Some authors have used a self-contr

Some authors have used a self-control subscale from Gough’s
(1987) California Personality Inventory (CPI). There is reason to
question whether this subscale is appropriately named: Although
some items on it do seem a priori relevant to self-control, others do
not. Some seem quite irrelevant to the concept of self-control
construct (e.g., ‘‘I would like to wear expensive clothes;’’ ‘‘I would
like to be an actor on the stage or in the movies;’’ ‘‘I have had very
Benefits of Self-Control 273
peculiar and strange experiences’’). Some address interpersonal
issues that are not directly indicative of self-control (e.g., ‘‘My home
life was always happy;’’ ‘‘My way of doing things is apt to be
misunderstood by others’’). Others seem to focus in particular on a
narcissistic style of self-admiration (e.g., ‘‘I would like to be the
center of attention;’’ ‘‘A person needs to ‘show off’ a little now and
then’’). Others ask about impulses rather than about control over
them (e.g., ‘‘Sometimes I feel like smashing things;’’ ‘‘Sometimes I
feel as if I must injure either myself or someone else’’).
The heterogeneity of items on the CPI Self-Control (Sc) scale may
well reflect the complex process by which the scale evolved.
Following the development of the CPI So (Socialization) and Re
(Responsibility) subscales, Gough, McClosky, and Meehl (1952)
concluded that So and Re did not really capture ‘‘the kind of joyful,
ebullient abandonment of restraint that one sees at certain times
such as attendance at a carnival’’ (CPI Administrator’s Guide,
p. 45). Thus, they set about developing a scale to assess
‘‘impetuosity, high spirits, caprice, and a taste for deviltry’’ (CPI
Administrator’s Guide, p. 45)—clearly one pattern of behavior that
may be atypical of self-control in general. The conceptual
heterogeneity, along with the seeming lack of face validity of many
items, may be one reason that this scale has not been popular among
laboratory researchers in recent decades, despite the rapid expansion
of research on self-regulation. Certainly self-control is a distinct
construct that should be largely independent of high spirits and a
taste for deviltry. In any case, the CPI antedates most of the modern
research on self-control, and so, on an a priori basis, it would be
desirable to construct a new scale based on recent developments.
In view of the drawbacks with these existing measures, we felt it
desirable to develop our own. Central to our concept of self-control
was the ability to override or change one’s inner responses, as well as
to interrupt undesired behavioral tendencies (such as impulses) and
refrain from acting on them. The concept of self-control as overriding
responses fits well with Carver and Scheier’s (1981, 1982,
1998) pioneering work on self-regulation. Their theoretical model
emphasized the feedback loop (test, operate, test, exit) that guides
behavior toward goals and standards. Indeed, their work arose from
studies of self-awareness, for which an effective trait measure has
long been available (Fenigstein, Scheier, & Buss, 1975). Our interest
placed less emphasis on the supervisory feedback loop and instead
274 Tangney et al.
emphasized the ‘‘operate’’ phase of the loop, by which the self performs
operations that alter itself. Regulating the stream of thought
(e.g., forcing oneself to concentrate), altering moods or emotions,
restraining undesirable impulses, and achieving optimal performance
(e.g., by making oneself persist) all constitute important
instances of the self overriding its responses and altering its states or
behaviors. More generally, breaking habits, resisting temptation,
and keeping good self-discipline all reflect the ability of the self to
control itself, and we sought to build our scale around them.
Benefits of Self-Control
Self-control is widely regarded as a capacity to change and adapt the
self so as to produce a better, more optimal fit between self and
world (e.g., Rothbaum et al., 1982). Central to our concept of selfcontrol
is the ability to override or change one’s inner responses, as
well as to interrupt undesired behavioral tendencies and refrain from
acting on them. From this perspective, self-control should contribute
to producing a broad range of positive outcomes in life. In
fact, empirical evidence indicates that people with high dispositional
self-control have better outcomes in various spheres. In two
independent studies, we sought to replicate and extend these prior
findings, taking advantage of two large ongoing investigations in
which multiple outcomes were being assessed.
Achievement and Task Performance
A first domain involves task performance, such as in school or work.
Our participants were university students, and so the primary or
quintessential measure of overall success is grade point average.
People with high self-control should presumably achieve better
grades in the long run, because they should be better at getting tasks
