pretty that it made breathing difficult, it was absolutely no good if you fell for her because of that.

“Even if a woman can cook pretty well, has a lot of money, is skinny, has a good figure, and is pretty, wears some pretty good clothing, and is smart, it’s not necessarily good.”

If she was bright enough to get into the University of Korea, then she had to be considered brilliant. Even though they took math together, Seo-yoon solved the practice problems in the workbook way too easily. She was even quick to understand and solve parts that the class was going nowhere with.

“In some ways, it’s more regrettable for me.” Lee Hyun walked with his head held high.

Seo-yoon was unexpectedly following him well. That she wasn’t wearing high heels was part of the reason, but her stride was also quite fast. At the simple thrill of going to Lee Hyun’s house, her face was flushed to the point where it was obvious. It was her first time visiting a man’s house, and she had happy expectations on what kind of chicken she should bring as a friend.

“We’re here.”

Lee Hyun went into a secluded neighborhood opened his own house’s door lock by lock. There were a whole 7 locks on the front door! A separate password and even a card key were required.

As Seo-yoon approached the doorway, Lee Hyun blocked the entrance with his body.

“I’ll say this in advance, but you can’t go into my house and just touch things. I know where everything is, okay?”

Lee Hyun was suspicious and even treated her like a thief! That was primarily because outsiders didn’t often come into his house. Choi Ji-hoon had sometimes visited while meeting Lee Hye-yeon, but she didn’t bring him that often after the electronics repairs ended.

Lee Hyun was on full guard.

Seo-yoon nodded. “…”

“Come in for now.”

Seo-yoon walked through the door.

Woof, woof, woof!

A big dog the size of a calf swiftly ran over, lay on his belly, and barked cutely. His adorable bark didn’t match his large physique.

The charm of Dogmeat, the name that Lee Hye-yeon had given him himself!

Lee Hyun explained hurriedly, “He’s a dog we’re raising. He’s an extremely dangerous fellow, so it’s safer to stay back.”

When Seo-yoon extended a lovely hand, Dogmeat even wagged his tail fiercely.

A dog’s sense of smell is 10,000 better than a human’s. He smelled the subdued fragrance of the short rib patties and the smell of the previously departed Half Sauce Half Fried on Seo-yoon and was going to be friendly with her.

Just like when dogs become instinctively wary when they see a dog meat trader, when he saw Seo-yoon, he came running in at the good feeling she gave off and was writhing in welcome. He was prancing around Seo-yoon wagging his tail as he enthusiastically marked his greeting of welcome.

Lee Hyun shouted, “Hey, hey! Stop that, Dogmeat, you’re gonna bite someone again, right? Just last week you bit someone and hospitalized them. No. Go away!”

