4. DiscussionThe present data show

4. Discussion
The present data show that it is possible to improve the vase
life of cut tulips considerably, if the flowers are treated with an adequate mixture of chemicals. They can be treated in the vase
solution, but also be pulse-treated shortly after harvest. The pulse
treatment was also found to improve the vase life after a period of
dry transport under conditions that reflect commercial practice.
In numerous other species the abscission of petals or tepals is
regulated by ethylene. In contrast, previous experiments showed
no such ethylene regulation in tulip tepal abscission in one cultivar
(Sexton et al., 2000) and it was found that effects of ethylene
were also absent in several other cultivars (van Doorn, 2001). We
now again observed no effect of exogenous ethylene. Surprisingly,
therefore, treatment with ethephon promoted tepal abscission in
cut tulips. It is not known what the reason is for this effect. One
possibility is that ethephon releases so much ethylene that the
abscission zone, which might be not completely insensitive, reacts
to it. Another possibility is an effect of the low pH of the vase water,
after inclusion of ethephon. The effect of ethephon on tepal abscission
was counteracted by sucrose and an antimicrobial compound.
It was also effectively counteracted by BA. It is not clear how these
effects might havecomeabout, but both sugars andBAareknownto
counteract ethylene effects (Abeles et al., 1992). The discolouration
to blue of red petals indicates a lowering of the vacuole pH, which
can be due to the use of proteins for respiration and the resulting
release of ammonia ions into the vacuole (Paulin, 1971). If this is so
in tulips, BA might prevent the early lack of sugar availability for
respiration. It is to be noted that Azad et al. (2008) found a correlation
between very low ATP levels and the senescence symptoms
in tulip tepals.
Tulip tepal senescence usually starts at the apical parts. It is characterised
by a change in colour and sometimes by transparency
of the tissue, which is apparently due to the presence of aqueous
solution in the cell walls. Such changes are indicative of cell death,
resulting in leakage of cell sap (Bancher, 1938). We here showed
that tepal senescence was not affected by ethylene or by GA3, but
that it was effectively delayed by BA. This suggests that tulip tepal
senescence might not be regulated by gibberellins but might be
under the control of cytokinins. Apart from senescence, the tepals
of some cultivars with pink, red or purple tepals show a discoloration
to blue. This effect was effectively delayed by sugars, but
also by BA treatment.
Visible leaf senescence was not affected by ethylene or ethylene
inhibitors. It was promoted by ancymidol and slightly delayed by
GA3. This indicates that gibberellins are regulators of leaf senescence
in tulip. Leaf yellowing was also delayed by BA, which was
considerably more effective than GA3. The effect of BA confirms the
report of Ferrante et al. (2003),whofound that thidiazuron, another
cytokinin, was highly effective against tulip leaf yellowing.
Flower opening in both tulip cultivars tested was inhibited by
ethylene and ethephon. The effect of ethephon was alleviated by
GA3. Flower opening usually depends on growth of the petals or
tepals (van Doorn and van Meeteren, 2003). In tulips the reversible
opening and closure reportedly also depended on the osmotic activity
of a layer of cells at the tepal base (Goldsmith and Hafenrichter,
1932). The inhibition of flower opening by ethephon, and its reversal
by the gibberellin, thusmayrelate to inhibition of cell elongation
and/or by an effect on the motor cells at the tepal base.
Stem elongation was clearly inhibited by ethylene, and thus
might be regulated by endogenous ethylene. However, treatment
with an inhibitor of ethylene synthesis (AOA) or an inhibitor of
ethylene action (STS) had no effect on stem elongation. This indicates
that in the absence of a stress that would result in increased
ethylene production, tulip stem elongation seems not limited by
endogenous ethylene levels. It has been reported that auxin, at relatively
low concentration, highly promoted stem elongation in tulips
(Hanks and Rees, 1977). Severing the flower inhibited stem elongation,
due to lower growth in the uppermost internodes. Auxin
application on the cut surface replaced the effect of the flower
on stem growth (Hanks and Rees, 1977). In contrast, the effect
of flower removal was not reversed by application of gibberellins
on the cut area (Hanks and Rees, 1977). Nonetheless, endogenous
gibberellins might also regulate stem elongation in cut tulip flowers,
mainly at the internode(s) below the upper one (Einert, 1971;
Okubo and Uemoto, 1985,1986a,b). The present experiments also
showed promotion of stem elongation by GA3 in vase water, both
in cv. Apeldoorn and cv. Frappant. Ancymidol in the vase water
decreased stem elongation in cut cv. Apeldoorn tulips but had no
effect in cv. Frappant tulips, which showed less stem elongation
than cv. Apeldoorn. In both cultivars stem elongation was closely
correlated with stem bending. This supports the idea that tulip stem
bending is due to excessive stem elongation.
Stem elongation of cut tulips, placed in vase water, should not be
fully inhibited. Tulips are usually placed under an angle in the vase.
Slight stem elongation allows the stem end with the flower heads to
bend to vertical. If elongation is completely prevented this will not
occur. In the present tests, using the combination of ethephon, GA3,
BA and calcium ions, this initial stem bending was not prevented.
We observed that ethephon, GA3, and BA each prevented a negative
aspect of tulip morphology during vase life, but that each also
had at least one negative side effect. Remarkably, when these three
growth substances were combined, and calcium ions were added
to alleviate the negative effect of BA, all negative side effects disappeared.
It is not clear how the various negative side effects were
overcome by this interaction.