done on time, preventing leisure activities from interfering with
work, using study time effectively, choosing appropriate courses,
and keeping emotional distractions from impairing performance.
Prior studies have provided some evidence that self-control
facilitates school performance. Feldman, Martinez-Pons, and
Shaham (1995) found that children with higher self-regulation (as
assessed by the Student Regulated Learning Scale; Zimmerman &
Martinez-Pons, 1988) received better grades in a computer course.
Flynn (1985) found that improvements in delay of gratification were
Benefits of Self-Control 275
correlated to improvements in school achievement among 4-year-old
African American migrant boys, although not girls. A pair of studies
by Mischel, Shoda, and Peake (1988) and Shoda, Mischel, and
Peake (1990) assessed children’s capacity to delay gratification at age
4 and then followed up the participants as they completed high
school and entered college. They showed that the children who were
most successful at delaying gratification went on to become adults
with higher SAT scores, indicating better academic performance.
Insofar as delay of gratification constitutes a behavioral index of
self-control, these results do point toward lasting and long-term
benefits of good self-control. Wolfe and Johnson (1995) found that
self-control was the only one among 32 personality variables that
contributed significantly to prediction of grade point average among
university students. They used four different self-control scales,
including a Big Five Conscientiousness subscale ( John, 1990), an
organization subscale from the Jackson Personality Inventory
( Jackson, 1976), a control subscale developed by Waller, Lilienfeld,
Tellegen, and Lykken (1991), and a new scale of items pertaining
self-efficacy. These findings lent support for our prediction that high
self-control would predict better academic performance.
Impulse Control
A second domain involves impulsive behaviors. Many university
students suffer from problems in impulse regulation, as has been
widely documented (see Baumeister et al., 1994, for review). In
particular, problems with regulating eating are prevalent, if not
epidemic, among female university students, whereas surveys of
male students suggest that many suffer from alcohol abuse problems
(e.g., Heatherton, 1993; Heatherton & Baumeister, 1991; Johnston,
O’Malley, & Bachman, 1991; Williamson, 1990). Regulating intake
of food and drink is one of the most obvious and direct applications
of self-control, and so we predicted that people high in self-control
should exhibit fewer such problems.
Several studies have linked impulse control problems to deficits
in self-control. Storey (1999) concluded that poor self-regulation, as
assessed by the Barratt Impulsivity Scale, was an important predictor
of heroin addiction. Wills, DuHamel, and Vaccaro (1995)
found that self-control, as assessed by a scale they derived from
a behavior rating scale by Kendall and Wilcox (1979), was an
276 Tangney et al.
important predictor of substance abuse among adolescents and, in
fact, seemed to mediate between temperament and substance abuse.
Peluso, Ricciardelli, and Williams (1999) found some links of
generally poor self-control, as assessed by a scale developed by
Rohde, Lewinsohn, Tilson, and Seeley (1990), to problem drinking
and problem eating patterns among college students. Cook, Young,
Taylor, and Bedford (1998) found that low CPI self-control
predicted higher alcohol consumption among adults. Romal and
Kaplan (1995) found that people with good self-control, as assessed
by Rosenbaum’s (1980) scale, were better able to save their money
rather than spend it. In Study 1, we sought to extend these findings
by examining the links between self-control and young adults’
reports of eating disorder symptoms and alcohol use.
Adjustment
A third domain involves psychological adjustment. Many psychological
problems and disorders involve some degree of self-regulation
failure. The link between psychological symptoms and self-control
could be bidirectional. On one hand, difficulties with self-regulation
can set the stage for a range of psychological problems. Indeed,
problems with self-control are the hallmark of many disorders
detailed in the Diagnostic and StatisticalManual ofMental Disorders
(DSM-IV; American Psychiatric Association, 1994). Conversely, the
emotional distress associated with many of these problems can
impair self-control by preempting limited resources and by producing
stressful outcomes that further burden the individual’s
regulatory capacity.
Of particular interest is the hypothesis that psychological
difficulties can result from either too little or too much control.
The pathogenic nature of self-control failure is fairly obvious. The
DSM-IV has an entire cluster of diagnoses that fall under the
umbrella of ‘‘Impulse Control Disorders,’’ and many other disorders
are essentially defined by probl

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บางอย่างผู้เขียนใช้ subscale อำนาจจากสายของ(1987) แคลิฟอร์เนียบุคลิกภาพคง (CPI) ไม่มีเหตุผลถามว่า subscale นี้สมชื่อ: แม้ว่าบางรายการมันดูเหมือน เกี่ยวข้องกับอารมณ์แรกสุด อื่น ๆ ทำไม่ บางอย่างดูเหมือนจะค่อนข้างไม่เกี่ยวข้องกับแนวความคิดอารมณ์โครงสร้าง (เช่น, ''อยากจะสวมใส่เสื้อผ้าแพง '' ฉันอยากเป็นนักแสดง บนเวที หรือ ใน ภาพยนตร์ '' ฉันมีมากประโยชน์อารมณ์ 273ประสบการณ์แปลกแปลกนิ้ว) ที่อยู่บางมนุษยสัมพันธ์ปัญหาที่ไม่ตรงส่ออารมณ์ (เช่น, "บ้านของฉันชีวิตมักจะมีความสุข '' ฉันวิธีการทำเป็นฉลาดเป็นmisunderstood ผู้อื่น '') คนอื่นดูเหมือนจะเน้นเฉพาะการชื่นชมตนเองลักษณะซึ่งบูชาตัวเอง (เช่น, '' อยากให้ศูนย์กลางของความสนใจ '' คนต้อง 'แสดง' ตอนนี้เล็กน้อย และจากนั้น '') คนอื่นถาม เกี่ยวกับแรงกระตุ้น มากกว่า เกี่ยวกับการควบคุมผ่านพวกเขา (เช่น, ''บางครั้งฉันรู้สึกเหมือนสิ่ง ดีที่สุด '' '' ฉันบางครั้งรู้สึกว่าฉันต้องทำร้ายตัวเองหรือคนอื่น '')อาจ heterogeneity ของสินค้าในระดับอารมณ์ CPI (Sc)สะท้อนกระบวนการซับซ้อนซึ่งระดับพัฒนาทั้งต่อการพัฒนาของ CPI ให้ (สังคม) และ ReSubscales (ความรับผิดชอบ) สาย McClosky และ Meehl (1952)สรุปที่ดัง และกลับทำไม่ได้จริง ๆ จับ '' ชนิดของจอยฟูลabandonment ebullient ของความยับยั้งชั่งใจว่าจะเห็นในบางช่วงเวลาเช่นเข้างานที่เป็นงานรื่นเริง " (คู่มือของผู้ดูแลระบบ CPIp. 45) ดังนั้น พวกเขาตั้งเกี่ยวกับการพัฒนามาตราการเพื่อประเมิน'' impetuosity สุราสูง อำเภอใจ และรสชาติสำหรับ deviltry'' (CPIคู่มือผู้ดูแล p. 45) — ชัดเจนหนึ่งรูปแบบของพฤติกรรมที่ได้อารมณ์อักเสบทั่วไป ในแนวคิดheterogeneity พร้อมกับการขาด seeming หน้ามีผลบังคับใช้ของรายการ อาจเป็นเหตุผลหนึ่งที่สเกลนี้ไม่ได้รับความนิยมในหมู่นักวิจัยห้องปฏิบัติการในทศวรรษล่าสุด แม้มีการขยายตัวอย่างรวดเร็ววิจัยในการควบคุมตนเอง อารมณ์เป็นการแตกต่างกันโครงสร้างที่ควรจะเป็นอิสระของวิญญาณสูงและรสชาติสำหรับ deviltry , CPI antedates ที่สุดของความทันสมัยวิจัยอำนาจ และอื่น ๆ การใช้ priori พื้นฐาน มันจะเป็นต้องการสร้างมาตราส่วนแบบใหม่ตามที่พัฒนาล่าสุดมุมมองข้อเสียกับมาตรการเหล่านี้ที่มีอยู่ เรารู้สึกได้ต้องการพัฒนาของเราเอง กลางกับแนวคิดของอารมณ์ความสามารถในการแทน หรือการเปลี่ยนแปลงของภายในตอบรับ รวมทั้งการขัดจังหวะแนวโน้มพฤติกรรมไม่ (เช่นแรงกระตุ้น) และละเว้นจากการทำหน้าที่นั้น แนวคิดของอำนาจเป็นแทนตอบพอดีกับการพักและของ Scheier (1981, 19821998) การทำงานในการควบคุมตนเอง แบบจำลองของทฤษฎีเน้นวนผลป้อนกลับ (ทดสอบ งาน ทดสอบ ออก) ที่แนะนำลักษณะการทำงานไปสู่เป้าหมายและมาตรฐาน แน่นอน ทำงานที่เกิดจากศึกษา self-awareness มีการวัดผลติดลองได้พร้อมใช้งาน (Fenigstein, Scheier, & Buss, 1975) สนใจของเราวางในวงประกาศผลป้อนกลับ และแทน274 Tangney et alเน้นระยะนิ้วมีนิ้วลูป โดยที่ตนเองทำการดำเนินงานที่เปลี่ยนแปลงตัวเอง ควบคุมกระแสความคิด(เช่น