Sherlock had expected to be shoved

Sherlock had expected to be shoved into dormancy when he stopped resisting his other self, instead he now felt/saw/heard his alter ego's thoughts from moment to moment when he paid attention. He didn't understand it and it seemed not to be as awake as it wanted to be, but it was far more immediate and vivid than it had been for the most part, and it seemed to be letting him continue until he did something to displease it. However, though his instinct was to trust no one and nothing, he did not argue with his other self about trusting John. Now that he had been touched by him and spent a time in his proximity, Sherlock could smell and sense that John was a healer, as well as a fighter, and that he would not harm others lightly, or for sport. Any other would have fought him over that attempt to bite, but this John not–prey–person had apparently forgiven the offense almost at once. He didn't need half the coaxing that John gave him; he would have followed the man regardless, especially now.

It was a peculiar experience to walk along next to a being like John instead of stalking him as prey; however, his other self had refused to allow him to do so, even the night before, and he had thus far made do with numerous smaller creatures instead of one of the not–prey–people. Even so, once his belly was full and his body no longer screaming for fuel, he hardly cared what had filled it, so long as it suited his body's needs. Meat was meat, after all.

So many interesting smells and sounds caught his attention, and the not–prey–people were often even more distracting; so many enticing spurts of fear–scent on the cold air as others passed Sherlock and John. It didn't help that John, walking along so outwardly–unconcerned, was tense as if about to run or pounce; he feared Sherlock would attack one of the no–longer–prey–people. Another time, before Sherlock had foolishly allowed his other self to intrude, that assumption would have been correct. Even so, John kept one hand at the back of Sherlock's neck, just in front of the highest point of his shoulders; and, though there was nothing John could have done to stop him hunting, or simply ranging further away to follow some of those interesting scent trails, Sherlock chose to allow that hand to stay for most of the journey.

However, when John took him through an enclosure where grass and trees and neatly–trimmed undergrowth formed paths, Sherlock pulled away eagerly. John made some more noises, things his other self couldn't yet untangle through the filter of their not–exactly–joined selves, but he knew it was a caution or something of that nature. The tone told him the gist of it, if nothing else. A warning to a youngling—don't range too far, it's not safe! He snorted as he slipped into the greenery.

Sherlock caught multiple trails used by small creatures, scented things that had burrowed into the earth and others nesting in the trees and bushes; he might hunt here fairly well now and then. He caught a small furred thing, scurrying unwisely into his path, and ate it in a couple of bites. He wasn't really in need yet, but opportunity ought not to be ignored. Though in another situation he would have spent a long while mapping out this territory, he heard John's voice, sounding worried and a little frustrated. Time was irrelevant to him, but he knew it had been a little while since he left John to explore.

Circling back, he found the male on the path where he'd left him, and it was a pleasant surprise when John turned in his general direction suspiciously before Sherlock emerged onto the stone–like path. Good instincts in this one, perhaps his other self was even cannier than he'd thought. He sniffed, seeing that John held something dark in one hand, a bitter scent coming from it that he had smelled traces of earlier. This was the origin of the scent, then. It was the Dangerous Thing he had wanted to bring out of hiding earlier. Sherlock growled, ears laying back a bit, though not fully, as he still—only a bit reluctantly now—trusted the male.

Making more sounds, John slowly tucked the Dangerous Thing away and showed empty hands, palms up. Had it been intended for defense or attack? No scent of aggression coloured the air... Sherlock sniffed John curiously... nor fear, for that matter. Something subtler... anxiousness... not exactly fear, more fear for another. The scent of a parent or mate when there is danger to their own. One of John's hands moved toward him slowly, he was cautious even after Sherlock had allowed him to touch, and he butted his head up to meet John's hand; apology accepted.

The fingers—his other self missed them greatly—wriggled against him pleasantly and he half–slitted his eyes in enjoyment. A rumbling purr escaped him, bringing the motion of John's fingers to a halt for a moment, but then he continued the soothing touches. Perhaps he had mistaken the purr for a growl? Silly creature.

