The ancient Greek philosophers were

The ancient Greek philosophers were bold in asking questions like “Who are you?” “What are we here for?” Young children often naturally ask these big or radical questions as a way of trying to understand the world (Hart, 2003; Matthews, 1980). But in schools, curricular demands and the emphasis on one right answer, often works against depth of exploration (Hart, 2001a). The result is that “neither teachers nor students are willing to undertake risks for understanding; instead they content themselves with correct answer compromises” (Gardner, 1991, p. 150). But pondering big and radical questions, what Tillich (1951) named ultimate concerns, has the capacity of opening to unexpected insight. Using the intellect in this way to go beyond intellectual understanding is described in a variety of traditions (see Rothberg, 1994). In the classroom we might pose and invite questions on:

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นักปรัชญากรีกที่โบราณเป็นตัวหนาในการถามคำถามเช่น "คุณเป็นใคร" "คือเรานี่สำหรับอะไร" เด็กตามธรรมชาติมักจะถามคำถามเหล่านี้ใหญ่ หรือรุนแรงเป็นวิธีการพยายามเข้าใจโลก (Hart, 2003 แมธธิวส์ 1980) แต่ในโรงเรียน หลักสูตรความต้องการ และเน้นตอบโจทย์หนึ่ง มักจะทำงานกับความลึกของการสำรวจ (Hart, 2001a) ผลคือ "ไม่มีครูหรือนักเรียนยินดีที่จะรับความเสี่ยงสำหรับความเข้าใจ แทน พวกเขาเนื้อหาตัวเอง ด้วยคำตอบถูกต้องประณีประนอม" (การ์ดเนอร์ 1991, p. 150) แต่ขบคิดคำถามใหญ่ และรุนแรง อะไร Tillich (1951) ชื่อเรื่องที่ดีที่สุด มีความสามารถการเปิดข้อมูลเชิงลึกที่ไม่คาดคิด ใช้สติปัญญานอกเหนือจากความเข้าใจทางปัญญาด้วยวิธีนี้อธิบายไว้ในหลากหลายประเพณี (ดู Rothberg, 1994) ในห้องเรียน เราอาจก่อให้เกิด และขอเชิญถามบน:

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นักปรัชญากรีกโบราณเป็นตัวหนาในการถามคำถามเช่น "คุณเป็นใคร?" "สิ่งที่พวกเราที่นี่สำหรับ" เด็กโดยธรรมชาติมักจะถามคำถามใหญ่หรืออนุมูลอิสระเหล่านี้เป็นวิธีการพยายามที่จะเข้าใจโลก (ฮาร์ท, 2003; แมตทิวส์ 1980) แต่ในโรงเรียนหลักสูตรความต้องการและความสำคัญกับคำตอบที่เหมาะสมหนึ่งที่มักจะทำงานร่วมกับความลึกของการสำรวจ (ฮาร์ท, 2001a) ผลที่ได้คือ "ค่าครูหรือนักเรียนมีความเต็มใจที่จะดำเนินการความเสี่ยงสำหรับความเข้าใจ แทนพวกเขาที่เนื้อหาตัวเองด้วยการประนีประนอมตอบที่ถูกต้อง "(การ์ดเนอร์ 1991, น. 150) แต่ขบคิดคำถามขนาดใหญ่และรุนแรงสิ่งที่วิช (1951) ที่มีชื่อว่าความกังวลที่ดีที่สุดมีความจุของการเปิดเพื่อความเข้าใจที่ไม่คาดคิด ใช้สติปัญญาในลักษณะนี้จะไปไกลกว่าความเข้าใจทางปัญญาอธิบายไว้ในความหลากหลายของประเพณี (ดู Rothberg, 1994) ในห้องเรียนเราอาจจะก่อให้เกิดและเชิญคำถามเกี่ยวกับ:

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นักปรัชญากรีกโบราณใจกล้าถามคำถามเช่น " นายเป็นใคร ? " เรามีอะไรที่นี่ ? " เด็กโดยธรรมชาติมักจะถามคำถามเหล่านี้ ใหญ่ หรือ ราก เป็นวิธีการที่พยายามที่จะเข้าใจโลก ( ฮาร์ท , 2003 ; แมทธิว , 1980 ) แต่ในโรงเรียน ความต้องการ และเน้นคำตอบที่ใช่ มักจะทำงานกับความลึกของการสำรวจ ( ฮาร์ท 2001a ) ผลที่ได้คือ " ไม่ว่าครูหรือนักเรียนยินดีที่จะรับความเสี่ยง เพื่อความเข้าใจที่ถูกต้อง ; แทนพวกเขาเนื้อหาตัวเองกับการตอบคำถาม " ( การ์ดเนอร์ , 2534 , หน้า 150 ) แต่ขบคิดใหญ่และรุนแรงคำถามอะไรทิลลิช ( 1951 ) ชื่อความกังวลสูงสุด มีความสามารถในการเปิดที่ไม่คาดคิดเชิงลึก ใช้สติปัญญาในทางที่จะไปเกินความเข้าใจทางปัญญาที่อธิบายไว้ในความหลากหลายของประเพณี ( ดู รอธเบิร์ก , 1994 ) ในชั้นเรียนเราอาจก่อให้เกิดคำถาม : เชิญ