Woof, woof.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Lee Hyun เดินกับโซจินเกสท์ไปทางบ้านของเขาคนที่เห็นเธอบนถนนยืน dumbly และ rubbed ตาหลายครั้งก่อนที่จะจ้องเธออีกครั้ง ทั้งชายและหญิงไม่สามารถใช้ตาของพวกเขา พวกเขาดูเหมือนจะไม่เชื่อตาของพวกเขาเป็นพวกเขาจ้องไปที่ Seo-จินเกสท์สวยเกินไป Gazes ของพวกเขาถูกขโมย โดยโซจินเกสท์ พวกเขาไม่สามารถเอาชนะนัก และศึกษาคนที่เดินเคียงข้างเธอ'เพียงชนิดของคนมีโชคจะเดินกับผู้หญิงเช่นนั้น"Lee Hyun ถูกมากปกติ และสวมเสื้อยืดสวมใส่ดี และสีจางลงกางเกงยีนส์สีน้ำเงิน' ทำไมเป็นลูกครึ่งเช่นนั้น...เขาไม่ได้ยึดสิ่งของช่องโหว่! '' ยังรวย ครอบครัวรวยแน่นอนได้ เขาเป็นคนรวยพันล้านวอนในวัย หรือมรดกมหาศาล '"พลังของความรักได้ดี'ลักษณะของพระและ envy ยิงที่เขา แต่ Lee Hyun ยืนของบริษัทเมื่อใดก็ ตามที่เกิดขึ้น "ลักษณะไม่ได้ทุกอย่างในโลก หัวใจเป็นสำคัญ" เขารู้ว่าตัวจริงของ Seo-จินเกสท์ของ เธอชั่วร้าย รุนแรง และแม้แต่ underhanded ร้าย ไกลเป็นมนุษย์ของเธอไปแม้ว่าใบหน้าของเธอไม่สวยดังนั้นที่มันทำให้หายใจยาก ได้จริง ๆ ไม่ดีถ้าคุณตกสำหรับเธอเนื่องจากการที่"แม้ว่าผู้หญิงสามารถปรุงอาหารสวยดี ได้เงิน จะผอม มีรูปดี น่ารัก สวมเสื้อผ้าบางดี และเป็นสมาร์ท ไม่จำเป็นต้องดี"ถ้าเธอสว่างพอที่จะได้รับในมหาวิทยาลัยเกาหลี หลังจากนั้นเธอก็จะถือว่ายอดเยี่ยม แม้ว่าพวกเขาเอาคณิตศาสตร์เข้าด้วยกัน โซจินเกสท์แก้ไขปัญหาแบบฝึกหัดในสมุดงานอย่างง่ายดายเกินไป เธอได้อย่างรวดเร็วแม้จะเข้าใจ และแก้ไขส่วนที่กำลังเรียนด้วยไม่มีที่ไหน"ในบางวิธี ไม่มากพอที่ฉัน" Lee Hyun เดินกับศีรษะขึ้นสูงโซจินเกสท์ถูกโดยไม่คาดคิดตามเขาดีขึ้น ว่า เธอไม่ได้สวมใส่รองเท้าส้นสูงเป็นส่วนหนึ่งของเหตุผล แต่ยังเป็นก้าวของเธอค่อนข้างรวดเร็ว ที่ตื่นเต้นอย่างการไปบ้าน Lee Hyun ใบหน้าของเธอถูกล้างไปยังจุดที่มันเห็นได้ชัด มันเป็นครั้งแรกของเธอเยี่ยมบ้านเจ้า และเธอมีความคาดหวังมีความสุขบนไก่อะไรที่เธอควรนำมาเป็นเพื่อน"เราอยู่ที่นี่"Lee Hyun เดินเข้าไปในย่านเงียบสงบเปิดประตูบ้านของเขาโดยล็อคล็อค มีทั้งหมด 7 ล็อคประตูหน้า รหัสผ่านแยกต่างหากและคีย์การ์ดได้ถูกต้องเป็นโซจินเกสท์ประดับประตู Lee Hyun ถูกบล็อคเข้ากับร่างกายของเขา"ผมจะพูดล่วงหน้า แต่คุณไม่สามารถเข้าบ้านของฉัน และเพียงแค่สัมผัสสิ่งนี้ ฉันรู้ว่าทุกอย่าง ล่ะ"Lee Hyun ถูกสงสัย และยังถือว่าเธอเหมือนเป็นขโมย ที่เป็นหลัก เพราะบุคคลภายนอกไม่ได้มักเป็นบ้านของเขา Choi Ji hoon ได้เข้าเยี่ยมชมบางครั้งพบ Lee Hye-ยอน แต่เธอไม่นำเขาที่มักจะหลังจากสิ้นสุดการซ่อมแซมอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์Lee Hyun ถูกระวังเต็มโซจินเกสท์พยักหน้า “…”"มาถึงในตอนนี้"โซจินเกสท์เดินผ่านประตูWoof woof