John gave a soft, uneven sound that Sherlock's combined self understood as amusement, and then tugged lightly on a fold of the loose skin at Sherlock's neck. Letting himself be urged to move, Sherlock followed at John's side, feeling unexpectedly pleased at their truce. Perhaps they might hunt together before this moonspan passed. Yes, he thought he would be willing enough to share his kills with this one.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Sherlock ได้คาดว่าจะผลักดันเข้าสู่การพักตัวเมื่อเขาหยุดการต่อต้านตนเองอื่น ๆ ของเขาแทนตอนนี้เขารู้สึก / เห็น / ได้ยินความคิดของอัตตาของเขาจากช่วงเวลาที่ไปช่วงเวลาที่เขาให้ความสนใจ เขาไม่เข้าใจมันและมันดูเหมือนไม่ได้ที่จะเป็นเช่นตื่นขึ้นมาในขณะที่มันอยากจะเป็น แต่มันก็ไกลมากขึ้นทันทีและสดใสกว่าที่เคยเป็นส่วนใหญ่,และมันดูเหมือนจะปล่อยให้เขาดำเนินการต่อไปจนกว่าเขาจะทำอะไรบางอย่างที่มันขัดใจ อย่างไรก็ตามแม้ว่าจะมีสัญชาตญาณของเขาก็ให้ความไว้วางใจไม่มีใครและไม่มีอะไรที่เขาไม่ได้เถียงกับตัวเองอื่น ๆ ของเขาเกี่ยวกับความไว้วางใจของจอห์น ว่าตอนนี้เขาได้รับการสัมผัสโดยเขาและใช้เวลาอยู่ในความใกล้ชิดของเขา, Sherlock ได้กลิ่นและความรู้สึกที่ว่าจอห์นเป็นผู้เยียวยารักษาเช่นเดียวกับนักมวยและบอกว่าเขาจะไม่เป็นอันตรายต่อคนอื่น ๆ เบา ๆหรือเพื่อการกีฬา อื่น ๆ จะได้ต่อสู้กับเขาพยายามที่จะกัดว่า แต่ตอนนี้จอห์นไม่เหยื่อคนเห็นได้ชัดว่าได้รับการยกโทษความผิดเกือบจะในทันที เขาไม่จำเป็นต้องครึ่งหนึ่งว่าจอห์นเกลี้ยกล่อมให้เขา. เขาจะได้ปฏิบัติตามผู้ชายคนนั้นโดยไม่คำนึงถึงโดยเฉพาะอย่างยิ่งในขณะนี้

มันเป็นประสบการณ์ที่แปลกประหลาดที่จะเดินต่อไปพร้อมที่จะเป็นเหมือนจอห์นแทนการสะกดรอยตามเขาเป็นเหยื่ออย่างไรก็ตามตัวอื่น ๆ ของเขาได้ปฏิเสธที่จะให้เขาทำเช่นนั้นแม้คืนก่อ​​นและเขาได้ทำป่านนี้ทำอย่างไรกับสิ่งมีชีวิตที่มีขนาดเล็กจำนวนมากแทนหนึ่งของคนที่ไม่เหยื่อ แม้ดังนั้นเมื่อท้องของเขาก็เต็มและร่างกายของเขาไม่ได้กรีดร้องสำหรับน้ำมันเชื้อเพลิงที่เขาแทบจะไม่ได้รับการดูแลสิ่งที่ได้เต็มไปตราบใดที่มันเหมาะกับความต้องการของร่างกายของเขา เนื้อเป็นเนื้อหลังจากทั้งหมด.

จำนวนมากเพื่อให้มีกลิ่นที่น่าสนใจและเสียงที่จับความสนใจของเขาและคนที่ไม่เหยื่อมักจะถูกทำให้เสียสมาธิได้มากขึ้นจำนวนมากดังนั้น spurts ล่อลวงของความกลัวกลิ่นในอากาศที่หนาวเย็นในขณะที่คนอื่น ๆ ผ่าน Sherlock และจอห์น มันไม่ได้ช่วยที่จอห์นเดินไปตามเพื่อให้ภายนอก-แยแสเป็นตึงเครียดเช่นถ้าเกี่ยวกับการทำงานหรือฉก; เขากลัวว่าจะมีการโจมตี Sherlock หนึ่งในไม่นานเหยื่อคนอีกครั้งก่อนที่จะได้รับอนุญาตให้ Sherlock โง่ตัวเองอื่น ๆ ของเขาที่จะก้าวก่าย, สมมติฐานที่ว่าจะได้รับที่ถูกต้อง แม้ดังนั้นจอห์นเก็บไว้ในมือข้างหนึ่งที่ด้านหลังของคอ Sherlock ของเพียงในด้านหน้าของจุดสูงสุดของไหล่ของเขาและแม้ว่าจะมีอะไรที่จอห์นจะได้ทำที่จะหยุดเขาล่าสัตว์หรือเพียงตั้งแต่อยู่ไกลออกไปในการปฏิบัติตามบางส่วนของผู้ เส้นทางกลิ่นที่น่าสนใจSherlock เลือกที่จะช่วยให้มือที่จะอยู่ให้มากที่สุดของการเดินทาง.