We confirmed previous findings showing that the vase life of cut
tulips is slightly extended by the inclusion, in the vase water, of a
combination of a sugar, an antibacterial compound, ethephon, and
GA3 (Pisulewski et al., 1989). We also confirmed that the effect of
this combination of chemicals is so small that it can be considered
inadequate as a method to increase tulip vase life (Lukaszewska,
1995). The present experiments showed that this combination of
chemicals produced problems with flower opening and did not fully
prevent yellowing of the leaf blade. The substitution of sucrose + the
antimicrobial compound by BA + calcium ions overcame these two
problems. The present treatment was effective in a large range of
tulip cultivars, could be applied as a pulse solution, and was still
adequate if combined with a commercially relevant period of dry
storage.
It is concluded that stem bending in cut tulip flowers can be
adequately prevented by exogenous ethylene or, which is more
convenient for practice, by ethephon in aqueous solution. Ethephon
could not be used unless it was accompanied by substances that
alleviated its negative side effects (early tepal shattering and lack
of flower opening). In the present tests this was achieved by a combination
of gibberellic acid, benzyladenine and calcium ions. The
combination of these chemicals also resulted in a delay of flower
and leaf senescence, and could be applied as a pulse treatment
shortly after harvest.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

4. สนทนาแสดงข้อมูลปัจจุบันว่า จะสามารถปรับปรุงแจกันชีวิตของตัดดอกทิวลิปมาก ถ้าดอกไม้ได้รับการผสมความเพียงพอของสารเคมี พวกเขาสามารถรักษาที่แจกันแก้ปัญหา แต่ยัง ถือว่าชีพจรหลังจากเก็บเกี่ยว ชีพจรยังพบการรักษาเพื่อเพิ่มอายุการปักแจกันหลังจากระยะเวลาของขนแห้งภายใต้เงื่อนไขที่แสดงถึงการปฏิบัติทางการค้าในสายพันธุ์อื่น ๆ อีกมากมาย จะหลุดร่วงกลีบหรือ tepalsควบคุม โดยเอทิลีน ในทางตรงกันข้าม การทดลองก่อนหน้านี้แสดงให้เห็นว่าไม่เช่นเอทิลีนระเบียบในหลุดร่วง tepal ทิวลิป cultivar หนึ่ง(Sexton et al., 2000) และพบว่าผลของเอทิลีนยัง ขาดในหลายอื่น ๆ พันธุ์ (Doorn แวน 2001) เราตอนนี้ สังเกตไม่มีผลของเอทิลีนบ่อยอีก น่าแปลกใจดังนั้น การรักษา ด้วย ethephon ส่งเสริมหลุดร่วง tepalตัดดอกทิวลิป ไม่ทราบเหตุผลที่มีลักษณะพิเศษนี้ หนึ่งความเป็นไปได้คือ ethephon ที่ปล่อยเอทิลีนมากที่หลุดร่วงโซน ซึ่งอาจจะไม่สมบูรณ์ซ้อน ปฏิกิริยาจะ อีกประการหนึ่งคือ ผลกระทบของ pH ต่ำน้ำแจกันหลังจากการรวมของ ethephon ผลของ ethephon tepal หลุดร่วงถูก counteracted โดยซูโครสและบริเวณจุลินทรีย์นอกจากนี้มันยังมีประสิทธิภาพถูก counteracted โดย BA ไม่ชัดเจนวิธีเหล่านี้ผลกระทบอาจ havecomeabout แต่ทั้ง andBAareknownto น้ำตาลถอนผลเอทิลีน (Abeles et al., 1992) การ discolourationกับสีน้ำเงินของกลีบสีแดงบ่งชี้ว่า การลดลงของ pH แวคิวโอล ที่อาจเนื่องจากการใช้โปรตีนในการหายใจและการเกิดปล่อยประจุแอมโมเนียในแวคิวโอล (Paulin, 1971) ถ้าเป็นดังนั้นในดอกทิวลิป BA อาจทำให้การใช้น้ำตาลขาดช่วงหายใจ มีบันทึกว่า ซาด et al. (2008) พบความสัมพันธ์ระหว่างระดับ ATP มากและอาการ senescenceใน tepals ทิวลิปทิวลิป tepal senescence มักจะเริ่มที่ส่วนปลายยอด มีประสบการ์โดยการเปลี่ยนแปลงสี และบางครั้งความโปร่งใสของเนื้อเยื่อ ซึ่งจะเห็นได้ชัดเนื่องจากของอควีโซลูชันในผนังเซลล์ เปลี่ยนแปลงดังกล่าวเป็นตัวชี้ให้เห็นเซลล์ตายเกิดการรั่วไหลของ sap เซลล์ (Bancher, 1938) เราพบว่าที่นี่ว่า tepal senescence ไม่ได้รับผลกระทบ โดยเอทิลีน หรือ GA3 แต่ว่า มันมีประสิทธิภาพล่าช้า โดย BA นี้แนะนำว่า tepal ทิวลิปไม่อาจจะควบคุม โดย gibberellins senescence แต่อาจภายใต้การควบคุมของ cytokinins จาก senescence, tepalsของบางพันธุ์มีสีชมพู สีแดง หรือสีม่วง tepals แสดงเป็นกระเป็นสีน้ำเงิน ลักษณะพิเศษนี้มีประสิทธิภาพล่าช้า โดยน้ำตาล แต่นอกจากนี้ โดยการรักษาบาSenescence ใบมองเห็นได้ไม่รับผลจากเอทิลีนหรือเอทิลีนinhibitors มันโดย ancymidol และล่าช้าเล็กน้อยโดยGA3 บ่งชี้ว่า gibberellins เร็คกูเลเตอร์ของลีฟ senescenceในดอกทิวลิป ใบไม้สีเหลืองยังล่าช้า โดย BA ซึ่งมีประสิทธิภาพมากขึ้นไปกว่า GA3 ยืนยันผลของ BAรายงานของ Ferrante et al. (2003), whofound ที่ thidiazuron อื่นcytokinin มีประสิทธิภาพสูงกับใบทิวลิปสีเหลืองดอกไม้เปิดในพันธุ์ทิวลิปทั้งทดสอบถูกห้ามโดยเอทิลีนและ ethephon ผลของ ethephon ถูก alleviated โดยGA3 ดอกไม้เปิดมักจะขึ้นอยู่กับการเจริญเติบโตของกลีบดอก หรือtepals (Doorn รถตู้และรถตู้ Meeteren, 2003) ในดอกทิวลิปผันกลับได้เปิดและปิดรายงานยังขึ้นอยู่กับกิจกรรมการออสโมติกของชั้นของเซลล์ที่ฐานของ tepal (ทองและ Hafenrichterปี 1932) ยับยั้งการเปิด ด้วย ethephon และการย้อนกลับของดอกไม้โดย gibberellin, thusmayrelate เพื่อยับยั้งเซลล์ elongationและ/หรือ ตามลักษณะพิเศษบนเซลล์ที่ฐานของ tepal มอเตอร์Elongation ก้านถูกห้าม โดยเอทิลีน ชัดเจน และดังอาจควบคุม โดยเอทิลีน endogenous อย่างไรก็ตาม การรักษาเป็นผลของการสังเคราะห์เอทิลีน (AOA) หรือเป็นผลของการดำเนินการของเอทิลีน (STS) ก็ไม่มีผลต่อสเต็ม elongation บ่งชี้ที่มาของความเครียดซึ่งจะส่งผลเพิ่มการผลิตเอทิลีน elongation ทิวลิปก้านดูเหมือนไม่ได้ถูกจำกัดระดับ endogenous เอทิลีน ได้รับรายงานว่า ออกซิน ที่ค่อนข้างความเข้มข้นต่ำ elongation สูงส่งเสริมก้านในดอกทิวลิป(แฮงส์และรีส์ 1977) Severing ดอกไม้ห้ามก้าน elongationเนื่องจากการเติบโตที่ต่ำกว่าใน internodes ที่สุด ออกซินโปรแกรมประยุกต์บนตัดพื้นผิวแทนลักษณะของดอกไม้บนเติบโตก้าน (แฮงส์และรีส์ 1977) ในทางตรงข้าม ผลของดอกไม้ เอาไม่ถูกกลับรายการ โดยใช้ gibberellinsบนพื้นที่ตัด (แฮงส์และรีส์ 1977) กระนั้น endogenousgibberellins ยังอาจควบคุมก้าน elongation ในตัดทิวลิปดอกไม้ส่วนใหญ่ที่ internode(s) ด้านล่างบนหนึ่ง (Einert, 1971Okubo และ Uemoto, 1985, 1986a, b) ปัจจุบันทดลองยังพบโปรโมชั่นของ elongation ก้าน โดย GA3 ในแจกันน้ำ ทั้งสองApeldoorn พันธุ์และพันธุ์ Frappant Ancymidol น้ำแจกันelongation ก้านในดอกทิวลิปพันธุ์ตัด Apeldoorn ลดลง แต่ก็ไม่มีผลในพันธุ์ Frappant ดอกทิวลิป ซึ่งแสดงให้เห็นว่า elongation น้อยก้านกว่าพันธุ์ Apeldoorn ในทั้งสองพันธุ์ elongation ก้านได้อย่างใกล้ชิดcorrelated กับก้านดัด นี้สนับสนุนความคิดที่ก้านดอกทิวลิปดัดได้จาก elongation ก้านมากเกินไปElongation ก้านของตัดดอกทิวลิป วางแจกันน้ำ ไม่ควรห้ามทั้งหมด ดอกทิวลิปจะอยู่ภายใต้มุมที่แจกันElongation ก้านเล็กน้อยให้ปลายก้านกับหัวดอกไม้เพื่อโค้งให้เป็นแนวตั้ง