บังคับให้ใจจดจ่อ), เปลี่ยนแปลงอารมณ์ความรู้สึกหรืออารมณ์และยับยั้งแรงกระตุ้นระวัง และบรรลุประสิทธิภาพสูงสุด(เช่น โดยการทำให้ตัวเองคงอยู่) ทั้งหมดเป็นสำคัญอินสแตนซ์ของตนเองแทนการตอบสนอง และการเปลี่ยนแปลงของอเมริกา หรือลักษณะการทำงาน เพิ่มเติมโดยทั่วไป ทำลายนิสัย ทดลอง resistingและการรักษาทั้งหมดสะท้อนให้เห็นถึงความสามารถของตนเองเพื่อบังคับตนเองดีควบคุมตัวเอง และเราพยายามที่จะสร้างมาตราส่วนของเราล้อมรอบประโยชน์ของอารมณ์อำนาจอย่างกว้างขวางถือเป็นความสามารถในการเปลี่ยนแปลง และปรับตัวตนเองเพื่อผลิตดีขึ้น มากขึ้นเหมาะสมพอดีระหว่างตนเอง และโลก (เช่น Rothbaum และ al., 1982) กลางกับแนวคิดของ selfcontrol ของเรามีความสามารถในการแทน หรือการเปลี่ยนแปลงของภายในตอบสนองแนวโน้มพฤติกรรมไม่ขัดจังหวะ และปากดีทำหน้าที่ได้ จากมุมมองนี้ อารมณ์ควรมีส่วนร่วมการผลิตของผลบวกในชีวิต ในความจริง ประจักษ์หลักฐานบ่งชี้ว่า คนสูงโอนการครอบครองอารมณ์มีผลดีในทรงกลมต่าง ๆ ในสองการศึกษาอิสระ เราพยายามที่จะทำซ้ำ และขยายเหล่านี้ก่อนค้นพบ ประโยชน์ของการตรวจสอบอย่างต่อเนื่องขนาดใหญ่สองในมีการประเมินผลที่หลายความสำเร็จและประสิทธิภาพของงานโดเมนแรกเกี่ยวข้องกับงานประสิทธิภาพ เช่นในโรงเรียนหรือทำงานร่วมมีนักศึกษามหาวิทยาลัย และหลัก หรือรี่วัดความสำเร็จโดยรวมมีคะแนนเฉลี่ยคนที่ มีอารมณ์สูงควรทับให้ดีเกรดในลองรัน เนื่องจากพวกเขาควรจะดีกว่าที่ได้รับงานทำเวลา ป้องกันไม่ให้รบกวนผู้เข้าพักทำงาน ใช้เวลาศึกษาได้อย่างมีประสิทธิภาพ หลักสูตรที่เหมาะสมที่เลือกและรบกวนทางอารมณ์จาก impairing ประสิทธิภาพการรักษาการศึกษาก่อนหน้านี้ได้ให้หลักฐานบางอย่างอารมณ์ที่ช่วยโรงเรียน Feldman มาติเน่-Pons และShaham (1995) พบว่าเด็กที่ มีระเบียบการตนเองสูง (เป็นประเมิน โดยนักเรียนควบคุมการเรียนรู้ระดับ Zimmerman &มาติเน่ Pons, 1988) ได้รับเกรดดีในหลักสูตรคอมพิวเตอร์ฟลินน์ (1985) พบว่า การปรับปรุงในความล่าช้าของพึงพอใจได้ประโยชน์อารมณ์ 275correlated เพื่อปรับปรุงในความสำเร็จของโรงเรียนใน 4 ปีชายแรงชาวอเมริกันแอฟริกัน แม้ว่าผู้หญิงไม่ คู่การศึกษามิสเชล Shoda และ Peake (1988) และ Shoda มิสเชล และเด็ก Peake (1990) ประเมินกำลังผลัดพึงพอใจที่อายุ4 และจากนั้น ติดตามผู้เข้าร่วมเสร็จพวกเขาสูงวิทยาลัยโรงเรียน และป้อน พวกเขาพบว่าเด็กที่ประสบความสำเร็จมากที่สุดที่พึงพอใจที่ล่าช้าก็จะกลายเป็น ผู้ใหญ่มีสูง SAT คะแนน แสดงผลการศึกษาดีขึ้นInsofar เป็นความล่าช้าของพึงพอใจถือดัชนีพฤติกรรมของอารมณ์ ผลลัพธ์เหล่านี้ ชี้ ไปทางนานระยะยาวประโยชน์อารมณ์ดี Wolfe และ Johnson (1995) พบว่าอารมณ์เป็นหนึ่งเดียวระหว่างตัวแปรบุคลิกภาพ 32 ที่ส่วนมากการคาดเดาของคะแนนเฉลี่ยระหว่างนักศึกษามหาวิทยาลัย พวกเขาใช้สี่ระดับอารมณ์ที่แตกต่างกันsubscale Conscientiousness ใหญ่ห้า (จอห์น 1990), รวมทั้งการองค์กร subscale จาก Jackson บุคลิกสินค้าคงคลัง(Jackson, 1976) subscale ควบคุมพัฒนา โดยวอลเลอร์ LilienfeldTellegen และ Lykken (1991), และมาตราส่วนใหม่ของสินค้าที่เกี่ยวข้องตนเองการศึกษาประสิทธิภาพการ ผลการวิจัยเหล่านี้กู้เงินสนับสนุนสำหรับการคาดเดาของเราอารมณ์จะทำนายผลการศึกษาดีกว่าควบคุมกระแสโดเมนที่สองเกี่ยวข้องกับพฤติกรรม impulsive มหาวิทยาลัยหลายแห่งนักเรียนประสบปัญหาในการควบคุมกระแส ตามที่ได้รับเอกสารอย่างกว้างขวาง (ดู Baumeister et al., 1994 ทบทวน) ในเฉพาะ เกี่ยวกับการควบคุมการรับประทานอาหารแพร่หลาย ถ้าไม่เรื้อรัง ในหมู่นักศึกษาหญิงมหาวิทยาลัย ในขณะที่การสำรวจนักศึกษาชายแนะนำว่า หลายคนประสบปัญหาละเมิดแอลกอฮอล์(เช่น Heatherton, 1993 Heatherton & Baumeister, 1991 จอห์นสตันO'Malley, & Bachman, 1991 Williamson, 1990) ควบคุมปริมาณอาหารและเครื่องดื่มเป็นหนึ่งในโปรแกรมประยุกต์โดยตรง และชัดเจนที่สุดอารมณ์ และดัง นั้นเราคาดว่า คนที่มีอำนาจสูงควรแสดงปัญหาดังกล่าวน้อยลงศึกษาหลายลิงค์กระแสควบคุมปัญหาการขาดดุลในอารมณ์นั้น ชั้น (1999) สรุปว่า ควบคุมตนเองไม่ดี เป็นประเมินตามมาตราส่วน Impulsivity Barratt มีจำนวนประตูที่สำคัญของติดยาเสพติดเฮโรอีน Wills เดอเมล และ Vaccaro (1995)พบว่าอารมณ์ เป็นประเมินตามมาตราส่วนที่จะมามาตราส่วนแบบประเมินพฤติกรรม โดยเคนดัลและวิลค็อกซ์ (1979), มีการ276 Tangney et alจำนวนประตูสำคัญของสารผิดใน หมู่วัยรุ่น และ ในความจริง ดูเหมือน สื่อกลางระหว่าง temperament และละเมิดสิทธิสารPeluso, Ricciardelli และวิลเลียมส์ (1999) พบบางลิงค์ของโดยทั่วไปยากจนอารมณ์ เป็นราคาประเมินตามระดับการพัฒนาโดยRohde, Lewinsohn, Tilson และ Seeley (1990), ปัญหาดื่มและปัญหาการกินรูปแบบระหว่างนักเรียน คุก หนุ่มเทย์เลอร์ และกลาสโกว์ (1998) พบอารมณ์ที่ CPI ต่ำแอลกอฮอล์สูงกว่าคาดการณ์ปริมาณในหมู่ผู้ใหญ่ Romal และKaplan (1995) พบว่าคนที่ มีอารมณ์ดี เป็นประเมินโดยมาตราส่วน (1980) ของ Rosenbaum ก็ดีสามารถประหยัดเงินของพวกเขาแทนที่ใช้มัน ในการศึกษา 1 เราพยายามที่จะขยายผลการวิจัยเหล่านี้โดยตรวจสอบการเชื่อมโยงระหว่างอำนาจของผู้ใหญ่รายงานอาการโรค eating และสุราการปรับปรุงโดเมนที่สามเกี่ยวข้องกับการปรับปรุงจิตใจ หลายทางจิตวิทยาปัญหาและความผิดปกติเกี่ยวข้องกับบางระดับของการควบคุมตนเองความล้มเหลว เชื่อมโยงระหว่างอาการทางจิตใจและอารมณ์อาจเป็นแบบสองทิศทาง บนมือหนึ่ง ความยากลำบากกับการควบคุมตนเองสามารถตั้งระยะของการมีปัญหาทางจิตใจ แน่นอนจุดเด่นของหลายโรคมีปัญหาอารมณ์รายละเอียดในการวินิจฉัยและความผิดปกติ ofMental StatisticalManual(DSM-IV จิตแพทย์สมาคมอเมริกัน 1994) ในทางกลับกัน การความทุกข์ทางอารมณ์ที่เกี่ยวข้องกับปัญหาเหล่านี้มากมายสามารถทำอารมณ์ โดย preempting ทรัพยากรที่จำกัด และผลิตเครียดผลที่เพิ่มเติม burden ของแต่ละบุคคลกำลังบังคับเฉพาะดอกเบี้ยเป็นทฤษฏีทางจิตวิทยาที่ความยากลำบากอาจส่งผลจากการควบคุมน้อยเกินไป หรือมากเกินไปธรรมชาติอุบัติของความล้มเหลวในการควบคุมตนเองได้ค่อนข้างชัดเจน ที่DSM-IV มีการคลัสเตอร์ทั้งหมดของการวิเคราะห์ที่อยู่ภายใต้การของ ''กระแสควบคุมโรค '', และโรคอื่น ๆหลักกำหนด โดย probl