แต่เมื่อจอห์นพาเขาผ่านสิ่งที่แนบมาที่สนามหญ้าและต้นไม้และพุ่มไม้อย่างประณีตตัดเส้นทางที่เกิดขึ้น, Sherlock ดึงออกกระหาย จอห์นทำเสียงบางสิ่งที่ตัวเองอื่น ๆ ของเขายังไม่สามารถแก้ให้หายยุ่งผ่านตัวกรองของตัวเองที่ไม่ตรงสมทบของพวกเขา,แต่เขาก็รู้ว่ามันเป็นความระมัดระวังหรือบางสิ่งบางอย่างของธรรมชาติที่ เสียงบอกเขาว่าส่วนสำคัญของมันถ้าไม่มีอะไรอื่น เตือนไปยังช่วง youngling-ห้ามเกินไปมันไม่ปลอดภัย! เขา snorted ขณะที่เขาผลุบเข้าไปเขียว

Sherlock จับหลายเส้นทางที่ใช้โดยสิ่งมีชีวิตขนาดเล็กสิ่งที่มีกลิ่นหอมที่ได้มุดลงไปในพื้นดินและอื่น ๆ ที่ทำรังอยู่บนต้นไม้และพุ่มไม้.เขาอาจล่าที่นี่ค่อนข้างดีขณะนี้แล้ว เขาจับสิ่งขนขนาดเล็กฉลาดเผ่นหนีเข้าไปในเส้นทางของเขาและกินมันในคู่กัด เขาไม่ได้อยู่ในความต้องการจริงๆ แต่โอกาสก็ไม่ควรที่จะละเลย แม้ว่าจะอยู่ในสถานการณ์อื่นเขาจะต้องใช้เวลานานในขณะที่การทำแผนที่จากดินแดนนี้เขาก็ได้ยินเสียงของจอห์นเสียงกังวลและความผิดหวังเล็ก ๆ น้อย ๆ เป็นเวลาที่ไม่เกี่ยวข้องกับเขาแต่เขาก็รู้ว่ามันได้รับในขณะที่เล็ก ๆ น้อย ๆ ตั้งแต่เขาออกจากจอห์นในการสำรวจ.

วนกลับมาเขาก็พบว่าชายที่อยู่บนเส้นทางที่เขาจะทิ้งเขาไปและมันก็น่าแปลกใจเมื่อจอห์นหันไปในทิศทางของเขาก่อนที่จะมีพิรุธ Sherlock โผล่ขึ้นมาบนเส้นทางหินเช่น สัญชาตญาณที่ดีในเรื่องนี้อาจจะเป็นตัวอื่น ๆ ของเขาก็ยิ่ง cannier กว่าเขาจะคิดว่า เขาดมกลิ่น,เห็นว่าจอห์นที่จัดขึ้นบางสิ่งบางอย่างที่มืดในมือข้างหนึ่งกลิ่นหอมขมมาจากมันว่าเขาได้กลิ่นร่องรอยของก่อนหน้านี้ นี้คือจุดเริ่มต้นของกลิ่นนั้น มันเป็นสิ่งที่อันตรายเขาอยากที่จะนำออกมาจากที่ซ่อนก่อนหน้านี้ Sherlock คำรามหูวางกลับบิตแม้ว่าจะไม่ได้อย่างเต็มที่ในขณะที่เขายังคงเพียงเล็กน้อยในขณะนี้อย่างไม่เต็มใจที่เชื่อถือได้เพศชาย.

