You know about all those extremes.

You know about all those extremes. They surround behavior-management attitudes. They surround subject issues. As an English teacher, I was frequently accosted by people at parties who asked me which end of the spectrum I was at. Was I a creative teacher? Creative teachers apparently think that spelling doesn’t matter. They are also the people who encourage children to mug little old ladies in the name of self-expression. Hollywood and the tabloid press play a part in this nonsense. Or was I a back-to-basic man, who operated in rows, in black-and-white and in the subjunctive? It’s hard to say that you’re both; it’s tempting to retreat to the centre ground, and try a little of everything.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คุณรู้ทั้งหมดที่สุดเหล่านั้น พวกเขาล้อมรอบการจัดการพฤติกรรมทัศนคติ พวกเขาล้อมรอบหัวข้อปัญหา เป็นครูภาษาอังกฤษ ฉันมักมี accosted คนที่บุคคลที่ถามที่สุดของคลื่นก็ ฉันถูกครูสร้างสรรค์ ครูสร้างสรรค์เห็นได้ชัดคิดว่า สะกดไม่ได้เรื่อง เขายังมีคนสนับสนุนให้เด็กผู้หญิงอายุน้อยใน self-expression mug ฮอลลีวูดและกดแท็บลอยด์เล่นเป็นส่วนหนึ่งในนี้เหลวไหล หรือฉันถูกหลังพื้นฐานมนุษย์ ดำเนินแถว ขาวดำ และ ใน subjunctive จึงยากที่จะพูดว่า คุณทั้งสอง จึงดึงดูดในพื้นศูนย์ และลองเล็กน้อยทุกอย่าง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คุณจะรู้เกี่ยวกับทุกขั้วเหล่านั้น พวกเขาล้อมรอบทัศนคติพฤติกรรมการจัดการ พวกเขาล้อมรอบปัญหาเรื่อง ในฐานะที่เป็นครูสอนภาษาอังกฤษผมก็ทักบ่อยโดยคนในงานปาร์ตี้ที่ถามผมซึ่งตอนท้ายของคลื่นความถี่ที่ฉันเป็นที่ คือผมเป็นครูที่มีความคิดสร้างสรรค์? ครูเห็นได้ชัดว่ามีความคิดสร้างสรรค์คิดว่าสะกดไม่สำคัญ พวกเขายังเป็นคนที่ส่งเสริมให้เด็กผู้หญิงเก่าแก้วเล็ก ๆ น้อย ๆ ในนามของการแสดงออกของตัวเอง ฮอลลีวู้ดและกดแท็บลอยด์มีส่วนร่วมในเรื่องไร้สาระนี้ หรือคือผมเป็นคนที่กลับไปขั้นพื้นฐานที่ดำเนินการในแถวในสีดำและสีขาวและในการเสริมหรือไม่ มันยากที่จะบอกว่าคุณทั้งสอง มันดึงดูดให้ล่าถอยไปที่พื้นกลางและพยายามเล็ก ๆ น้อย ๆ ของทุกอย่าง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คุณรู้เกี่ยวกับพวกสุดขั้ว พวกเขาล้อมรอบทัศนคติการจัดการพฤติกรรม พวกเขาล้อมรอบปัญหาเรื่อง เป็นอาจารย์สอนภาษาอังกฤษ ฉันมักรักษาโดยบุคคลฝ่ายที่ถามผมที่ปลายของสเปกตรัมผมที่ ฉันเป็นครูสร้างสรรค์ ? ครูสร้างสรรค์เห็นได้ชัดว่าคิดว่าไม่สำคัญ การสะกดพวกเขายังเป็นผู้กระตุ้นให้เด็กแก้วผู้หญิงอายุน้อยในชื่อของการแสดงออก ฮอลลีวูดและสื่อแท็บลอยด์เล่นเป็นส่วนหนึ่งในเรื่องไร้สาระแบบนี้ หรือผมกลับมนุษย์ขั้นพื้นฐานที่ใช้ในแถวในสีดำและสีขาวและในเงื่อนไข ? มันยากที่จะบอกว่า คุณทั้งสอง มันดึงดูดให้ล่าถอยไปที่ศูนย์ภาคพื้นดินและพยายามทุกอย่างนะ