แนวทางการทำเกษตรแนวดิ่งยังสามารถช่ว

แนวทางการทำเกษตรแนวดิ่งยังสามารถช่วยเพิ่มพื้นที่สีเขียวของต้นไม้ ซึ่งจะช่วยดูดซับก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ในบรรยากาศ นอกจากนั้น การเกษตรแนวดิ่งยังช่วยย้ายแหล่งผลิตอาหารไปตั้งอยู่ในพื้นที่ระแวกเดียวกันกับที่อยู่ของผู้บริโภค ซึ่งเท่ากับไม่เพียงช่วยลดต้นทุนการผลิตอาหารแล้วยังช่วยลดการปลดปล่อยคาร์บอนจากกระบวนการขนส่งได้อีกด้วย และถ้าคำนวณผลรวมของการปลดปล่อยก๊าซเรือนกระจก (GHGs) จากการเกษตรกรรม อันเกิดจากการเผาไหม้น้ำมันเชื้อเพลิงของเครื่องจักรในกระบวนการเก็บเกี่ยวและการขนส่งผลผลิตพืชผลและปศุสัตว์ รวมถึงปริมาณก๊าซมีเทน (Methane) จากการทำปศุสัตว์แล้ว กระบวนการเกษตรกรรมจะมีสัดส่วนของการปลดปล่อยก๊าซเรือนกระจก (GHGs) สูงถึงประมาณร้อยละ 14 ของปริมาณการปลดปล่อยก๊าซเรือนกระจก (GHGs) ทั้งหมดของโลกเลยทีเดียว


ดังนั้น จากแนวคิดของ Despommier ที่ว่าด้วยกระบวนการแปลงของเสียเป็นอาหาร (Waste in and Food out) โดยการเกษตรแนวดิ่งจะเปรียบเสมือนเครื่องจักรที่สามารถเดินเครื่องได้ต่อเนื่องไม่มีที่สิ้นสุด เพื่อผลิตอาหารป้อนให้แก่ประชากรจำนวนมากและเพื่อพลิกโฉมหน้าประวัติศาสตร์สู่การค้นพบแนวทางการเกษตรในอนาคต พร้อมด้วยแรงบันดาลใจอันเกิดจากการวิจัยล้ำสมัย จากนักวิทยาศาสตร์และบริษัทห้างร้านด้านเกษตรกรรม โดยหวังว่า นวัตกรรมเหล่านี้จะช่วยยับยั้งภัยพิบัติที่มาลธัสทำนายไว้ไปได้อีกกว่า 200 ปี โดยในที่นี้ จะนำเสนอตัวอย่าง เทคโนโลยีล้ำยุค 3 เทคโนโลยีที่สามารถนำมาประยุกต์ใช้กับการเกษตรแนวดิ่ง ได้แก่ การเลี้ยงต้นไม้ในน้ำแบบครบวงจร (Aquaponic merry-grow-round) การใช้หุ่นยนต์ดูแลพืชอาหาร (Crop Circles tended by robots) และ การใช้ประโยชน์จากปฏิกูล (The whole thing runs on sewage) ดังนี้
1) การเลี้ยงต้นไม้ด้วยน้ำแบบครบวงจร (Aquaponic merry-grow-round) แม้การเพาะปลูกโดยใช้น้ำแทนดิน (Hydroponics) และการทำฟาร์มปลา จะสร้างผลผลิตได้ปริมาณสูง แต่ก็ต้องการการดูแลรักษาเป็นอย่างมากเช่นกัน เนื่องจากระบบการเพาะปลูกโดยไม่ใช้ดินจำเป็นต้องเพิ่มเติมสารอาหารที่จำเป็นให้แก่พืชที่ปลูกอยู่บ่อยครั้ง และในขณะที่การทำฟาร์มปลานั้น ก็จำเป็นต้องรักษาคุณภาพของน้ำอย่างสม่ำเสมอ แต่เราอาจสามารถนำทั้งสองแนวคิดมาจับคู่รวมกันเป็น “ระบบอควาโปนิกส์ (Aquaponics)” ซึ่งให้ของเสียจากการเลี้ยงปลากลายเป็นสารอาหารให้แก่การปลูกพืช ในขณะที่พืชก็จะช่วยทำความสะอาดและขจัดความสกปรกในน้ำของบ่อเลี้ยงปลาเช่นกัน