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บางคนเขียนได้ใช้ตนเอง ( จาก กอฟก็
( 1987 ) บุคลิกภาพแคลิฟอร์เนีย ( CPI ) มีคำถามว่าเหตุผล

( นี้เป็นชื่อที่เหมาะสม : ถึงแม้ว่า
บางรายนั้นดูเหมือน priori ที่เกี่ยวข้องกับการควบคุมตนเอง ผู้อื่นทำ
ไม่ บางดูจะไม่เกี่ยวข้องกับแนวคิดของการควบคุมตนเอง

( เช่น " ฉันต้องการที่จะสวมใส่เสื้อผ้าราคาแพง ;' ' ' ' จะ
ชอบเป็นนักแสดงบนเวที หรือในหนัง ' ' ' ' มีมากประโยชน์ของการควบคุมด้วยตนเองครับ

แปลกและแปลกประสบการณ์ ' ' ) บางส่วนที่อยู่ระหว่าง
ประเด็นที่ไม่ตรงแสดงของตนเอง ( เช่น " บ้าน
ชีวิตมีความสุขเสมอ ; ' ' " วิธีการทำสิ่งต่างๆเป็น apt จะ
คนอื่นเข้าใจผิด ' ' ) คนอื่นดูเหมือนจะมุ่งเน้นโดยเฉพาะอย่างยิ่งใน
ลักษณะหลงตัวเองชื่นชมตนเอง ( เช่น ' ' อยากเป็น
ศูนย์กลางของความสนใจ ; ' ' ' ' ' ' ที่คนต้องการที่จะอวดนิดหน่อยตอนนี้
' ' ) คนอื่นถามเกี่ยวกับแรงกระตุ้นมากกว่าเกี่ยวกับการควบคุม
พวกเขา ( เช่น ' 'sometimes ผมรู้สึกยอดเยี่ยมสิ่ง ; ' ' ' 'sometimes ผม
รู้สึกว่าฉันต้องทำร้ายให้ตัวเองหรือคนอื่น '
' )มีความหลากหลายของรายการในราคาควบคุมตนเอง ( SC ) มาตราส่วนอาจ
ดีสะท้อนให้เห็นถึงกระบวนการที่ซับซ้อน ซึ่งระดับการพัฒนา
ต่อไปนี้การพัฒนาของ CPI ( ทางสังคม ) และอีกครั้ง
( ความรับผิดชอบ ) โดยกอล mcclosky , และ meehl ( 1952 )
สรุปอย่างนั้นและไม่ได้จริงๆ จับ ' ' ชนิดของเบิกบาน
กระตือรือร้นมากการละทิ้งความยับยั้งชั่งใจที่เห็นในบางครั้ง
เช่น การเข้าร่วมงานคาร์นิวัล ' ' ( CPI ของผู้ดูแลระบบคู่มือ
หน้า 45 ) ดังนั้น พวกเขาตั้งค่าเกี่ยวกับการพัฒนาแบบวัด
''impetuosity สปิริตสูง คาพและรสชาติสำหรับการก่อกวน ' ' ( CPI
ผู้ดูแลระบบคู่มือ , หน้า 45 ) - ชัดเจนหนึ่งรูปแบบของพฤติกรรมที่
อาจจะผิดปรกติของการควบคุมตนเองในทั่วไป ที่สามารถแนวคิด
พร้อมกับใบหน้าที่ขาดของความถูกต้องของหลาย
รายการ อาจเป็นเหตุผลหนึ่งที่ขนาดนี้ยังไม่ได้รับความนิยมในหมู่
ปฏิบัติการนักวิจัยในทศวรรษที่ผ่านมาแม้จะมีการขยายตัวอย่างรวดเร็ว
วิจัยใดๆ แน่นอนว่าการควบคุมตนเองเป็นที่แตกต่างกัน
สร้างที่ควรไปอิสระของจิตใจสูงและรสชาติสำหรับการก่อกวน
. ในกรณีใด ๆ , CPI antedates ส่วนใหญ่ของการวิจัยสมัยใหม่
ในการควบคุมตนเอง และดังนั้น ใน priori พื้นฐานมันคงจะ
ที่พึงประสงค์เพื่อสร้างแบบใหม่บนพื้นฐานของการพัฒนาล่าสุด .
ในมุมมองของข้อบกพร่องเหล่านี้ด้วยมาตรการที่มีอยู่ เรารู้สึกว่ามัน
พึงปรารถนาที่จะพัฒนาของเราเอง กลางแนวคิดของการควบคุมตนเอง
คือความสามารถที่จะแทนที่หรือเปลี่ยนแปลงหนึ่งภายในการตอบสนองเช่นเดียวกับ
หยุดยั้งแนวโน้มพฤติกรรมไม่พึงประสงค์ เช่น กระตุ้น ) และ
งดการแสดงบนพวกเขาแนวคิดของการควบคุมตนเองและเอาชนะ
ตอบพอดีกับที่แกะสลัก และ scheier ( 1981 , 1982 ,
1998 ) งานบุกเบิกทางใดๆ แบบจำลองทางทฤษฎีของพวกเขา
เน้นความคิดเห็นลูป ( ทดสอบการใช้งานทดสอบออก ) ที่คู่มือพฤติกรรมต่อเป้าหมายและมาตรฐาน จริงๆ งานของพวกเขาก็ลุกขึ้นจาก
การศึกษาของตน ซึ่งวัดคุณลักษณะที่มีประสิทธิภาพ
นานใช้ได้ ( fenigstein scheier & , , บัส , 1975 ) ความสนใจของเรา
ให้ความสำคัญน้อยลงในห่วงความคิดเห็นนิเทศแทน
0 tangney et al .
เน้น ' 'operate ' ' เฟสของห่วงที่ตนเองเนิน
ปฏิบัติการที่เปลี่ยนเอง การควบคุมกระแสแห่งความคิด
( เช่น บังคับตัวเองให้มีสมาธิ ) , การเปลี่ยนแปลงอารมณ์หรืออารมณ์
ยับยั้งแรงกระตุ้นที่ไม่พึงประสงค์และบรรลุ
ประสิทธิภาพสูงสุด ( เช่น โดยการทำให้ตัวเองคงอยู่ ) ทั้งหมดเป็นกรณีสำคัญของการตอบสนองของตนเองแทน

และเปลี่ยนแปลงของรัฐ หรือพฤติกรรม โดยทั่วไปแบ่งนิสัย ต่อต้านการยั่วยุ และการรักษาที่ดี มีวินัยในตนเอง
ทั้งหมดสะท้อนความสามารถของตนเอง

ควบคุมตัวเอง และเราพยายามที่จะสร้างขนาดของเรารอบ ๆ .

