DEFINING HAPPINESS AT WORKPhilosoph

DEFINING HAPPINESS AT WORK
Philosophers and social researchers have defined happiness
in a variety of ways (Kesebir and Diener 2008). The largest
divided between hedonic view of happiness as pleasant
feeling and favorable judgment vs eudaemonist view of
happiness involving doing what is virtuous, morally right,
true to one’s self, meaningful, and or growth producing
(Ryan and Deci 2001;Ryff and Singer 2008). The hedonic
approach is exemplified by researcher on subjective wellbeing. Subjective well-being is usually seen as having two
correlated components: judgments of life satisfaction
(assessed globally as well as in specific domains such as
relationship, health work and leisure), and affect balance, or
having preponderance of positive feeling and relatively few
or negative feeling (Diener et al 1990; Schimmack 2008).
Research on the structure of affect, mood and emotions
consistently finds that most important dimension in
describing individual’s affective experiences is hedonic
tone, or pleasantness-unpleasantness (Watson et al. 1990).
In a classic affect circumflex, ‘happy’ anchors the extreme
positive end of the pleasantness- unpleasantness dimension
(cf. Remington et al. 2000; Russell 1980, 2003) In contrast
to the hedonic view of happiness as involving pleasant
feeling and judgments of satisfaction, eudaimonic wellbeing, self-validation, self-actualization

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กำหนดความสุขในการทำงานนักปรัชญาและนักวิจัยทางสังคมกำหนดความสุข หลายวิธี (Kesebir และ Diener 2008) ใหญ่ที่สุด แบ่งระหว่างดู hedonic ความสุขเป็นที่น่าพอใจ ความรู้สึก และมงคลพิพากษาเทียบกับ eudaemonist ดูของ ความสุขที่เกี่ยวข้องกับการทำสิ่งดีงาม คุณธรรม ขวา จริงหนึ่งคือตนเอง ความหมาย และหรือผลิตการเจริญเติบโต (Ryan และ Deci 2001Ryff ก 2008 นักร้อง) แบบ hedonic วิธีคือ exemplified โดยนักวิจัยในดีตามอัตวิสัย ตามอัตวิสัยมักจะเห็นว่ามี 2 correlated ส่วนประกอบ: ตัดสินความพึงพอใจชีวิต (ราคาประเมินทั่วโลกรวมทั้งในโดเมนเฉพาะเช่น ความสัมพันธ์ งานสุขภาพ และพักผ่อน), และมีผลต่อดุล หรือ มีการกำกับความรู้สึกบวกและค่อนข้างน้อย หรือลบความรู้สึก (Diener et al 1990 Schimmack 2008) วิจัยโครงสร้างของผล อารมณ์ และอารมณ์ อย่างต่อเนื่องพบว่ามิติที่สำคัญที่สุดใน อธิบายประสบการณ์ของแต่ละผลเป็น hedonic เสียง หรือ pleasantness-unpleasantness (Watson et al. 1990) ในมีผลต่อคลาสสิ circumflex 'ความสุข' ทำเทียบสุด สิ้นสุดบวกขนาด pleasantness-unpleasantness (เรมิงตัน et al. 2000; cf. รัสเซล 1980, 2003) ในทางตรงกันข้าม มุมมองของความสุขเป็นข้องดี hedonic ความรู้สึกและตัดสินความพึงพอใจ ดี eudaimonic ตรวจสอบตนเอง self-actualization

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นิยามความสุขในปรัชญา
และนักวิจัยทางสังคมได้นิยามความสุข
ในหลากหลายวิธี ( kesebir และไดเนอร์ 2008 ) ที่ใหญ่ที่สุด
แบ่งระหว่างมุมมองความชอบของความสุขและความรู้สึกอันน่ารื่นรมย์
พิพากษา vs eudaemonist วิว
ความสุขที่เกี่ยวข้องกับทำอะไรคุณธรรมจริยธรรม , ขวา ,
ที่แท้จริงของตนเอง มีความหมายและการผลิต
( ไรอันและดังนั้น 2001ryff และนักร้อง 2008 ) แนวทางความชอบ
เป็น exemplified โดยนักวิจัยในหัวข้อเรื่อง wellbeing ความอยู่ดีมีสุขมักจะเห็นมี 2
ความสัมพันธ์ส่วนประกอบ : คำตัดสินของความพึงพอใจในชีวิต
( ประเมินทั่วโลกรวมทั้งในโดเมนที่เฉพาะเจาะจงเช่น
ความสัมพันธ์ , สุขภาพและสันทนาการ ) และมีผลต่อความสมดุลหรือ
มีความเหนือกว่าของความรู้สึกเชิงบวกและค่อนข้างน้อย
หรือความรู้สึกเชิงลบ ( ไดเนอร์ et al 1990 ; schimmack 2008 )
วิจัยบนโครงสร้างของมีผลต่ออารมณ์และอารมณ์
อย่างต่อเนื่องพบว่ามิติที่สำคัญที่สุดในการอธิบายแต่ละอารมณ์เป็นประสบการณ์

เสียง ความชอบ หรือความร่มรื่นสบายๆ ( Watson et al . 1990 )
ในเซอร์คัมเฟลกซ์มีผลต่อคลาสสิก ' ความสุข ' เบรกสุดโต่ง
ปลายที่เป็นบวกของความร่มรื่น - สบายๆมิติ
( CF . เรมิงตัน et al . 2000 รัสเซล 1980 , 2003 ) ในทางตรงกันข้าม
ไปยังมุมมองความชอบของความสุขที่เกี่ยวข้องกับรู้สึกดี
และคำตัดสินของความพึงพอใจ eudaimonic ตรวจสอบตนเอง การเข้าใจตนเอง , คุณภาพชีวิต ,