ทำเสียงมากขึ้นจอห์นช้าซุกสิ่งที่อันตรายออกไปและแสดงให้เห็นว่ามือที่ว่างเปล่าฝ่ามือขึ้น มันได้รับการออกแบบมาสำหรับการป้องกันหรือการโจมตี? กลิ่นของการรุกรานสีอากาศไม่ ... Sherlock sniffed จอห์นอยากรู้อยากเห็น ... ความกลัวหรือสำหรับเรื่องที่ บางสิ่งบางอย่างชัดเจน ... ความกังวล ... ไม่ได้กลัวว่ากลัวมากขึ้นไปอีก กลิ่นของพ่อแม่หรือคู่ครองเมื่อมีอันตรายต่อตัวเองมือข้างหนึ่งของจอห์นเดินตรงไปยังเขาช้าเขาก็ระมัดระวังแม้หลังจาก Sherlock ได้รับอนุญาตให้เขาไปสัมผัสและเขาโขกศีรษะของเขาขึ้นมาเพื่อตอบสนองมือของ john. ขอโทษยอมรับ

นิ้วมือข​​องเขาเองอื่น ๆ ที่ไม่ได้รับพวกเขาอย่างมาก-wriggled กับเขา เป็นสุขและเขาครึ่ง slitted ดวงตาของเขาในความเพลิดเพลิน เสียงดังก้องเสียงฟี้อย่างแมวหนีเขานำการเคลื่อนไหวของนิ้วมือข​​องจอห์นต้องหยุดชะงักไปครู่หนึ่ง,แต่แล้วเขาก็ยังคงสัมผัสธรรมชาติ บางทีเขาอาจจะเข้าใจผิดได้ Purr สำหรับคำราม? สิ่งมีชีวิตที่โง่.

john ให้นุ่มเสียงไม่สม่ำเสมอว่าตนเองรวม Sherlock เข้าใจว่าเป็นของสนุกแล้วดึงเบา ๆ บนรอยพับของผิวหนังหลวมที่คอของ Sherlock ปล่อยให้ตัวเองได้รับการกระตุ้นให้ย้าย Sherlock ตามที่ด้านข้างของจอห์นรู้สึกยินดีที่ไม่คาดคิดที่รบของพวกเขาบางทีพวกเขาอาจจะล่าด้วยกันก่อน moonspan นี้ผ่าน ใช่เขาคิดว่าเขาจะมีความตั้งใจมากพอที่จะใช้ร่วมกันฆ่าของเขากับนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เชอร์ล็อกได้คาดว่าจะ shoved ใน dormancy เมื่อเขาหยุดต่อต้านเขาด้วยตนเองอื่น ๆ แต่เขาตอนนี้สักหลาด/เลื่อย/ยินเขาเปลี่ยนความคิดของอาตมาจากช่วงขณะเมื่อเขาจ่ายความสนใจ เขาไม่เข้าใจ และเหมือนไม่ต้องทำงานอยากจะ แต่มันเป็นมากขึ้นทันที และสดใสกว่าจะได้รับส่วนใหญ่ และเหมือนจะปล่อยให้เขาทำต่อไปจนกว่าเขาทำให้มันไม่พอใจ อย่างไรก็ตาม แม้ว่าสัญชาตญาณของเขาที่จะ ไว้ใจใครและไม่มีอะไร เขาได้ไม่โต้เถียงกับเขาเองเกี่ยวกับจอห์นเชื่อถือ หลังจากที่เขาได้ถูกสัมผัส ด้วยมือของเขา และใช้เวลาในความใกล้ชิดของเขา เชอร์ล็อกสามารถกลิ่น และรู้สึกว่า จอห์นคือ มาระโกเป็น รวมทั้งเครื่องบินรบ และว่า เขาจะไม่เป็นอันตรายต่อผู้อื่นเบา หรือ การกีฬาการ อื่น ๆ จะได้สู้เขาผ่านความพยายามที่จะกัด แต่จอห์น not–prey–person นี้ก็เห็นได้ชัดจึงรุกเกือบครั้ง เขาไม่ได้ต้องการครึ่งที่ coaxing ที่ยอห์นให้เขา เขาจะตามคนโดยไม่คำนึงถึง โดยเฉพาะอย่างยิ่งตอนนี้

มันเป็นประสบการณ์แปลกประหลาดเดินตามติดมีเช่นจอห์นแทน stalking เขาเป็นเหยื่อ อย่างไรก็ตาม เขาเองก็ปฏิเสธที่จะให้เขาทำดังนั้น แม้คืน และเขาได้ฉะนี้ทำให้ไม่ มีสิ่งมีชีวิตขนาดเล็กมากมายแทนการ not–prey–people อย่างใดอย่างหนึ่ง ถึงกระนั้น เมื่อเขาท้องเต็ม และร่างกายของเขากรีดไม่ร้องสำหรับน้ำมันเชื้อเพลิง เขาไม่ดูแลอะไรก็เติม ตราบใดที่มันเหมาะสมกับร่างกายของเขา ต้องการ เนื้อเป็นเนื้อ หลังจาก

