In Brazil, the main cacao-producing

In Brazil, the main cacao-producing areas are: south of Bahia, Amazon region, and coastal tableland of southern Bahia and northern of Espírito Santo.
Specifically in southern Bahia, the largest planted area in Brazil, cacao crops are grown on about 700,000 ha (Fontes et al., 2014) and are inserted in the central corridor of the Atlantic Forest, one of the main centers of endemism of this biome, which has gone through a continuous
process of elimination and fragmentation (Lobão et al., 2012).
Two typical cacao production systems are used both by smallholder (5–8 ha) and large farmers (approximately 300 ha) in this region: (1) traditional cultivation system, an area of approximately 399,000 ha, wherein the cacao plantations are implanted under natural forest; and herbaceous, shrub and individuals of the upper canopy are eliminated to provide increased light input, resulting in extensive agroforestry called ‘cabrucas’ with 600 cacao ha
1 (Fontes et al., 2014); (2) cacao plantations are established in areas where all native forest has been removed; cacao plants, in a density of 1100 cacao ha
1, are shaded with banana and Erythrina glauca mainly because is a N2 fixing tree legumes, rapid growth, proper height and little dense crown (Müller and Gama-Rodrigues, 2012;Lobão et al., 2012; Gama-Rodrigues et al., 2010).
This planta tionsystem grew out of the 1960s, when CEPLAC (Executive Committee of the Plan of Cacao Farming) initiated a broad program aimed a significant increase in cacao production at the expense of massive introduction of fertilizers, chemical control of insects and diseases and also reducing the cacao shading, eliminating 50–70% of the shade trees of the Atlantic Forest (Johns, 1999)

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในบราซิล มีพื้นที่ผลิตโกโก้หลัก: ทางตอนใต้ของบาเยีย ภูมิภาค Amazon และ tableland ชายฝั่งแปซิฟิกใต้ภาคใต้ และภาคเหนือของซานโต Espírito โดยเฉพาะในภาคใต้ Bahia ปลูกใหญ่ที่สุดในบราซิล โกโก้พืชที่ปลูกบนประมาณ 700,000 ฮา (ปาก et al. 2014) และถูกแทรกลงในกำแพงกลางป่าแอตแลนติก หนึ่งในศูนย์กลางของ endemism ของนิเวศน์วิทยานี้ ซึ่งได้ผ่านการต่อเนื่องกระบวนการของการตัดและการกระจายตัว (Lobão et al. 2012) การผลิตโกโก้ทั่วไปทั้งสองระบบคือใช้ทั้งรายย่อย (5-8 ฮา) และเกษตรกรขนาดใหญ่ (ประมาณ 300 ฮา) ในภูมิภาคนี้: ระบบเพาะปลูกแบบดั้งเดิม (1) พื้นที่ประมาณ 399,000 ฮา ใหสวนโกโก้รับการฝังเทียมภายใต้ธรรมชาติป่า ต้นไม้ ไม้พุ่มและบุคคลของฝาครอบด้านบนจะต้องถูกกำจัดเพื่อให้ป้อนข้อมูลแสงที่เพิ่มขึ้น ในพื้นที่กว้างขวางที่เรียกว่า 'cabrucas' กับโกโก้ 600 ฮา 1 (ปาก et al. 2014); (2) ไร่โกโก้จะสร้างในพื้นที่ที่ป่าพื้นเมืองทั้งหมดได้ถูกเอาออก โกโก้ หินในความหนาแน่นของต้นโกโก้ 1100 ฮา 1 มีร่มเงากล้วยและทองหลาง glauca เพราะ N2 การแก้ไขต้นถั่ว เจริญเติบโต ความสูงที่เหมาะสม และมงกุฎที่หนาแน่นน้อย (Müller และกามาโรดริเกวส 2012 Lobão et al. 2012 Gama-Rodrigues et al. 2010) Tionsystem ลเวียมานอร์นี้เติบโตจากปี 1960, CEPLAC (คณะกรรมการบริหารการวางแผนของโกโก้เกษตรกรรม) เมื่อเริ่มต้นแบบคร่าว ๆ โปรแกรมมุ่งเพิ่มโกโก้การผลิตค่าใช้จ่ายแนะนำใหญ่ของปุ๋ย สารเคมีควบคุมแมลง และโรค และลดการแรเงาโกโก้ กำจัด 50 – 70% ของต้นไม้ร่มเงาของป่าแอตแลนติก (จอห์น , 1999)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในบราซิล , โกโก้หลักผลิตพื้นที่ทางใต้ของเฮีย , Amazon ภูมิภาคและที่ราบสูงชายฝั่งของเฮียทางใต้และทางเหนือของรัฐเอสปีรีตูซานตู .โดยเฉพาะในภาคใต้ Bahia , ที่ใหญ่ที่สุดในพื้นที่ปลูกโกโก้ในบราซิล , พืชปลูกในเรื่อง 700000 ฮา ( โฟนเทส et al . , 2010 ) และถูกแทรกลงในทางเดินกลางป่าแอตแลนติก หนึ่งในศูนย์หลักของถิ่นของระบบนิเวศนี้ ซึ่งได้ผ่านอย่างต่อเนื่องขั้นตอนการกำจัดและการกระจาย ( lob ฮัล o et al . , 2012 )แบบสองระบบใช้ทั้งการผลิตโกโก้ โดยโครงสร้าง ( 5 – 8 ฮา ) และเกษตรกรที่มีขนาดใหญ่ ( ประมาณ 300 ไร่ ) ในภูมิภาคนี้ ( 1 ) ระบบการเพาะปลูกแบบดั้งเดิม มีพื้นที่ประมาณ 399000 ฮานั้นจะถูกฝังไว้ใต้ต้นโกโก้ต้นไม้ป่าธรรมชาติ และต้นไม้ ไม้พุ่ม และบุคคลของหลังคาด้านบนจะถูกตัดออก ให้ใส่แสงเพิ่มขึ้น ส่งผลให้อย่างละเอียด เรียกว่า " " cabrucas วนเกษตรกับ 600 ต้นโกโก้ ha1 ( โฟนเทส et al . , 2010 ) ; ( 2 ) โกโก้สวนจะก่อตั้งขึ้นในพื้นที่ทั้งหมดที่ป่าพื้นเมืองได้ถูกลบออก ; โกโก้พืช ในอัตราความหนาแน่น 1 , 100 ต้นโกโก้ ha1 เป็นสีเทากับกล้วยและ erythrina glauca ส่วนใหญ่เป็นเพราะ 2 การแก้ไขเป็นพืชตระกูลถั่ว ต้นไม้เติบโตอย่างรวดเร็ว ความสูงที่เหมาะสมและหนาแน่นน้อย ซี น้ำตาล ( M ü ller และ กามา โรดริเกส , 2012 ; ลูกเทนนิสฮัล o et al . , 2012 ; กามา Rodrigues et al . , 2010 )นี้ planta tionsystem เพิ่มขึ้นจากปี 1960 เมื่อ ceplac ( คณะกรรมการบริหารแผนของต้นโกโก้ฟาร์ม ) ริเริ่มโปรแกรมคร่าว ๆมีเพิ่มขึ้นอย่างมากในการผลิตโกโก้ในค่าใช้จ่ายของการใหญ่ของปุ๋ย เคมี การควบคุมโรคและแมลง และยังลดต้นโกโก้แรเงา , การขจัด 50 – 70 % ของเงาต้นไม้ ป่ามหาสมุทรแอตแลนติก ( Johns , 1999 )