Alginate, a linear polysaccharide e

Alginate, a linear polysaccharide extracted from brown seaweed, is composed of variable proportions of β-d-mannuronic acid (M block) and α-l-guluronic acid (G block) linked by 1–4 glycosidic bonds. The block copolymer consisted of homopolymeric regions of M- and G-blocks, separated by regions that contain M and G units (Fu et al., 2011). The proportion and distribution of these blocks determine the physicochemical properties of the biopolymer (Lacroix & Le Tien, 2005). Sodium alginate is a polyelectrolyte with negative charges on its backbone (Zhong, Huang, Yang, & Cheng, 2010). The polymer dissolves readily in water to form homogeneous film-forming solutions, which upon drying can yield coherent films that have a wide range of food applications (Çaykara, Demirci, Eroglu, & Güven, 2005).

Sodium alginate films are water-soluble, strong, glossy, tasteless, odourless, flexible, low permeability to oxygen and oils (Lacroix and Le Tien, 2005 and Nieto, 2009). These properties make them an ideal material for edible films and coatings, as well as a biodegradable and water-soluble packaging material. Thus, alginate films had been used as films to separate food components, as carriers to deliver active compounds, or as package material to contain and protect food products (Fan et al., 2009, Galus and Lenart, 2013, Nieto, 2009, Norajit et al., 2010 and Pranoto et al., 2005). Although basic properties and food applications of sodium alginate films have been investigated to great detail in many studies, information related to their film-forming process is not currently available. The film-forming process is complex, involving movements of the polymer chains, as well as solvent–polymer and polymer–polymer interactions that continue to evolve as the solvent evaporated (Ghoshal, 2012). Understanding film-forming process of edible films is crucial in the final structure and properties for any further specific application of resulting films (Wong, Altinkaya, & Mallapragada, 2005).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แอลจิเนต polysaccharide เป็นเส้นสกัดจากสาหร่ายทะเลสีน้ำตาล ประกอบด้วยสัดส่วนที่ตัวแปรβ-d-mannuronic กรด (บล็อก M) และกรดด้วยกองทัพ-l-guluronic (บล็อก G) เชื่อมโยงตาม 1 – 4 glycosidic พันธบัตร การบล็อกโคพอลิเมอร์ประกอบด้วย homopolymeric ภูมิภาคของ M และ G-บล็อก - แยกตามภูมิภาคที่ประกอบด้วยหน่วย M และ G (ฟู et al., 2011) สัดส่วนและการกระจายของบล็อกเหล่านี้กำหนดคุณสมบัติ physicochemical ของ biopolymer (Lacroix