กลิ่นที่น่าสนใจมากและเสียงจับความสนใจของเขา และ not–prey–people มักจะถูกยิ่งรบกวน spurts โอโซนมากของ fear–scent บนอากาศเย็นกับคนอื่นผ่านเชอร์ล็อกและจอห์น มันไม่ได้ช่วยว่า จอห์น เดินไปตามนั้น outwardly–unconcerned ไม่ตึงเครียดว่าจะรัน หรือ โฉบ เขากลัวเชอร์ล็อกจะโจมตี no–longer–prey–people การอย่างใดอย่างหนึ่ง เวลาอื่น ก่อนที่เชอร์ล็อกลิงได้อนุญาตให้ใช้ตัวอื่น ๆ ของเขาบุกรุก อัสสัมชัญนั้นจะได้ถูกต้อง ถึงกระนั้น จอห์นเก็บมือหนึ่งทางของเชอร์ล็อกคอ หน้าจุดสูงสุดของไหล่เขา และ แม้ ว่าไม่มีอะไรสามารถทำเพื่อหยุดเขาล่าสัตว์ หรือเพียงแค่ตั้งแต่เพิ่มเติมไปตามของผู้ที่สนใจแนวกลิ่น จอห์น เชอร์ล็อกเลือกให้คงที่สำหรับส่วนใหญ่ของการเดินทาง

อย่างไรก็ตาม เมื่อจอห์นเขาใช้ผ่านตู้ที่ undergrowth หญ้า และต้นไม้ และ neatly–trimmed รูปแบบเส้นทาง เชอร์ล็อกดึงไปวันนั้น จอห์นทำเสียงบางมาก สิ่งที่เขาเองยังไม่ untangle ผ่านตัวกรองของตัวของพวกเขา not–exactly–joined แต่เขารู้ว่า มีข้อควรระวังหรือสิ่งที่ธรรมชาติ เสียงบอกเนื้อมัน ถ้าไม่มีอะไรอื่น คำเตือนการ youngling — ไม่ช่วงไกล ไม่ปลอดภัย เขา snorted เป็นเขาเล็ดรอดเข้าสีเขียว

เชอร์ล็อกติดหลายเส้นทางที่ใช้ โดยสิ่งมีชีวิตขนาดเล็ก สิ่งหอมที่มี burrowed ในแผ่นดินและอื่น ๆ วิวสามารถในต้นไม้และพุ่มไม้ เขาอาจล่านี่ค่อนข้างดีตอนนี้แล้ว เขาจับสิ่งที่ furred เล็ก scurrying unwisely เป็นเส้นทางของเขา และกินมันในคู่กัด เขาไม่ได้จริง ๆ จำเป็น แต่โอกาสไม่ควรละเว้น แม้ในสถานการณ์อื่นที่เขาจะได้ใช้เวลานานในขณะที่การแม็ปออกเขตนี้ เขาได้ยินเสียงจอห์น หูห่วง และความผิดหวังเล็กน้อย เวลามีความเกี่ยวข้องกับเขา แต่เขารู้ว่า มันมีตั้งแต่เดี๋ยวเขาซ้ายจอห์นแห่ง

Circling กลับ เขาพบชายบนเส้นทางที่เขาได้ทิ้งเขา และก็เป็นครับเมื่อจอห์นหันในทิศทางทั่วไปของเขาพิรุธก่อนเชอร์ล็อกปรากฏขึ้นบนเส้นทาง stone–like สัญชาตญาณดีในนี้ บางทีของเขาเองได้ cannier ยิ่งกว่าที่เขามีความคิด เขา sniffed เห็นว่า จอห์นจัดเข้มบางสิ่งบางอย่างในมือหนึ่ง กลิ่นขมมาว่าเขามีกลิ่นศาสตร์ของก่อนหน้านี้ แล้วนี้เป็นต้นกำเนิดของกลิ่น มันเป็นสิ่งอันตรายก็ต้องนำออกจากที่ซ่อนไว้ก่อนหน้านี้ เชอร์ล็อก growled หูวางกลับบิต แต่ไม่ เต็ม เป็นเขายัง — เพียงเล็กน้อยเต็มใจขณะ – เพศชายไป

