The current research was conducted

The current research was conducted to test whether written information, presented incidentally, would facilitate oral vocabulary learning and retention in literate monolingual and bilingual children. Although an orthographic facilitation effect on oral vocabulary acquisition has been documented with first- and second-language adult learners (e.g., Zarei, 2009), there are few studies testing the effect in children. An early set of studies by Ehri and Wilce (1979) demonstrated that Grade 1 and Grade 2 children learned more spoken labels when paired with spelling than when paired with symbols or single letters. Recently, Rosenthal and Ehri (2008) examined whether an orthographic facilitation effect would be present when print was presented incidentally. In separate studies, Grade 2 and Grade 5 children who could read were taught paired associations between spoken words and their meanings. The children heard spoken rare nouns paired with simplified oral definitions that drew on familiar knowledge as well as picture representations. The presence of print during training was manipulated; half of the pictured items included the word in print and half did not. Importantly, no attention was drawn to the print. Results from both studies were similar in that the incidental presence of print enhanced children’s acquisition of expressive vocabulary across trials and increased recall of pronunciation and spelling accuracy 1 day later. Moreover, the facilitative effect of print on oral vocabulary learning has been replicated with samples of Chinese Grade 3 children learning English as a second language (Hu, 2008), typically developing children and literate children with Down syndrome (Mengoni, Nash, & Hulme, 2013), and literate children with autistic spectrum disorder (Lucas & Norbury, 2013). In three studies, the researchers also showed that the print facilitation effect was due to the print itself rather than a cueing effect (i.e., a condition in which the print was substituted with abstract symbols) (Ehri & Wilce, 1979; Hu, 2008; Mengoni et al., 2013). In sum, there is a growing body of evidence showing that print provides a congruent and complementary support to oral vocabulary learning.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

งานวิจัยปัจจุบันได้ดำเนินการทดสอบข้อมูลเขียน การโต้เถียง การนำเสนอจะช่วยในการเรียนรู้คำศัพท์ในช่องปากและการเก็บรักษาในเด็กสองภาษา และ monolingual literate แม้ว่าจะมีการจัดผลกระทบ orthographic facilitation ซื้อคำศัพท์ปากกับครั้งแรก และสองภาษาผู้ใหญ่ (เช่น Zarei, 2009), มีบางการศึกษาทดสอบผลในเด็ก ชุดเป็นช่วงของการศึกษาโดย Ehri และ Wilce (1979) แสดงว่า เด็กเกรด 1 และเกรด 2 ได้เรียนรู้มากพูดป้ายเมื่อจับคู่กับสะกดกว่าเมื่อจับคู่กับสัญลักษณ์หรือตัวอักษรเดียว ล่าสุด โรเซนธอลและ Ehri (2008) ตรวจสอบว่าผลการอำนวยความสะดวก orthographic จะแสดงเมื่อพิมพ์ถูกนำเสนอบังเอิญ ในการศึกษาแยก เด็กเกรด 2 และเกรด 5 ซึ่งสามารถอ่านได้สอนการเชื่อมโยงระหว่างคำพูดและความหมายจัดเป็นคู่ เด็กได้ยินพูดยากจับคู่กับนิยามปากง่ายที่ดึงความรู้คุ้นเคยตลอดจนรูปภาพที่ใช้แทน คำนาม สถานะของงานพิมพ์ในระหว่างการฝึกอบรมได้จัดการ ครึ่งหนึ่งของสินค้า pictured รวมคำพิมพ์ และครึ่งหนึ่งไม่ สำคัญ ไม่สนใจมาให้พิมพ์ ผลจากการศึกษาทั้งสองได้คล้ายที่ก็พิมพ์เบ็ดเตล็ดเพิ่มเด็กซื้อของคำศัพท์ที่แสดงออกผ่านการทดลอง และการเรียกคืนความถูกต้องของการสะกดและออกเสียงเพิ่มขึ้น 1 วันหลังจาก นอกจากนี้ ผล facilitative ของพิมพ์เรียนรู้คำศัพท์ปากได้ถูกจำลองแบบ ด้วยตัวอย่างของจีนเกรด 3 เด็กเรียนภาษาอังกฤษเป็นภาษาที่สอง (Hu, 2008) การพัฒนาเด็กและเด็กดาวน์ซินโดรม (Mengoni, Nash, & Hulme, 2013) literate ปกติ และโรคเด็ก autistic spectrum literate (Lucas และบูรี 2013) ในการศึกษา 3 นักวิจัยยังแสดงให้เห็นว่า ผลอำนวยความสะดวกพิมพ์เกิดจากการพิมพ์เองมากกว่าผล cueing (เช่น เงื่อนไขในการพิมพ์ถูกแทน ด้วยสัญลักษณ์นามธรรม) (Ehri และ Wilce, 1979 หู 2008 Mengoni et al., 2013) ในผล มีร่างกายเจริญเติบโตของหลักฐานที่แสดงว่า พิมพ์ให้การสนับสนุนแผง และเสริมการเรียนรู้คำศัพท์ปาก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การวิจัยในปัจจุบันได้ดำเนินการเพื่อทดสอบว่าข้อมูลที่เขียนนำเสนอบังเอิญจะอำนวยความสะดวกเรียนรู้คำศัพท์ในช่องปากและการเก็บรักษาในเด็กรู้ภาษาเดียวและสองภาษา แม้ว่าผลการอำนวยความสะดวกในการซื้อ orthographic คำศัพท์ในช่องปากได้รับการรับรองกับครั้งแรกและครั้งที่สองภาษาเรียนผู้ใหญ่ (เช่น Zarei 2009) มีการศึกษาน้อยผลการทดสอบในเด็ก ชุดเริ่มต้นของการศึกษาโดย Ehri และ Wilce (1979) แสดงให้เห็นว่าชั้นประถมศึกษาปีที่ 1 และชั้นที่ 2 เด็กเรียนรู้ฉลากพูดมากขึ้นเมื่อจับคู่กับการสะกดกว่าเมื่อจับคู่กับสัญลักษณ์หรือตัวอักษรเดียว เมื่อเร็ว ๆ นี้และโรเซนธาล Ehri (2008) ตรวจสอบว่าผลการอำนวยความสะดวก orthographic จะถูกนำเสนอเมื่อพิมพ์ถูกนำเสนอโดยบังเอิญ ในการศึกษาแยกชั้นประถมศึกษาปีที่ 2 และชั้นประถมศึกษาปีที่ 5 เด็กที่สามารถอ่านได้สอนความสัมพันธ์คู่ระหว่างคำพูดและความหมายของพวกเขา เด็กได้ยินพูดคำนามที่หายากจับคู่กับคำจำกัดความในช่องปากที่เรียบง่ายที่ดึงความรู้ที่คุ้นเคยเช่นเดียวกับการแสดงภาพ การปรากฏตัวของการพิมพ์ระหว่างการฝึกอบรมที่ได้รับการจัดการ; ครึ่งหนึ่งของรายการในภาพรวมคำในการพิมพ์และครึ่งไม่ได้ ที่สำคัญไม่สนใจถูกดึงไปพิมพ์ ผลจากการศึกษาทั้งสองมีความคล้ายคลึงกันในการที่การปรากฏตัวของการพิมพ์อื่น ๆ เพิ่มการเข้าซื้อกิจการของเด็ก ๆ คำศัพท์ที่แสดงออกผ่านการทดลองและความจำที่เพิ่มขึ้นของความถูกต้องและการสะกดคำการออกเสียง 1 วันต่อมา นอกจากนี้ผลกระทบ facilitative ของการพิมพ์การเรียนรู้คำศัพท์ในช่องปากได้รับการจำลองแบบที่มีตัวอย่างของจีนชั้นประถมศึกษาปีที่ 3 เด็กเรียนรู้ภาษาอังกฤษเป็นภาษาที่สอง (Hu, 2008) เด็กมักจะพัฒนาและเด็กรู้กับกลุ่มอาการดาวน์ (Mengoni แนชและ Hulme, 2013) และการศึกษาเด็กที่มีโรคออทิสติกสเปกตรัม (ลูคัสและนอร์ 2013) ในสามการศึกษานักวิจัยยังพบว่าผลการอำนวยความสะดวกการพิมพ์เป็นผลมาจากการพิมพ์ของตัวเองมากกว่าผล cueing (กล่าวคือเป็นภาวะที่พิมพ์ถูกสับเปลี่ยนที่มีสัญลักษณ์นามธรรม) (Ehri และ Wilce 1979; Hu, 2008; Mengoni et al., 2013) โดยสรุปมีร่างกายเจริญเติบโตของหลักฐานที่แสดงให้เห็นว่าการพิมพ์ให้การสนับสนุนและสอดคล้องกันประกอบกับเรียนรู้คำศัพท์ในช่องปาก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การวิจัยในปัจจุบันมีวัตถุประสงค์เพื่อทดสอบว่าข้อมูลเป็นลายลักษณ์อักษร เสนอ อนึ่งจะอำนวยความสะดวกในการเรียนรู้คำศัพท์ภาษาอังกฤษ และความคงทนในช่องปากและกลุ่มชนที่ใช้ภาษาเด็ก แม้ว่าผลการออกเสียง คำศัพท์ การสะกดคำการได้รับเอกสารแรก - และนักศึกษาผู้ใหญ่สองภาษา ( เช่น zarei , 2009 )มีการศึกษาทดสอบผลในเด็ก ชุดแรกของการศึกษา โดย ehri wilce ( 1979 ) และพบว่า ชั้น 1 และชั้น 2 เด็กเรียนรู้ภาษาพูดป้ายเมื่อจับคู่กับการสะกดกว่าเมื่อจับคู่กับสัญลักษณ์หรือตัวอักษรเดี่ยว เมื่อเร็วๆ นี้ และ ehri โรเซนธาล ( 2008 ) ว่าผลการตรวจสอบการสะกดคำจะนำเสนอเมื่อพิมพ์ถูกเสนอโดยบังเอิญ .การแยกและศึกษา ป. 2 ป. 5 เด็กที่อ่านหนังสือเรียนจับคู่ความสัมพันธ์ระหว่างพูดคำและความหมายของพวกเขา เด็กได้ยินพูดยากนาม คู่กับปากที่วาดง่ายนิยามความรู้คุ้นเคยรวมทั้งรูปภาพที่ใช้แทน การปรากฏตัวของพิมพ์ในระหว่างการฝึกอบรมทำ ;ครึ่งหนึ่งของภาพรายการรวมคำพิมพ์ และครึ่งหนึ่งไม่ได้ ที่สำคัญ ไม่มีความสนใจก็ถูกดึงให้พิมพ์ ผลจากการศึกษามีความคล้ายคลึงกันในที่สถานะการเงินของพิมพ์ ซื้อเพิ่ม ของเด็กที่แสดงออกในการเพิ่มคำศัพท์และทบทวนการออกเสียงและการสะกดคำความถูกต้อง 1 วันต่อมา นอกจากนี้