2) การใช้หุ่นยนต์ดูแลพืชอาหาร (Crop Circles tended by robots) แม้เกษตรกรพร้อมที่จะเปิดรับเทคโนโลยีการเพาะปลูกพืชโดยไม่ใช้ดิน มาใช้ในการปลูกพืชแนวดิ่ง เพื่อเพิ่มผลผลิตต่อพื้นที่ ซึ่งคาดว่าจะสามารถให้ผลผลิตได้ประมาณ 30 เท่าของวิธีการเพาะปลูกโดยทั่วไป อย่างไรก็ตาม ไม่ใช่พืชทุกชนิดที่จะได้ผลดีกับวิธีการดังกล่าว เช่น มันฝรั่ง และพืชตระกูลแคคตัส ซึ่งจำเป็นต้องยึดรากลงในวัสดุกึ่งของแข็ง เช่น ดิน หรือกาบมะพร้าว โดยบริษัท โอเมกา การ์เด็น (Omega Garden) ในประเทศแคนาดา ได้ออกแบบระบบเพื่อการเพาะปลูกพืชที่มีลักษณะคล้ายกับชิงช้าสวรรค์ โดยจะเพาะปลูกพืชในถาดหลุมที่บรรจุหินเวอร์มิคูไลท์ (Vermiculite)
3) การใช้ประโยชน์จากปฏิกูล (The whole thing runs on sewage) แนวคิดการเกษตรแนวดิ่งนั้นถูกออกแบบให้เป็นมากกว่าโรงงานผลิตอาหาร โดยถูกวางแผนให้เชื่อมโยงกับโครงสร้างพื้นฐานของเมือง โดยที่ระบบสิ่งปฏิกูลโดยรอบของเมืองจะถูกส่งตรงไปสู่ฟาร์มเกษตรแนวดิ่ง โดยครึ่งหนึ่งจะถูกนำเข้าสู่เครื่องผลิตเชื้อเพลิงชีวภาพที่ชื่อว่า SlurryCarb2 ซึ่งพัฒนาโดยบริษัท EnerTech เครื่องจักรนี้จะเพิ่มอุณหภูมิและความดันให้แก่กากตะกอน (หมายเลข 1 ในแผนภาพที่ 3) จากนั้นทำให้แตกตัวเพื่อแยกคาร์บอนและน้ำ จากนั้นเครื่องจะแยกส่วนประกอบของน้ำ (หมายเลข 2 ในแผนภาพที่ 3) และของแข็ง เพื่อผลิตเป็นแท่งเชื้อเพลิงแข็ง (Slurry) ที่คล้ายกับถ่านหิน ซึ่งจะถูกนำมาใช้เผาไหม้เพื่อหมุนกังหันพลังงานไอน้ำ (หมายเลข 3 ในแผนภาพที่ 3) สำหรับผลิตเป็นพลังงานไฟฟ้า และส่วนที่เหลือของสิ่งปฏิกูลจะถูกบำบัดด้วยสารเคมีที่ใช้กำจัดแบคทีเรีย และเปลี่ยนให้เป็นดินชั้นบนสำหรับการเพาะปลูก โดยผ่านกระบวนการความร้อนและอบแห้ง ซึ่งพัฒนาโดยบริษัท N-Viro3 ยิ่งไปกว่านั้น น้ำที่ถูกสกัดแยกออกมาในกระบวนการที่ผ่านๆมาก่อนหน้านี้ จะถูกนำมากรองผ่านกระบวนการกรองตามธรรมชาติ โดยอาศัยนักบำบัดชีวภาพ เช่น หอยกาบลายเสือ (zebra mussel) กกช้าง (cattail) และ กกหนอง(sawgrass) (หมายเลข 