woofสุนัขขนาดใหญ่ขนาดของลูกเป็นอย่างรวดเร็ววิ่งผ่าน วางบนท้องของเขา และเห่า cutely เห่าน่ารักไม่เหมือนกับร่างกายของเขาใหญ่เสน่ห์ของ Dogmeat ชื่อที่ Lee Hye-ยอนมารับเขาเองLee Hyun รีบอธิบาย "เขาคือเรากำลังเลี้ยงสุนัข เขาเป็นคนมีอันตรายมาก ดังนั้นจึงปลอดภัยกว่าการกลับไป"เมื่อโซจินเกสท์ขยายมือดี Dogmeat แม้ wagged หางของเขาถึงพริกถึงขิงความรู้สึกของสุนัขที่มีกลิ่นเป็น 10000 ดีกว่าของมนุษย์ เขากลิ่นหอมปราบ patties ซี่โครงสั้นและกลิ่นที่เคยพรากจากกันมา ครึ่งซอสผัดครึ่งบนโซจินเกสท์ และกำลังจะเป็นมิตรกับเธอเช่นเมื่อสุนัขเป็น instinctively ระมัดระวังเมื่อพวกเขาเห็นผู้ประกอบการค้าเนื้อสุนัข เมื่อเขาเห็นจินเกสท์ Seo เขามาทำงานในที่ที่รู้สึกดีที่เธอให้ปิด และถูกเขียนในการต้อนรับ เขามี prancing สถาน Seo-จินเกสท์ wagging หางของเขาเขาทำเครื่องใหม่ ๆ เขาทักทายต้อนรับLee Hyun ตะโกน, " Hey เฮ้ หยุดที่ Dogmeat คุณกำลังจะไปกัดคนอีกครั้ง ขวา เพียงสัปดาห์คุณบิตคน และพักไว้ ไม่ใช่ ไป"Woof, woof ด้วย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ลีฮยอนเดินกับ Seo-yoon ทุกทางไปบ้านของเขา. คนที่เห็นเธอบนถนนยืนซึมกะทือและลูบตาของพวกเขาหลายครั้งก่อนที่จะจ้องมองที่เธออีกครั้ง ทั้งชายและหญิงไม่สามารถที่จะใช้สายตาของพวกเขาของพวกเขา พวกเขามองว่าพวกเขาไม่อยากจะเชื่อสายตาของพวกเขาขณะที่พวกเขาจ้องที่ไกลเกินไปที่สวยงาม Seo-yoon อาศัยการมองตาของพวกเขาถูกขโมยโดย Seo-yoon พวกเขาไม่สามารถเอาชนะความอยากรู้อยากเห็นของพวกเขาและการศึกษาคนที่กำลังเดินอยู่เคียงข้างเธอ. 'แค่ชนิดของผู้โชคดีจะเดินไปรอบ ๆ กับผู้หญิงเช่นนั้น?' ลีฮยอนเป็นปกติมากและ คือการสวมใส่เสื้อยืดที่สวมใส่ได้ดีและจางหายไปกางเกงยีนส์สีน้ำเงิน. 'ทำไมไอ้เช่นนั้น ... เขายึดชนิดของช่องโหว่บาง ?!' 'เขาเป็นคนที่อุดมไปด้วย! ครอบครัวของเขาเป็นมั่นเหมาะที่อุดมไปด้วย เขาเป็นทั้งคนร่ำรวยที่มีหลายพันล้านวอนในวัยหนุ่มสาวหรือมรดกของเขาเป็นอย่างมาก. ' 'พลังแห่งความรักที่ดีมาก.' ดูจากความหึงหวงและความอิจฉายิงเขา แต่ลีฮยอนยืนอย่างมั่นคงเมื่อใดก็ตามที่เกิดขึ้น "ลักษณะที่ปรากฏไม่ได้เป็นทุกอย่างในโลก หัวใจเป็นสิ่งสำคัญ. "เขารู้ว่าตัวตนที่แท้จริง Seo-yoon ได้ เธอเป็นคนที่ชั่วร้าย, ความรุนแรงและแม้กระทั่งการโกง ที่เลวร้ายที่สุดเท่าที่มนุษยชาติเธอไป! แม้ว่าใบหน้าของเธอก็สวยมากว่ามันทำให้หายใจยากก็คืออย่างไม่มีที่ดีถ้าคุณตกหลุมรักเธอเพราะที่. "แม้จะเป็นผู้หญิงที่สามารถทำสวยดีมีจำนวนมาก เงินเป็นผอมมีตัวเลขที่ดีและสวยสวมเสื้อผ้าบางที่ดีงามและเป็นสมาร์ทมันไม่ดีจำเป็นต้อง. " ถ้าเธอก็สว่างพอที่จะได้รับในมหาวิทยาลัยของประเทศเกาหลีแล้วเธอจะได้รับการพิจารณา สุกใส ถึงแม้ว่าพวกเขาเอาคณิตศาสตร์ด้วยกัน Seo-yoon