ถ้า elongation เป็นป้องกันอย่างสมบูรณ์นี้จะไม่เกิดขึ้น ในการทดสอบปัจจุบัน การรวมกันของ ethephon, GA3กันบาและแคลเซียม ดัดก้านเริ่มต้นนี้ถูกไม่ป้องกันเราสังเกตว่า ethephon, GA3 และบาละป้องกันการลบด้านสัณฐานวิทยาทิวลิปในระหว่างอายุการใช้งาน แต่แต่ยังมีผลกระทบด้านลบน้อย อย่างยิ่ง เมื่อสามเหล่านี้ได้รวมสารเจริญเติบโต และมีเพิ่มประจุแคลเซียมเพื่อบรรเทาผลกระทบของ BA ผลข้างเคียงเชิงลบทั้งหมดหายไปมันไม่ชัดเจนว่าผลกระทบด้านลบต่าง ๆ ได้เอาชนะ ด้วยการโต้ตอบนี้เราได้รับการยืนยันผลการวิจัยก่อนหน้านี้แสดงที่อายุการปักแจกันของตัดเล็กน้อยจะขยาย โดยรวม ในน้ำ แจกันดอกทิวลิปของการผสมน้ำตาลเป็น ผสมยาปฏิชีวนะ ethephon และGA3 (Pisulewski et al., 1989) เรายังยืนยันว่า ผลของชุดนี้ของสารเคมีที่มีขนาดเล็กที่จะถือได้ว่าไม่เพียงพอเป็นวิธีเพื่อเพิ่มอายุการปักแจกันทิวลิป (Lukaszewska1995) ทดลองนำเสนอชี้ให้เห็นว่าชุดนี้ของสารเคมีที่ผลิตเกี่ยวกับดอกไม้เปิด และไม่เต็มป้องกันสีเหลืองของใบไม้ การแทนที่ของซูโครส +จุลินทรีย์ผสม โดย BA + แคลเซียมกัน overcame เหล่านี้สองปัญหา การรักษาปัจจุบันถูกใช้ในหลากหลายทิวลิปพันธุ์ สามารถใช้เป็นโซลูชั่นชีพจร และยังพอรวมกับระยะเวลาที่เกี่ยวข้องในเชิงพาณิชย์ของแห้งจัดเก็บมันจะสรุปได้ก้านที่ดัดในดอกไม้ทิวลิปตัดป้องกันอย่างเพียงพอ โดยเอทิลีนบ่อย ซึ่งเป็นการเพิ่มเติมสะดวกสำหรับการฝึก ด้วย ethephon ในละลาย Ethephonไม่สามารถใช้ยกเว้นว่าจะมีพร้อม ด้วยสารที่alleviated ผลกระทบด้านลบ (ซึ่งทำให้ป่นปี้ tepal ต้นและขาดของดอกไม้เปิด) ในการทดสอบปัจจุบัน นี้สำเร็จ โดยการของ gibberellic benzyladenine กรด และแคลเซียมกัน ที่ผสมของสารเคมีเหล่านี้ยังมีผลในการหน่วงเวลาของดอกไม้ใบไม้ senescence และสามารถใช้เป็นการรักษาแบบหมุนหลังจากเก็บเกี่ยว

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

4. คำอธิบายข้อมูลปัจจุบันแสดงให้เห็นว่ามันเป็นไปได้ที่จะปรับปรุงแจกันชีวิตของดอกทิวลิปที่ตัดมากถ้าดอกไม้จะรับการรักษาด้วยส่วนผสมของสารเคมีที่เพียงพอ พวกเขาสามารถได้รับการปฏิบัติในการปักแจกันวิธีการแก้ปัญหา แต่ยังจะได้รับการรักษาชีพจรไม่นานหลังการเก็บเกี่ยว ชีพจรการรักษานอกจากนี้ยังพบว่าการปรับปรุงอายุการปักแจกันหลังจากระยะเวลาของการขนส่งแห้งภายใต้เงื่อนไขที่สะท้อนให้เห็นถึงการปฏิบัติในเชิงพาณิชย์. ในสายพันธุ์อื่น ๆ อีกมากมายการตัดแขนขาของกลีบหรือ tepals จะถูกควบคุมโดยเอทิลีน ในทางตรงกันข้ามการทดลองก่อนหน้านี้แสดงให้เห็นว่าไม่มีกฎระเบียบดังกล่าวในเอทิลีนทิวลิป Tepal การตัดแขนขาในพันธุ์ (เซกซ์ตัน et al., 2000) และพบว่าผลกระทบของเอทิลีนก็ยังไม่อยู่ในสายพันธุ์อื่น ๆ หลายคน (รถตู้ Doorn, 2001) เราตอนนี้สังเกตเห็นอีกครั้งผลของเอทิลีนจากภายนอกไม่มี น่าแปลกใจดังนั้นการรักษาด้วยการส่งเสริมการตัดแขนขา Ethephon Tepal ในดอกทิวลิปที่ถูกตัดออก ไม่มีใครรู้ว่าเหตุผลสำหรับผลกระทบนี้ หนึ่งในความเป็นไปได้คือการที่รุ่น Ethephon เอทิลีนมากว่าโซนการตัดแขนขาซึ่งอาจจะมีความรู้สึกไม่สมบูรณ์ทำปฏิกิริยากับมัน เป็นไปได้ก็คือผลของพีเอชต่ำของน้ำแจกัน, หลังจากการรวมของ Ethephon ผลของ Ethephon ในการตัดแขนขา Tepal ถูกล่วงรู้โดยน้ำตาลซูโครสและสารต้านจุลชีพ. มันก็ยังล่วงรู้อย่างมีประสิทธิภาพโดยบริติชแอร์เวย์ มันจะไม่ชัดเจนวิธีการเหล่านี้ผลกระทบที่อาจ havecomeabout แต่น้ำตาลทั้ง andBAareknownto รับมือกับผลกระทบเอทิลีน (Abeles et al., 1992) เปลี่ยนสีสีฟ้าของกลีบดอกสีแดงหมายถึงการลดค่า pH vacuole ซึ่งสามารถเกิดจากการใช้งานของโปรตีนสำหรับการหายใจและส่งผลให้การเปิดตัวของไอออนแอมโมเนียลงในแวคิวโอล(ที่ Paulin, 1971) หากเป็นเช่นนั้นในดอกทิวลิป, BA อาจป้องกันไม่ให้การขาดความพร้อมในช่วงต้นของน้ำตาลสำหรับการหายใจ มันเป็นที่น่าสังเกตว่า Azad et al, (2008) พบว่ามีความสัมพันธ์ระหว่างระดับเอทีพีที่ต่ำมากและอาการชราภาพในtepals ดอกทิวลิป. Tulip ชราภาพ Tepal มักจะเริ่มต้นที่ส่วนยอด มันเป็นเสียงจากการเปลี่ยนแปลงในสีและบางครั้งความโปร่งใสของเนื้อเยื่อซึ่งเป็นที่เห็นได้ชัดเนื่องจากการปรากฏตัวของน้ำวิธีการแก้ปัญหาในผนังเซลล์ การเปลี่ยนแปลงดังกล่าวแสดงให้เห็นถึงการตายของเซลล์, ผลในการรั่วซึมของเซลล์ SAP (Bancher, 1938) ที่นี่เราแสดงให้เห็นว่าการเสื่อมสภาพ Tepal ไม่ได้รับผลกระทบจากเอทิลีนหรือ GA3 แต่การที่จะถูกเลื่อนออกไปอย่างมีประสิทธิภาพโดยบริติชแอร์เวย์ นี้แสดงให้เห็นว่าดอกทิวลิป Tepal เสื่อมสภาพอาจไม่ได้รับการควบคุมโดยเรลลิ แต่อาจจะอยู่ภายใต้การควบคุมของไซโตไคนิ นอกเหนือจากการเสื่อมสภาพที่ tepals พันธุ์บางคนที่มีสีชมพู tepals สีแดงหรือสีม่วงแสดงการเปลี่ยนสีสีฟ้า ผลกระทบนี้จะถูกเลื่อนออกไปอย่างมีประสิทธิภาพโดยน้ำตาล แต่ยังรักษาBA. ใบที่มองเห็นการเสื่อมสภาพที่ไม่ได้รับผลกระทบจากเอทิลีเอทิลีนหรือสารยับยั้ง มันได้รับการส่งเสริมโดย ancymidol และความล่าช้าเล็กน้อยGA3 นี้บ่งชี้ว่ามีหน่วยงานกำกับดูแลเรลลิใบชราภาพในดอกทิวลิป ใบเหลืองยังถูกเลื่อนออกไปโดยบริติชแอร์เวย์ซึ่งเป็นอย่างมากที่มีประสิทธิภาพมากกว่า GA3 ผลของบริติชแอร์เวย์ยืนยันรายงานของ Ferrante et al, (2003), whofound thidiazuron ว่าอีกไซโตไคนิเป็นที่มีประสิทธิภาพสูงกับดอกทิวลิปสีเหลืองใบ. เปิดดอกไม้ทั้งในสายพันธุ์ดอกทิวลิปที่ผ่านการทดสอบถูกยับยั้งโดยเอทิลีนและ Ethephon ผลของ Ethephon ได้รับการบรรเทาโดยGA3 เปิดดอกไม้มักจะขึ้นอยู่กับการเจริญเติบโตของกลีบหรือtepals (รถตู้และรถตู้ Doorn Meeteren, 2003) ในดอกทิวลิปย้อนกลับการเปิดและปิดข่าวนอกจากนี้ยังขึ้นอยู่กับกิจกรรมออสโมติกของชั้นของเซลล์ที่ฐานTepal (ช่างทองและ Hafenrichter, 1932) ยับยั้งการเปิดดอกโดย Ethephon และการพลิกกลับของมันโดยgibberellin ที่ thusmayrelate ที่จะยับยั้งการยืดตัวของเซลล์และ/ หรือผลกระทบต่อเซลล์มอเตอร์ที่ฐาน Tepal. ต้นกำเนิดการยืดตัวถูกยับยั้งอย่างชัดเจนโดยเอทิลีนและทำให้อาจจะมีการควบคุมโดยเอทิลีนภายนอก อย่างไรก็ตามการรักษาด้วยการยับยั้งการสังเคราะห์เอทิลีน (AOA) หรือยับยั้งการกระทำของเอทิลีน(เอสที) ไม่มีผลต่อการยืดตัวของลำต้น นี้แสดงให้เห็นว่าในกรณีที่ไม่มีของความเครียดที่จะส่งผลให้เพิ่มขึ้นในการผลิตเอทิลีนความยืดลำต้นดอกทิวลิปที่ดูเหมือนว่าไม่จำกัดระดับเอทิลีนภายนอก มันได้รับรายงานว่าออกซินที่ค่อนข้างเข้มข้นต่ำ, การส่งเสริมการยืดตัวสูงในก้านดอกทิวลิป (แฮงค์สและรีส 1977) ตัดดอกไม้ยับยั้งการยืดลำต้นเนื่องจากการเติบโตลดลงใน internodes บนสุด ออกซินโปรแกรมประยุกต์บนพื้นผิวการตัดแทนที่ผลกระทบของดอกไม้ต่อการเจริญเติบโตของลำต้น(แฮงค์สและรีส 1977) ในทางตรงกันข้ามผลกระทบของการกำจัดดอกไม้ไม่ได้กลับโดยการประยุกต์ใช้เรลลิพื้นที่ตัด(แฮงค์สและรีส 1977) อย่างไรก็ตามภายนอกเรลลิอาจควบคุมการยืดตัวต้นกำเนิดในการตัดดอกทิวลิป, ส่วนใหญ่ที่ปล้อง (s) ด้านล่างหนึ่งบน (Einert 1971; Okubo และ Uemoto, 1985,1986a