4 ในแผนภาพที่ 3) ซึ่งจะทำการบำบัดจนกว่าน้ำเหล่านั้นจะเหมาะสมสำหรับนำไปใช้ในการเกษตรหรือไปผ่านกระบวนการทำให้บริสุทธิ์อีกครั้งก่อนนำไปบริโภค นอกจากนี้ ของเสียอื่นๆจากการเกษตรจะสามารถนำไปหมักเป็นปุ๋ย และก๊าซมีเทนซึ่งสามารถนำไปใช้เป็นพลังงานเชื้อเพลิงได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แนวทางการทำเกษตรแนวดิ่งยังสามารถช่วยเพิ่มพื้นที่สีเขียวของต้นไม้ซึ่งจะช่วยดูดซับก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ในบรรยากาศนอกจากนั้นการเกษตรแนวดิ่งยังช่วยย้ายแหล่งผลิตอาหารไปตั้งอยู่ในพื้นที่ระแวกเดียวกันกับที่อยู่ของผู้บริโภคซึ่งเท่ากับไม่เพียงช่วยลดต้นทุนการผลิตอาหารแล้วยังช่วยลดการปลดปล่อยคาร์บอนจากกระบวนการขนส่งได้อีกด้วยและถ้าคำนวณผลรวมของการปลดปล่อยก๊าซเรือนกระจก (GHGs) จากการเกษตรกรรมอันเกิดจากการเผาไหม้น้ำมันเชื้อเพลิงของเครื่องจักรในกระบวนการเก็บเกี่ยวและการขนส่งผลผลิตพืชผลและปศุสัตว์รวมถึงปริมาณก๊าซมีเทน (มีเทน) จากการทำปศุสัตว์แล้วกระบวนการเกษตรกรรมจะมีสัดส่วนของการปลดปล่อยก๊าซเรือนกระจก (GHGs) สูงถึงประมาณร้อยละ 14 ของปริมาณการปลดปล่อยก๊าซเรือนกระจก (GHGs) ทั้งหมดของโลกเลยทีเดียว ดังนั้นจากแนวคิดของ Despommier ที่ว่าด้วยกระบวนการแปลงของเสียเป็นอาหาร (ขยะในและอาหารออก) โดยการเกษตรแนวดิ่งจะเปรียบเสมือนเครื่องจักรที่สามารถเดินเครื่องได้ต่อเนื่องไม่มีที่สิ้นสุดเพื่อผลิตอาหารป้อนให้แก่ประชากรจำนวนมากและเพื่อพลิกโฉมหน้าประวัติศาสตร์สู่การค้นพบแนวทางการเกษตรในอนาคตพร้อมด้วยแรงบันดาลใจอันเกิดจากการวิจัยล้ำสมัยจากนักวิทยาศาสตร์และบริษัทห้างร้านด้านเกษตรกรรมโดยหวังว่านวัตกรรมเหล่านี้จะช่วยยับยั้งภัยพิบัติที่มาลธัสทำนายไว้ไปได้อีกกว่า 200 ปีโดยในที่นี้จะนำเสนอตัวอย่างเทคโนโลยีล้ำยุค 3 เทคโนโลยีที่สามารถนำมาประยุกต์ใช้กับการเกษตรแนวดิ่งได้แก่การเลี้ยงต้นไม้ในน้ำแบบครบวงจร Aquaponic สุขสันต์เติบโตรอบ) การใช้หุ่นยนต์ดูแลพืชอาหาร (วงกลมมีแนวโน้มที่หุ่นยนต์) และการใช้ประโยชน์จากปฏิกูล (ทำงานทั้งหมดในน้ำเสีย) ดังนี้ 