It has been 120 years since Beecher

It has been 120 years since Beecher’s profound acknowledgement of both the power of the individual to battle illness, as well as the role of the health care practitioner to summon that power when needed. These two forces, combined, have been the subject of prolific investigation in the intervening years, spanning such topics as theoretical models of behavioral change, selfmanagement of chronic disease, improvement of doctor-patient relationships, the role of social support, optimism, and positive affect on health and well-being, and lifestyle modification for the prevention and treatment of chronic disease. Most recently, genelifestyle
interaction, in which physiological adaptation to physical activity, diet, or other behaviors is linked to genomic variation,and conversely, diet or exercise results in epigenetic modification
altering gene expression, has sparked enormous interest. Never before have we had so much indication that our behavior and our will are integral to our well being and resistance to disease.

Despite this wealth of knowledge, exercise as medicine remains at the periphery of medical education, clinical practice, and health care policy, particularly as it applies to older adults. Few health care professionals are sufficiently trained to understand or implement lifestyle modification; health services and clinical programs are not designed to deliver it in a manner that is robust, sustainable, or evidence-based, and insurance providers/Medicare do not generally cover provision of lifestyle programs,except for time-limited diagnostic indications. If we had a pill that could cut the risk of heart disease in half, surely it would be funded by our government, and promoted by all health care practitioners starting in early life. We have that pill; its name is exercise.10 Similarly, lifestyle modification (diet and exercise)
has now been shown in diabetes prevention trials to reduce incident type 2 diabetes in high-risk adults by 30-70% in the US,China, Finland, India, Japan, Italy, and Sweden—much more effectively than metformin.56-58 Yet it is metformin that is available and reimbursable in most countries for this purpose, and the translation of the randomized trial evidence into primary care is
far from accomplished, accepted, or proven as cost-effective.57,59 The gap between knowledge and effective health promotion by clinicians and government policy is nowhere more evident than in
these examples.

Exercise is integral to the prevention, treatment, and rehabilitation
strategies necessary for the care of older adults. Exercise should be
prescribed, as is all other medical treatment, with consideration of
its unique risks and benefits, knowledge of appropriate modality
and dose (intensity, frequency, volume), monitoring for drug
interactions, benefits and adverse events, and utilization of the
strongest possible behavioral medicine techniques known to
optimize adoption and adherence. There is no age above which