แก้ไขปัญหาการปฏิบัติในทางสมุดงานง่ายเกินไป เธอก็ยิ่งรวดเร็วในการเข้าใจและแก้ปัญหาชิ้นส่วนที่ชั้นกำลังจะไม่มีที่ไหนเลยด้วย. "ในบางวิธีก็น่าเศร้ามากขึ้นสำหรับฉัน." ลีฮยอนเดินกับศีรษะของเขาจัดขึ้นที่สูง. Seo-yoon ได้รับการต่อไปอย่างไม่คาดคิดเขาดี ว่าเธอไม่ได้สวมรองเท้าส้นสูงเป็นส่วนหนึ่งของเหตุผล แต่ก้าวของเธอก็ยังค่อนข้างเร็ว ที่ตื่นเต้นง่ายที่จะไปที่บ้านของลีฮยอนใบหน้าของเธอถูกล้างไปยังจุดที่มันเห็นได้ชัด มันเป็นครั้งแรกที่เธอเข้ามาเยี่ยมชมบ้านของผู้ชายคนหนึ่งและเธอก็มีความคาดหวังที่มีความสุขอยู่กับชนิดของไก่เธอควรจะนำมาเป็นเพื่อน. "เราอยู่ที่นี่." ลีฮยอนเดินเข้าไปในย่านที่เงียบสงบเปิดล็อคประตูบ้านของเขาเองโดยล็อค มีทั้ง 7 ล็อคประตูด้านหน้าถูก! รหัสผ่านที่แยกจากกันและแม้กระทั่งคีย์การ์ดถูกต้อง. ในฐานะที่เป็น Seo-yoon เข้าหาประตู, ลีฮยอนถูกปิดกั้นทางเข้ากับร่างกายของเขา. "ฉันจะพูดแบบนี้ล่วงหน้า แต่คุณไม่สามารถไปเข้าไปในบ้านของฉันและเพียงแค่สัมผัสสิ่ง . ฉันรู้ว่าที่ทุกอย่างจะโอเค? " ลีฮยอนเป็นที่น่าสงสัยและได้รับการรักษาแม้เธอเหมือนขโมย! นั่นเป็นเพราะบุคคลภายนอกไม่ได้มักจะเข้ามาในบ้านของเขา Choi Ji-Hoon ได้เข้าเยี่ยมชมบางครั้งขณะที่การประชุม Lee Hye ยอน แต่เธอก็ไม่ได้นำเขาที่มักจะหลังจากการซ่อมแซมอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์สิ้นสุด. ลีฮยอนเป็นในยามเต็ม. Seo-yoon พยักหน้า "... " "มาในตอนนี้." Seo-yoon เดินผ่านประตู. โฮ่ง, โฮ่งโฮ่ง! สุนัขใหญ่ขนาดของลูกวัวอย่างรวดเร็ววิ่งไปวางบนหน้าท้องของเขาและเห่าน่ารัก เปลือกที่น่ารักของเขาไม่ตรงกับร่างกายขนาดใหญ่ของเขา. เสน่ห์ของ Dogmeat ชื่อว่าลีฮเยยอนได้ให้เขาเอง! ลีฮยอนรีบอธิบาย "เขาเป็นสุนัขที่เราเลี้ยง เขาเป็นเพื่อนที่เป็นอันตรายอย่างมากดังนั้นจึงเป็นที่ปลอดภัยที่จะอยู่กลับ. " เมื่อ Seo-yoon ขยายมือน่ารัก Dogmeat แม้แต่กระดิกหางของเขาอย่างรุนแรง. ความรู้สึกของสุนัขในการดมกลิ่นเป็น 10,000 ดีกว่าของมนุษย์ และท่านก็ดมกลิ่นหอมอ่อนของอบซี่โครงสั้นและกลิ่นของซอสออกมาก่อนหน้านี้ครึ่งทอดครึ่งใน Seo-yoon และกำลังจะเป็นมิตรกับเธอ. เช่นเดียวกับเมื่อสุนัขกลายเป็นสัญชาตญาณระวังเมื่อพวกเขาเห็นผู้ประกอบการค้าเนื้อสุนัขเมื่อ เขาเห็น Seo-yoon เขามาทำงานในที่ความรู้สึกที่ดีที่เธอให้ออกไปและได้รับการบิดในการต้อนรับ เขาได้รับการ prancing รอบ Seo-yoon กระดิกหางของเขาในขณะที่เขากระตือรือร้นทำเครื่องหมายอวยพรของเขาได้รับการต้อนรับ. ลีฮยอนตะโกน "เฮ้! หยุดที่ Dogmeat, คุณ gonna กัดคนอีกครั้งใช่ไหม? เพียงแค่สัปดาห์สุดท้ายที่คุณบิตใครสักคนและโรงพยาบาลพวกเขา ไม่ไปออกไป! " โฮ่ง, โฮ่ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ลีฮยอนเดินกับซอยุนมาที่บ้านของเขา