1) ซึ่งให้ของเสียจากการเลี้ยงปลากลายเป็นสารอาหารให้แก่การปลและการทำฟาร์มปลาจะสร้างผลผลิตได้ปริมาณสูงแต่ก็ต้องการการดูแลรักษาเป็นอย่างมากเช่นกันเนื่องจากระบบการเพาะปลูกโดยไม่ใช้ดินจำเป็นต้องเพิ่มเติมสารอาหารที่จำเป็นให้แก่พืชที่ปลูกอยู่บ่อยครั้งและในขณะที่การทำฟาร์มปลานั้นก็จำเป็นต้องรักษาคุณภาพของน้ำอย่างสม่ำเสมอแต่เราอาจสามารถนำทั้งสองแนวคิดมาจับคู่รวมกันเป็น "ระบบอควาโปนิกส์ (Aquaponics)" แม้การเพาะปลูกโดยใช้น้ำแทนดิน (ไฮโดร) การเลี้ยงต้นไม้ด้วยน้ำแบบครบวงจร (Aquaponic สุขสันต์เติบโตกลม)ูกพืชในขณะที่พืชก็จะช่วยทำความสะอาดและขจัดความสกปรกในน้ำของบ่อเลี้ยงปลาเช่นกัน2) การใช้หุ่นยนต์ดูแลพืชอาหาร (วงกลมมีแนวโน้มที่หุ่นยนต์) แม้เกษตรกรพร้อมที่จะเปิดรับเทคโนโลยีการเพาะปลูกพืชโดยไม่ใช้ดินมาใช้ในการปลูกพืชแนวดิ่งเพื่อเพิ่มผลผลิตต่อพื้นที่ซึ่งคาดว่าจะสามารถให้ผลผลิตได้ประมาณ 30 เท่าของวิธีการเพาะปลูกโดยทั่วไปอย่างไรก็ตามไม่ใช่พืชทุกชนิดที่จะได้ผลดีกับวิธีการดังกล่าวเช่นมันฝรั่งและพืชตระกูลแคคตัสซึ่งจำเป็นต้องยึดรากลงในวัสดุกึ่งของแข็งเช่นดินหรือกาบมะพร้าวโดยบริษัทโอเมกาการ์เด็น (โอเมก้าการ์เด้น) ในประเทศแคนาดาได้ออกแบบระบบเพื่อการเพาะปลูกพืชที่มีลักษณะคล้ายกับชิงช้าสวรรค์โดยจะเพาะปลูกพืชในถาดหลุมที่บรรจุหินเวอร์มิคูไลท์ (เวอร์มิคูไลท์)3) การใช้ประโยชน์จากปฏิกูล (ทำงานทั้งหมดในน้ำเสีย) แนวคิดการเกษตรแนวดิ่งนั้นถูกออกแบบให้เป็นมากกว่าโรงงานผลิตอาหารโดยถูกวางแผนให้เชื่อมโยงกับโครงสร้างพื้นฐานของเมืองโดยที่ระบบสิ่งปฏิกูลโดยรอบของเมืองจะถูกส่งตรงไปสู่ฟาร์มเกษตรแนวดิ่งโดยครึ่งหนึ่งจะถูกนำเข้าสู่เครื่องผลิตเชื้อเพลิงชีวภาพที่ชื่อว่า SlurryCarb2 ซึ่งพัฒนาโดยบริษัท EnerTech เครื่องจักรนี้จะเพิ่มอุณหภูมิและความดันให้แก่กากตะกอน (ในแผนภาพที่หมายเลข 1 3) จากนั้นทำให้แตกตัวเพื่อแยกคาร์บอนและน้ำจากนั้นเครื่องจะแยกส่วนประกอบของน้ำ (หมายเลข 2 ในแผนภาพที่ 3) และของแข็งเพื่อผลิตเป็นแท่งเชื้อเพลิงแข็ง (สารละลาย) ที่คล้ายกับถ่านหินซึ่งจะถูกนำมาใช้เผาไหม้เพื่อหมุนกังหันพลังงานไอน้ำ (หมายเลข 3 ในแผนภาพที่ 3) สำหรับผลิตเป็นพลังงานไฟฟ้าและส่วนที่เหลือของสิ่งปฏิกูลจะถูกบำบัดด้วยสารเคมีที่ใช้กำจัดแบคทีเรียและเปลี่ยนให้เป็นดินชั้นบนสำหรับการเพาะปลูกโดยผ่านกระบวนการความร้อนและอบแห้งซึ่งพัฒนาโดยบริษัท N-Viro3 