b) การทดลองในปัจจุบันนอกจากนี้ยังแสดงให้เห็นว่าการส่งเสริมการยืดตัวของลำต้นโดย GA3 ในน้ำแจกันทั้งพันธุ์ Apeldoorn และพันธุ์ Frappant Ancymidol ในน้ำแจกันลดลงการยืดตัวต้นกำเนิดพันธุ์ตัด ดอกทิวลิป Apeldoorn แต่ไม่มีผลบังคับใช้ในพันธุ์ ดอกทิวลิป Frappant ซึ่งแสดงให้เห็นการยืดตัวของลำต้นน้อยกว่าพันธุ์ Apeldoorn ในทั้งสองสายพันธุ์ที่เกิดการยืดตัวได้อย่างใกล้ชิดมีความสัมพันธ์กับการดัดก้าน นี้สนับสนุนความคิดที่ว่าก้านดอกทิวลิปดัดเกิดจากการยืดตัวของลำต้นที่มากเกินไป. ต้นกำเนิดการยืดตัวของดอกทิวลิปตัดวางแจกันในน้ำไม่ควรจะยับยั้งได้อย่างเต็มที่ ดอกทิวลิปมักจะวางไว้ภายใต้มุมในแจกันที่. ยืดตัวต้นกำเนิดเล็กน้อยจะช่วยให้ปลายก้านที่มีหัวดอกไม้ที่จะโค้งงอไปในแนวตั้ง หากมีการยืดตัวป้องกันได้อย่างสมบูรณ์นี้จะไม่เกิดขึ้น ในการทดสอบปัจจุบันใช้เป็นส่วนผสมของ Ethephon, GA3 ที่ปริญญาตรีและแคลเซียมไอออนดัดก้านเริ่มต้นนี้ไม่ได้ป้องกันได้. เราสังเกต Ethephon ที่ GA3 และบริติชแอร์เวย์แต่ละป้องกันเชิงลบทุกแง่มุมของการเปลี่ยนรูปร่างของดอกทิวลิปในช่วงอายุการปักแจกันแต่ที่แต่ละ นอกจากนี้ยังมีอย่างน้อยหนึ่งผลกระทบด้านลบ อย่างน่าทึ่งเมื่อทั้งสามสารเจริญเติบโตร่วมกันและแคลเซียมไอออนถูกเพิ่มเพื่อบรรเทาผลกระทบเชิงลบของบริติชแอร์เวย์ทั้งหมดผลกระทบด้านลบหายไป. ไม่เป็นที่ชัดเจนว่าผลกระทบด้านลบต่างๆถูกครอบงำโดยการปฏิสัมพันธ์นี้. เราได้รับการยืนยันผลการวิจัยก่อนหน้านี้แสดงให้เห็น ที่อายุการปักแจกันของการตัดดอกทิวลิปจะขยายออกไปเล็กน้อยโดยรวมในน้ำแจกัน, การรวมกันของน้ำตาลเป็นสารต้านเชื้อแบคทีเรีย Ethephon และ GA3 (Pisulewski et al., 1989) นอกจากนี้เรายังได้รับการยืนยันว่าผลของการรวมกันของสารเคมีนี้มีขนาดเล็กเพื่อที่จะสามารถได้รับการพิจารณาไม่เพียงพอเป็นวิธีการที่จะเพิ่มอายุการปักแจกันดอกทิวลิป(Lukaszewska, 1995) การทดลองในปัจจุบันแสดงให้เห็นว่าการรวมกันของนี้สารเคมีที่ผลิตปัญหาด้วยการเปิดดอกและไม่ได้อย่างเต็มที่ป้องกันไม่ให้สีเหลืองของใบ การเปลี่ยนตัวผู้เล่นของน้ำตาลซูโครสต + สารต้านจุลชีพโดยบริติชแอร์เวย์ + แคลเซียมไอออนเอาชนะทั้งสองปัญหา การรักษาในปัจจุบันมีประสิทธิภาพในช่วงขนาดใหญ่ของสายพันธุ์ดอกทิวลิปอาจจะนำไปใช้เป็นวิธีการแก้ปัญหาการเต้นของชีพจรและยังคงเพียงพอถ้ารวมกับระยะเวลาที่เกี่ยวข้องในเชิงพาณิชย์ของแห้งเก็บรักษา. มันเป็นข้อสรุปว่าเกิดการดัดตัดดอกทิวลิปที่สามารถป้องกันได้อย่างเพียงพอโดยเอทิลีนหรือภายนอกซึ่งเป็นที่สะดวกสำหรับการปฏิบัติโดย Ethephon ในการแก้ปัญหาน้ำ Ethephon ไม่สามารถนำมาใช้นอกจากจะมาพร้อมกับสารที่ช่วยบรรเทาผลกระทบด้านลบของมัน (ต้นป่นปี้ Tepal และการขาดของการเปิดดอก) ในการทดสอบในปัจจุบันนี้ก็ประสบความสำเร็จจากการรวมกันของกรด Gibberellic, benzyladenine และแคลเซียมไอออน การรวมกันของสารเคมีเหล่านี้ยังส่งผลให้เกิดความล่าช้าของดอกไม้และการเสื่อมสภาพของใบและสามารถนำไปใช้เป็นแนวทางการรักษาชีพจรไม่นานหลังการเก็บเกี่ยว

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

4 . การอภิปราย
ข้อมูลปัจจุบันแสดงให้เห็นว่ามันเป็นไปได้ที่จะปรับปรุงชีวิตของดอกทิวลิปแจกัน
ตัดมาก ถ้าดอกไม้จะถือว่าเป็นส่วนผสมที่เพียงพอของสารเคมี พวกเขาสามารถรักษาในแจกัน
แก้ปัญหา แต่ยังเป็นชีพจรรักษาไม่นานหลังการเก็บเกี่ยว การรักษาชีพจร
พบเพื่อปรับปรุงชีวิตหลังจากระยะเวลาของ
แจกันการขนส่งบริการภายใต้เงื่อนไขที่สะท้อนให้เห็นถึงการปฏิบัติในเชิงพาณิชย์ .