physical activity ceases to have benefits across a wide range of
diseases and disabilities. Sedentariness is a lethal condition;
physical activity is the antidote, and health care practitioners
should be well-educated leaders and role models in the effort to
enhance functional independence, psychological well-being, and
quality of life through promotion of exercise for the aged, both fit
and frail. Importantly, frailty is not a contraindication to exercise.
It is, by contrast, one of the most important reasons to prescribe it.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มันได้ 120 ปีตั้งแต่รับทราบลึกซึ้งของ Beecher ของอำนาจทั้งสองของแต่ละบุคคลเพื่อต่อสู้โรค รวมทั้งบทบาทของผู้ประกอบการดูแลสุขภาพเรียกว่า พลังงานเมื่อจำเป็น ทหารเหล่านี้สอง รวม ได้รับเรื่องสอบสวนลูกอยู่ระหว่างกลางปี รัฐหัวข้อดังกล่าวเป็นรูปแบบทฤษฎีการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรม selfmanagement ของโรค การปรับปรุงความสัมพันธ์แพทย์ผู้ป่วย บทบาทของการสนับสนุนทางสังคม มองในแง่ดี และมีผลบวกต่อแก้ไขสุขภาพ และสุขภาพ และการใช้ชีวิตในการป้องกันและรักษาโรคเรื้อรัง ล่าสุด genelifestyleการโต้ตอบ การที่สรีรวิทยาการปรับตัวทางกายภาพกิจกรรม อาหาร หรือพฤติกรรมอื่น ๆ เชื่อมโยงกับความผันแปร genomic และในทางกลับกัน ผลของอาหารหรือออกกำลังกายปรับเปลี่ยน epigeneticดัดแปลงยีน มีจุดประกายดอกเบี้ยมหาศาล เคยมีมาก่อนเรามีมากบ่งชี้ว่า พฤติกรรมของเราและของเราจะเป็นไปได้ดีและต้านทานโรคของเราDespite this wealth of knowledge, exercise as medicine remains at the periphery of medical education, clinical practice, and health care policy, particularly as it applies to older adults. Few health care professionals are sufficiently trained to understand or implement lifestyle modification; health services and clinical programs are not designed to deliver it in a manner that is robust, sustainable, or evidence-based, and insurance providers/Medicare do not generally cover provision of lifestyle programs,except for time-limited diagnostic indications. If we had a pill that could cut the risk of heart disease in half, surely it would be funded by our government, and promoted by all health care practitioners starting in early life. We have that pill; its name is exercise.10 Similarly, lifestyle modification (diet and exercise)has now been shown in diabetes prevention trials to reduce incident type 2 diabetes in high-risk adults by 30-70% in the US,China, Finland, India, Japan, Italy, and Sweden—much more effectively than metformin.56-58 Yet it is metformin that is available and reimbursable in most countries for this purpose, and the translation of the randomized trial evidence into primary care isfar from accomplished, accepted, or proven as cost-effective.57,59 The gap between knowledge and effective health promotion by clinicians and government policy is nowhere more evident than inthese examples.Exercise is integral to the prevention, treatment, and rehabilitationstrategies necessary for the care of older adults. Exercise should beprescribed, as is all other