ยิ่งไปกว่านั้นน้ำที่ถูกสกัดแยกออกมาในกระบวนการที่ผ่านๆมาก่อนหน้านี้จะถูกนำมากรองผ่านกระบวนการกรองตามธรรมชาติโดยอาศัยนักบำบัดชีวภาพเช่นหอยกาบลายเสือ (ม้าลายหอย) กกช้าง (ธูปฤาษีตาก) และ กกหนอง(sawgrass) (ในแผนภาพที่หมายเลข 4 3) ซึ่งจะทำการบำบัดจนกว่าน้ำเหล่านั้นจะเหมาะสมสำหรับนำไปใช้ในการเกษตรหรือไปผ่านกระบวนการทำให้บริสุทธิ์อีกครั้งก่อนนำไปบริโภคนอกจากนี้ของเสียอื่นๆจากการเกษตรจะสามารถนำไปหมักเป็นปุ๋ยและก๊าซมีเทนซึ่งสามารถนำไปใช้เป็นพลังงานเชื้อเพลิงได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นอกจากนั้น (ก๊าซเรือนกระจก) จากการเกษตรกรรม รวมถึงปริมาณก๊าซมีเทน (Methane) จากการทำปศุสัตว์แล้ว (ก๊าซเรือนกระจก) สูงถึงประมาณร้อยละ 14 (ก๊าซเรือนกระจก) ของโลกทั้งหมดเลยทีเดียวดังนั้นจากเนชั่แนวคิดของDespommier (เสียและอาหารออก) โดยหวังว่า 200 ปีโดยในที่นี้จะนำเสนอตัวอย่างเทคโนโลยีล้ำยุค 3 ได้แก่ การเลี้ยงต้นไม้ในน้ำแบบครบวงจร (Aquaponic ม้าเติบโตรอบ) การใช้หุ่นยนต์ดูแลพืชอาหาร (วงกลมมีแนวโน้มโดยหุ่นยนต์) และการใช้ประโยชน์จากปฏิกูล (สิ่งที่ทั้งทำงานบนน้ำเสีย) ดังนี้1) การเลี้ยง ต้นไม้ด้วยน้ำแบบครบวงจร (Aquaponic ม้าเติบโตรอบ) แม้การเพาะปลูกโดยใช้น้ำแทนดิน (Hydroponics) และการทำฟาร์มปลาจะสร้างผลผลิตได้ปริมาณสูง และในขณะที่การทำฟาร์มปลานั้น "ระบบอควาโปนิกส์ (Aquaponics)" การใช้หุ่นยนต์ดูแลพืชอาหาร (วงกลมมีแนวโน้มโดยหุ่นยนต์) มาใช้ในการปลูกพืชแนวดิ่งเพื่อเพิ่มผลผลิตต่อพื้นที่ 30 เท่าของวิธีการเพาะปลูกโดยทั่วไปอย่างไรก็ตาม เช่นมันฝรั่งและพืชตระกูลแคคตัส เช่นดินหรือกาบมะพร้าวโดย บริษัท โอเมกาการ์เด็น (โอเมก้าการ์เด้น) ในประเทศแคนาดา (Vermiculite) 3) การใช้ประโยชน์จากปฏิกูล (สิ่งที่ทั้งทำงานบนน้ำเสีย) SlurryCarb2 ซึ่งพัฒนาโดย บริษัท Enertech (หมายเลข 1 ในแผนภาพที่ 3) (หมายเลข 2 ในแผนภาพที่ 3) และของแข็งเพื่อผลิตเป็นแท่งเชื้อเพลิงแข็ง (Slurry) ที่คล้ายกับถ่านหิน (หมายเลข 3 ในแผนภาพที่ 3) สำหรับผลิตเป็นพลังงานไฟฟ้า โดยผ่านกระบวนการความร้อนและอบแห้งซึ่งพัฒนาโดย บริษัท N-Viro3 ยิ่งไปกว่านั้น โดยอาศัยนักบำบัดชีวภาพเช่นหอยกาบลายเสือ (หอยแมลงภู่ม้าลาย) กกช้าง (อ้อ) และกกหนอง (Sawgrass) (หมายเลข 4 ในแผนภาพที่ 3) นอกจากนี้