He preferred to dress in a much str

He preferred to dress in a much stranger
manner, but above all, he liked to take his time. His parents were always in a rush, and wanted him to be a lot quicker, but the boy didn't like this, and he would slow down even
more.
One day, his parents were in their usual hurry, and they got so angry when he refused to
dress, that they told him that he would have to go out naked. The boy didn't mind this in the
least. So out they went.
While the boy was standing naked outside his house, waiting for his parents to bring the car,
along came the local pig farmer. The pig farmer was hard of hearing and had poor eyesight.
Not only that, but he'd also forgotten to put his glasses on that day. When he saw the little
boy's pink skin, he thought it was one of his pigs. And, with a bit of shouting, prodding, and
pushing, the farmer managed to get the boy safely back to a pigsty.
The boy protested the whole way there, but as the farmer was almost deaf, his complaints
didn't help him. And there he was for the whole day, living amongst the pigs, thought to be
a pig, and sharing their food and home. Finally, though, his parents found him. The boy had had such a regrettable day that never again did he want to be mistaken for anything other than a human being. Nowadays he's the first to get dressed, and look perfectly neat and tidy, just like those children in the
clothes catalogues

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เขาต้องแต่งในกับคนแปลกหน้ามาก
ลักษณะ แต่เหนือสิ่งอื่นใด เขาชอบใช้เวลาของเขา พ่อแม่ก็เร่ง และต้องให้เร็วขึ้นมาก แต่เด็กไม่ได้เช่นนี้ และเขาจะช้าลงแม้
เพิ่มเติม
หนึ่งวัน พ่อแม่อยู่รีบปกติของพวกเขา และพวกเขามีดังนั้นโกรธเมื่อเขาปฏิเสธที่จะ
แต่ง ที่พวกเขาบอกว่า เขาจะต้องไปออกเปลือย เด็กไม่ได้จิตใจนี้
น้อย เพื่อออกเดินทาง
ในขณะที่เด็กผู้ชายยืนเปลือยกายอยู่นอกบ้าน รอพ่อนำรถ,
ตามมาชาวหมูในท้องถิ่น เกษตรกรหมูตึง และมีสายตาดี
ไม่เพียงที่ แต่เขายังลืมใส่แว่นตาของเขาในวันนั้น เมื่อเขาเห็นที่น้อย
เด็กผิวสีชมพู เขาคิดของสุกรของเขา และ ท shouting, prodding และ
ผลักดัน เกษตรกรจัดการเพื่อรับเด็กปลอดภัยกลับไป pigsty
เด็กปฏิเสธจ่ายวิธีทั้งหมดมี แต่เป็นชาวนาถูกเกือบหูหนวก ข้อร้องเรียนของเขา
ไม่ได้ช่วยเขา และเขามีสำหรับทั้งวัน การใช้ชีวิตท่ามกลางสุกร คิดจะ
หมู และการแบ่งปันอาหารและบ้านของพวกเขา สุดท้าย แม้ว่า พ่อแม่ของเขาพบเขา เด็กที่เคยมีเช่นการพอวันที่จริง ๆ เขาไม่ได้ต้องการหลงในสิ่งใดนอกจากมนุษย์ ปัจจุบันเขาเป็นครั้งแรกที่ การแต่งตัว ดูสมบูรณ์เรียบร้อย และระเบียบ เพียงเช่นเด็ก ๆ เหล่านี้ในการ
เสื้อผ้าแคตตาล็อก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เขาชอบที่จะแต่งกายในคนแปลกหน้ามาก
อย่าง แต่เหนือสิ่งอื่นใดเขาชอบที่จะใช้เวลาของเขา พ่อแม่ของเขาได้เสมอในการวิ่งและอยากให้เขาเป็นจำนวนมากได้เร็วขึ้น แต่เด็กไม่ชอบนี้และเขาจะช้าลงได้
มากขึ้น
มาวันหนึ่งพ่อแม่ของเขารีบตามปกติของพวกเขาและพวกเขาก็โกรธมาก เมื่อเขาปฏิเสธที่จะ
แต่งกายด้วยชุดที่พวกเขาบอกเขาว่าเขาจะต้องออกไปเปล่า เด็กไม่ได้ใจนี้ใน
อย่างน้อย ดังนั้นพวกเขาออกไป
ในขณะที่เด็กผู้ชายกำลังยืนเปลือยกายอยู่นอกบ้านของเขารอให้พ่อแม่ของเขาที่จะนำรถ
มาพร้อมหมูเกษตรกรในท้องถิ่น เกษตรกรหมูเป็นเรื่องยากของการได้ยินและมีสายตาไม่ดี
ที่ไม่เพียง แต่เขายังต้องการลืมที่จะใส่แว่นตาของเขาในวันนั้น เมื่อเขาเห็นน้อย
ผิวสีชมพูของเด็กที่เขาคิดว่ามันเป็นหนึ่งในหมูของเขา และมีบิตของการตะโกน prodding และ
ผลักดันเกษตรกรที่มีการจัดการที่จะได้รับเด็กได้อย่างปลอดภัยกลับไปที่เล้าหมู
เด็กประท้วงตลอดทางมี แต่เกษตรกรที่เป็นคนหูหนวกเกือบร้องเรียนของเขา
ไม่ได้ช่วยเขา และมีเขาเป็นเวลาทั้งวันอยู่ในหมู่สุกรคิดว่าจะเป็น
หมูและแบ่งปันอาหารและบ้านของพวกเขา ในที่สุดแม้ว่าพ่อแม่ของเขาพบว่าเขา เด็กได้มีดังกล่าวเป็นวันที่น่าเศร้าที่ไม่เคยอีกครั้ง แต่เขาต้องการที่จะเข้าใจผิดอะไรอื่นนอกจากการเป็นมนุษย์ ปัจจุบันเขาเป็นคนแรกที่ได้รับการแต่งตัวและมองอย่างเรียบร้อยและเป็นระเบียบเรียบร้อยเช่นเดียวกับเด็กผู้ที่อยู่ใน
แคตตาล็อกเสื้อผ้า

