As the extent of net reserves deple

As the extent of net reserves depletion became more widely known, the baht depreciated rapidly, from 25.8 baht/$US at the end of june 1997 to 53.8 baht/$US by the end of january 1998.
The baht strengthened after that but the average exchange rate in 1998 was still about 41.4 baht/$US, a depreciation of about 38% compared with before the float.
With the bath depreciation and the severe economic recession, the current account turned into a substantial surplus starting in the fourth quarter of 1997 and averaged over $US1 billion per month through the end of 1999 (Table 1).
As a result, net foreign reserves increased from about $US2.8 billion in the middle of 1997 to about $US16.2 billion by the middle of 1999.
In August 1999, Thailand decided to forgo further disbursement from the IMF package, about 2 years after entering into the IMF assistance program.
As a result, the various conditions imposed by the IMF on longer became binding.
Thus, the rationale for imposing structural reform conditions that require a long time to successfully implement is not that clear.
Although Thailand's foreign exchange position turned around relatively quickly, it took much longer to clear up problems in the economy.
The baht float put a severe strain on much of the financial and real sector.
Because of the large depreciation of the baht, those with unhedged foreign debt were driven to bankruptcy, and the country experienced a deep recession in 1998 (real GDP declining by more than 10%) with broad adverse economic and social consequences throughout the economy.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เป็นขอบเขตของการลดลงของทุนสำรองสุทธิกลายเป็นที่รู้จักกันอย่างกว้างขวางมากขึ้น เงินบาทเสื่อมอย่างรวดเร็ว จาก 25.8 บาท/ดอลลาร์ สหรัฐฯ เมื่อสิ้นสุดของเดือน 1997 มิถุนายน-53.8 บาท / $สหรัฐอเมริกาช่วงปลายเดือนมกราคมปี 1998บาท มากขึ้นหลังจากที่ แต่อัตราแลกเปลี่ยนเฉลี่ยในปี 1998 ยังเกี่ยวกับ 41.4 บาท/ดอลลาร์ สหรัฐ ค่าเสื่อมราคาของประมาณ 38% เมื่อเทียบกับก่อนลอยค่าเสื่อมราคาอ่างอาบน้ำและภาวะถดถอยทางเศรษฐกิจอย่างรุนแรง บัญชีปัจจุบันเปิดเป็นส่วนเกินพบในไตรมาสสี่ของปี 1997 และ averaged กว่า $US1 พันล้านต่อเดือนจนถึงสิ้นปี 1999 (ตาราง 1)ดัง ทุนสำรองต่างประเทศสุทธิเพิ่มจากเกี่ยวกับ $US2.8 พันล้านกลางปี 1997 การเกี่ยวกับ $US16.2 พันล้านโดยกลางปี 1999ในเดือน 1999 สิงหาคม ไทยตัดสินใจยอมสละการจ่ายเงินให้แก่จากแพคเกจ IMF ประมาณ 2 ปีหลังจากเข้าโปรแกรมขอความช่วยเหลือของ IMFดัง เงื่อนไขต่าง ๆ ที่กำหนด โดย IMF ในอีกต่อไปกลายเป็น ผูกดังนั้น เหตุผลสำหรับสถานะการปฏิรูปโครงสร้างเงื่อนไขที่ต้องการเรียบร้อยแล้วใช้เวลานานไม่ได้ชัดเจนว่าแม้ตำแหน่งการแลกเปลี่ยนเงินตราของไทยหันไปรอบ ๆ อย่างรวดเร็ว ใช้ในการสะสางปัญหาเศรษฐกิจลอยบาทใส่ต้องใช้รุนแรงมากในภาคการเงิน และความจริงเนื่องจากค่าเสื่อมราคาที่ใหญ่บาท ผู้ที่ มีหนี้ต่างประเทศ unhedged มีการขับเคลื่อนเพื่อล้มละลาย และประเทศถดถอยลึกในปี 1998 (real GDP ลดลงมากกว่า 10%) มีประสบการณ์กับสิ่งร้ายทางเศรษฐกิจ และสังคมผลกระทบทั้งเศรษฐกิจ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในฐานะที่เป็นขอบเขตของการสูญเสียเงินสำรองสุทธิกลายเป็นที่รู้จักอย่างกว้างขวางมากขึ้น, ค่าเงินบาทที่อ่อนค่าลงอย่างรวดเร็วจาก 25.8 บาท / US $ ในช่วงปลายเดือนมิถุนายน 1997-53.8 บาท / US $ ในช่วงปลายมกราคม 1998
บาทแข็งหลังจากนั้น แต่ค่าเฉลี่ย อัตราแลกเปลี่ยนในปี 1998 ก็ยังคงเกี่ยวกับ 41.4 บาท / US $ ค่าเสื่อมราคาประมาณ 38% เมื่อเทียบกับก่อนที่จะลอย.
ด้วยค่าเสื่อมราคาห้องอาบน้ำและภาวะถดถอยทางเศรษฐกิจอย่างรุนแรงบัญชีปัจจุบันกลายเป็นส่วนเกินมากเริ่มต้นในไตรมาสที่สี่ปี 1997 และเฉลี่ยมากกว่า $ US1 พันล้านต่อเดือนจนถึงสิ้นปี 1999 (ตารางที่ 1).
เป็นผลให้ทุนสำรองระหว่างประเทศสุทธิเพิ่มขึ้นจากประมาณ $ US2.8 พันล้านดอลลาร์ในช่วงกลางปี ​​1997 ประมาณ $ US16.2 ล้านบาทโดยช่วงกลางปี ​​1999 ที่ .
ในเดือนสิงหาคมปี 1999 ประเทศไทยจึงตัดสินใจที่จะละเลยการเบิกจ่ายเพิ่มเติมจากแพคเกจกองทุนการเงินระหว่างประเทศประมาณ 2 ปีหลังจากที่เข้ามาในโปรแกรมช่วยเหลือกองทุนการเงินระหว่างประเทศ.
เป็นผลให้เงื่อนไขต่างๆที่กำหนดโดยกองทุนการเงินระหว่างประเทศอีกต่อไปกลายเป็นผูกพัน.
ดังนั้นเหตุผลในการจัดเก็บภาษีที่มีโครงสร้าง เงื่อนไขการปฏิรูปที่จำเป็นต้องใช้เวลานานในการประสบความสำเร็จในการดำเนินการไม่เป็นที่ชัดเจนว่า.
แม้ว่าฐานะเงินตราต่างประเทศของไทยหันไปรอบ ๆ อย่างรวดเร็วก็เอามากอีกต่อไปให้ชัดเจนขึ้นปัญหาในทางเศรษฐกิจ.
ลอยบาทวางสายพันธุ์รุนแรงมากทางการเงินและ ภาคเศรษฐกิจจริง.
เนื่องจากค่าเสื่อมราคาที่มีขนาดใหญ่ของเงินบาท, ผู้ที่มีหนี้ต่างประเทศป้องกันความเสี่ยงจะถูกขับไปสู่การล้มละลายและประเทศที่ประสบความสำเร็จในภาวะเศรษฐกิจถดถอยลึกในปี 1998 (จีดีพีที่แท้จริงลดลงมากกว่า 10%) ที่มีผลกระทบทางเศรษฐกิจและสังคมในวงกว้างที่ไม่พึงประสงค์ตลอด เศรษฐกิจ.