คนที่เห็นเธอบนถนนยืนเหม่อและ rubbed ตาหลายครั้ง ก่อนมองเธออีกครั้ง ทั้งชายและหญิงไม่สามารถใช้ดวงตาของพวกเขา พวกเขาดูเหมือนจะไม่เชื่อสายตาของพวกเขาที่พวกเขามองงามเกินไป ซอยุน ของพวกเขาถูกขโมยโดยสายการบิน ซอยุนพวกเขาไม่สามารถเอาชนะความอยากรู้ของพวกเขา และ เรียน คนที่เดินข้างๆเธอ

แค่สิ่งที่ชนิดของคนที่โชคดีเดินกับผู้หญิงแบบนั้น ? '

ลีฮยอนมากปกติ และสวมใส่เสื้อยืดและกางเกงยีนส์สีซีดด้วย

'why มันเลวแบบนี้ . . . . . . . เขายึดบางประเภทของความเสี่ยง ? ! ! ! "

เขารวย ! ครอบครัวของเขาก็ต้องรวยเขาให้เศรษฐีพันล้านวอน ที่อายุยังน้อย หรือมรดกของเขาใหญ่

' ' พลังแห่งรักดี '

ดูของความอิจฉา ริษยา ยิง ที่ เขา แต่ ลี ฮุน ยืนมั่น เมื่อใดก็ตามที่เกิดขึ้น ลักษณะ " ไม่ใช่ทุกสิ่งในโลก หัวใจเป็นสิ่งสำคัญ เขารู้จักตัวตนที่แท้จริงของซอยุน เธอมันชั่วร้าย โหดร้าย และยังเป็นความลับ .ที่แย่ที่สุด เท่าที่เธอมนุษยชาติไป !

แม้ใบหน้าของเธอสวยมาก มันทำให้หายใจยาก มันไม่มีดี ถ้าคุณหลงรักเธอ ก็เพราะว่า . . .

" ถ้าผู้หญิงสามารถทำค่อนข้างดี มีเงินเยอะ ก็ผอม มีรูปร่างที่ดี และสวย สวมเสื้อผ้าสวยบาง และเป็นคนฉลาด มันไม่จำเป็นต้องดี

"ถ้าเธอฉลาดพอที่จะเข้ามหาวิทยาลัยของเกาหลี ก็ต้องถือว่าสุดยอด ถึงแม้ว่าพวกเขาจะเอาเลขด้วยกัน ซอ ยุน แก้ปัญหาการปฏิบัติใน สมุดงาน วิธีง่ายๆ เธอยังได้รวดเร็ว เข้าใจและแก้ไขส่วนที่เรียนก็จะไม่มีที่ไหนเลยด้วย