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เขาชอบการแต่งตัวในลักษณะที่แปลก
มาก แต่เหนือสิ่งอื่นใด เขาชอบที่จะใช้เวลาของเขา พ่อแม่ของเขาถูกเสมอในการวิ่ง และอยากให้เขาเป็นจำนวนมากได้เร็วขึ้น แต่เด็กไม่ได้แบบนี้ และเขาจะช้าลงแม้แต่
เพิ่มเติม
วันนึง พ่อแม่ของเขา เป็นเร็วปกติของพวกเขา , และพวกเขากำลังโกรธ เมื่อเขาปฏิเสธที่จะ
เสื้อผ้าที่พวกเขาบอกเขาว่าเขาจะต้องไปตัวเปล่าเด็กไม่สนใจใน
น้อย ดังนั้นพวกเขาไป
ในขณะที่เด็กชายยืนเปลือยกายอยู่ที่หน้าบ้านของเขา รอพ่อแม่ของเขานำรถ
ตามมาเกษตรกรหมูพื้นบ้าน คนเลี้ยงหมู คือ หูตึง และมีสายตาที่ไม่ดี
ไม่เพียง แต่เขาก็ยังลืมใส่แว่นตาของเขาในวันนั้น เมื่อเขาเห็นผิวเล็กน้อย
เด็กสีชมพู เขาคิดว่ามันเป็นหนึ่งในตัวของเขา และกับบิตของตะโกนกระตุ้นและ
กด , เกษตรกรจัดการรับเด็กกลับไปอย่างปลอดภัยกับหมู
เด็กประท้วงตลอดทางเลย แต่เป็นชาวนาเป็นคนหูหนวกเกือบของเขาร้องเรียน
ไม่ได้ช่วยเขาเลย แล้วเขาก็มาทั้งวันอยู่กับหมู นึกว่าเป็น
หมูและร่วมกันที่บ้านของตนและอาหาร ในที่สุด แม้ว่าพ่อแม่ของเขาพบเขาเด็กมีวันเช่นนี้น่าเสียดายที่ไม่เคยอีกครั้งเขาจะเข้าใจผิดว่ามีอะไรมากกว่ามนุษย์ ปัจจุบันเขาเป็นคนแรกที่จะได้รับการแต่งตัวและก็ดูเรียบร้อย เหมือนพวกเด็กใน

แคตตาล็อกเสื้อผ้า