ประโยชน์ของการควบคุมตนเองการควบคุมตนเองเป็นที่ยอมรับอย่างกว้างขวางสามารถเปลี่ยนและปรับ
ตนเองเพื่อผลิตที่ดีกว่า เหมาะสมกว่า พอดีระหว่างตนเองและ
โลก ( เช่น rothbaum et al . , 1982 ) กลางแนวคิดของ selfcontrol
คือความสามารถในการยกเลิกหรือเปลี่ยนแปลงหนึ่งภายในการตอบสนองเป็นอย่างดี
ขัดจังหวะแนวโน้มพฤติกรรมไม่พึงประสงค์ และงด
ทำเกี่ยวกับพวกเขา จากมุมมองนี้การควบคุมตนเองควรมีส่วนร่วม
ผลิตช่วงกว้างของผลในเชิงบวกในชีวิต ใน
ความเป็นจริง , หลักฐานเชิงประจักษ์ว่า คนสูง dispositional
การควบคุมตนเองได้ผลที่ดีกว่าในทรงกลมต่างๆ 2
การศึกษาอิสระที่เราพยายามที่จะทำซ้ำและขยายผลก่อน
เหล่านี้ประโยชน์ของการสอบสวนใน
2 ขนาดใหญ่ซึ่งผลหลาย ถูกประเมิน การปฏิบัติงาน และผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน

โดเมนแรกเกี่ยวข้องกับการปฏิบัติงาน เช่น ในโรงเรียน หรือ ทำงาน
ผู้เข้าร่วมของเรามีนักศึกษา และเพื่อให้ผู้บริหาร หรือวัดที่เป็นแก่นสารของความสำเร็จโดยรวม

คนที่ผลการเรียน กับการควบคุมตนเองสูงควรสันนิษฐานได้เกรดดีกว่า
ในวิ่ง ยาวเพราะมันควรจะดีกว่าที่จะทำในเวลางาน
ป้องกันกิจกรรมยามว่างจากการรบกวน
ทำงาน โดยใช้เวลาเรียนได้อย่างมีประสิทธิภาพ การเลือกหลักสูตรที่เหมาะสมและการรักษาจากการรบกวนทางอารมณ์

impairing ประสิทธิภาพ การศึกษาก่อนได้ให้หลักฐานบางอย่างที่ตนเอง
ความสามารถในโรงเรียน เฟลด์แมน มาร์ติเนส พอนส์ และ
shaham ( 2538 ) พบว่า เด็กที่มีระดับการควบคุมตนเอง ( ประเมินโดยนักเรียนควบคุมการเรียนรู้

ขนาด ; Zimmerman &มาร์ติเนซ Pons , 1988 ) ได้รับเกรดที่ดีในหลักสูตรคอมพิวเตอร์ .
ฟลินน์ ( 1985 ) พบว่า การปรับปรุงในการความพึงพอใจเป็นประโยชน์ของการควบคุมตนเอง

มีการปรับปรุง 275 เรียนโรงเรียนของนักเรียน เด็กสี่ขวบ
ผู้อพยพแอฟริกัน - อเมริกันถึงแม้ว่าจะไม่สาว คู่ของการศึกษา
โดย มิสเชล โชะดะ , และผอม ( 1988 ) และ มิสเชล โชะดะ , ,
พีก ( 1990 ) และประเมินความสามารถของเด็กที่จะชะลอ ความพึงพอใจที่อายุ
4 แล้วก็ตาม ผู้ที่จบ ม.ปลาย
และเข้ามหาวิทยาลัย พวกเขาพบว่า เด็กที่ประสบความสำเร็จมากที่สุดที่ล่าช้า gratification

ก็เลยกลายเป็นผู้ใหญ่ที่มีระดับคะแนน SAT ,แสดงผลการเรียนดีขึ้น .
ตราบเท่าที่การความพึงพอใจถือเป็นดัชนีพฤติกรรม
เอาใจ ผลเหล่านี้จะชี้ไปทางที่ยั่งยืนระยะยาว
ประโยชน์ที่ดีการควบคุมตนเอง วูลฟ์ และ จอห์นสัน ( 2538 ) พบว่า ตนเองเป็นเพียงหนึ่งในหมู่
32 ตัวแปรบุคลิกภาพที่
ส่วนอย่างมากในการพยากรณ์เกรดเฉลี่ยของนักศึกษา
มหาวิทยาลัยพวกเขาใช้สี่ระดับการควบคุมตนเองแตกต่างกัน
รวมถึงห้า ( จอห์น ความซื่อตรง ( 1990 ) ,
( องค์กรจากบุคลิกแจ็กสันสินค้าคงคลัง
( Jackson , 1976 ) , การควบคุม ( พัฒนาโดย วอลเลอร์ lilienfeld
, , tellegen และ ลิกเคน ( 1991 ) , และระดับใหม่ของรายการที่เกี่ยวข้อง
ตนเอง . สรุปยืมสนับสนุนการคาดการณ์ของเราที่สูง
การควบคุมตนเองจะทำนายผลการเรียนดีกว่า
.
การควบคุมแรงกระตุ้นโดเมนที่สองเกี่ยวข้องกับพฤติกรรมห่าม นักศึกษา
หลายคนประสบปัญหาในการควบคุมแรงกระตุ้น ตามที่ได้รับการบันทึกไว้อย่างกว้างขวาง
( ดูเบาไมสเตอร์ et al . , 1994 , ตรวจสอบ ) ใน
โดยเฉพาะปัญหากับการควบคุมการรับประทานอาหารที่แพร่หลาย ถ้าไม่
ระบาดในหมู่นักศึกษาหญิง ในขณะที่การสำรวจของ
นักเรียนชายให้หลายคนประสบจากการละเมิดแอลกอฮอล์ปัญหา
( เช่น เฮลล์เทอร์ตัน , 1993 ; เฮลล์เทอร์ตัน&เบาไมสเตอร์ , 1991 ; จอห์นสัน ,
โอมาลลี่ &หมอผี , 1991 ; Williamson , 1990 ) การควบคุมการบริโภค
อาหารและเครื่องดื่มเป็นหนึ่งในการใช้งานที่ตรงและชัดเจนที่สุด
ของการควบคุมตนเอง และเราคาดการณ์ว่าคนสูงในการควบคุมตนเอง