และเลอเทียน 2005) โซเดียมแอลจิเนตเป็น polyelectrolyte ด้วยค่าค่าลบบนของแกนหลัก (ต๋ง หวง ยาง และ เฉิง 2010) พอลิเมอร์ละลายในน้ำแบบฟอร์มเหมือนขึ้นรูปฟิล์มโซลูชั่น ซึ่งเมื่อแห้งสามารถ coherent ฟิล์มที่มีความหลากหลายของอาหารแอพลิเคชัน (Çaykara, Demirci, Eroglu, & Güven, 2005) ที่อัตราผลตอบแทน พร้อมโซเดียมแอลจิเนตฟิล์มมี permeability ที่ละลายใน แข็งแรง ผิวมัน ชาติ odourless ยืดหยุ่น ต่ำออกซิเจนกับน้ำมัน (Lacroix และเลอ เทียน 2005 และ Nieto, 2009) คุณสมบัติเหล่านี้ทำให้วัสดุเหมาะสำหรับกินฟิล์มและไม้แปรรูป รวมทั้งวัสดุบรรจุภัณฑ์ที่ย่อยสลายยาก และที่ละลายใน แอลจิเนตภาพยนตร์ได้ถูกใช้เป็นฟิล์มเพื่อแยกส่วนประกอบอาหาร เป็นผู้ขนส่งสารที่ใช้งานอยู่ ดังนั้น หรือบรรจุเป็นประกอบด้วย และป้องกันผลิตภัณฑ์อาหาร (พัดลมร้อยเอ็ด al. ปี 2009, Galus และ Lenart, 2013, Nieto, 2009, Norajit et al., 2010 และ Pranoto et al., 2005) แม้ว่าคุณสมบัติพื้นฐานและโปรแกรมประยุกต์อาหารโซเดียมแอลจิเนตภาพยนตร์ได้ถูกสืบสวนในรายละเอียดมากในการศึกษามากมาย ข้อมูลที่เกี่ยวข้องกับกระบวนการขึ้นรูปฟิล์มไม่ได้มีอยู่ในปัจจุบัน กระบวนการขึ้นรูปฟิล์มมีความซับซ้อน เกี่ยวข้องกับการเคลื่อนไหวในโซ่พอลิเมอร์ ตลอดจนการโต้ตอบตัวทำละลายพอลิเมอร์และพอลิเมอร์พอลิเมอร์ซึ่งต่อไปในฐานะเป็นตัวทำละลาย evaporated (Ghoshal, 2012) กระบวนการการขึ้นรูปฟิล์มเข้าใจภาพยนตร์กินเป็นสิ่งสำคัญในขั้นสุดท้ายโครงสร้างและคุณสมบัติสำหรับโปรแกรมเพิ่มเติมเฉพาะของฟิล์มได้ (วง Altinkaya, & Mallapragada, 2005)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อัลจิเนตเป็น polysaccharide เชิงเส้นสกัดจากสาหร่ายทะเลสีน้ำตาลประกอบด้วยสัดส่วนของตัวแปรβ-D-mannuronic กรด (บล็อก M) และα-l-guluronic กรด (บล็อก G) เชื่อมโยงโดยพันธบัตร 1-4 glycosidic ลิเมอร์บล็อกประกอบด้วยภูมิภาค homopolymeric ของ M- และ G-บล็อกแยกจากกันโดยภูมิภาคที่มี M และหน่วย G (Fu et al., 2011) สัดส่วนและการกระจายของบล็อกเหล่านี้ตรวจสอบสมบัติทางเคมีกายภาพของโพลิเมอร์ชีวภาพ (การลาครัวซ์และเลอเทียน, 2005) อัลจิเนตโซเดียมเป็น Polyelectrolyte กับค่าใช้จ่ายในทางลบต่อกระดูกสันหลังของมัน (Zhong หวางยางและเฉิง 2010) พอลิเมอละลายได้ง่ายในน้ำที่จะสร้างเป็นเนื้อเดียวกันขึ้นรูปฟิล์มโซลูชั่นซึ่งเมื่ออบแห้งสามารถให้ผลผลิตภาพยนตร์กันที่มีความหลากหลายของการใช้อาหาร (Çaykara, Demirci, Eroglu และGüven 2005). โซเดียมฟิล์มอัลจิเนตเป็นที่ละลายน้ำได้ แข็งแรงเงา, รสจืดไม่มีกลิ่นและมีความยืดหยุ่นการซึมผ่านของออกซิเจนต่ำและน้ำมัน (ลาครัวซ์และเลอเตียนเนียปี 2005 และ 2009) คุณสมบัติเหล่านี้ทำให้พวกเขามีวัสดุที่เหมาะสำหรับภาพยนตร์ที่กินได้และเคลือบเช่นเดียวกับการย่อยสลายได้และบรรจุภัณฑ์ที่ละลายน้ำได้ ดังนั้นภาพยนตร์อัลจิเนตที่ได้รับการใช้เป็นภาพยนตร์ที่จะแยกชิ้นส่วนอาหารที่เป็นผู้ให้บริการในการส่งมอบสารหรือวัสดุที่แพคเกจที่จะมีและปกป้องผลิตภัณฑ์อาหาร (Fan et al., 2009 Galus และ Lenart 2013 เนีย 2009 Norajit et al., 2010 และ Pranoto et al., 2005) แม้ว่าคุณสมบัติพื้นฐานและการประยุกต์ใช้อาหารของภาพยนตร์โซเดียมอัลจิเนตได้รับการตรวจสอบในรายละเอียดที่ดีในการศึกษาหลายข้อมูลที่เกี่ยวข้องกับขั้นตอนการขึ้นรูปฟิล์มของพวกเขาไม่ได้มีอยู่ในปัจจุบัน ขั้นตอนการขึ้นรูปฟิล์มมีความซับซ้อนที่เกี่ยวข้องกับการเคลื่อนไหวของกลุ่มลิเมอร์เช่นเดียวกับตัวทำละลายพอลิเมอและการมีปฏิสัมพันธ์พอลิเมอลิเมอร์ที่ยังคงมีวิวัฒนาการเป็นตัวทำละลายระเหย (Ghoshal 2012) ขั้นตอนการขึ้นรูปฟิล์มเข้าใจของภาพยนตร์กินเป็นสิ่งสำคัญในโครงสร้างและคุณสมบัติขั้นสุดท้ายสำหรับการใช้งานที่เฉพาะเจาะจงใด ๆ ต่อไปของภาพยนตร์ผล (หว่อง Altinkaya และ Mallapragada 2005)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อัลจิเนตเป็นสารสกัดจากสาหร่ายสีน้ำตาลเส้น ประกอบด้วยตัวแปรสัดส่วนของบีตา - d-mannuronic กรด ( บล็อก ) และกรดแอลฟา l-guluronic ( G บล็อก ) เชื่อมโยงโดย 1 – 4 ไกลโคซิดิกพันธบัตร บล็อกโคโพลิเมอร์ ประกอบด้วย homopolymeric ภูมิภาคของ M - g-blocks แยกภูมิภาคที่ประกอบด้วยหน่วย M และ G ( Fu et al . , 2011 )สัดส่วนและการกระจายของบล็อกเหล่านี้ศึกษาสมบัติทางเคมีกายภาพของไบโอพอลิเมอร์ ( ลาครัวซ์ &เลเตี๋ยน , 2005 ) การตกตะกอนด้วยโซเดียมอัลจิเนตเป็นค่าลบของแกนหลัก ( จง หวง หยาง &เฉิง , 2010 ) พอลิเมอร์ละลายน้ำแบบเป็นเนื้อเดียวกันพร้อมในการให้โซลูชั่นซึ่งเมื่อแห้งจะให้ผลสอดคล้องกันว่าฟิล์มมีหลากหลายของโปรแกรมอาหาร ( Ç aykara demirci eroglu , , , & G üเวน , 2005 ) .

โซเดียมอัลจิเนตฟิล์มละลายน้ำแข็ง ผิวมัน ไม่มีรสชาติ ไม่มีกลิ่น มีความยืดหยุ่นน้อย การซึมผ่านของออกซิเจนและน้ำมัน ( ลาครัวซ์และ Le เตียน , 2005 และ nieto 2009 ) คุณสมบัติเหล่านี้ทำให้มันเป็นวัสดุที่เหมาะสำหรับฟิล์มและสารเคลือบตลอดจนวัสดุบรรจุภัณฑ์ย่อยสลายได้และละลาย . ดังนั้น อัลจิเนต ภาพยนตร์ที่ได้รับการใช้เป็นภาพยนตร์แยกส่วนประกอบอาหาร เป็นผู้ให้บริการเพื่อส่งมอบงานสาร หรือเป็นวัสดุบรรจุภัณฑ์เพื่อบรรจุและปกป้องผลิตภัณฑ์อาหาร ( พัดลม et al . , 2009 , และ galus เลนาท , 2013 , nieto , 2009 , norajit et al . , 2010 และ pranoto et al . , 2005 )แม้ว่าคุณสมบัติพื้นฐานและการประยุกต์อาหารโซเดียมอัลจิเนต ภาพยนตร์ได้รับการสอบสวนรายละเอียดที่ดีในการศึกษามาก ข้อมูลที่เกี่ยวข้องกับกระบวนการการให้ของพวกเขาไม่สามารถใช้ได้ในขณะนี้ การให้เป็นกระบวนการที่ซับซ้อนที่เกี่ยวข้องกับการเคลื่อนไหวของพอลิเมอร์โซ่รวมทั้งตัวทําละลายพอลิเมอร์และพอลิเมอร์ ( polymer ) ปฏิสัมพันธ์ที่ยังคงมีวิวัฒนาการเป็นตัวทำละลายระเหย ( ghoshal , 2012 ) การให้ความเข้าใจกระบวนการของฟิล์มเป็นสิ่งสำคัญในโครงสร้างขั้นสุดท้ายและคุณสมบัติเพิ่มเติมใด ๆที่เฉพาะเจาะจง การเกิดฟิล์ม ( หว่อง altinkaya & mallapragada , 2005 )