The subjects participated in one se

The subjects participated in one session, either between 10:00
a.m. and 12:00 a.m. or between 6:00 p.m. and 8:00 p.m., and were
instructed not to eat during the 2 h before the testing session. They
were told that they would have to look at colour photographs of
food and to assess their desire to eat the product shown on each
photograph. Each participant was presented with two series of
photographs on the computer. The first series was composed of the
six different photographs, one for each food product (three liked
and three disliked). The second series was composed of 36 different
photographs (2  3  6), i.e., two eaters (one man and one woman)
for the three emotional expressions (disgust, neutrality and
pleasure), for the six food products. The order of presentation of
the two series of photographs was counterbalanced across
subjects. Half of the subjects began to look at the first series
while the other half began to look at the second series of
photographs. For each food and emotional expression, the man’s
and the woman’s face was randomly chosen from among the three
eaters. Within each series, photographs were presented in random
order. For each photograph, the participants assessed the intensity
of their eating desire on a vertical and non-structured scale (from
the bottom, ‘‘I have no desire to eat’’, to the top, ‘‘I have a great
desire to eat’’). When the foods were presented alone, the eating
desire score corresponded to the food liking score, leading us to
assume that the more we desire to eat the food, the more we like it.
Scores varied between 0 and 10. Both the photographs and the
eating desire scale were presented on the same screen. After
participants scored their evaluation, they pressed a button to bring
up the next photograph.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อาสาสมัครที่เข้าร่วมในเซสชันเดียว อย่างใดอย่างหนึ่งระหว่าง 10:00น.และ 12:00 น. หรือระหว่าง 18:00 น.และ 8:00 น. และแนะนำไม่ให้กินในระหว่าง 2 ชม.ในรอบการทดสอบ พวกเขาบอกว่า พวกเขาจะต้องมองไปที่ภาพสีอาหารและ การประเมินความปรารถนาที่จะรับประทานผลิตภัณฑ์ที่แสดงอยู่ในแต่ละภาพ ผู้เข้าร่วมเสนอชุดสองภาพบนคอมพิวเตอร์ ชุดแรกประกอบด้วยของภาพถ่ายต่าง ๆ หก หนึ่งสำหรับแต่ละผลิตภัณฑ์อาหาร (สามใจและสามไม่ชอบ) ชุดสองประกอบด้วย 36 ที่แตกต่างกันภาพถ่าย (2 3 6), เช่น สองเสพ (ชายคนหนึ่งและผู้หญิงคนหนึ่ง)สำหรับนิพจน์สามอารมณ์ (รังเกียจ ความเป็นกลาง และความสุข), สำหรับผลิตภัณฑ์อาหารหก ลำดับของการนำเสนอสองชุดของภาพถ่ายได้รับการถ่วงดุลระหว่างตัวแบบที่ ครึ่งหนึ่งของอาสาสมัครเริ่มมองที่ชุดแรกในขณะที่อีกครึ่งหนึ่งเริ่มมองที่ชุดสองของภาพถ่าย สำหรับอาหารและแสดงออกทางอารมณ์ ผู้ชายของแต่ละและใบหน้าของผู้หญิงโดยการสุ่มคัดเลือกสามเสพ ภายในแต่ละชุด ภาพนำเสนอในแบบสุ่มสั่งซื้อ สำหรับภาพถ่าย ร่วมประเมินความรุนแรงของความปรารถนาของพวกเขากินในระดับแนวตั้ง และไม่มีโครงสร้าง (จากด้านล่าง, ''ผมไม่อยากกิน '', ด้านบน, '' ได้ดีปรารถนาที่จะกิน '') เมื่ออาหารที่นำเสนอเพียงอย่างเดียว การรับประทานคะแนนความผูกพันในการคะแนนความชื่นชอบอาหาร ผู้นำเราได้สมมติว่า ยิ่งเราต้องการกินอาหาร ยิ่งเราชอบคะแนนแตกต่างกันระหว่าง 0 ถึง 10 ทั้งภาพถ่ายและกินความปรารถนาระดับถูกแสดงในหน้าจอเดียว หลังจากผู้เข้าร่วมทำการประเมินของพวกเขา พวกเขากดปุ่มให้อัพภาพถัดไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อาสาสมัครเข้าร่วมเป็นหนึ่งในเซสชั่นทั้งเวลา 10:00 นระหว่าง