" ในบางวิธี มันน่าเสียใจมากสำหรับฉัน . " ลีฮยอนเดินด้วยศีรษะของเขาจัดขึ้นสูง

ซอ ยุนก็ไม่ตามเขาด้วย ว่าเธอไม่ได้ใส่รองเท้าส้นสูงเป็นส่วนหนึ่งของเหตุผล แต่กางเกงของเธอก็ค่อนข้างเร็ว ที่ง่ายตื่นเต้นจะไปบ้านลีฮยอน ใบหน้าแดงจนเห็นได้ชัดเลย มันเป็นครั้งแรกที่เธอเข้าบ้านคน และเธอก็คาดหวังความสุขในชนิดของไก่ เธอควรพาเพื่อน

" เราอยู่ที่นี่"

ลีฮยอนไปที่เงียบสงบเพื่อนบ้านเปิดของตัวเองโดยบ้านล็อคประตูล็อค มีทั้งหมด 7 ล็อคประตูหน้า ! รหัสผ่านและคีย์การ์ดแยกได้ถูกต้อง

เป็นซอยุนเข้าหาปากประตู ลี ฮยุน ปิดกั้นทางเข้ากับร่างกายของเขา . . . . . .

" ผมพูดล่วงหน้า แต่ไม่สามารถเข้าไปในบ้านและสัมผัสสิ่งต่าง ๆ ผมรู้ว่าอะไรอยู่ตรงไหน โอเค ? "

ลีฮยอนสงสัยและยังปฏิบัติกับเธอเหมือนขโมย เป็นหลัก เพราะคนนอกไม่ค่อยเข้ามาในบ้านของเขา ชเว จี ฮุน เข้าได้ บางครั้งขณะประชุม ลี เฮ ยอง แต่เธอไม่ได้พาเขามาที่มักจะหลังจากอิเล็กทรอนิกส์ซ่อมจบ

ลีฮยอนอยู่เต็มยาม

ซอยุนพยักหน้า " . . . . . . . "

" เข้ามาแล้ว "

ซอยุนเดินผ่านประตู

โฮ่ง โฮ่ง โฮ่ง

เป็นสุนัขตัวใหญ่ขนาดลูกวัวอย่างรวดเร็ว วิ่งเข้ามาวางบนท้องของเขาและตะโกนว่าน่ารัก เปลือกที่น่ารักของเขาไม่ตรงกับร่างกายขนาดใหญ่ของเขา

เสน่ห์ของเนื้อที่สำหรับให้สุนัขกิน ชื่อว่า ลี เฮ ยุนมีให้เขาคนเดียว !

ลีฮยอนอธิบายอย่างรีบร้อน เขาเป็นสุนัขที่เราเลี้ยง . เขาเป็นคนที่อันตรายมาก ดังนั้นมันปลอดภัยอยู่ "

เมื่อโซยุนน่ารักขยายมือเนื้อที่สำหรับให้สุนัขกินแม้แต่ wagged หางของเขาอย่างรุนแรง

หมาดมกลิ่นเป็น 10 , 000 กว่าคน เขาได้กลิ่นหอมของปราบ patties ซี่โครงสั้นและกลิ่นของก่อนหน้านี้ตายครึ่ง ซอสผัด ซอ ยุน และ เป็นมิตรกับเธอ

เหมือนเมื่อสุนัขกลายเป็นสัญชาตญาณสังวร เมื่อพวกเขาเห็นพ่อค้าเนื้อสุนัข เมื่อเขาเห็นโซยูนเขาวิ่งเข้าไปในความรู้สึกเธอให้ปิดและ 2 ยินดีต้อนรับ เขาเดินรอบๆซอยุนกระดิกหางของเขาขณะที่เขากระตือรือร้นเครื่องหมายทักทายของเขายินดีต้อนรับค่ะ

ลีฮยอนตะโกน " เฮ้ , เฮ้ ! หยุดนะ เนื้อที่สำหรับให้สุนัขกิน คุณจะกัดใครอีกใช่ไหม เพียงแค่สัปดาห์สุดท้ายที่คุณบิตและบางคนในพวกเขา ไม่ ออกไป "


โฮ่ง โฮ่ง