medical treatment, with consideration ofits unique risks and benefits, knowledge of appropriate modalityand dose (intensity, frequency, volume), monitoring for druginteractions, benefits and adverse events, and utilization of thestrongest possible behavioral medicine techniques known tooptimize adoption and adherence. There is no age above whichphysical activity ceases to have benefits across a wide range ofdiseases and disabilities. Sedentariness is a lethal condition;physical activity is the antidote, and health care practitionersshould be well-educated leaders and role models in the effort toenhance functional independence, psychological well-being, andquality of life through promotion of exercise for the aged, both fitand frail. Importantly, frailty is not a contraindication to exercise.It is, by contrast, one of the most important reasons to prescribe it.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

จะได้รับ 120 ปีนับตั้งแต่การรับรู้ที่ลึกซึ้งบีเชอร์ของทั้งอำนาจของบุคคลที่จะต่อสู้กับความเจ็บป่วยเช่นเดียวกับบทบาทของการดูแลสุขภาพที่จะเรียกพลังที่เมื่อมีความจำเป็น ทั้งสองกองกำลังรวมได้รับเรื่องของการสืบสวนที่อุดมสมบูรณ์ในปีแทรกแซงทอดหัวข้อต่างๆเช่นแบบจำลองทางทฤษฎีของการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรม selfmanagement ของโรคเรื้อรังการปรับปรุงความสัมพันธ์ระหว่างแพทย์และผู้ป่วยบทบาทของการสนับสนุนทางสังคมที่มองในแง่ดีและบวก ส่งผลกระทบต่อสุขภาพและความเป็นอยู่ที่ดีการปรับเปลี่ยนวิถีการดำเนินชีวิตและการป้องกันและการรักษาโรคเรื้อรัง เมื่อเร็ว ๆ นี้ genelifestyle
ปฏิสัมพันธ์ซึ่งในการปรับตัวทางสรีรวิทยาการออกกำลังกาย, อาหาร, หรือพฤติกรรมอื่น ๆ ที่จะเชื่อมโยงกับการเปลี่ยนแปลงจีโนมและตรงกันข้ามอาหารหรือผลการออกกำลังกายในการปรับเปลี่ยน epigenetic
การเปลี่ยนแปลงการแสดงออกของยีนได้จุดประกายความสนใจอย่างมาก ไม่เคยมาก่อนได้เรามีข้อบ่งชี้มากว่าพฤติกรรมและความปรารถนาของเราเป็นส่วนหนึ่งของความเป็นอยู่ของเราและความต้านทานต่อโรค. แม้จะมีความมั่งคั่งของความรู้นี้การออกกำลังกายเป็นยายังคงอยู่ที่บริเวณขอบของการศึกษาทางการแพทย์การปฏิบัติทางคลินิกและนโยบายการดูแลสุขภาพ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในขณะที่มันนำไปใช้กับผู้สูงอายุ ผู้เชี่ยวชาญด้านการดูแลสุขภาพไม่กี่ได้รับการฝึกฝนพอที่จะเข้าใจหรือการปรับเปลี่ยนวิถีการดำเนินชีวิตใช้; บริการด้านสุขภาพและโปรแกรมทางคลินิกที่ไม่ได้ออกแบบมาเพื่อส่งมอบให้ในลักษณะที่มีประสิทธิภาพอย่างยั่งยืนหรือหลักฐานที่ใช้และผู้ให้บริการรับประกันภัย / ประกันสุขภาพของรัฐบาลไม่ได้โดยทั่วไปครอบคลุมการจัดหาโปรแกรมการดำเนินชีวิตยกเว้นเวลา จำกัด ข้อบ่งชี้ในการวินิจฉัย ถ้าเรามียาที่สามารถลดความเสี่ยงของโรคหัวใจในช่วงครึ่งปีที่แน่นอนว่ามันจะได้รับการสนับสนุนจากรัฐบาลของเราและส่งเสริมโดยทั้งหมดผู้ปฏิบัติงานการดูแลสุขภาพเริ่มต้นในชีวิตในวัยเด็ก เรามียาที่มิ ชื่อของมันคือการ exercise.10 ในทำนองเดียวกันการปรับเปลี่ยนวิถีการดำเนินชีวิต (อาหารและการออกกำลังกาย) ขณะนี้ได้รับแสดงให้เห็นในการทดลองการป้องกันโรคเบาหวานชนิดเพื่อลดเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นที่ 2 โรคเบาหวานในผู้ใหญ่ที่มีความเสี่ยงสูงจาก 30-70% ในสหรัฐอเมริกา, จีน, ฟินแลนด์, อินเดีย, ญี่ปุ่น อิตาลีและสวีเดนมีประสิทธิภาพมากขึ้นกว่า