In line with the Marras (2012) stat

In line with the Marras (2012) statement about introducing
the exposed subjects’ vision as a prerequisite to assess the
workload of a complex system, the experiences, here
assessed by the VAS, (Mori et al. (2004), Mackawan et al.
(2005)), this project show a clear advantage of all performed massage therapies with a 11.3% lower score for all
results (Table 2), with a significant gain in the dynamic
forearm muscles (16.29%, p < 0.05) and the lowest
improvement is found in the static load components
(6.24%).These results are difficult to compare with other
literature findings, because they are obtained from chronic
disorders patients such as lower back pain, e.g.,
Chatchawan et al. (2005), Anup et al. (2010), Kenny and
Marc (2011), and Mackawan et al. (2005).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โดยยอด Marras (2012) เกี่ยวกับการแนะนำวิสัยทัศน์เรื่องสัมผัสเป็นข้อกำหนดเบื้องต้นในการประเมินการงานของระบบที่ซับซ้อน ประสบการณ์ ที่นี่ประเมิน โดย VAS, (โมริและ al. (2004) Mackawan et al(2005)), โครงการนี้แสดงข้อดีชัดเจนทั้งหมดดำเนินการนวดบำบัดมีคะแนนลดลง 11.3% ทั้งหมดผล (ตาราง 2), กำไรอย่างมีนัยสำคัญในแบบไดนามิกกล้ามเนื้อปลายแขน (16.29%, p < 0.05) และต่ำสุดปรับปรุงอยู่ในคอมโพเนนต์โหลดคง(6.24%)ผลลัพธ์เหล่านี้ยากต่อการเปรียบเทียบกันเอกสารประกอบการพบ เนื่องจากพวกเขาจะได้รับจากโรคผู้ป่วยโรคเช่นลดอาการปวด เช่นชัชวาลย์ et al. (2005), อานัป et al. (2010) เคนนี และมาร์ค (2011), และ Mackawan et al. (2005)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในบรรทัดที่มี marras ( 2012 ) ชี้แจงเกี่ยวกับการเปิดเผยวิชา
' วิสัยทัศน์เป็นเบื้องต้นเพื่อประเมิน
ภาระงานของระบบที่ซับซ้อนประสบการณ์ที่นี่
ประเมินโดยวาส ( โมริ et al . ( 2004 ) , mackawan et al .
( 2548 ) โครงการนี้แสดงให้เห็นประโยชน์ที่ชัดเจนของการนวดด้วย 11.3 % ลดคะแนนทั้งหมด
ผล ( ตารางที่ 2 )เป็นกำไรที่สำคัญในกล้ามเนื้อแขนแบบไดนามิก
(  16.29 % , P < 0.05 ) และพบในการปรับปรุงค่า

(  ส่วนประกอบโหลดคงที่ 6.24 % ) ผลลัพธ์เหล่านี้จะยากที่จะเปรียบเทียบกับผลการวิจัยวรรณกรรมอื่น ๆ

เพราะพวกเขาได้รับจากผู้ป่วยโรคเรื้อรัง เช่น อาการปวดหลังส่วนล่างเช่น
ชัชวาล et al . ( 2005 ) , anup et al . ( 2010 ) , Kenny และ
มาร์ค ( 2011 ) และ mackawan et al .( 2005 )