Fig. 4 shows monthly averaged chang

Fig. 4 shows monthly averaged changes in NDVI for the
dominant land cover types (36) separated by regions with net
declines in precipitation (Fig. 4 A–C) and regions where precipitation
remained unchanged or increased (Fig. 4 D–F). Of the
tropical evergreen forest, 69.4% (5.4 million km2) recorded
a net decrease in precipitation of, on average, 16.6% (Fig. 4A),
whereas rainfall remained the same or increased across 30.6%
(2.8 million km2) of the area between 2000 and 2012. The
decrease in precipitation accounted for about 55% of the observed
decline in NDVI. Although the size of this decline was
small (0.8%), the implications could be considerable, because
the trend has been observed over 13 y and across an area of 5.4
million km2. For comparison, the estimated 1 billion tons carbon
released during the 2005 drought (8) corresponds to an 8% reduction
of satellite-observed NDVI below the seasonal mean but
only across an area of 0.32 million km2 (19) (Figs. S4 and S5).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Fig. 4 แสดงการเปลี่ยนแปลงเฉลี่ยรายเดือน NDVI สำหรับการที่ดินหลักครอบคลุมชนิด (36) โดยภูมิภาคที่มีเน็ตปฏิเสธในฝน (Fig. 4 A-C) และภูมิภาคที่ฝนยังคงไม่เปลี่ยนแปลง หรือเพิ่มขึ้น (Fig. 4 D-F) ของป่าเขตร้อน 69.4% (5.4 ล้าน km2) บันทึกลดลงสุทธิในฝนของ บน เฉลี่ย 16.6% (Fig. 4A),ในขณะที่ฝนยังคงเหมือนเดิม หรือเพิ่มขึ้นข้าม 30.6%(2.8 ล้าน km2) ของพื้นที่ระหว่าง 2000 และ 2012 ที่ลดลงคิดเป็นประมาณ 55% ของการสังเกตฝนปฏิเสธใน NDVI ถึงแม้ว่ามีจำนวนลดลงนี้ขนาดเล็ก (0.8%), ผลกระทบอาจมาก เนื่องจากแนวโน้มมีการสังเกตกว่า 13 y และ ข้ามพื้นที่ของ 5.4km2 ล้าน สำหรับการเปรียบเทียบ คาร์บอนประมาณ 1 พันล้านตันนำออกใช้ในระหว่าง 2005 แล้ง (8) สอดคล้องกับการลด 8%ของ NDVI พบดาวเทียมด้านล่างแต่หมายถึงตามฤดูกาลเฉพาะในพื้นที่ km2 $ 0.32 ล้าน (19) (มะเดื่อ S4 และ S5)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มะเดื่อ 4 แสดงให้เห็นว่ารายเดือนเฉลี่ยการเปลี่ยนแปลงใน NDVI สำหรับ
ที่โดดเด่นปกคลุมดินประเภท (36) แยกจากกันโดยภูมิภาคที่มีสุทธิ
ลดลงในการตกตะกอน (รูปที่. 4-C) และภูมิภาคที่ฝน
ยังคงไม่เปลี่ยนแปลงหรือเพิ่มขึ้น (รูปที่. 4 D-F) ของ
ป่าดิบเขตร้อน 69.4% (5,400,000 กิโลเมตร 2) บันทึก
การลดลงสุทธิในการตกตะกอนของโดยเฉลี่ย 16.6% (รูปที่ 4A.)
ในขณะที่ปริมาณน้ำฝนยังคงเหมือนเดิมหรือเพิ่มขึ้น 30.6% ทั่ว
(2,800,000 กิโลเมตร 2) ของพื้นที่ ระหว่างปี 2000 และปี 2012
การลดลงของปริมาณน้ำฝนคิดเป็นประมาณ 55% ของการสังเกต
การลดลงของ NDVI แม้ว่าขนาดของการลดลงนี้เป็น
ขนาดเล็ก (0.8%), ผลกระทบอาจจะมากเพราะ
แนวโน้มได้รับการสังเกตกว่า 13 ปีและทั่วพื้นที่ 5.4
ล้านกิโลเมตร 2 สำหรับการเปรียบเทียบการประเมินคาร์บอน 1 พันล้านตัน
การปล่อยตัวในช่วงฤดูแล้งปี 2005 (8) สอดคล้องกับการลดลง 8%
ของดาวเทียมสังเกต NDVI ต่ำกว่าค่าเฉลี่ยตามฤดูกาล แต่
เพียงข้ามพื้นที่ 0,320,000 กิโลเมตร 2 (19) (มะเดื่อ. S4 และ S5 )

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

รูปที่ 4 แสดงการเปลี่ยนแปลงรายเดือนเฉลี่ยในการเปลี่ยนแปลงด้านพืชพรรณสำหรับ
ประเภทสิ่งปกคลุมดินเด่น ( 36 ) แยกเป็นภูมิภาคที่มีการลดลงในการตกตะกอนโดยสุทธิ
( รูปที่ 4 ) C ) และภูมิภาคที่ตกตะกอน
ยังคงไม่เปลี่ยนแปลงหรือเพิ่มขึ้น ( รูปที่ 4 D ( F ) ของ
ป่าดิบเขตร้อน เฉลี่ยร้อยละ 5.4 ล้านตารางกิโลเมตร ) บันทึก
ลดลงสุทธิในการตกตะกอนโดยเฉลี่ย 16.6 เปอร์เซ็นต์ ( รูปที่ 4 ) ,
ในขณะที่ฝนยังคงเดิมหรือเพิ่มขึ้นทั่ว 30.6 %
( 2.8 ล้านตารางกิโลเมตร ) ของพื้นที่ระหว่าง 2000 และ 2012
ลดลง คิดเป็นประมาณร้อยละ 55 ของการตกตะกอนและการปฏิเสธในการเปลี่ยนแปลงด้านพืชพรรณ
. แม้ว่าขนาดของการลดลงนี้คือ
ขนาดเล็ก ( 0.8% ) , ผลกระทบอาจจะมาก เนื่องจาก
แนวโน้มได้รับการตรวจสอบผ่าน 13 y และข้ามพื้นที่ 5.4
ล้านตารางกิโลเมตร . สำหรับการเปรียบเทียบประมาณ 1 พันล้านตันคาร์บอน
ปล่อยตัวในช่วง 2005 แล้ง ( 8 ) สอดคล้องกับ 8 % ลด
ดาวเทียมสังเกตการเปลี่ยนแปลงด้านพืชพรรณด้านล่างหมายถึงฤดูกาลแต่
แค่ในพื้นที่ 0.32 ล้านตารางกิโลเมตร ( 19 ) ( Figs S4 และ S5 )