นและเวลา 12:00 น AM หรือ 18:00-08:00 และได้
รับคำสั่งไม่ให้กินในช่วง 2 ชั่วโมงก่อนที่จะเซสชั่นการทดสอบ พวกเขา
บอกว่าพวกเขาจะต้องมองไปที่รูปถ่ายสีของ
อาหารและเพื่อประเมินความต้องการของพวกเขาที่จะกินผลิตภัณฑ์ที่แสดงในแต่ละ
ภาพ เข้าร่วมแต่ละคนถูกนำเสนอด้วยสองชุดของ
การถ่ายภาพบนคอมพิวเตอร์ ชุดแรกที่ได้รับประกอบด้วย
หกภาพที่แตกต่างกันหนึ่งสำหรับผลิตภัณฑ์อาหารแต่ละ (สามชอบ
และสามไม่ชอบ) ชุดที่สองประกอบด้วย 36 ที่แตกต่างกัน
การถ่ายภาพ (2? 3? 6) คือสองเสพ (ชายคนหนึ่งและหญิงหนึ่ง)
สำหรับสามการแสดงออกทางอารมณ์ (รังเกียจความเป็นกลางและ
ความสุข) สำหรับผลิตภัณฑ์อาหารหก ลำดับของการนำเสนอของ
ทั้งสองชุดของภาพที่ถูกยกเคาน์เตอร์ทั่ว
วิชา ครึ่งหนึ่งของวิชาที่เริ่มที่จะมองไปที่ชุดแรก
ในขณะที่อีกครึ่งหนึ่งเริ่มที่จะมองไปที่ชุดที่สองของ
การถ่ายภาพ สำหรับแต่ละอาหารและการแสดงออกทางอารมณ์ชายของ
และใบหน้าของผู้หญิงที่ถูกสุ่มเลือกจากบรรดาสาม
เสพ ภายในแต่ละชุดรูปภาพที่ถูกนำเสนอในการสุ่ม
เพื่อ สำหรับการถ่ายภาพแต่ละผู้เข้าร่วมการประเมินความรุนแรง
ของความปรารถนาของกินของพวกเขาในระดับแนวตั้งและไม่มีโครงสร้าง (จาก
ด้านล่าง '' ผมไม่มีความปรารถนาที่จะกิน '', ไปด้านบน '' ฉันมีที่ดี
ความปรารถนาที่จะกิน '') เมื่ออาหารถูกนำเสนอเพียงอย่างเดียวกิน
คะแนนความปรารถนาที่ตรงกับอาหารคะแนนความชอบที่นำเราไป
คิดว่ายิ่งเราต้องการที่จะกินอาหารให้มากขึ้นเราจะชอบ
คะแนนแตกต่างกันระหว่าง 0 และ 10 ทั้งรูปถ่ายและ
ขนาดความปรารถนาของการรับประทานอาหารที่ถูกนำเสนอบนหน้าจอเดียวกัน หลังจากที่
ผู้เข้าร่วมการประเมินผลคะแนนของพวกเขากดปุ่มเพื่อนำมา
ขึ้นรูปถ่ายต่อไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กลุ่มตัวอย่างที่เข้าร่วมในเซสชันเดียว อย่างใดอย่างหนึ่ง ระหว่าง 10 : 00 น.น. และ 12 : 00 และหรือระหว่าง 6 โมงเย็น 2 ทุ่มแล้วสั่งไม่ให้กิน ในช่วง 2 ชั่วโมงก่อนการทดสอบครั้ง พวกเขาได้บอกว่า พวกเขาจะต้องมองภาพสีอาหารและประเมินความต้องการของพวกเขาที่จะกินผลิตภัณฑ์ที่แสดงในแต่ละภาพถ่าย ผู้เข้าร่วมแต่ละคนจะถูกนำเสนอกับสองชุดของภาพบนคอมพิวเตอร์ ชุดแรกประกอบด้วย6 ภาพที่แตกต่างกันสำหรับแต่ละผลิตภัณฑ์อาหาร ( 3 ชอบและสาม ไม่ชอบ ) ชุดที่สองประกอบด้วย 36 ที่แตกต่างกันภาพถ่าย ( 2 6 ) นั่นคือ สองเสพ ( ชายและหญิง )ทั้งการแสดงออกทางอารมณ์ ( รังเกียจ ความเป็นกลาง และความสุข ) , หกผลิตภัณฑ์อาหาร ลำดับการนำเสนอสองชุดของภาพคือ counterbalanced ข้ามวิชา ครึ่งหนึ่งของคนเริ่มมองมาที่ชุดแรกในขณะที่อีกครึ่งหนึ่ง เริ่มดูแบบที่สองของภาพถ่าย สำหรับอาหารแต่ละและการแสดงออกทางอารมณ์ของผู้ชาย ,และใบหน้าของผู้หญิงที่ถูกสุ่มเลือกจากสามกินอย่างเดียว ภายในแต่ละชุด ภาพที่ถูกนำเสนอในแบบสุ่มสั่งซื้อ สำหรับแต่ละภาพผู้เข้าร่วมการประเมินความของการรับประทานอาหารของพวกเขาปรารถนาในแนวตั้งและไม่โครงสร้าง Scale ( จากด้านล่าง , ' ' ฉันไม่มีความปรารถนาที่จะกิน ' ' , ด้านบน , ' ' มีมากความปรารถนาที่จะกิน ' ' ) เมื่ออาหารถูกเสนอคนเดียว กินคะแนนความชอบความต้องการตรงกับอาหาร , นำเราสมมติว่าเราต้องการที่จะกินอาหาร ยิ่งเราชอบมันคะแนนแตกต่างกันระหว่าง 0 และ 10 ทั้งภาพและขนาดรับประทาน ความปรารถนาถูกนำเสนอบนหน้าจอเดียวกัน หลังจากผู้ที่ได้คะแนนการประเมินของพวกเขา พวกเขากดปุ่มพาขึ้นรูปต่อไป