ในสายพันธุ์อื่น ๆ มากมายการตัดออกของกลีบดอก หรือ tepals คือ
ควบคุมโดยเอทิลีน ในทางตรงกันข้ามการทดลองก่อนหน้านี้พบ
ไม่มีเช่นเอทิลีนระเบียบในการตัดออกในหนึ่งทีพัลทิวลิปพันธุ์
( เซกซ์ตัน et al . , 2000 ) และพบว่าผลของเอทธิลีน
ยังขาดในพันธุ์อื่น ๆหลาย ( รถตู้ Doorn , 2001 ) เรา
ตอนนี้อีกครั้งพบว่าไม่มีผลของเอทิลีน . จู่ ๆ
ดังนั้นการรักษาด้วยเอทีฟอนเลื่อนทีพัลการตัดออกใน
ตัดดอกทิวลิป มันไม่ได้เป็นที่รู้จักกันว่าเหตุผลคือผลนี้ หนึ่งเป็นไปได้ที่เอทีฟอนเผยแพร่

แอบซิดซั่นลีนมาก โซน ซึ่งอาจจะไม่สมบูรณ์ไร้ความรู้สึกตอบสนอง
มันความเป็นไปได้ก็คือผลของ pH ต่ำของแจกันน้ำ ,
หลังจากที่รวมของเอทีฟอน . อิทธิพลของเอทีฟอนต่อทีพัลการตัดออก
ถูกต่อต้านด้วยน้ำตาลซูโครสและสารต้านจุลชีพ .
มันก็มีประสิทธิภาพต่อต้านโดย BA . มันไม่ชัดเจนว่าผลกระทบเหล่านี้อาจ havecomeabout

ลดน้ำตาล แต่ทั้ง andbaareknownto เอทิลีนผล ( เอบิลส์ et al . , 1992 ) ที่โคคา
สีฟ้าของกลีบดอกสีแดง แสดงว่าเซลล์ลดของ pH ซึ่ง
สามารถเนื่องจากการใช้โปรตีนสำหรับการหายใจและปล่อยไอออนของแอมโมเนียที่เกิด
ในแวคิวโอล ( Paulin 1971 ) ถ้าเป็นเช่นนั้น
ในดอกทิวลิป , บาอาจป้องกันไม่ให้ขาดต้นตาลงาน
การหายใจ เป็นที่น่าสังเกตว่า ซาด et al . ( 2008 ) พบความสัมพันธ์
ระหว่างระดับเอทีพีได้ต่ำมาก และเกิดอาการใน tepals ทิวลิป
.
ทิวลิปทีพัลชราภาพมักจะเริ่มที่ส่วนปลาย . มันเป็นลักษณะ
โดยเปลี่ยนสี และบางครั้งโดยความโปร่งใส
ของเนื้อเยื่อซึ่งเป็น apparently เนื่องจากสถานะของสารละลาย
โซลูชั่นในผนังเซลล์ การเปลี่ยนแปลงดังกล่าวจะแสดงให้เห็นถึงการตายของเซลล์ ส่งผลให้เซลล์
การรั่วไหลของ SAP ( bancher 1938 )ที่นี่เราพบ
ที่ทีพัลชราภาพ ได้รับผลกระทบ โดยลดหรือ GA3 แต่ว่ามันมีประสิทธิภาพ
ล่าช้าโดย BA . นี้บ่งบอกว่าทิวลิปทีพัล
อาจจะควบคุมโดยการเรลลินแต่อาจ
ภายใต้การควบคุมของไซโตไคนิน . นอกเหนือจากการชราภาพ , tepals
พันธุ์บางมีสีชมพู สีแดง หรือสีม่วง tepals แสดงกระ
สีฟ้าผลนี้ถูกเลื่อนออกไปน้ำตาลได้อย่างมีประสิทธิภาพ แต่ยังโดย BA

ใบการรักษา การมองเห็น ได้รับผลกระทบ โดยลดหรือเอธิ
ตัวยับยั้ง มันได้รับการส่งเสริมโดยแอนไซมิโดลเล็กน้อยและล่าช้าโดย
GA3 . นี้บ่งชี้ว่าสารจิบเบอเรลลินเป็นใบในการ
ทิวลิป ใบสีเหลืองยังล่าช้า โดยบาซึ่ง
มากมีประสิทธิภาพมากกว่า GA3 .ผลของ BA ยืนยันรายงานของ ferrante et al . ( 2003 ) , whofound ที่ thidiazuron )
, อื่น , ที่มีประสิทธิภาพสูงกับดอกทิวลิปใบสีเหลือง .
ดอกไม้เปิดทั้งทิวลิปพันธุ์ทดสอบถูกยับยั้งโดย
เอทิลีนและเอทีฟอน . อิทธิพลของเอทีฟอนถูก alleviated โดย
GA3 . เปิดร้านดอกไม้มักจะขึ้นอยู่กับการเจริญเติบโตของกลีบดอก หรือรถตู้ และ รถตู้ Doorn
tepals meeteren , 2003 )ในการเปิดและปิดกลับ
ดอกทิวลิปทัวร์ยังขึ้นอยู่กับกิจกรรมการ
ของชั้นของเซลล์ที่ฐานทีพัล ( ช่างทองและ hafenrichter
, 1932 ) การยับยั้งการเปิดดอก โดยเอทีฟอนและย้อนกลับของ
โดยจิบเบอเรลลิน thusmayrelate เพื่อการยับยั้ง
ยืดตัวของเซลล์ และ / หรือ มีผลต่อมอเตอร์เซลล์ที่ฐานทีพัล .
