Sweetness is determined by the majo

Sweetness is determined by the major sugar content of the
samples; different sugars display varying sweet sensitivity.
The major sugar contents in sugarcane juice were in the following sweetness order: fructose, sucrose, and glucose (Adel,
2008). The results of the analysis of sugar (Table3)demonstrated that TP-treated sugarcane juice showed significantly lower fructose and glucose content compared to the control
group on day 0, which explained the low sweetness of TP
samples. However, no significant difference was observed in
the sugar content of HPP-treated and fresh sugarcane juice.
White grape juice subjected to HPP (500 MPa/10 min) maintained sweetness for 60 days when stored at 4 °C, while the
control group developed an undesirable flavor

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความหวานจะถูกกำหนด โดยเนื้อหาที่สำคัญน้ำตาลของการตัวอย่าง น้ำตาลต่าง ๆ แสดงความไวหวานแตกต่างกันเนื้อหาสำคัญน้ำตาลในน้ำอ้อยมีความหวานตามลำดับ: ฟรักโทส ซูโครส และกลูโคส (อาเดลล็อค2008) . ผลของการวิเคราะห์น้ำตาล (Table3) แสดงให้เห็นว่า น้ำอ้อยถือว่า TP แสดงนัยสำคัญต่ำฟรักโทสและกลูโคสเนื้อหาเปรียบเทียบกับตัวควบคุมกลุ่มในวันที่ 0 ซึ่งอธิบายความหวานต่ำของ TPตัวอย่าง อย่างไรก็ตาม พบว่า ไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญในเนื้อหาน้ำตาลของน้ำอ้อยสด และ รักษา HPPขาวน้ำองุ่นที่อยู่ภายใต้การ HPP (500 MPa 10 นาที) รักษาความหวานสำหรับ 60 วันเมื่อเก็บที่อุณหภูมิ 4 ° C ขณะกลุ่มควบคุมได้รับการพัฒนารสชาติไม่พึงปรารถนา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความหวานจะถูกกำหนดโดยหลัก ปริมาณน้ำตาลของตัวอย่าง ; น้ำตาลที่แตกต่างกันแสดงความหวานที่สำคัญเนื้อหาในน้ำตาลน้ำอ้อยอยู่ตามความหวานคำสั่ง : โตส ซูโครส และกลูโคส ( Adel ,2008 ) การวิเคราะห์ผลของน้ำตาล ( table3 ) แสดงให้เห็นว่า TP ถือว่าน้ำอ้อยพบฟรักโทสและกลูโคสปริมาณลดลงอย่างมีนัยสำคัญเมื่อเทียบกับการควบคุมกลุ่มในวันที่ 0 , ซึ่งอธิบายความหวานต่ำของ TPตัวอย่าง อย่างไรก็ตาม พบว่าไม่มีความแตกต่างปริมาณน้ำตาลของเอชพีได้รับการรักษาและน้ำอ้อยสดน้ำองุ่นขาวภายใต้เอชพี ( 500 เมก / 10 นาที ) รักษาความหวาน 60 วันเมื่อเก็บรักษาที่อุณหภูมิ 4 องศา C , ในขณะที่กลุ่มพัฒนารสชาติที่ไม่พึงประสงค์