Ethical-Spiritual Identity of Human

Ethical-Spiritual Identity of Human Beings:

Hinduism doesn’t recognise human beings as mere material beings. Its understanding of human identity is more ethical-spiritual than material. That is why a sense of immortality and divinity is attributed to all human beings in Hindu classical thought.

“Consistent with the depth of Indian metaphysics, the human personality was also given a metaphysical interpretation. This is not unknown to the modern occidental philosophy. The concept of human personality in Kant’s philosophy of law is metaphysical entity but Kant was not able to reach the subtler unobserved element of personality, which was the basic theme of the concept of personality in Indian legal philosophy”, observes Prof. S.D. Sharma. (Sharma SD, Administration of Justice in Ancient Bharat, 1988)

An invisible Atman - the soul - dwelling in each body as the quintessential identity of all creatures forms the basis for all discussion on the status of human beings in Hindu classical thought starting from the times of the Vedas, indisputably the ancient-most literature of the world.

It is on the principle that the soul that makes the body of all living organisms its abode is in fact an integral part of the Divine Whole – Paramaatman – that the Vedas declare unequivocally:

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

รหัสประจำตัวจริยธรรมจิตวิญญาณของมนุษย์:ศาสนาฮินดูไม่รู้มนุษย์เป็นสิ่งมีชีวิตวัสดุเพียง ความเข้าใจของตัวตนมนุษย์มีจริยธรรมจิตวิญญาณมากกว่าวัสดุได้ นั่นคือเหตุผลของความเป็นอมตะ และ divinity คือเกิดจากมนุษย์ในศาสนาฮินดูคิดคลาสสิก "สอดคล้องกับความลึกของอภิปรัชญาอินเดีย บุคลิกภาพมนุษย์ถูกทำให้ความขัดแย้ง ไม่รู้จักไปอ็อคซิเดนทัลปรัชญาสมัยใหม่ แนวคิดของบุคลิกภาพมนุษย์ในนิติปรัชญาของ Kant เป็นเอนทิตีที่เลื่อนลอย แต่ Kant ไม่สามารถเข้าถึงองค์ประกอบ unobserved subtler ของบุคลิกภาพ ซึ่งเป็นรูปแบบพื้นฐานของแนวคิดของบุคลิกภาพในนิติปรัชญาอินเดีย" พิจารณา Sharma S.D. รศ (Sharma SD การบริหารความยุติธรรมในบารัทโบราณ 1988)Atman มองไม่เห็น - วิญญาณ - อาศัยในร่างกายแต่ละรหัสรี่ของสิ่งมีชีวิตพื้นฐานการสนทนาทั้งหมดบนสถานะของมนุษย์ในคลาสสิกฮินดูคิดว่า เริ่มต้นจากเวลาของเวท indisputably วรรณคดีโบราณที่สุดของโลกอยู่บนหลักการที่เป็นจิตใจที่ทำให้ร่างกายของสิ่งมีชีวิตทุกชีวิตที่พักอาศัยของ จริง เป็นส่วนหนึ่งของการพระเจ้าทั้งหมด – Paramaatman – ที่เวทประกาศ unequivocally:

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เอกลักษณ์จริยธรรมจิตวิญญาณของมนุษย์: ศาสนาฮินดูไม่รู้จักมนุษย์เป็นสิ่งมีชีวิตเพียงวัสดุ ความเข้าใจในตัวตนของมนุษย์มันเป็นมากกว่าจริยธรรมวิญญาณกว่าวัสดุ นั่นคือเหตุผลที่ความรู้สึกของความเป็นอมตะและพระเจ้าเป็นโทษกับมนุษย์ทุกคนในความคิดของชาวฮินดูคลาสสิก. "สอดคล้องกับความลึกของอภิธรรมอินเดีย, บุคลิกภาพของมนุษย์ยังได้รับการตีความเลื่อนลอย นี้ไม่ได้รู้จักกับปรัชญาตะวันตกสมัยใหม่ แนวคิดของบุคลิกภาพของมนุษย์ในปรัชญาของคานท์ของกฎหมายเป็นนิติบุคคลเลื่อนลอย แต่คานท์ก็ไม่สามารถที่จะไปถึงองค์ประกอบที่ไม่มีใครสังเกตที่แยบยลของบุคลิกภาพซึ่งเป็นรูปแบบพื้นฐานของแนวคิดของบุคลิกภาพในปรัชญาทางกฎหมายอินเดีย "ตั้งข้อสังเกตศ SD Sharma (ชาร์ SD, การบริหารงานยุติธรรมในโบราณสาธารณรัฐอินเดีย 1988) ที่มองไม่เห็น Atman - จิตวิญญาณ - อาศัยอยู่ในร่างกายแต่ละคนเป็นตัวตนที่เป็นแก่นสารของสิ่งมีชีวิตทุกรูปแบบพื้นฐานสำหรับการอภิปรายทั้งหมดเกี่ยวกับสถานะของมนุษย์ในความคิดคลาสสิกของชาวฮินดูที่เริ่มต้นจาก . เท่าของพระเวทยกวรรณกรรมโบราณมากที่สุดของโลกมันอยู่บนหลักการที่ว่าจิตวิญญาณที่ทำให้ร่างกายของสิ่งมีชีวิตทั้งหมดที่พำนักของมันคือในความเป็นจริงเป็นส่วนหนึ่งของพระเจ้าทั้ง - Paramaatman - ว่าพระเวทประกาศ อย่างแจ่มแจ้ง:

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

Ethical-Spiritual Identity of Human Beings:

Hinduism doesn’t recognise human beings as mere material beings. Its understanding of human identity is more ethical-spiritual than material. That is why a sense of immortality and divinity is attributed to all human beings in Hindu classical thought.

“Consistent with the depth of Indian metaphysics, the human personality was also given a metaphysical interpretation. This is not unknown to the modern occidental philosophy. The concept of human personality in Kant’s philosophy of law is metaphysical entity but Kant was not able to reach the subtler unobserved element of personality, which was the basic theme of the concept of personality in Indian legal philosophy”, observes Prof. S.D. Sharma. (Sharma SD, Administration of Justice in Ancient Bharat, 1988)

An invisible Atman - the soul - dwelling in each body as the quintessential identity of all creatures forms the basis for all discussion on the status of human beings in Hindu classical thought starting from the times of the Vedas, indisputably the ancient-most literature of the world.

มันอยู่ในหลักการว่า วิญญาณที่ทำให้ร่างกายของสิ่งมีชีวิตที่อาศัยอยู่ในความเป็นจริงส่วนหนึ่งของเทพทั้งหมด– paramaatman –ที่ Vedas อ้อมค้อม :

ประกาศ