Chapter 14 The light in the plane w

Chapter 14
The light in the plane went out again. There were only eleven of them left now: Carl
Sandberg and Harald, four crew, and five Americans. They sat together in the middle of
the plane. The girl and the young man in the black shirt watched them.
Through the window, Carl saw the fuel tanker drive towards the plane. It stopped, and
five men in white clothes got out. The pilot went to the front of the plane to work the
controls, and the men started to refuel the plane.
Then he saw another man in a yellow raincoat come out of the airport building.
The bearded hijacker started to talk very excitedly. ‘Is it him? Yes, it is! Our leader! My
brother and sister, we have done it! Now, I must welcome him at the door. You, brother,
watch the pilot in the cabin, and sister, watch the passengers.’
Carl Sandberg watched the man in the yellow coat walk nearer. He could only see one
man at the back of the plane, refuelling it. He thought the others were under the plane
somewhere, but he didn’t know where.
Harald put his hand on Carl’s arm. Carl looked at him. Harald did not speak, but he was
looking at the girl very carefully.
As the door opened, and the man with the yellow coat came in, the girl turned to look.
Through the window, Carl saw a man in a white ran out from under the plane with
something that looked like a grenade in his hand. Two other men in white ran out behind
him.
The man’s arm went up and he threw the grenade through the open door.
There was a very loud BANG! at the front of the plane, and a
flash of white light that burned Carl’s eyes. Almost immediately there was an even louder BANG! BANG! and two more flashes of white light.
Carl could not move. The noise was so loud and the light so bright that he sat still as a
stone. He saw the girl hijacker and the bearded man standing quite still too, with their guns
in their hands and their mouths open. Then a man in white ran through the door with a gun
in his hand. He shot the girl and the bearded man before they could move. The hijacker
in the black shirt came out of the Captain’s cabin behind the man in white, but two other
men in white came through the door and shot him too. The two prisoners, in their yellow
raincoats, tried to get to the door, but the man in white knocked them to the
floor and handcuffed their hands behind their backs.
Carl looked down. The girl was lying on the floor of the aisle behind him. He thought
he saw her hand move towards her machine gun, but then one of the soldiers in white ran
down the aisle and shot her again through the head. Another soldier pulled her away by her
legs and her long hair left blood along the floor.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทที่ 14 แสงในระนาบก็ออกอีก มีเพียงสิบเอ็ดของพวกเขาที่เหลืออยู่: คาร์ล แซนด์เบิร์ก และ Harald ลูกเรือสี่ และห้าชาวอเมริกัน พวกเขานั่งกันที่ เครื่องบิน หญิงสาวและชายหนุ่มในเสื้อสีดำเฝ้าดูพวกเขา ผ่านหน้าต่าง คาร์ลเห็นขับการบรรทุกน้ำมันเชื้อเพลิงเครื่องบิน มันหยุด และ ห้าคนในเสื้อผ้าสีขาวได้ออก นักบินไปด้านหน้าของเครื่องบินการทำงาน ควบคุม และผู้ชายเริ่มเติมน้ำมันเครื่องบิน จากนั้น เขาเห็นคนอื่นในกระสีเหลืองออกมาจากอาคารสนามบินนักจี้เคราเริ่มละล่ำละลักมาก ' มันเป็นเขา ใช่! ผู้นำของเรา ของฉัน พี่ชายและน้องสาว เราได้ทำมัน ตอนนี้ ฉันต้องต้อนรับเขาที่ประตู คุณ พี่ชาย นาฬิกานักบินในห้องโดยสาร และน้องสาว ดูผู้โดยสาร ' คาร์ลแซนด์เบิร์กดูชายเสื้อเหลืองเดินช้อปปิ้ง เขาสามารถเห็นหนึ่ง คนด้านหลังเครื่อง เติมน้ำมันได้ เขาคิดว่า คนอื่น ๆ ภายใต้เครื่องบิน ที่ใดที่หนึ่ง แต่เขาไม่ทราบว่า ฮาร์รรัลด์วางมือบนแขนของ Carl Carl มองไปที่เขา ไม่ได้พูดอีก แต่เขา กำลังดูสาวระมัดระวัง เป็นประตูเปิด และคนที่ มีมาตราสีเหลืองใน สาวหันไปมอง ผ่านหน้าต่าง คาร์ลเห็นคนขาววิ่งออกมาจากใต้เครื่องบินด้วย สิ่งที่ดูเหมือนระเบิดในมือของเขา สองคนขาววิ่งออกหลัง เขา แขนคนไปขึ้น และขว้างระเบิดผ่านประตูเปิด บางตัวดังมากมาก ที่ด้านหน้าของเครื่องบิน และ แฟลชของแสงสีขาวที่เขียนตาของ Carl เกือบจะในทันทีเป็นการเพิ่มเสียงบาง บาง และสองเพิ่มเติมแฟลชแสงสีขาว ไม่สามารถย้ายคาร์ล เสียงได้ดัง และแสงสว่างดังนั้นที่เขานั่งยังคงเป็นแบบ หิน เขาเห็นนักจี้สาวและคนยืนนิ่งไป กับปืนของพวกเขา ในมือของพวกเขาและพวกเขาเปิดปาก แล้ว เป็นคนขาววิ่งผ่านประตูกับปืน ในมือของเขา เขายิงหญิงสาวและในคนก่อนที่พวกเขาสามารถย้าย นักจี้ ในเสื้อสีดำออกมาจากห้องโดยสารของกัปตันหลังชายสีขาว แต่สองอื่น ๆ ผู้ชายสีขาวมาผ่านประตู และยิงเขาเกินไป นักโทษสอง สีเหลืองของพวกเขา เสื้อกันฝน พยายามเข้าไปประตู แต่คนขาวเคาะให้การ ชั้น และสวมบทบาทมือหลังหลังของพวกเขา Carl มองลง หญิงสาวกำลังนอนอยู่บนชั้นบนของเก็บสินค้าหลังเขา เขาคิดว่า เขาเห็นมือของเธอย้ายไปสู่ปืนของเธอ แต่แล้ว หนึ่งในทหารสีขาววิ่ง ลงทางเดิน และยิงเธออีกครั้งผ่านหัว ทหารอื่นดึงเธอตามเธอ ขาและเธอเลือดซ้ายผมยาวไปตามพื้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทที่ 14
แสงในระนาบออกไปอีกครั้ง มีเพียงสิบเอ็ดของพวกเขาที่เหลือขณะนี้: คาร์ล
Sandberg และแฮรัลด์ลูกเรือสี่และห้าชาวอเมริกัน พวกเขานั่งอยู่ด้วยกันในช่วงกลางของ
เครื่องบิน หญิงสาวและชายหนุ่มในเสื้อเชิ้ตสีดำเฝ้าดูพวกเขา.