ลำต้นยืดตัวให้ยับยั้งเอทิลีนและดังนั้นจึงอาจถูกควบคุมโดย
ในลีน อย่างไรก็ตาม การรักษาด้วยสารยับยั้งการสังเคราะห์เอทธิลีน
( AOA ) หรือยับยั้งการกระทำของ
เอทิลีน ( STS ) ไม่มีผลต่อก้านยืด . นี้บ่งชี้ว่า
ในการขาดงานของความเครียดจะส่งผลในการผลิตเอทิลีนเพิ่มขึ้น
, ทิวลิปต้นยืด ดูเหมือนจะไม่ จำกัด โดย
ระดับเอทธิลีนใน . มันได้รับรายงานว่าออกซินที่ค่อนข้าง
ความเข้มข้นต่ำสูง , การยืดตัวในต้นทิวลิป
( แฮงค์ และ รีส , 1977 ) การตัดดอกไม้ยับยั้งก้านยืด
เนื่องจากลดการเจริญเติบโตในปล้องบนสุด การใช้ออกซิน
บนพื้นผิวที่ตัดเปลี่ยนผลของดอกไม้
บนราคิน ( แฮงค์ และ รีส , 1977 ) ในทางตรงกันข้ามผล
เอาดอกไม่กลับโดยการใช้จิบเบอเรลลิน
บนพื้นที่ตัด ( แฮงค์ และ รีส , 1977 ) อย่างไรก็ตาม ภายในอาจจะยังควบคุม
จิบเบอเรลลินก้านยืดตัดดอกไม้ทิวลิป ,
ส่วนใหญ่ที่ปล้อง ( s ) ด้านล่างด้านบน ( einert 1971 ;
โอคุโบะ และ uemoto 19851986a , B ) การทดลองในปัจจุบันยังพบการยืดตัวโดยต้น

GA3 ในแจกันน้ำทั้งในพันธุ์Apeldoorn และพันธุ์ frappant . แอนไซมิโดลในแจกันน้ำ
ลดลงการตัดต้นพันธุ์ Apeldoorn ทิวลิปแต่ไม่มีผลในพันธุ์ frappant ดอกทิวลิป ซึ่งพบน้อยกว่าลำต้นยืดยาว
กว่าพันธุ์ Apeldoorn . ทั้งสองพันธุ์ก้านยืดเป็นอย่างใกล้ชิด
มีความสัมพันธ์กับก้านงอ นี้สนับสนุนความคิดที่ว่าต้นทิวลิป
ดัดเนื่องจากลำต้นยืดตัวมากเกินไป .
ก้านยืดตัดดอกทิวลิปวางไว้ในแจกันน้ำ , ไม่ควร
อย่างยับยั้ง ดอกทิวลิปมักจะวางไว้ตามมุมในแจกัน ก้านยืดช่วยให้ลำต้น
เล็กน้อยปลายด้วยหัวดอกไม้

โค้งในแนวตั้ง ถ้าการเป็นสมบูรณ์ป้องกันนี้จะไม่
เกิดขึ้น ในการทดสอบปัจจุบันโดยใช้การรวมกันของ Ethephon GA3
, และแคลเซียมไอออนนี้เริ่มต้นต้น
ดัด ไม่ป้องกันเราสังเกตว่า Ethephon GA3 และ BA แต่ละป้องกันด้านลบของชีวิต
ทิวลิปในแจกัน แต่ละคนก็
มีอย่างน้อยหนึ่งลบผลข้างเคียง อย่างน่าทึ่ง เมื่อทั้งสาม
การเจริญเติบโตสารถูกรวมและแคลเซียมไอออนเพิ่ม
เพื่อบรรเทาผลกระทบของ BA , ผลกระทบด้านลบหายไป
มันจะไม่ชัดเจนว่าผลกระทบด้านลบคือ
ต่าง ๆเอาชนะด้วยการปฏิสัมพันธ์ .
เรายืนยันก่อนหน้านี้พบแสดงให้เห็นว่าชีวิตของตัด
แจกันดอกทิวลิปเล็กน้อยขยายโดยรวม , ในแจกันน้ำ ของ
รวมกันของน้ำตาล เป็นสารประกอบ antibacterial Ethephon และ
GA3 ( pisulewski et al . , 1989 ) เรายังยืนยันว่าผลของการรวมกันของสารเคมี
นี้มีขนาดเล็กเพื่อที่จะสามารถพิจารณา
เพียงพอเป็นวิธีการเพื่อเพิ่มชีวิต ( lukaszewska
แจกันทิวลิป , 1995 ) การทดลองในปัจจุบัน พบว่าสารเคมีที่ผลิตปัญหาที่เกี่ยวข้องกับการรวมกันของ
ดอกไม้เปิดไม่เต็มที่
ป้องกันการเหลืองของใบ . ทดแทนซูโครส
สารต้านเชื้อจุลินทรีย์โดย BA แคลเซียมไอออนทั้งสอง
เอาชนะปัญหา การรักษาปัจจุบัน ประสิทธิภาพในช่วงขนาดใหญ่ของ
พันธุ์ทิวลิป , สามารถใช้เป็นโซลูชั่นการเต้นของชีพจร และยัง
เพียงพอหากรวมกับระยะเวลาในเชิงพาณิชย์ที่เกี่ยวข้องจัดเก็บแห้ง
.
สรุปได้ว่า การดัดตัดดอกไม้ทิวลิปต้นสามารถป้องกันโดยการขจัดหรือลด
อย่างเพียงพอ ซึ่งเพิ่มเติม
สะดวกซ้อม โดยเอทีฟอน ในสารละลาย . เอทีฟอน
ไม่สามารถใช้เว้นแต่มันเป็นสารที่
มาพร้อมกับความเสี่ยงของผลกระทบด้านลบ ( ต้นทีพัลแตกและขาด
เปิดดอก ) ในการทดสอบในปัจจุบันนี้ทำได้โดยการรวมกันของกรดจิบเบอเรลลิ benzyladenine
, และไอออนของแคลเซียม
รวมสารเคมีเหล่านี้ยังก่อให้เกิดความล่าช้าของดอกไม้
ใบ และสามารถใช้เป็นรักษาชีพจร
หลังจากการเก็บเกี่ยว