In vitro propagation techniques wer

In vitro propagation techniques were studied in 3 different genotypes of roses (Rosa spp.) and the effects of two
different disinfectants (dichloroisocyanuric acid and sodium hypochlorite) were evaluated. The sterilisation based on
dichloroisocyanuric acid was more efficient (32.6% of vital explants) when compared to the sterilisation with sodium
hypochlorite (7.3% of vital explants). The sterilised and vital explants were transferred onto a shoot proliferation
medium based on MS. The subcultivation period lasted 4 months. From the first genotype, 186 shoots were obtained,
from the second 219 and from the third only 88 shoots. Sufficiently developed plants were transferred to three
different rooting media which differed in the presence of auxin (IBA), sucrose and MS concentration. The results
show, that the rooting medium did not have the same effects on all tested genotypes. The first genotype resulted in
82% rooted plants on the medium with 1/2 MS supplemented with 30 g/L of sucrose and no IBA added. The most
successful rooting for second genotype (55.6% rooted plants) was obtained on the rooting medium with full strength
MS, supplemented with 30 g/L sucrose and 0.5 mg/L IBA. The third genotype rooted most successfully (65.9%
plants with developed roots) on the medium with 1/4 MS supplemented with 30 g/L of sucrose and no IBA added.
Rooted plants were transplanted into the substrate and acclimatised in the laboratory (common growth chamber) and
in the greenhouse (moist chamber). The acclimatisation in the moist chamber had a positive effect on the number of
survived plants (90.9% survival) compared with the acclimatisation in the common growth chamber (68.1% survival).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เทคนิคการขยายพันธุ์ในหลอดทดลองได้ศึกษา 3 แตกต่างกันพันธุ์ของดอกกุหลาบ (Rosa ออกซิเจน) และผลของทั้งสองน้ำยาฆ่าเชื้อที่แตกต่างกัน (กรด dichloroisocyanuric และโซเดียมไฮโปคลอไรต์) ได้ประเมิน ฆ่าเชื้อตามกรด dichloroisocyanuric ได้อย่างมีประสิทธิภาพ (32.6% ของสำคัญ explants) เมื่อเปรียบเทียบกับการฆ่าเชื้อด้วยโซเดียมไฮโปคลอไรต์ (7.3% ของสำคัญ explants) Explants sterilised และสำคัญถูกโอนไปยังแพร่กระจายถ่ายปานกลางตาม MS ระยะเวลา subcultivation กินเวลา 4 เดือน จากพันธุ์แรก 186 หน่อรับจากสอง 219 และ จากบุคคลที่สามเพียง 88 หน่อ พอพัฒนาพืชถูกย้ายไปสามสื่อที่เป็นรากแตกต่างกันที่ขัดแย้งกันในออกซิน (IBA), ซูโครส และความเข้มข้นของ MS ผลลัพธ์แสดง กลางรากไม่ได้มีผลทั้งหมดผ่านการทดสอบพันธุ์เดียวกัน ส่งผลให้พันธุ์แรก82% รากพืชบนสื่อที่ มีเสริม ด้วย 30 g/L ของซูโครสและ IBA ไม่เพิ่ม MS 1/2 มากสุดทำลายสำเร็จสำหรับสองพันธุ์ (55.6% รากพืช) ได้รับปานกลางรากมีความแข็งแรงสมบูรณ์MS เสริม ด้วยน้ำตาลซูโครส 30 แยกและ 0.5 mg/L IBA สามพันธุ์รากสุดเรียบร้อยแล้ว (65.9%พืช มีรากพัฒนา) ในตัวกลาง 1/4 MS เสริม ด้วย 30 g/L ของซูโครสและ IBA ไม่เพิ่มขึ้นรากพืชที่ปลูกเป็นพื้นผิว และ acclimatised ในห้องปฏิบัติการ (ทั่วไปเจริญเติบโตของหอการค้า) และในเรือนกระจก (ห้องชื้น) ผลบวกของจำนวนมี acclimatisation ในห้องชื้นรอดพืช (90.9% รอด) เปรียบเทียบกับ acclimatisation ในห้องเติบโตทั่วไป (68.1% รอด)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในเทคนิคการขยายพันธุ์ในหลอดทดลองได้รับการศึกษาใน 3 สายพันธุ์ที่แตกต่างกันของดอกกุหลาบ (Rosa spp.) และผลกระทบของทั้งสอง
ฆ่าเชื้อที่แตกต่างกัน (กรด dichloroisocyanuric และโซเดียมไฮโปคลอไรต์) ได้รับการประเมิน การฆ่าเชื้อบนพื้นฐานของ
กรด dichloroisocyanuric มีประสิทธิภาพมากขึ้น (32.6% ของชิ้นส่วนที่สำคัญ) เมื่อเทียบกับการฆ่าเชื้อด้วยโซเดียม
ไฮโปคลอไรต์ (7.3% ของชิ้นส่วนที่สำคัญ) ชิ้นผ่านการฆ่าเชื้อและที่สำคัญได้รับการโอนไปยังยิงงอก
กลางอยู่บนพื้นฐานของ MS ระยะเวลา subcultivation กินเวลานาน 4 เดือน จากจีโนไทป์แรก 186 หน่อที่ได้รับ,
ตั้งแต่วินาที 219 และที่สามเพียง 88 หน่อ พอพืชที่พัฒนาแล้วถูกย้ายไปสาม
สื่อรากแตกต่างกันซึ่งแตกต่างกันในการปรากฏตัวของออกซิน (IBA) ที่ซูโครสและความเข้มข้นของ MS ผลการ
แสดงที่สื่อขจัดไม่ได้มีผลกระทบเดียวกันกับยีนทดสอบทั้งหมด จีโนไทป์แรกส่งผลให้
รากพืช 82% ในกลาง 1/2 MS ที่เติมกับ 30 กรัม / ลิตรน้ำตาลซูโครสและไม่มีการเพิ่ม IBA ส่วนใหญ่
รากประสบความสำเร็จสำหรับจีโนไทป์สอง (รากพืช 55.6%) ที่ได้รับในสื่อรากมีความแข็งแรงเต็ม
MS เสริมด้วย 30 กรัม / ลิตรและซูโครส 0.5 มิลลิกรัม / ลิตร IBA ลักษณะทางพันธุกรรมที่สามฝังรากส่วนใหญ่ประสบความสำเร็จ (65.9%
พืชที่มีรากที่พัฒนาแล้ว) ในสื่อที่มี 1/4 MS ที่เติมกับ 30 กรัม / ลิตรน้ำตาลซูโครสและไม่มีการเพิ่ม IBA.
รากพืชได้รับการปลูกถ่ายลงในพื้นผิวและ acclimatised ในห้องปฏิบัติการ (การเจริญเติบโตร่วมกัน หอการค้า) และ
ในเรือนกระจก (ห้องชื้น) เคยชินกับสภาพในห้องชื้นมีผลบวกกับจำนวนของ
พืชรอดชีวิต (อยู่รอด 90.9%) เมื่อเทียบกับเคยชินกับสภาพในห้องการเจริญเติบโตร่วมกัน (ความอยู่รอด 68.1%)