Sustainability is an emerging busin

Sustainability is an emerging business megatrend that is causing a fundamental shift in the competitive landscape (Lubin and Esty, 2010) and quickly becoming a key driver of innovation (Nidumolu et al., 2009). As such, businesses in all areas of the supply chain are considering the adoption of a variety of sustainability initiatives in order to achieve competitive advantage, or at least maintain a competitive parity. Environmental sustainability practices in the supply chain are often referred to as green supply chain management (GSCM), which has become a topic of interest for both business leaders and academic researchers alike (Nikbakhsh, 2009; Sarkis, 2003). However, the literature in this area is not broadly developed and the implications regarding adoption and diffusion of various GSCM practices are not well understood (Srivastava, 2007). As such, Sarkis et al. (2011) posit that diffusion of innovation may provide an appropriate theoretical basis for additional GSCM research.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความยั่งยืนเป็น megatrend ธุรกิจเกิดใหม่ที่เป็นสาเหตุพื้นฐานกะในการแข่งขัน (Lubin และ Esty, 2010) และอย่างรวดเร็วกลายเป็น โปรแกรมควบคุมหลักของนวัตกรรม (Nidumolu et al., 2009) เช่น ธุรกิจในพื้นที่ทั้งหมดของห่วงโซ่อุปทานจะพิจารณายอมรับหลากหลายริเริ่มความยั่งยืนบรรลุเปรียบ หรือรักษาพาริตี้แข่งขันน้อย แนวทางปฏิบัติในการรักษาสภาพแวดล้อมในห่วงโซ่อุปทานจะมักเรียกว่าสีเขียวบริหารห่วงโซ่อุปทาน (GSCM), ซึ่งได้กลายเป็นหัวข้อที่น่าสนใจสำหรับผู้นำธุรกิจและวิชาการนักวิจัยเหมือนกัน (Nikbakhsh, 2009 Sarkis, 2003) อย่างไรก็ตาม วรรณคดีในพื้นที่นี้เป็นไม่พัฒนาขึ้นอย่างกว้างขวาง และผลกระทบที่เกี่ยวข้องยอมรับและแพร่หลาย GSCM ปฏิบัติไม่ดีเข้าใจ (Srivastava, 2007) เช่น Sarkis et al. (2011) posit ว่า แพร่นวัตกรรมอาจให้การเป็นทฤษฎีที่เหมาะสมสำหรับการวิจัย GSCM เพิ่มเติม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การพัฒนาอย่างยั่งยืนเป็นแนวโน้มด้านธุรกิจที่เกิดขึ้นใหม่ที่ทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงขั้นพื้นฐานในแนวการแข่งขัน (Lubin และ Esty 2010) ได้อย่างรวดเร็วและกลายเป็นปัจจัยสำคัญของนวัตกรรม (Nidumolu et al., 2009) เช่นธุรกิจในทุกพื้นที่ของห่วงโซ่อุปทานกำลังพิจารณาการยอมรับความหลากหลายของความคิดริเริ่มในการพัฒนาอย่างยั่งยืนในการสั่งซื้อเพื่อให้บรรลุเปรียบในการแข่งขันหรืออย่างน้อยรักษาความเท่าเทียมกันในการแข่งขัน การปฏิบัติที่ยั่งยืนด้านสิ่งแวดล้อมในห่วงโซ่อุปทานมักจะเรียกว่าการจัดการห่วงโซ่อุปทานสีเขียว (GSCM) ซึ่งได้กลายเป็นหัวข้อที่น่าสนใจสำหรับทั้งผู้นำทางธุรกิจและนักวิจัยทางวิชาการเหมือนกัน (Nikbakhsh 2009; Sarkis, 2003) อย่างไรก็ตามวรรณกรรมในพื้นที่นี้ไม่ได้รับการพัฒนาในวงกว้างและความหมายเกี่ยวกับการยอมรับและการแพร่กระจายของการปฏิบัติ GSCM ต่างๆที่ไม่เข้าใจดี (Srivastava 2007) เช่น Sarkis et al, (2011) วางตัวว่าการแพร่กระจายของนวัตกรรมอาจจัดให้มีพื้นฐานทางทฤษฎีที่เหมาะสมสำหรับการวิจัย GSCM เพิ่มเติม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การพัฒนาอย่างยั่งยืนเป็นธุรกิจเกิดใหม่ megatrend ที่ก่อให้เกิดการเปลี่ยนแปลงขั้นพื้นฐานในภูมิทัศน์การแข่งขัน ( ป๋วย และของ , 2010 ) และอย่างรวดเร็วกลายเป็นไดรเวอร์หลักของนวัตกรรม ( nidumolu et al . , 2009 ) เช่น ธุรกิจทุกด้านของห่วงโซ่อุปทานจะพิจารณาการยอมรับความหลากหลายของการพัฒนาโครงการเพื่อให้เกิดความได้เปรียบเชิงแข่งขันหรืออย่างน้อยรักษาความเท่าเทียมกันในการแข่งขัน สิ่งแวดล้อมการพัฒนาแนวทางปฏิบัติในห่วงโซ่อุปทานมักจะเรียกว่าการจัดการโซ่อุปทานสีเขียว ( gscm ) ซึ่งได้กลายเป็นหัวข้อที่น่าสนใจของทั้งผู้นำทางธุรกิจนักวิชาการและนักวิจัยเหมือนกัน ( nikbakhsh , 2009 ; sarkis , 2003 ) อย่างไรก็ตามวรรณกรรมในพื้นที่นี้ยังไม่พัฒนาอย่างกว้าง ๆ และความหมายเกี่ยวกับการยอมรับและการแพร่กระจายของการปฏิบัติ gscm ต่างๆไม่เข้าใจ ( ศรีวัสทวา , 2007 ) เช่น sarkis et al . ( 2011 ) เดาว่าการแพร่กระจายของนวัตกรรม อาจให้ทฤษฎีพื้นฐานที่เหมาะสมสำหรับการวิจัย gscm เพิ่มเติม