Clearly, it seemed to know that in

Clearly, it seemed to know that in the hands of a warrior, even a piece of dry rations could also be a fatal weapon.

However, as Yue Yang ate and drank, it quietly came down from the sky and landed on a tree branch farther away.

It followed the two of them from a distance away.

The royal swordswoman’s eyes displayed a light of comprehension.

Actually, Yue Yang’s previous movements was a test… If this crow was not controlled by someone, then it would not have flown up just now. Normal crows would pick up human’s food strewn on the ground. It would not be so smart as to feel danger and fly up just by seeing rations being taken out. Since it had flown up, then, aside from being able to prove that someone was controlling it from behind, it had also proved his second point. If this crow’s master could hear the conversation between Yue Yang and the sister, then it would not have ordered the crow to come down again. This was because the words that Yue Yang had just said clearly showed that he was suspicious of the crow.

Now that the crow had settled back onto the branch, it proved that the person controlling the crow could probably only see the movements of Yue Yang and the royal swordswoman, but not hear what they were saying. He did not know that Yue Yang was about to kill off the crow either. The person had thought that he was hungry and was preparing to eat some rations to fill his stomach.

The royal swordswoman batted her eyelids that were layered with a red blush-on, and asked Yue Yang, “What do we do now?”

Yue Yang handed over the water to her, and showed her a brilliant smile, saying, “I think that if we embraced each other and do some intimate actions like touching, grabbing, kneading and so on, perhaps we can lure this crow over to kill it. Although if we do that, I will suffer more losses, so I oppose this idea.” The royal swordswoman almost fainted on the ground from this. How would he be the one who would suffer more losses from them embracing each other?