ทำเสียงเพิ่มเติม จอห์นช้าปลอดสิ่งอันตราย และรถไฟว่างมือ ปาล์ม มีเรื่องการไว้สำหรับป้องกันหรือโจมตี ไม่มีกลิ่นของรุกรานสีอากาศ... เชอร์ล็อก sniffed จอห์น curiously... ไม่ กลัว สำหรับเรื่องที่ สิ่ง subtler... anxiousness...ไม่ต้องกลัว มากกว่ากลัวอื่น กลิ่นหลักหรือคู่เมื่อมีอันตรายกับตนเอง จอห์นมือหนึ่งย้ายไปทางเขาช้า เขาระมัดระวังแม้หลังจากเชอร์ล็อกได้อนุญาตให้เขาสัมผัส และเขา butted ศีรษะขึ้นเพื่อตอบสนองมือของจอห์น ขอโทษยอมรับ

มือ — เขาเองลืมเขามาก — wriggled เขาไป และเขา half–slitted ตาในความเพลิดเพลิน พัว rumbling หนีเขา นำการเคลื่อนไหวของนิ้วมือของจอห์นสะดุดหยุดชะงักครู่ แต่แล้ว เขายังคงสัมผัสผ่อนคลาย บางทีเขามีดาวตามปกติพัวสำหรับ growl เป็น สัตว์โง่

จอห์นให้เสียงนุ่ม ไม่สม่ำเสมอที่เชอร์ล็อกของรวมตนเองเข้าใจว่าเป็นสวนสนุก แล้ว tugged เบา ๆ บนรอยพับของผิวหนังหลวมที่คอของเชอร์ล็อก ปล่อยให้ตัวเองถูกเรียกร้องให้มีการย้าย เชอร์ล็อกตามด้าน จอห์นรู้สึกยินดีอย่างไม่คาดคิดที่พักรบของพวกเขา บางทีพวกเขาอาจล่ากันก่อน moonspan นี้ผ่าน ใช่ เขาคิดว่า เขาจะกล้าพอที่ร่วมฆ่าของเขานี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เฌอคาดว่าจะผลักเข้าไปใน( ภูเขา ไฟ)สงบเมื่อเขาหยุดต่อต้านด้วยตนเองของเขาแทนตอนนี้เขารู้สึกว่า/เห็น/ได้ยินเสียงของเขาเปลี่ยนแปลงความคิดของอีโก้จากช่วงเวลาไปในช่วงเวลาเมื่อเขาให้ความสนใจ เขาไม่ได้ทำความเข้าใจและมันดูเหมือนจะไม่ตื่นและอยากจะเป็นแต่มันเป็นไปได้มากได้ทันทีและมีสีสันสดใสมีชีวิตชีวามากกว่าที่ได้รับในส่วนมากและมันดูเหมือนจะบอกให้เขาทำต่อไปจนกว่าเขาจะทำให้ไม่พอใจอะไรบางอย่างมัน แต่ถึงอย่างไรก็ตามแม้ว่าสัญชาตญาณของเขาเป็นความน่าเชื่อถือไม่มีใครและไม่มีอะไรเขาก็ไม่ได้ให้เหตุผลกับตัวเองอื่นๆของเขาเกี่ยวกับความรับผิดชอบ John ในตอนนี้ที่เขาได้รับการสัมผัสโดยเขาและใช้เวลาที่อยู่ในบริเวณใกล้เคียงของเขาเฌอจะได้กลิ่นและความรู้สึกที่จอห์นม็องและเป็นนักสู้และว่าเขาจะไม่เป็นการทำร้ายผู้อื่นเบาๆหรือสำหรับกีฬา. อื่นๆจะได้ต่อสู้กันเขามากกว่าความพยายามที่จะกัดแต่จอห์นไม่ตกเป็นเหยื่อ - บุคคลนี้ได้รับ อภัยโทษ ความผิดที่เกือบจะเห็นได้ชัดว่า ไม่จำเป็นต้องใช้แบบครึ่งที่ชักชวนว่าจอห์นให้เขาเขาจะได้มีการติดตามที่คนโดยไม่คำนึงถึง,โดยเฉพาะในปัจจุบัน.