metformin.56-58 แต่มันเป็นยา metformin ที่มีอยู่และเงินคืนได้ในประเทศส่วนใหญ่เพื่อการนี้และการแปลของหลักฐานการทดลองแบบสุ่มในการดูแลหลักคือการห่างไกลจากที่ประสบความสำเร็จได้รับการยอมรับหรือพิสูจน์แล้วว่าเป็นค่าใช้จ่ายที่ effective.57,59 ช่องว่างระหว่างความรู้และการส่งเสริมสุขภาพโดยแพทย์ที่มีประสิทธิภาพและนโยบายของรัฐบาลจะไม่มีที่ไหนเลยที่ชัดเจนมากขึ้นกว่าในตัวอย่างเหล่านี้. การออกกำลังกายเป็นส่วนหนึ่งในการป้องกันการรักษาและการฟื้นฟูสมรรถภาพกลยุทธ์ที่จำเป็นสำหรับการดูแลผู้สูงอายุ. การออกกำลังกายควรจะกำหนดเช่นเดียวกับการรักษาทางการแพทย์อื่น ๆ ที่มีการพิจารณาความเสี่ยงที่ไม่ซ้ำกันและผลประโยชน์ความรู้เกี่ยวกับกิริยาที่เหมาะสมและยา (ความเข้มความถี่ปริมาตร) การตรวจสอบยาเสพติดปฏิสัมพันธ์ประโยชน์และเหตุการณ์ไม่พึงประสงค์และการใช้ประโยชน์จากความแข็งแกร่งเป็นไปได้เทคนิคการแพทย์พฤติกรรมที่รู้จักกันเพื่อเพิ่มประสิทธิภาพการยอมรับและการยึดมั่น มีอายุไม่ซึ่งเป็นกิจกรรมทางกายสิ้นสุดสภาพการมีประโยชน์ที่หลากหลายของโรคและความพิการ Sedentariness เป็นภาวะร้ายแรง; ออกกำลังกายเป็นยาแก้พิษและผู้ปฏิบัติงานด้านการดูแลสุขภาพที่ควรจะเป็นผู้นำการศึกษาดีและเป็นแบบอย่างในความพยายามที่จะเสริมสร้างความเป็นอิสระของการทำงานทางด้านจิตใจความเป็นอยู่และคุณภาพชีวิตผ่านการส่งเสริมการออกกำลังกายสำหรับผู้สูงอายุ, ทั้งสองพอดีและอ่อนแอ ที่สำคัญความอ่อนแอไม่ได้เป็นข้อห้ามในการออกกำลังกาย. มันเป็นตรงกันข้ามหนึ่งในเหตุผลที่สำคัญที่สุดที่จะกำหนดมัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มี 120 ปีแล้ว นับแต่บีเชอร์เป็นลึกซึ้งความรู้ทั้งพลังของแต่ละคนเพื่อต่อสู้กับการเจ็บป่วย ตลอดจนบทบาทของการดูแลสุขภาพแพทย์เพื่อเรียกพลังนั้น เมื่อต้องการ สองคนนี้กำลังรวมได้รับเรื่องของอุดมสมบูรณ์การเข้ามาแทรกแซง รวมถึงหัวข้อต่างๆเช่นแบบจำลองของการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมselfmanagement โรคเรื้อรัง การพัฒนาของความสัมพันธ์ระหว่างแพทย์กับคนไข้ บทบาทของการสนับสนุนทางสังคมการมองโลกในแง่ดี และมีผลต่อในเชิงบวกต่อสุขภาพและความเป็นอยู่ที่ดี และการปรับเปลี่ยนวิถีชีวิต เพื่อป้องกัน และรักษาโรคเรื้อรัง มากที่สุดเมื่อเร็ว ๆนี้ , การปฏิสัมพันธ์ genelifestyle
ซึ่งในการปรับตัวเพื่อกิจกรรม อาหารทางกายหรือพฤติกรรมอื่น ๆที่เชื่อมโยงกับการเปลี่ยนแปลงจีโนมและในทางกลับกัน อาหารหรือการออกกำลังกายส่งผล Epigenetic ปรับเปลี่ยน
เปลี่ยนแปลงการแสดงออกของยีนได้จุดประกายความสนใจอย่างมาก ก่อนไม่เคยมีข้อบ่งชี้มากว่าพฤติกรรมของเราและของเราจะเป็นส่วนหนึ่งของเราดีและต้านทานโรค นี้

แม้จะมีความมั่งคั่งของความรู้ , การออกกำลังกายเป็นยายังคงอยู่ที่รอบนอกของการศึกษาทางการแพทย์คลินิกนโยบายการดูแลสุขภาพและโดยเฉพาะอย่างยิ่งมันใช้กับผู้สูงอายุ ผู้เชี่ยวชาญด้านการดูแลสุขภาพไม่กี่เพียงพอฝึกอบรมให้เข้าใจ หรือใช้ปรับเปลี่ยนวิถีชีวิต การบริการสุขภาพและโปรแกรมคลินิกไม่ได้ถูกออกแบบมาเพื่อส่งมอบในลักษณะที่แข็งแกร่งและยั่งยืน หรือหลักฐานเชิงประจักษ์ และผู้ให้บริการประกันภัย / Medicare ไม่ครอบคลุมโดยการให้โปรแกรมไลฟ์สไตล์ยกเว้นสำหรับเวลาที่ จำกัด การวินิจฉัยบ่งชี้ว่า ถ้าเราได้ยาที่สามารถลดความเสี่ยงของโรคหัวใจในครึ่ง ย่อมจะได้รับทุนจากรัฐบาล และการดูแลสุขภาพผู้ปฏิบัติงานทั้งหมดเริ่มต้นในชีวิตก่อน เราว่ายา ; ชื่อของมันคือ exercise.10 ในทํานองเดียวกัน การปรับเปลี่ยนวิถีชีวิต ( อาหารและการออกกำลังกาย )