“If you dare to touch me once, I will chop off your hands.” The royal swordswoman angrily raised her little fist at him.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เห็นได้ชัดว่ามันดูเหมือนจะรู้ว่าในมือของนักรบแม้ชิ้นส่วนของการปันส่วนแห้งยังอาจเป็นอาวุธร้ายแรง. แต่เป็นยูหยางกินและดื่มมันอย่างเงียบ ๆ ลงมาจากฟากฟ้าและลงจอดบนกิ่งไม้ที่ไกลออกไป ห่างออกไป. มันก็เดินตามสองของพวกเขาจากระยะไกลออกไป. ตาพระ swordswoman แสดงแสงแห่งความเข้าใจ. ที่จริงยูยางของการเคลื่อนไหวก่อนหน้านี้คือการทดสอบ ... ถ้าอีกานี้ไม่ได้ควบคุมโดยใครสักคนแล้วมันจะไม่ได้บินขึ้นเพียง ตอนนี้ กาปกติจะรับอาหารของมนุษย์เกลื่อนบนพื้นดิน มันจะไม่เป็นอย่างนั้นเป็นสมาร์ทจะรู้สึกอันตรายและบินขึ้นเพียงโดยเห็นปันส่วนถูกนำออก เพราะมันได้บินขึ้นแล้วนอกเหนือจากความสามารถในการพิสูจน์ว่าใครบางคนกำลังควบคุมมันจากด้านหลังมันก็ยังพิสูจน์จุดที่สองของเขา ถ้าโทอีกานี้อาจได้ยินการสนทนาระหว่าง Yue ยางและน้องสาวแล้วก็จะไม่ได้รับคำสั่งอีกาที่จะลงมาอีกครั้ง เพราะนี่คือคำที่ Yue ยางเพิ่งกล่าวอย่างชัดเจนแสดงให้เห็นว่าเขาเป็นคนที่น่าสงสัยของอีกา. ตอนนี้กาได้ตัดสินกลับไปยังสาขาที่มันพิสูจน์ให้เห็นว่าคนที่ควบคุมอีกาอาจจะได้เห็นเพียงความเคลื่อนไหวของยูหยางและ swordswoman รอยัล แต่ไม่ได้ยินสิ่งที่พวกเขากำลังพูด เขาไม่ได้รู้ว่ายูหยางได้เกี่ยวกับการฆ่าอีกาอย่างใดอย่างหนึ่ง คนที่เคยคิดว่าเขาเป็นคนหิวและกำลังเตรียมที่จะกินปันส่วนบางเพื่อเติมเต็มท้องของเขา. พระ swordswoman ปัดเปลือกตาของเธอที่ถูกชั้นที่มีบลัชออ-บนสีแดงและถามยูหยาง "สิ่งที่เราทำตอนนี้?" ยู ยางส่งมอบน้ำกับเธอและแสดงให้เห็นว่าเธอมีรอยยิ้มสดใสว่า "ผมคิดว่าถ้าเรากอดกันและการกระทำที่ใกล้ชิดบางอย่างเช่นการสัมผัสโลภ, การนวดและอื่น ๆ บางทีเราสามารถล่ออีกานี้มากกว่าที่จะฆ่า มัน. แต่ถ้าเราทำอย่างนั้นผมจะประสบความสูญเสียมากขึ้นดังนั้นผมจึงไม่เห็นด้วยกับความคิดนี้. "พระ swordswoman เกือบเป็นลมอยู่บนพื้นดินจากนี้ วิธีการที่เขาจะเป็นหนึ่งในผู้ที่จะประสบความสูญเสียมากขึ้นจากพวกเขากอดกัน? "ถ้าคุณกล้าที่จะแตะต้องฉันครั้งหนึ่งฉันจะตัดมือของคุณ." พระ swordswoman โกรธยกกำปั้นเล็ก ๆ น้อย ๆ ของเธอที่เขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ชัดเจน มันดูเหมือนจะรู้ว่าในมือของนักรบ แม้แต่ชิ้นส่วนของอาหารที่แห้งยังสามารถเป็นอาวุธร้ายแรงอย่างไรก็ตาม เยว่หยาง กินและดื่ม มันค่อยๆลงมาจากท้องฟ้าและที่ดินบนต้นไม้ห่างออกไป .ตามสองของพวกเขาจากที่ไกลออกไปหลวง ตา swordswoman แสดงแสงแห่งความเข้าใจจริงๆแล้ว , เยว่หยางก่อนหน้านี้การเคลื่อนไหวที่ถูกทดสอบ . . . . . . . ถ้าอีกานี้ไม่ได้ถูกควบคุมโดยใคร ก็ไม่ต้องบินไปตอนนี้ กาปกติจะรับอาหารของมนุษย์เกลื่อนบนพื้น มันคงไม่ฉลาดนักที่จะรู้สึกถึงอันตราย และบินไปแค่เห็นอาหารถูกนำออกมา เพราะมันบินได้ แล้ว นอกเหนือจากจะสามารถพิสูจน์ได้ว่า มีการควบคุมมันจากด้านหลัง มันยังพิสูจน์จุดที่สองของเขา ถ้าอีกาเจ้านายได้ยินการสนทนาระหว่างเยว่หยาง และน้องสาว ก็ไม่สั่ง อีกาลงมาอีกครั้ง เพราะคำพูดที่เยว่หยางได้กล่าวแสดงให้เห็นว่า เขาเป็นที่น่าสงสัยของอีกาตอนนี้กาได้ตัดสินไปที่สาขา ก็พิสูจน์แล้วว่า คนที่คุมกาอาจจะเห็นความเคลื่อนไหวของเยว่หยาง และ swordswoman หลวง แต่ไม่ได้ยินว่าเขาพูดอะไร เขาไม่ได้รู้ว่า เยว่หยางกำลังฆ่าอีกาเหมือนกัน คนที่เคยคิดว่าเขาหิวและกำลังเตรียมตัวไปกินอาหารให้เต็มท้องการ swordswoman หลวงมารของเธอ เปลือกตาที่ถูกทาด้วยอายสีแดง และถามเยว่หยาง " ตอนนี้เราจะทำอะไร ? "เยว่หยางยื่นน้ำให้เธอ เห็นเธอยิ้มสดใสว่า " ฉันคิดว่า ถ้าเราโอบกอดกัน และบางการกระทำที่ชอบสัมผัสใกล้ชิด ใช้นวดและอื่น ๆ , บางทีเราสามารถล่ออีกานี้กว่าจะฆ่ามันได้ แต่ถ้าเราทำแบบนั้น ผมจะประสบความสูญเสียมากขึ้น ผมคัดค้านความคิดนี้ " swordswoman หลวงเกือบเป็นลมบนพื้นดินนี้ แล้วเขาจะเป็นคนที่จะต้องเจ็บปวดมากกว่า การขาดทุนจากพวกเขาได้กอดกัน ?" ถ้าเธอกล้าแตะต้องฉันอีกครั้ง , ข้าจะตัดมือของคุณ . " swordswoman หลวงยกกำปั้นน้อยๆของเธอ ด้วยความที่เขา