มันเป็นประสบการณ์ที่มีเอกลักษณ์เฉพาะตัวในการเดินเล่นไปตามถัดไปในการที่จะเป็นเหมือนกับ John แทนการไล่ตามเขาตกเป็นเหยื่อแต่,Self อื่นๆของเขาไม่ยอมอนุญาตให้ทำได้ในยามค่ำคืนก่อนและเขาก็ทำให้ไม่มีสัตว์ขนาดเล็กจำนวนมากแทนที่จะเป็นหนึ่งในไม่เป็นเหยื่อ - คนที่ทำให้ไกล ดังนั้นเมื่อท้องของเขาอย่างเต็มที่และร่างกายของเขาไม่ได้ร้องเพื่อเป็นเชื้อเพลิงเขาแทบไม่สนใจอะไรก็จะมานานแล้วและมันเหมาะกับความต้องการของร่างกาย เนื้อเป็นเนื้อหลังจากทั้งหมด.

เสียงและกลิ่นหอมน่าสนใจจำนวนมากดังนั้นจึงอยู่ในความสนใจของเขาและไม่ตกเป็นเหยื่อ - คนที่อยู่ได้มากยิ่งขึ้นทำให้เขวลำไม้ไผ่น่าดึงดูดใจจำนวนมากจึงทำให้มีความกลัว - กลิ่นในอากาศเย็นที่เป็นผู้ผ่านเฌอและจอห์น ไม่ได้ช่วยให้ที่จอห์นเดินไปตามดังนั้น ภายนอก - ไม่เกี่ยวข้องก็เครียดเป็นหากเกี่ยวกับการเรียกใช้หรือฉกเขากลัวว่าจะถูกโจมตีเฌอหนึ่งของที่ไม่มี - - ตกเป็นเหยื่อ - คนช่วงเวลาอื่นได้ก่อนเฌออื่นๆของเขาได้รับอนุญาตให้ตัวเองเพื่อละลาบละล้วงหลอกลวงสมมุติฐานที่จะได้รับการแก้ไข แม้จอห์นได้รับการดูแลรักษาให้มือข้างหนึ่งที่อยู่ด้านหลังของคอของเฌออยู่เพียงทางด้านหน้าของจุดที่สูงที่สุดของไหล่เขาและแม้ว่าจะมีไม่มีอะไรจอห์นจะทำได้เพื่อหยุดเขาเพื่อการล่าสัตว์หรือเลือกหลากหลายตั้งแต่ห่างออกไปไม่ไกลนักเพื่อไปตามเส้นทางต่างๆกลิ่นหอมน่าสนใจบางอย่างเฌอเลือกที่จะทำให้มือถือว่าการเข้าพักสำหรับการเดินทางที่มากที่สุด

อย่างไรก็ตามเมื่อจอห์นก็ผ่านกล่องหุ้มที่ที่มีต้นไม้และหญ้าอย่างเป็นระเบียบเรียบร้อยและพง - หั่นเป็นท่อนปั้นพาธเฌอดึงออกอย่างกระตือรือร้น John ทำให้เสียงมากขึ้นบางสิ่งอื่นๆของเขาด้วยตัวเองไม่สามารถแก้ให้หายยุ่งผ่านแผ่นกรองของตนเองไม่ได้ - ตรง - เข้าร่วมของพวกเขาแต่แต่เขาก็รู้ดีว่ามันเป็นอะไรบางอย่างหรือข้อควรระวังในลักษณะดังกล่าว โทนเสียงที่บอกเขาว่าหลักใหญ่ใจความสำคัญของมันถ้าไม่มีอะไรอย่างอื่น คำเตือน:เพื่อไปยัง youngling - ไม่หลากหลายมากเกินไปเป็นตู้นิร ภัย ไม่ได้ เขาทำเสียงฟืดฟาดเป็นเขาก็แอบเข้าไปในพื้นที่อันเขียวชอุ่มที่.

เฌอจับหลายเส้นทางโดยใช้สัตว์ขนาดเล็กสิ่งที่ส่งกลิ่นหอมอบอวลได้ burrowed ลงไปในดินและอื่นๆซึ่งในต้นไม้และพุ่มไม้เขาอาจจะตามล่าอยู่ที่นี่ค่อนข้างดีแล้ว เขาถูกจับเรื่อง(กาขนาดเล็กที่วิ่งวุ่นไร้เดียงสาในพาธของเขาและกินได้ในอาหารแบบเร่งด่วน เขาก็ไม่ได้จริงๆในความจำเป็นแต่โอกาสไม่ควรจะถูกละเลย แม้ว่าจะอยู่ในสถานการณ์อีกคนหนึ่งเขาก็จะได้ใช้ช่วงเวลาในขณะที่ความยาวที่การทำแผนที่ออกจากดินแดนแห่งนี้เขาได้ยินเสียงของจอห์นส่งเสียงกังวลและน้อยที่อัดอั้นตันใจ เวลาก็ไม่เกี่ยวข้องกับเขาแต่เขาก็รู้ดีว่ามันได้รับการสักหน่อยเพราะเขาไปทางซ้ายจอห์นเพื่อการสำรวจ.