ควรแสดงน้อยลงเช่นปัญหาการศึกษาหลายแห่งมีการเชื่อมโยงปัญหาการควบคุมแรงกระตุ้นที่จะขาดดุล
ในการควบคุมตนเอง ชั้น ( 1999 ) พบว่า ตนเองยากจน ตามที่
ประเมินโดยรัตหุนหันพลันแล่นขนาดเป็น
ทำนายที่สำคัญของการติดเฮโรอีน . วิล เดอเมลและที่ตั้ง ( 1995 )
) พบว่า การควบคุมตนเอง เท่าที่ประเมิน โดยระดับที่พวกเขาได้มาจาก
พฤติกรรมมาตราส่วนโดย Kendall และวิลคอกซ์ ( 1979 ) เป็น
276 tangney et al .
ทำนายที่สำคัญของการใช้สารเสพติดของวัยรุ่น และ ใน
ความเป็นจริงดูเหมือนจะไกล่เกลี่ย ระหว่างอารมณ์และสารเสพติด .
peluso ricciardelli , และวิลเลียม ( 1999 ) พบการเชื่อมโยงของ
โดยทั่วไปจนควบคุมตนเอง เช่น การประเมินระดับการพัฒนาโดย
โรด Tilson ลูอินเซิ่น , , และ ซีลีย์ ( 1990 ) , ปัญหาการดื่มและรับประทานรูปแบบปัญหา
ในหมู่นักเรียนวิทยาลัย ทำอาหารหนุ่ม
Taylor และเบดฟอร์ด ( 2541 ) พบว่า ดัชนีคาดการณ์สูงต่ำ
การควบคุมการบริโภคเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ในหมู่ผู้ใหญ่ รอมัลและ
Kaplan ( 2538 ) พบว่า คนที่มีดีเอาใจ เท่าที่ประเมิน
โดย โรเซนบอม ( 1980 ) ขนาดได้ดีสามารถบันทึกของพวกเขาเงิน
แทนที่จะใช้มัน ในการศึกษา 1 , เราพยายามที่จะขยายผล
เหล่านี้โดยการตรวจสอบการเชื่อมโยงระหว่างการควบคุมตนเองและผู้ใหญ่
' หนุ่มรายงานการกินอาการโรคและการใช้แอลกอฮอล์ .

โดเมนที่สามเกี่ยวข้องกับการปรับจิต ปัญหาและความผิดปกติเกี่ยวกับจิตวิทยา
หลายระดับของการกำกับตนเอง
ความล้มเหลว การเชื่อมโยงระหว่างอาการทางจิตและการควบคุมตนเอง
อาจเป็นแบบสองทิศทาง . ในมือข้างหนึ่งปัญหาด้วยตนเอง
สามารถตั้งเวทีสำหรับช่วงของปัญหาทางจิต แน่นอน
ปัญหากับการควบคุมตนเองเป็นจุดเด่นของหลายโรค
รายละเอียดในการวินิจฉัยและ statisticalmanual สุขภาพจิตความผิดปกติ
( dsm-iv ; อเมริกันสมาคมจิตแพทย์ , 1994 ) ในทางกลับกัน ,
ทุกข์ทางจิตใจที่เกี่ยวข้องกับหลายปัญหาเหล่านี้จะบั่นทอนประสิทธิภาพของการควบคุมตนเอง โดย preempting

ผลผลิตทรัพยากรที่ จำกัด และเคร่งเครียดที่เพิ่มภาระของแต่ละคน
ความจุกฎระเบียบ
น่าสนใจโดยเฉพาะสมมติฐานว่าปัญหาทางจิตวิทยา
เป็นผลมาจากการควบคุมทั้งน้อยเกินไปหรือมากเกินไป
ธรรมชาติเชื้อโรคของความล้มเหลวการควบคุมตนเองค่อนข้างชัดเจน
dsm-iv มีกลุ่มทั้งหมดของการวินิจฉัยความผิดปกติของการควบคุมที่ตกอยู่ภายใต้ร่มของ 'impulse
' , ' ' และอีกหลาย ๆ disorders
เป็นหลักที่กำหนดโดย probl