ผ่านหน้าต่าง, Carl เห็นไดรฟ์ที่เรือบรรทุกน้ำมันเชื้อเพลิงต่อเครื่องบิน มันหยุดและ
ห้าคนในเสื้อผ้าสีขาวได้ออก นักบินไปด้านหน้าของเครื่องบินในการทำงาน
ควบคุมและคนเริ่มที่จะเติมน้ำมันเครื่องบิน.
แล้วเขาก็เห็นชายอีกคนหนึ่งในเสื้อกันฝนสีเหลืองออกจากอาคารสนามบินมา.
โจรเคราเริ่มพูดมากพล่าน 'มันเป็นเขา? ใช่แล้ว! ผู้นำของเรา! ฉัน
พี่ชายและน้องสาวที่เราได้ทำมัน! ตอนนี้ผมต้องต้อนรับเขาที่ประตู คุณพี่ชาย
ดูนำร่องในห้องโดยสารและน้องสาวดูผู้โดยสาร.
คาร์ล Sandberg ดูชายในชุดเสื้อสีเหลืองใกล้เวลาเดิน เขาเท่านั้นที่จะเห็น
คนที่ด้านหลังของเครื่องบินเติมน้ำมันมัน เขาคิดว่าคนอื่น ๆ ที่อยู่ภายใต้เครื่องบิน
ที่ไหนสักแห่ง แต่เขาไม่ทราบว่า.
ฮาราลด์ใส่มือของเขาบนแขนของคาร์ล คาร์ลมองไปที่เขา แฮรัลด์ไม่ได้พูด แต่เขาก็
มองไปที่หญิงสาวอย่างระมัดระวัง.
ในฐานะที่เป็นประตูเปิดและคนเสื้อเหลืองเข้ามาในหญิงสาวหันมามอง.
ผ่านหน้าต่าง, Carl เห็นชายคนหนึ่งในสีขาวที่วิ่งออกมาจาก ภายใต้เครื่องบินกับ
บางสิ่งบางอย่างที่ดูคล้ายระเบิดในมือของเขา ชายอีกสองคนในสีขาววิ่งออกมาอยู่ข้างหลัง
เขา.
แขนของชายคนนั้นก็ขึ้นไปและเขาโยนระเบิดที่ผ่านการเปิดประตู.
มีเสียงดังปังมากถูก! ที่ด้านหน้าของเครื่องบินและ
แฟลชของแสงสีขาวที่เผาตาของคาร์ล เกือบจะในทันทีที่มีการแม้กระทั่งดัง BANG! ปัง! และสองกระพริบเพิ่มเติมของแสงสีขาว.
คาร์ลไม่สามารถย้าย เสียงดังมากและแสงเพื่อให้สดใสที่เขานั่งยังคงเป็น
หิน เขาเห็นโจรสาวและชายไว้เครายืนอยู่ค่อนข้างคงเกินไปกับปืนของพวกเขา
อยู่ในมือของพวกเขาและพวกเขาเปิดปาก จากนั้นชายคนหนึ่งในสีขาววิ่งผ่านประตูที่มีปืน
ในมือของเขา เขายิงหญิงสาวและชายไว้เคราก่อนที่พวกเขาสามารถย้าย โจร
ในเสื้อสีดำออกมาจากห้องโดยสารของกัปตันคนที่อยู่เบื้องหลังในสีขาวมา แต่อีกสอง
คนที่อยู่ในสีขาวมาผ่านประตูและยิงเขามากเกินไป นักโทษสองคนในสีเหลือง
raincoats พยายามที่จะรับไปที่ประตู แต่คนที่อยู่ในสีขาวเคาะพวกเขาไปที่
พื้นและใส่กุญแจมือมือของพวกเขาที่อยู่เบื้องหลังหลังของพวกเขา.
คาร์ลมองลงไป หญิงสาวที่กำลังนอนอยู่บนพื้นทางเดินที่อยู่เบื้องหลังเขา เขาคิดว่า
เขาเห็นย้ายมือของเธอที่มีต่อปืนกลของเธอ แต่แล้วทหารคนหนึ่งในสีขาววิ่ง
ไปตามทางเดินและยิงเธออีกครั้งผ่านหัว ทหารอีกคนหนึ่งดึงเธอออกไปจากเธอ
ขาและผมยาวของเธอออกจากเลือดตามพื้น