วนกลับมาเขาพบผู้ชายที่อยู่บนเส้นทางที่เขาอยากจะไปทางซ้ายและน่ามหัศจรรย์ใจที่เมื่อจอห์นก็หันมาในทิศทางของเขามีความสงสัยก่อนก้าวขึ้นมาบนเส้นทางหินที่ สัญชาตญาณที่ดีในหนึ่งนี้อาจจะด้วยตนเองอื่นๆของเขาก็มี cannier กว่าที่เขาจะคิดว่า เขาทำจมูกฟุดฟิดเห็นว่าจอห์นถืออะไรบางอย่างสีเข้มในมือข้างหนึ่งกลิ่นหอมรสขมที่มาจากที่เขาได้กลิ่นร่องรอยของก่อนหน้า. โรงแรมแห่งนี้คือที่มาของกลิ่นแล้ว มันเป็นสิ่งอันตรายที่เขาอยากจะนำออกมาจากที่ซ่อนก่อนหน้า คำรามใส่เฌอหูวางกลับมาค่อนข้างที่จะไม่ได้อย่างครบครันและเขายัง - เท่านั้นที่บิตอย่างไม่ค่อยเต็มใจนักในตอนนี้ได้ตัวผู้ที่ได้รับความไว้วางใจ.

ทำให้เสียงJohn อย่างช้าๆซุกสิ่งอันตรายอยู่ห่างออกไปในระยะทางที่และแสดงให้เห็นต้นปาล์มมือไม่ว่างได้ ก็จะได้รับการออกแบบมาสำหรับการโจมตีหรือการป้องกัน ไม่มีกลิ่นของความก้าวร้าวสีอากาศ เฌอดมจอห์นด้วยความอยากรู้อยากเห็นหรือความกลัวสำหรับเรื่องนี้ บางสิ่งบางอย่างลึกซึ้งยิ่งกว่า anxiousness ไม่ใช่ความกลัวความกลัวมากขึ้นสำหรับอีกคนหนึ่ง กลิ่นหอมของต้นหนหรือผู้ปกครองที่มีได้รับอันตรายไปด้วยตัวของท่านเองได้.หนึ่งในมือของจอห์นย้ายไปหาเขาอย่างช้าๆเขาก็ยังเป็นคนรอบคอบแม้หลังจากก้าวมาได้รับอนุญาตให้เขาไปสัมผัสและเขาขวิดหัวของเขาขึ้นไปพบมือของจอห์นได้รับการยอมรับคำขอโทษ.

นิ้วมือ - self อื่นๆที่ไม่ได้รับของเขาเหล่านั้นอย่างมาก - ดิ้นต่อสู้กับเขาอย่างสวยงามและเขาแบบครึ่ง slitted ดวงตาของเขาในการเพลิดเพลินกับ (ทำ)เสียงฟี้อย่างแมวกระหึ่มที่หนีออกมาให้เขานำมาซึ่งการเคลื่อนไหวของนิ้วมือของจอห์นเพื่อหยุดชั่วครู่หนึ่งแต่แล้วเขาก็พูดต่อสัมผัสที่ผ่อนคลาย อาจเป็นได้ว่าเขาเข้าใจผิดคิดว่า(ทำ)เสียงฟี้อย่างแมวที่สำหรับเสียงคำราม โง่จอห์นสัตว์.

ทำให้เสียงนุ่มไม่สม่ำเสมอที่ตัวเองรวมของเฌอทำความเข้าใจในสวนสนุกแล้วกระเด้งกระดอนเบาๆบนเท่าที่ของผิวออกที่คอของเฌอ ปล่อยให้ตัวเขาเองได้เรียกร้องให้ย้ายเฌอตามที่อยู่ด้านข้างของ John รู้สึกพอใจที่ไม่ได้คาดคิดมาก่อนการพักรบชั่วคราวของพวกเขามันอาจจะตามล่าด้วยกันก่อน moonspan นี้ผ่านไปแล้ว ใช่เลยเขาคิดว่าเขาจะมีความเต็มใจไม่เพียงพอที่จะใช้ร่วมกันของเขาฆ่าคนด้วยหนึ่งแห่งนี้