There was no quality grade effect (

There was no quality grade effect (P>0.05) for the combined loss (Table 1) but, aging method affected (Pb0.0001) combined loss. Dry and SB aging resulted in similar (P>0.05) combined losses, but combined losses were distinctly lower for W aging (35.98% for D and 36.41% for SB versus 6.32% for W, Table 1). De Geer et al. (2009) reported similar combined losses for DRY and SB aged strip or shell loin steaks. Therefore, aging in SB does not appear to offer advantages over DRY aging as far as trim and combined losses are concerned.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มีไม่มีผลต่อเกรดคุณภาพ (P > 0.05) สำหรับการขาดทุนรวม (ตาราง 1) แต่ วิธีอายุ ได้รับผลกระทบ (Pb0.0001) รวมขาดทุน แห้งและริ้วรอยของ SB ให้คล้ายกัน (P > 0.05) รวมสูญเสีย แต่สูญเสียรวมไม่ต่ำกว่าอย่างเห็นได้ชัดสำหรับ W อายุ (35.98% สำหรับ D และ 36.41% SB กับ 6.32% W ตารางที่ 1) De Geer et al. (2009) รายงานขาดทุนรวมคล้ายแห้งและ SB อายุสเต็กหยิบแถบหรือเปลือก ดังนั้น อายุใน SB ไม่ มีข้อดีกว่าแห้งอายุเท่าตัดแต่ง และขาดทุนรวมจะเกี่ยวข้อง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ไม่มีคุณภาพเกรดผลอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( P > 0.05 ) สำหรับการสูญเสียรวม ( ตารางที่ 1 ) แต่อายุวิธีผลกระทบ ( pb0.0001 ) ขาดทุนรวมกัน แห้งและ SB อายุมีผลคล้ายคลึงกัน ( P > 0.05 ) การสูญเสียรวม แต่ขาดทุนรวมกันเป็นอย่างชัดเจนลดการใช้เวลา 35.98 W ) D และ 36.41 ( SB กับ 6.32 % W , ตารางที่ 1 ) เดอ เกียร์ et al .( 2009 ) รายงานที่คล้ายกันรวมขาดทุนสำหรับผู้สูงอายุหรือเปลือกแห้งและ SB แถบซอสสเต็ก ดังนั้น ผู้สูงอายุใน SB ไม่ปรากฏให้ข้อดีกว่าบริการอายุเท่าที่ตัดแต่งและขาดทุนรวมกันมีความกังวล